******* ทุกข์ใครหนักกว่ากัน

ทุกข์เรา เฝ้าห่วงหา    ทุกข์ประชา ทนทุกข์ทน
หลายปี คอยยินยล        คนที่ทุกข์ รอสุขกราย
   อยากมี เงินให้ลูก       เฝ้าแลปลูก ผูกใจหมาย
คร่ำเคร่ง เร่งแรงกาย      รอข้าวขาย ได้เงินมา
   ข้าวดี  ราคาตก          ช้ำในอก ฟกอุรา
ข้าวยาก ก็น้ำตา            มึนปวดชา มาช้านาน
   ทุกข์เรา แม้เศร้าอก    ไม่อาจยก เทียบทรมาน
พ่อแม่ ปู่ย่าหลาน          ตายายนั้น ฝันมีกิน