คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 8
เป็นคนไม่ชอบทำอาหาร ส่วนใหญ่จะซื้อกินมากกว่า ขี้เกียจทำเอง แล้วที่สำคัญคือ ไม่เคยมั่นใจในฝีมือทำกับข้าวเลย
เรียกว่าทำอย่างอื่นที่มันยากกว่า ยังมั่นใจตนเองกว่าทำกับข้าวอีก จับตะหลิวทำอาหารที ประหม่า ยังกับจะขึ้นเวทีเดอะสตาร์ท ตื่นเต้น กังวลมากมาย
เรียกว่าให้ทำกินเองกับไปซื้อเขากิน ยังเชื่อใจฝีมือร้านอาหารตามสั่ง มากกว่าฝีมือตนเองเลย เชื่อว่าเขาทำอร่อยกว่าเราอีก
ด้วยอาชีพทำร้านเกมส์นะ แต่ลูกค้าดันอยากกินข้าว บอกลูกค้าว่าทำกับข้าวไม่เป็น ลูกค้าขอร้อง ไข่ดาวก็ยังดี จะทอดไข่ให้ลูกค้าทีก็ประหม่า
ตัวเองยังซื้อกินเลย ต้องมาทอดไข่ให้ลูกค้าหรือนี่ บอกไม่ทำ ลูกค้าบอกขอเข้าครัวทำเองก็ได้ เลยต้องจำยอม ไปทอดไข่ให้ลูกค้ากิน
ลูกค้าเป็นเด็กประถม ก็ต้องตามใจเด็กหน่อย จะปล่อยให้ทำเองก็ไม่ไว้ใจ กลัวเด็กทำไม่เป็นเหมือนกัน นั่นเป็นครั้งแรกที่ทอดไข่ดาวเอง
หลังจากได้ตังค์ค่าข้าวไข่ดาว ทำให้มีแรงเข้าครัว คือถ้าทำเองไม่ทำหรอก แต่ทำแล้วได้ตังค์จากลูกค้า มีแรงบันดาลใจขึ้นเยอะ
ต่อมามีข้าวไข่เจียวด้วยนะ จากทอดไข่ไม่เป็น กลายเป็นชำนาญเลย เพราะลูกค้าสั่งบ่อย แต่อย่าสั่งมากกว่านี้ ทำอย่างอื่นไม่เป็นเหมือนกัน
ลูกค้าถาม มีผัดมาม่าไหม โอโห...มันยากเกินไปนะ รีบปฎิเสธทันที ก่อนที่จะมีคำถามตามมาว่า ข้าวกะเพราะไก่ มีหรือเปล่า โจทย์ยากเกิน
บอกลูกค้าไม่มี มีแต่ไข่ดาว กับ ไข่เจียว จะกินหรือเปล่า ลูกค้าจำยอมกินไข่ดาวก็ได้
อนาคตไม่แน่ จับตะหลิวบ่อยแล้ว เริ่มชิน ความประหม่าลดลง อาจจะขายเมนูอื่นเพิ่มขึ้นก็ได้ อะไรทำแล้วได้ตังค์ เป็นแรงบันดาลใจได้ทั้งนั้น
เรียกว่าทำอย่างอื่นที่มันยากกว่า ยังมั่นใจตนเองกว่าทำกับข้าวอีก จับตะหลิวทำอาหารที ประหม่า ยังกับจะขึ้นเวทีเดอะสตาร์ท ตื่นเต้น กังวลมากมาย
เรียกว่าให้ทำกินเองกับไปซื้อเขากิน ยังเชื่อใจฝีมือร้านอาหารตามสั่ง มากกว่าฝีมือตนเองเลย เชื่อว่าเขาทำอร่อยกว่าเราอีก
ด้วยอาชีพทำร้านเกมส์นะ แต่ลูกค้าดันอยากกินข้าว บอกลูกค้าว่าทำกับข้าวไม่เป็น ลูกค้าขอร้อง ไข่ดาวก็ยังดี จะทอดไข่ให้ลูกค้าทีก็ประหม่า
ตัวเองยังซื้อกินเลย ต้องมาทอดไข่ให้ลูกค้าหรือนี่ บอกไม่ทำ ลูกค้าบอกขอเข้าครัวทำเองก็ได้ เลยต้องจำยอม ไปทอดไข่ให้ลูกค้ากิน
ลูกค้าเป็นเด็กประถม ก็ต้องตามใจเด็กหน่อย จะปล่อยให้ทำเองก็ไม่ไว้ใจ กลัวเด็กทำไม่เป็นเหมือนกัน นั่นเป็นครั้งแรกที่ทอดไข่ดาวเอง
หลังจากได้ตังค์ค่าข้าวไข่ดาว ทำให้มีแรงเข้าครัว คือถ้าทำเองไม่ทำหรอก แต่ทำแล้วได้ตังค์จากลูกค้า มีแรงบันดาลใจขึ้นเยอะ
ต่อมามีข้าวไข่เจียวด้วยนะ จากทอดไข่ไม่เป็น กลายเป็นชำนาญเลย เพราะลูกค้าสั่งบ่อย แต่อย่าสั่งมากกว่านี้ ทำอย่างอื่นไม่เป็นเหมือนกัน
ลูกค้าถาม มีผัดมาม่าไหม โอโห...มันยากเกินไปนะ รีบปฎิเสธทันที ก่อนที่จะมีคำถามตามมาว่า ข้าวกะเพราะไก่ มีหรือเปล่า โจทย์ยากเกิน
บอกลูกค้าไม่มี มีแต่ไข่ดาว กับ ไข่เจียว จะกินหรือเปล่า ลูกค้าจำยอมกินไข่ดาวก็ได้
อนาคตไม่แน่ จับตะหลิวบ่อยแล้ว เริ่มชิน ความประหม่าลดลง อาจจะขายเมนูอื่นเพิ่มขึ้นก็ได้ อะไรทำแล้วได้ตังค์ เป็นแรงบันดาลใจได้ทั้งนั้น
แสดงความคิดเห็น
ใครที่ไม่เคยทำอาหาร ไม่ชอบทำอาหาร แล้วเปิดร้านขายอาหารบ้างครับ แล้วรุ่ง ขอคำชี้แนะหน่อยครับ + แรงบันดาลใจหน่อยครับ