สำหรับเรื่องของผมนะครับ มีอยู่ว่า..
ไม่รู้ว่ามันเป็นคำว่า "บังเอิญ" หรือพรหมลิขิตนะครับ (อย่าเพิ่งคลื่นไส้นะครับ) ตอนที่ผมพบกับแฟนปัจจุบันเนี่ย ผมก็คบกับแฟนเก่าอยู่ครับ เหตุบังเอิญที่ว่าก็คือ แฟนเก่าผมกับแฟนปัจจุบันเขาเรียนโรงเรียนเดียวกันเป็นรุ่นพี่รุ่นน้องที่สนิทกันพอสมควรเลยครับ แต่ผมอยู่คนละโรงเรียนกับเขานะครับ ตอนนั้นมีงานเลี้ยงรุ่น ซึ่งแฟนปัจจุบันผมก็เป็นแม่งานในการรวมคนมางานเลี้ยงรุ่นครั้งนี้โดยการส่งข้อความเชิญทางเฟซบุ๊คผ่านโปรแกรมอัตโนมัติแล้วเจ้าโปรแกรมนี่ล่ะครับที่ทำให้ผมเจอกับแฟนปัจจุบัน(ตอนนี้ยังคบกับแฟนเก่าอยู่นะครับ) โปรแกรมส่งข้อความอัตโนมัติมันส่งผิดมาที่เฟซบุ๊คของผม ตอนนั้นผมก็งงๆ ก็เลยตอบไปว่า "ส่งผิดแล้วครับ" เขาก็ขอโทษผมใหญ่เลย ผ่านไปสัก 2-3 วัน ข้อความนั้นมันโผล่มาอีกแล้วครับ ผมก็เลยลองทักไปทำความรู้จักไว้เพราะเป็นรุ่นพี่ของแฟนเก่า
ตอนที่ผมคบกับแฟนเก่าก็ทะเลาะกันบ่อยมากครับ ผมก็ได้แฟนปัจจุบันคอยให้คำปรึกษา ช่วยคุยไม่ให้ผมคิดมาก เข้าใจผมมากกว่าแฟนเก่าที่คบกันตอนนั้นอีกครับ แต่ตอนนั้นผมไม่ได้คิดอะไรกับแฟนปัจจุบันนะ นับถือเป็นพี่เป็นน้อง เวลาผมมีปัญหากับแฟนเก่า ผมถึงจะทักแฟนปัจจุบันผมไป จนถึงช่วงหนึ่งที่ผมกับแฟนเก่าทะเลาะกันหนักเข้าๆ ผมเลยตัดสินใจปล่อยแฟนเก่าไป ทนไม่ไหวจริงๆครับ ก็มีแฟนคนปัจจุบันนี่แหละครับคอยเป็นกำลังใจให้คำปรึกษา ผมบอกไว้ก่อนนะครับว่าแฟนปัจจุบันของผมไม่ได้เป็นมือที่สามทำให้ผมเลิกกับแฟนเก่า แฟนเก่าผมทำตัวเขาเองจนทำให้ผมทนไม่ไหว เลยเดินออกมาเอง
ผมก็คุยกับแฟนปัจจุบันมาเรื่อยๆครับ ผมคิดว่าเขาเข้าใจผมมากเลย หลายสิ่งหลายอย่างเขาแนะนำผมดีมาก แต่ยังไม่ได้ขอคบกับเขานะครับ ทีเล่นทีจริงบ้าง หยอกๆเขา เขาก็มีบ่นนะว่าเป็นแค่ที่ศาลาพักใจ(แล้วตอนนั้นทำไมไม่บอกครับว่ารู้สึกยังไง) แล้ววันนึงเราก็มีโอกาสได้เจอกันครับ วันนั้นเจอเขาครั้งแรกเขินมาก ไม่รู้ว่าผมกับเขาใครเขินมากกว่ากันนะครับ ก็ชวนเขาเดินเล่นตลาดนัดเรื่อยเปื่อย พอแยกย้ายกันกลับบ้าน ผมเลยลองขอเขาคบดูครับ ตอนแรกเขาบอกว่าไม่ดีกว่ามั้ง(หลังจากคบกันเขาบอกผมว่า ตอนแรกระแวง กลัว เพราะผมเจ้าชู้นิดนึง) แล้วเราก็คบกันมาเรื่อยๆครับ เกือบ 2 ปีแล้ว มีทะเลาะกันบ้าง แต่เขาจะเอาเหตุผลสู้ แน่นอนว่าผมแพ้ทุกครั้งเลย จากที่แต่ก่อนผมขี้ม่อ เจ้าชู้บ้าง ตอนนี้เลิกหมดเลยครับ คบกับเขาให้แง่คิดหลายๆอย่าง บางสิ่งบางอย่างผมก็ไม่เคยรู้มาก่อน เขาก็สอน แนะนำผมทุกอย่างเลย
ต้องขอขอบคุณเฟซบุ๊คและโปรแกรมส่งข้อความอัตโนมัติที่ส่งแฟนปัจจุบันคนนี้มานะครับ ถ้าวันนั้นไม่ได้รู้จักกัน ก็คงไม่มีวันนี้
เรื่องของผมมีแค่นี้ครับผม
ถ้าเพื่อนๆมีประสบการณ์ที่เกิดจากความบังเอิญจนมันกลายเป็นคำว่าใช่ ก็แชร์กันได้นะครับ
ร่วมกันแชร์ประสบการณ์ ได้แฟนจากคำว่า "บังเอิญ" จนมันกลายเป็นคำว่า "ใช่"
ไม่รู้ว่ามันเป็นคำว่า "บังเอิญ" หรือพรหมลิขิตนะครับ (อย่าเพิ่งคลื่นไส้นะครับ) ตอนที่ผมพบกับแฟนปัจจุบันเนี่ย ผมก็คบกับแฟนเก่าอยู่ครับ เหตุบังเอิญที่ว่าก็คือ แฟนเก่าผมกับแฟนปัจจุบันเขาเรียนโรงเรียนเดียวกันเป็นรุ่นพี่รุ่นน้องที่สนิทกันพอสมควรเลยครับ แต่ผมอยู่คนละโรงเรียนกับเขานะครับ ตอนนั้นมีงานเลี้ยงรุ่น ซึ่งแฟนปัจจุบันผมก็เป็นแม่งานในการรวมคนมางานเลี้ยงรุ่นครั้งนี้โดยการส่งข้อความเชิญทางเฟซบุ๊คผ่านโปรแกรมอัตโนมัติแล้วเจ้าโปรแกรมนี่ล่ะครับที่ทำให้ผมเจอกับแฟนปัจจุบัน(ตอนนี้ยังคบกับแฟนเก่าอยู่นะครับ) โปรแกรมส่งข้อความอัตโนมัติมันส่งผิดมาที่เฟซบุ๊คของผม ตอนนั้นผมก็งงๆ ก็เลยตอบไปว่า "ส่งผิดแล้วครับ" เขาก็ขอโทษผมใหญ่เลย ผ่านไปสัก 2-3 วัน ข้อความนั้นมันโผล่มาอีกแล้วครับ ผมก็เลยลองทักไปทำความรู้จักไว้เพราะเป็นรุ่นพี่ของแฟนเก่า
ตอนที่ผมคบกับแฟนเก่าก็ทะเลาะกันบ่อยมากครับ ผมก็ได้แฟนปัจจุบันคอยให้คำปรึกษา ช่วยคุยไม่ให้ผมคิดมาก เข้าใจผมมากกว่าแฟนเก่าที่คบกันตอนนั้นอีกครับ แต่ตอนนั้นผมไม่ได้คิดอะไรกับแฟนปัจจุบันนะ นับถือเป็นพี่เป็นน้อง เวลาผมมีปัญหากับแฟนเก่า ผมถึงจะทักแฟนปัจจุบันผมไป จนถึงช่วงหนึ่งที่ผมกับแฟนเก่าทะเลาะกันหนักเข้าๆ ผมเลยตัดสินใจปล่อยแฟนเก่าไป ทนไม่ไหวจริงๆครับ ก็มีแฟนคนปัจจุบันนี่แหละครับคอยเป็นกำลังใจให้คำปรึกษา ผมบอกไว้ก่อนนะครับว่าแฟนปัจจุบันของผมไม่ได้เป็นมือที่สามทำให้ผมเลิกกับแฟนเก่า แฟนเก่าผมทำตัวเขาเองจนทำให้ผมทนไม่ไหว เลยเดินออกมาเอง
ผมก็คุยกับแฟนปัจจุบันมาเรื่อยๆครับ ผมคิดว่าเขาเข้าใจผมมากเลย หลายสิ่งหลายอย่างเขาแนะนำผมดีมาก แต่ยังไม่ได้ขอคบกับเขานะครับ ทีเล่นทีจริงบ้าง หยอกๆเขา เขาก็มีบ่นนะว่าเป็นแค่ที่ศาลาพักใจ(แล้วตอนนั้นทำไมไม่บอกครับว่ารู้สึกยังไง) แล้ววันนึงเราก็มีโอกาสได้เจอกันครับ วันนั้นเจอเขาครั้งแรกเขินมาก ไม่รู้ว่าผมกับเขาใครเขินมากกว่ากันนะครับ ก็ชวนเขาเดินเล่นตลาดนัดเรื่อยเปื่อย พอแยกย้ายกันกลับบ้าน ผมเลยลองขอเขาคบดูครับ ตอนแรกเขาบอกว่าไม่ดีกว่ามั้ง(หลังจากคบกันเขาบอกผมว่า ตอนแรกระแวง กลัว เพราะผมเจ้าชู้นิดนึง) แล้วเราก็คบกันมาเรื่อยๆครับ เกือบ 2 ปีแล้ว มีทะเลาะกันบ้าง แต่เขาจะเอาเหตุผลสู้ แน่นอนว่าผมแพ้ทุกครั้งเลย จากที่แต่ก่อนผมขี้ม่อ เจ้าชู้บ้าง ตอนนี้เลิกหมดเลยครับ คบกับเขาให้แง่คิดหลายๆอย่าง บางสิ่งบางอย่างผมก็ไม่เคยรู้มาก่อน เขาก็สอน แนะนำผมทุกอย่างเลย
ต้องขอขอบคุณเฟซบุ๊คและโปรแกรมส่งข้อความอัตโนมัติที่ส่งแฟนปัจจุบันคนนี้มานะครับ ถ้าวันนั้นไม่ได้รู้จักกัน ก็คงไม่มีวันนี้
เรื่องของผมมีแค่นี้ครับผม
ถ้าเพื่อนๆมีประสบการณ์ที่เกิดจากความบังเอิญจนมันกลายเป็นคำว่าใช่ ก็แชร์กันได้นะครับ