เรียนหนัก ปรับตัวไม่ได้ คิดถึงบ้าน เหงา เคว้งมาก จะผ่านจุดๆนี้ๆไปได้ยังไงคะ อยู่ปี1

ตอนนี้ จขกท เรียนอยู่ที่ม.แห่งหนึ่งที่โคราช ด้วยความที่มาเรียนไกลบ้าน มันก็คิดถึงบ้าน คิดถึงพ่อแม่มากโทรหาทุกวัน
1เดือนผ่านไปแล้วยังร้องไห้คิดถึงอยู่เลย ตอนนี้ปัญหาเข้ามามากมาย ทั้งเรียนไม่ทัน เรียนไม่รู้เรื่อง แต่ก็พยายามทบทวนตลอด
พยายามอ่านแล้ว และที่นี้สอบเยอะมาก แปปเดียวสอบ จขกท มีเพื่อนนะคะสนิทกันดีแต่ด้วยอะไรหลายๆอย่างยังปรับตัวกับสิ่งแวดล้อมไม่ได้
      ตอนนี้เริ่มจับทางไม่ถูกว่าจะจัดการกับตัวเองยังไง เริ่มจากจุดไหน ทำอะไรดี มันงง เคว้งไปหมดเหมือนอยู่ตัวคนเดียวกับปัญหาต่างๆ
กังวลนั้นนี้เหมือนคนจิตตก กลัวเป็นโรคซึมเศร้าจังค่ะ เพื่อนๆพี่ๆเคยเป็นแบบนี้ไหม จัดการกับมันยังไงคะ จะผ่านจุดนี้ไปยังไง ยอมรับว่าตอนนี้อ่อนแอมาก
ไม่กล้าบอกพ่อแม่กลัวท่านเครียดด้วย ไม่มีที่ปรึกษา ที่ระบายเลยค่ะ