เมื่อเพื่อนรักกลายเป็นศัตรูที่ไม่อยากจะมองหน้า

เมื่อฉันย้ายมาเข้าโรงเรียนใหม่เพื่อศึกษาต่อระดับชั้นม.ปลาย ฉันได้เจอนางสาว ย ซึ่งได้ย้ายมาจากต่างอำเภอเธอเข้ามาทักฉันแล้วทำความรู้จักกันหลังจากนั้นฉันก็ได้รู้ว่าเราได้อยู่ห้องเดียวกันและได้เป็นเพื่อนกันตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา แต่หลังจากนั้นนางสาว ย ได้ไปอยู่กับเพื่อนอีกกลุ่ม หลังจากนั้นกลุ่มของฉันก็ได้ไปสนิทกับกลุ่มเพื่อนของนางสาว ย จนทำให้เรามาอยู่กลุ่มเดียวกันอีกครั้ง นางสาว ย คนนี้มักมีปัญหากับเพื่อนในห้องกลุ่มหนึ่ง จริงๆฉันก็ไม่ได้สงสัยอะไรเพราะเธอคือเพื่อนของพวกเรายังไงฉันก็ยังเข้าข้างเธอ แล้วฉันก็ได้อยู่กับเธอแลัวเคียงข้างเธอมาตลอดฉันจึงโดนเพื่อนทั้งห้องรุมด่าไปด้วย แต่ฉันก็ไม่สนใจเพราะอย่างน้อยฉันก็มีเพื่อนคนนี้เป็นเพื่อน ไม่จำเป็นต้องมีเพื่อนหลายคน พอขึ้นม.5 พวกเราก็มีเพื่อนกันมากขึ้น รวมเป็น 9 คน พวกเราสนิทกันมาก หลังจากนั้นนางสาว ย ก็ได้มีปัญหากับนาย ก ซึ่งเป็นแก็งค์เดียวกันจนทำให้เพื่อนคนนี้ออกจากกลุ่มแต่เราก็ยังพูดกันด้วยดีแม้ว่าเขาจะออกจากลุ่มพวกเราไปแล้ว แต่แล้วที่เรื่องนี้เกิดขึ้นก็เพราะนางสาว ย มาบอกพวกเราว่านาย ก นั้นนิสัยไม่ดีอย่างโน้นอย่างนี้ตอนนั้นเราทุกคนก็ต่างเชื่อเธอไปกันหมด และในตอนนั้นเองก็มีเพื่อนกลุ่มเราคนนึงได้ไปต่างประเทศ และหลังจากนั้นพอเธอกลับมาพวกเราก็หวังว่ากลุ่มของพวกเราจะกลับมาเป็นเหมือนเดิมอย่างที่เคยเป็นแต่มันกลับไม่ใช่อย่างที่คิด เรื่องกลับบานปลายไปกว่าเดิม เมื่อแกงด์เดียวกันเองเกิดการแตกคอกัน นางสาว ข เธอมีปัญหากับนางสาว ย นางสาว ข ก็ได้มาอยู่กับพวกฉัน พวกฉันพาเธอไปเที่ยว ไปกินข้าว สนุกเฮฮาด้วยกัน แล้วพวกฉันก็ทำทุกทางที่ทำให้นางสาว ข กับ นางสาว ย ดีกัน ในที่สุดเขาก็ดีกัน แล้วนางสาว ย ก็บอกให้นางสาว ข เลิกยุ่งกับพวกฉัน พวกฉันก็งงว่าทำไมนางสาว ข และนางสาว ย ไม่คุยกับพวกเรา อยู่ๆเค้าก็ไปกินข้าวกันแต่พวกเค้า แล้วทิ้งให้พวกฉันอยู่กันเองเลยมีการเจรจาเกิดขึ้นซึ่งมีฉันเป็นแกนนำ สุดท้ายก็ได้คำตอบสั้นๆว่า "เราอยู่กับพวกเธอแล้วเราไม่มีความสุข" ทุกอย่างหยุดชะงักไปหมด แสดงว่าตลอดเวลาที่ฉันอยู่เคียงเค้าเวลาเค้ามีปัญหากับเพื่อนในห้องฉันก็เคียงข้างนางสาว ย ตลอด ส่วนนางสาว ข ตอนที่พวกเธอทะเลาะกันฉันก็เป็นคนพาเธอไปเฮฮาปาร์ตี้เพื่อไม้ให้เธอคิดมากเรื่องที่เธอทะเลาะกับนางสาว ย  ไปกินข้าวเป็นเพื่อน คอยถามนู่นถามนี่ตลอดว่าอยู่ได้มั้ยทำได้มั้ย เป็นห่วงเธอตลอด ฉันเจ็บใจกับคำนี้มาก ทำให้ตอนนี้พวกเราก็แตกคอกัน แต่สำหรับฉันฉันคิดว่ามันเป็นเหมือนพายุที่เข้ามาในชีวิตว่าตลอดเวลาที่ฉันย้ายเข้ามาในโรงเรียนฉันเจอปัญหามากมายมันทำให้ฉันแข็งแกร่งขึ้นเพื่อจะไปเผชิญกับมหาลัยต่อไป.....