<What's Eating Gilbert Grape> เหนื่อยเกินไปที่จะขึ้นบันได
"You're my knight in shimmering armor. Did you know that?"
- What's Eating Gilbert Grape (1993)
เคยสงสัยกันไหมว่าทำไมการเดินขึ้นขั้นบันได ทั้งๆที่จำนวนขั้นก็เท่ากัน ความสูงชันเท่ากัน ทำไมคนหนึ่งสามารถวิ่งขึ้นไปได้อย่างรวดเร็วแต่อีกคนกลับต้องลากตัวขึ้นไปด้วยความลำบากจากน้ำหนักตัวที่มหาศาล กว่าจะขึ้นไปถึงก็ไม่น่าแปลกใจว่าต้องใช้เวลานานแสนนานพ่วงกับความเหนื่อยล้าเกินกว่าที่ร่างกายจะรับไหว
เป้าหมายในชีวิตของทุกๆคนย่อมอยู่ที่บันไดขั้นสุดท้ายอย่างไม่ต้องสงสัย การเดินขึ้นบันไดไปทีละขั้นนั้นก็ไม่ต่างอะไรกับการเดินตามหาเป้าหมายในชีวิตของตนเอง โดยมีอุปสรรคคือความสูงชันของบันไดแต่ละขั้น แรงโน้มถ่วงคอยดึงรั้งตัวของผู้ใช้บันไดให้เดินขึ้นไปตามขั้นบันไดแต่ละขั้นด้วยความเหนื่อยล้าทั้งทางร่างกาย และ จิตใจ ซึ่งก็เปรียบได้กับปัญหาต่างๆที่ต้องเจอระหว่างการเดินทางตามหาเป้าหมายในชีวิต อย่างไรก็ตามหลายๆสิ่งที่ได้เอ่ยไปนั้นมันก็เป็นสิ่งที่ทุกคนต้องพบต้องเจออย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ แทบเพราะจะเป็นไปไม่ได้เลยที่บันไดจะถูกสร้างขึ้นอย่างไร้ระดับความสูงที่แตกต่างหรือปราศจากแรงโน้มถ่วงรบกวน แต่ก็ยังมีอีกสิ่งหนึ่งที่ทำให้ผู้ใช้บันไดสองคนต้องพบเจอกับความลำบากที่ไม่เท่ากันนั่นก็คือน้ำหนักตัวที่แต่ละคนได้แบกรับไว้นั่นเอง ตามธรรมชาตินั้นน้ำหนักตัวเป็นปัจจัยบ่งบอกถึงความพร้อมของร่างกายในการเคลื่อนไหวในการทำกิจกรรมต่างๆ ถ้าจะมองอีกแง่มันคือภาระที่แต่ละคนต้องแบกไว้กลางหลังและแน่นอนว่าน้ำหนักหรือภาระของแต่ละคนที่ต้องแบกรับไว้นั้นย่อมมีไม่เท่ากัน คนที่แบกรับน้ำหนักน้อยย่อมไปถึงเป้าหมายสะดวกและเหนื่อยล้าน้อยกว่าคนที่แบกรับน้ำหนักเยอะเสมออย่างไม่ต้องสงสัย
บางครั้งน้ำหนักตัวอันมหาศาลอาจจะทำให้คนๆนั้นไม่อยากที่จะเดินขึ้นบันไดไปหาเป้าหมาย ยอมใช้ชีวิตอยู่กับสิ่งที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน แบกรับและประคองน้ำหนักตัวในแนวราบไปวันๆอย่างไม่มีจุดหมาย และสุดท้ายพวกเขาก็จะมีความสุขที่จะนอนอยู่ที่ใต้โถงบ้านโดยที่พวกเขาอาจจะลืมไปแล้วด้วยซ้ำว่าห้องนอนชั้นบนในบ้านของเขานั้นมันช่างสวยงามเพียงใด
- What's Eating Gilbert Grape (1993)
บทความผ่านแผ่นฟิล์ม
<What's Eating Gilbert Grape> เหนื่อยเกินไปที่จะขึ้นบันได
"You're my knight in shimmering armor. Did you know that?"
- What's Eating Gilbert Grape (1993)
เคยสงสัยกันไหมว่าทำไมการเดินขึ้นขั้นบันได ทั้งๆที่จำนวนขั้นก็เท่ากัน ความสูงชันเท่ากัน ทำไมคนหนึ่งสามารถวิ่งขึ้นไปได้อย่างรวดเร็วแต่อีกคนกลับต้องลากตัวขึ้นไปด้วยความลำบากจากน้ำหนักตัวที่มหาศาล กว่าจะขึ้นไปถึงก็ไม่น่าแปลกใจว่าต้องใช้เวลานานแสนนานพ่วงกับความเหนื่อยล้าเกินกว่าที่ร่างกายจะรับไหว
เป้าหมายในชีวิตของทุกๆคนย่อมอยู่ที่บันไดขั้นสุดท้ายอย่างไม่ต้องสงสัย การเดินขึ้นบันไดไปทีละขั้นนั้นก็ไม่ต่างอะไรกับการเดินตามหาเป้าหมายในชีวิตของตนเอง โดยมีอุปสรรคคือความสูงชันของบันไดแต่ละขั้น แรงโน้มถ่วงคอยดึงรั้งตัวของผู้ใช้บันไดให้เดินขึ้นไปตามขั้นบันไดแต่ละขั้นด้วยความเหนื่อยล้าทั้งทางร่างกาย และ จิตใจ ซึ่งก็เปรียบได้กับปัญหาต่างๆที่ต้องเจอระหว่างการเดินทางตามหาเป้าหมายในชีวิต อย่างไรก็ตามหลายๆสิ่งที่ได้เอ่ยไปนั้นมันก็เป็นสิ่งที่ทุกคนต้องพบต้องเจออย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ แทบเพราะจะเป็นไปไม่ได้เลยที่บันไดจะถูกสร้างขึ้นอย่างไร้ระดับความสูงที่แตกต่างหรือปราศจากแรงโน้มถ่วงรบกวน แต่ก็ยังมีอีกสิ่งหนึ่งที่ทำให้ผู้ใช้บันไดสองคนต้องพบเจอกับความลำบากที่ไม่เท่ากันนั่นก็คือน้ำหนักตัวที่แต่ละคนได้แบกรับไว้นั่นเอง ตามธรรมชาตินั้นน้ำหนักตัวเป็นปัจจัยบ่งบอกถึงความพร้อมของร่างกายในการเคลื่อนไหวในการทำกิจกรรมต่างๆ ถ้าจะมองอีกแง่มันคือภาระที่แต่ละคนต้องแบกไว้กลางหลังและแน่นอนว่าน้ำหนักหรือภาระของแต่ละคนที่ต้องแบกรับไว้นั้นย่อมมีไม่เท่ากัน คนที่แบกรับน้ำหนักน้อยย่อมไปถึงเป้าหมายสะดวกและเหนื่อยล้าน้อยกว่าคนที่แบกรับน้ำหนักเยอะเสมออย่างไม่ต้องสงสัย
บางครั้งน้ำหนักตัวอันมหาศาลอาจจะทำให้คนๆนั้นไม่อยากที่จะเดินขึ้นบันไดไปหาเป้าหมาย ยอมใช้ชีวิตอยู่กับสิ่งที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน แบกรับและประคองน้ำหนักตัวในแนวราบไปวันๆอย่างไม่มีจุดหมาย และสุดท้ายพวกเขาก็จะมีความสุขที่จะนอนอยู่ที่ใต้โถงบ้านโดยที่พวกเขาอาจจะลืมไปแล้วด้วยซ้ำว่าห้องนอนชั้นบนในบ้านของเขานั้นมันช่างสวยงามเพียงใด
- What's Eating Gilbert Grape (1993)
บทความผ่านแผ่นฟิล์ม