จขกทอายุ18นะคะ ตอนนี้เรียนอยู่ที่ม.แห่งหนึ่งที่โคราช ด้วยความที่มาเรียนไกลบ้าน มันก็คิดถึงบ้าน คิดถึงพ่อแม่มากโทรหาทุกวัน
1เดือนผ่านไปแล้วยังร้องไห้คิดถึงอยู่เลย ตอนนี้ปัญหาเข้ามามากมาย ทั้งเรียนไม่ทัน เรียนไม่รู้เรื่อง แต่ก็พยายามทบทวนตลอด
พยายามอ่านแล้ว และที่นี้สอบเยอะมาก แปปเดียวสอบ มีเพื่อนนะคะสนิทกันดีแต่ด้วยอะไรหลายๆอย่างยังปรับตัวกับสิ่งแวดล้อมไม่ได้
ตอนนี้เริ่มจับทางไม่ถูกว่าจะจัดการกับตัวเองยังไง เริ่มจากจุดไหน ทำอะไรดี มันงง เคว้งไปหมดเหมือนอยู่ตัวคนเดียวกับปัญหาต่างๆ
กังวลนั้นนี้เหมือนคนจิตตกมีอะไรมาก็กังวลตลอด กลัวเป็นโรคซึมเศร้าจังค่ะ ยอมรับว่าตอนนี้อ่อนแอมาก
ไม่กล้าบอกพ่อแม่กลัวท่านไม่สบายใจ เดือนกว่าๆแล้ว ร้องไห้ทุกวันเลยค่ะ บางทีคิดอยากจะฆ่าตัวตายด้วยซ้ำ ตอนนี้มันไม่ไหวกับทุกอย่างมากเลยค่ะ ต้องกินยาพาราเพื่อให้หลับ ตอนหลับก็ฝันว่าได้อยู่กับพ่อแม่ตื่นมาที่หอก็หลอนคิดว่าบ้านตัวเอง ร้องไห้วันล่ะ2รอบ ใจลอย ตอนนี้แย่มากๆเลยค่ะ ทำไงดี
กลัวมีปัญหาสุขภาพจิต เครียด ร้องไห้ทุกวัน กลัวเป็นโรคซึมเศร้าจังค่ะ
1เดือนผ่านไปแล้วยังร้องไห้คิดถึงอยู่เลย ตอนนี้ปัญหาเข้ามามากมาย ทั้งเรียนไม่ทัน เรียนไม่รู้เรื่อง แต่ก็พยายามทบทวนตลอด
พยายามอ่านแล้ว และที่นี้สอบเยอะมาก แปปเดียวสอบ มีเพื่อนนะคะสนิทกันดีแต่ด้วยอะไรหลายๆอย่างยังปรับตัวกับสิ่งแวดล้อมไม่ได้
ตอนนี้เริ่มจับทางไม่ถูกว่าจะจัดการกับตัวเองยังไง เริ่มจากจุดไหน ทำอะไรดี มันงง เคว้งไปหมดเหมือนอยู่ตัวคนเดียวกับปัญหาต่างๆ
กังวลนั้นนี้เหมือนคนจิตตกมีอะไรมาก็กังวลตลอด กลัวเป็นโรคซึมเศร้าจังค่ะ ยอมรับว่าตอนนี้อ่อนแอมาก
ไม่กล้าบอกพ่อแม่กลัวท่านไม่สบายใจ เดือนกว่าๆแล้ว ร้องไห้ทุกวันเลยค่ะ บางทีคิดอยากจะฆ่าตัวตายด้วยซ้ำ ตอนนี้มันไม่ไหวกับทุกอย่างมากเลยค่ะ ต้องกินยาพาราเพื่อให้หลับ ตอนหลับก็ฝันว่าได้อยู่กับพ่อแม่ตื่นมาที่หอก็หลอนคิดว่าบ้านตัวเอง ร้องไห้วันล่ะ2รอบ ใจลอย ตอนนี้แย่มากๆเลยค่ะ ทำไงดี