แม่นะหรือ...
คือผู้สร้าง ทุกสิ่ง อันยิ่งใหญ่
คือผู้รัก ลูกตน กว่าใครใคร
คือผู้คอย ห่วงใย ทุกเวลา
คือคนร้อน เมื่อลูกรุ่ม กลุ้มเรื่องทุกข์
คือคนสุข เมื่อลูกนั้น มีหรรษา
คือคนปลอบ เมื่อลูกเหงา เศร้าอุรา
คือคนคอย ให้เมตตา ลูกทุกคราว
เป็นสายฝน คอยช่วยให้ ลูกสดชื่น
เป็นผ้าผืน คอยห่มให้ เพื่อคลาย หนาว
เป็นกระโถน คอยรับทุกข์ ทุกเรื่องราว
เป็นบันได ไต่ดาว ลูกก้าวไป
เป็นคุณครู ผู้สอนสั่ง ทุกอย่างหนอ
เป็นคุณหมอ คอยรักษา จะหาไหน
เป็นทุกสิ่ง ทุกอย่าง ได้ดั่งใจ
จะหาใคร ได้เท่าแม่ เหมือนไม่มี
สาธยาย อย่างไร คงไม่หมด
พระคุณแม่ ยากแทนทด สุดปลดหนี้
สิ่งล้ำค่า ใดใด ในปฐพี
จะเทียมเท่า คุณแม่นี้ ไม่มีเอย.
แม่นะหรือ...
คือผู้สร้าง ทุกสิ่ง อันยิ่งใหญ่
คือผู้รัก ลูกตน กว่าใครใคร
คือผู้คอย ห่วงใย ทุกเวลา
คือคนร้อน เมื่อลูกรุ่ม กลุ้มเรื่องทุกข์
คือคนสุข เมื่อลูกนั้น มีหรรษา
คือคนปลอบ เมื่อลูกเหงา เศร้าอุรา
คือคนคอย ให้เมตตา ลูกทุกคราว
เป็นสายฝน คอยช่วยให้ ลูกสดชื่น
เป็นผ้าผืน คอยห่มให้ เพื่อคลาย หนาว
เป็นกระโถน คอยรับทุกข์ ทุกเรื่องราว
เป็นบันได ไต่ดาว ลูกก้าวไป
เป็นคุณครู ผู้สอนสั่ง ทุกอย่างหนอ
เป็นคุณหมอ คอยรักษา จะหาไหน
เป็นทุกสิ่ง ทุกอย่าง ได้ดั่งใจ
จะหาใคร ได้เท่าแม่ เหมือนไม่มี
สาธยาย อย่างไร คงไม่หมด
พระคุณแม่ ยากแทนทด สุดปลดหนี้
สิ่งล้ำค่า ใดใด ในปฐพี
จะเทียมเท่า คุณแม่นี้ ไม่มีเอย.