เราอายุ 29 ปี เคยทำออฟฟิศ แต่ออก มาทำงานที่บ้าน ขายของ ไม่ได้มีประวัติสสวยหรูอะไร จบ ป ตรี อยู่กับพ่อแม่ ที่ กทม
เป็นคนธรรมดา เพื่อนสนิทคือ พี่น้อง พ่อแม่ และสุนัข ส่วนเพื่อนอื่นๆ ไม่ได้คุยเลย เช่น เรียนสถาบันเดียวกัน ต่างคนต่างจบ ก็ห่างๆ
กลายเป็นความสัมพันธ์กับ ครอบครัว จึงสนิทที่สุด กับสังคมภายนอก มีแต่ เช่น ไปไปรษณีย์ ไปส่งของ ไปห้าง ไปเที่ยว ไป ตจว
แต่ก็ไปกับคนในครอบครัวอยู่ดีแหละค่ะ
หน้าตาธรรมดามากค่ะ ไม่ได้สวย ไม่ศัลยกรรม กัวเจ็บกะกัวไม่ตื่นค่ะ บุคลิก เปนคนสมถะ ไม่ติดหรู ไม่ได้เป็นคนพูดเก่ง ชวนคนอื่นคุย
อัธยาศัยดีเว่อร์ มั้ย ไม่อะค่ะ พอคุยได้ค่ะ ไม่ได้เป็นคนพูดอ้อน ดัดเสียง
การแต่งกายก็ธรรมดา ยิ่งทำงานอยู่บ้านนี้ แทบไม่ได้แต่งตัวเลยค่ะ จะแต่งบ้างเวลาไปข้างนอกค่ะ
อยู่บ้าน เจอคนมั้ย เจอคนส่งของ เจอลูกค้าบ้างประปรายค่ะ แต่อาจเห็นในสภาพเราเป็นคนงานค่ะ แบบเสื้อผ้า มอๆ ใส่ผ้าปิดจมูก เอิ่มประมาณนี้ค่ะ
แล้วแบบนี้ เราจะมีคู่ เหมือนคนอื่นได้ไหมล่ะคะ ทำไมเห็นคนอื่น เค้ามีครอบครัว มีพ่อแม่ลูก กันง่ายจังคะ แต่พอมองตัวเอง หนทาง
มืดมิดมากค่ะ ว่าจะมีแฟน มีครอบครัวกับเค้าได้อย่างไร
บางคนแนะว่า ไปทำกิจกรรมโน่นนี่ อยากทราบว่า การที่คนเราเห็นหน้ากันครั้งเดียว โดยไม่รู้พื้นฐานของกัน จะคุยกันด้วยหรอคะ
เราคิดว่า คนที่อยู่สังคมเดียวกัน เจอกันบ่อยๆ จะมีโอกาสมีคู่มากกว่าไหมคะ และคนสมัยนี้ อายุประมาณเรา คนส่วนใหญ่มีแฟนไปหมดแล้ว
ค่ะ หายากที่จะโสดนะคะ คุณลองมองไปแต่ละที่สิคะ เค้าปกติกันหมด มีแต่คนกลุ่มน้อยอย่างดิฉันอะค่ะ ที่ยังหาคู่ไม่เจอ
พ่อแม่ ก็สังคมแคบ คงหาให้ไม่ได้ เค้าบอกให้หาเองค่ะ แต่เราก็ไม่รุ้จะหายังไง
พวกบริษัทจัดหาคู่นี้ คงไม่ใช้บริการค่ะ
บางครั้งดูรายการ take me out ยังคิดว่า เราคงไม่กล้าไปอะค่ะ อายค่ะ ดูไปก็ขำค่ะ
เพื่อนๆคะ แนะนำ ชีวิตเราหน่อยค่ะ
ช่วยแชร์ เพื่อหาคนตอบปัญหาโลกแตกนี้หน่อยค้า
ปัญหาการหาแฟนค่ะ ใครหาให้ได้บ้างคะ กับคนบ้านๆ แบบเราค่ะ
เป็นคนธรรมดา เพื่อนสนิทคือ พี่น้อง พ่อแม่ และสุนัข ส่วนเพื่อนอื่นๆ ไม่ได้คุยเลย เช่น เรียนสถาบันเดียวกัน ต่างคนต่างจบ ก็ห่างๆ
กลายเป็นความสัมพันธ์กับ ครอบครัว จึงสนิทที่สุด กับสังคมภายนอก มีแต่ เช่น ไปไปรษณีย์ ไปส่งของ ไปห้าง ไปเที่ยว ไป ตจว
แต่ก็ไปกับคนในครอบครัวอยู่ดีแหละค่ะ
หน้าตาธรรมดามากค่ะ ไม่ได้สวย ไม่ศัลยกรรม กัวเจ็บกะกัวไม่ตื่นค่ะ บุคลิก เปนคนสมถะ ไม่ติดหรู ไม่ได้เป็นคนพูดเก่ง ชวนคนอื่นคุย
อัธยาศัยดีเว่อร์ มั้ย ไม่อะค่ะ พอคุยได้ค่ะ ไม่ได้เป็นคนพูดอ้อน ดัดเสียง
การแต่งกายก็ธรรมดา ยิ่งทำงานอยู่บ้านนี้ แทบไม่ได้แต่งตัวเลยค่ะ จะแต่งบ้างเวลาไปข้างนอกค่ะ
อยู่บ้าน เจอคนมั้ย เจอคนส่งของ เจอลูกค้าบ้างประปรายค่ะ แต่อาจเห็นในสภาพเราเป็นคนงานค่ะ แบบเสื้อผ้า มอๆ ใส่ผ้าปิดจมูก เอิ่มประมาณนี้ค่ะ
แล้วแบบนี้ เราจะมีคู่ เหมือนคนอื่นได้ไหมล่ะคะ ทำไมเห็นคนอื่น เค้ามีครอบครัว มีพ่อแม่ลูก กันง่ายจังคะ แต่พอมองตัวเอง หนทาง
มืดมิดมากค่ะ ว่าจะมีแฟน มีครอบครัวกับเค้าได้อย่างไร
บางคนแนะว่า ไปทำกิจกรรมโน่นนี่ อยากทราบว่า การที่คนเราเห็นหน้ากันครั้งเดียว โดยไม่รู้พื้นฐานของกัน จะคุยกันด้วยหรอคะ
เราคิดว่า คนที่อยู่สังคมเดียวกัน เจอกันบ่อยๆ จะมีโอกาสมีคู่มากกว่าไหมคะ และคนสมัยนี้ อายุประมาณเรา คนส่วนใหญ่มีแฟนไปหมดแล้ว
ค่ะ หายากที่จะโสดนะคะ คุณลองมองไปแต่ละที่สิคะ เค้าปกติกันหมด มีแต่คนกลุ่มน้อยอย่างดิฉันอะค่ะ ที่ยังหาคู่ไม่เจอ
พ่อแม่ ก็สังคมแคบ คงหาให้ไม่ได้ เค้าบอกให้หาเองค่ะ แต่เราก็ไม่รุ้จะหายังไง
พวกบริษัทจัดหาคู่นี้ คงไม่ใช้บริการค่ะ
บางครั้งดูรายการ take me out ยังคิดว่า เราคงไม่กล้าไปอะค่ะ อายค่ะ ดูไปก็ขำค่ะ
เพื่อนๆคะ แนะนำ ชีวิตเราหน่อยค่ะ
ช่วยแชร์ เพื่อหาคนตอบปัญหาโลกแตกนี้หน่อยค้า