เนื่องจากโสดมานาน จนจิตใจเริ่มด้านชา และเริ่มสงสัยว่าตัวเองชักจะตายด้าน(ในเรื่องรักๆใคร่ๆ) เลยขอพื้นที่เล็กๆในพันทิป มาบ่นระบายความรู้สึกหน่อยแล้วกันครับ( ในเฟสโพสไม่ได้ ญาติเยอะ เดี๋ยวเค้ารู้ความจริงว่าหลานเป็นเกย์ละซวยเลย 55)
เอาล่ะ เริ่มบ่นได้ ฮ่าๆ
คือเนื่องด้วยคืนนี้ฝนตก อารมณ์เปลี่ยวยังไงไม่ทราบ เกิดอารมณ์เหงาๆ+ตัดพ้อตัวเองที่ทำไมไม่ยักมีคู่เหมือนคนอื่นๆเค้า เลยมานั่งทบทวนและตั้งคำถามกับตัวเอง ว่าเออ ทำไมวะ เราถึงได้ครองพรหมจรรย์และความโสดมาได้นานขนาดนี้ 55
เสียงจากมโนสำนึกของผมก็ตอบกลับมาทันทีว่า
"ก็เพราะเอ็งเลือกมากไง"
ก็ถ้าจะไม่เลือกเลย ผมก็คงจะมีแฟนกับเค้าได้อยู่บ้างละมั้ง (นึกถึงสมัยยังฮอตตอนมัธยม-ปี1 แล้วไม่น่าเลือกมาก ตอนนี้เหี่ยวแก่ปี 5 ละ ไม่มีใครเอา สมน้ำหน้า)
ผมว่าผมก็ไม่ได้เลือกมาก หรือเสปคสูงอะไรนะครับ แค่อยากได้คนที่"พอดี" แค่นั้นเอง(ซึ่งหายากมาก ยากโคดๆ)
"พอดี"ที่ว่าคือคนที่มี lifestyle ใกล้ๆกัน ซึ่งเกิดมา 23 ปี ก็ยังไม่เจอคนๆนั้นสักที และก็ไม่รู้จะไปหามาจากไหน เพราะผมไม่เที่ยวกลางคืน ไม่กินเหล้า สูบบุหรี่ การออกนอกบ้านไปเที่ยวคือการไปเดินแถวร้านหนังสือ ยืนวนอ่านฟรีอยู่ในนั้นค่อนวัน หรือไม่ก็ไปดูหนังคนเดียว กินบุฟเฟ่คนเดียว ว่างหน่อยก็ชอบไปเที่ยวพวกสวนสัตว์ พิพิธภัณฑ์ วัด ว่างหนักเข้าไปอีกก็ไปนั่งสมาธิในโบสถ์ก็เคย เป็นชีวิตที่หาความสุขเงียบๆคนเดียวมาตลอด และนานๆครั้ง(อย่างเช่นคืนนี้) ที่รู้สึกเหงาแว๊บๆขึ้นมา
หลายๆครั้งที่เพื่อนบอกผมว่าทัศนคติด้านความรักของผมนั้นเหมือนผู้หญิง คืออยากจะรักและพร้อมจะหยุดที่ใครสักคน ไม่ได้สำราญกับการเปลี่ยนคู่บ่อยๆ หรือการสนุกสนานกับการมีเพศสัมพันธ์อย่างที่เพื่อนเกย์ของผมทำกัน (ไม่ได้ตำหนินิสัยรักสนุกของเพื่อนเกย์ผมนะครับ เพราะมันก็สิทธิ์ของเค้า เพียงแต่บอกเล่าให้ฟังว่ามันไม่ใช่สไตล์ผมแค่นั้น)
ลองคิดเล่นๆว่าถ้ามีคู่แบบคนอื่นเค้าบ้าง ชีวิตก็คงจะมีสีสันดีไม่ใช่น้อย อิอิ
บ่นจบแล้วครับ สบายใจ จะมีใครอ่านไหมก็ไม่รู้ 555
ฝันดีราตรีสวัสดิ์ครับ
(Y) แม้นแผ่นดินสิ้นชายที่พึงเชย อย่ามีคู่เสียเลยจะดีกว่า
เอาล่ะ เริ่มบ่นได้ ฮ่าๆ
คือเนื่องด้วยคืนนี้ฝนตก อารมณ์เปลี่ยวยังไงไม่ทราบ เกิดอารมณ์เหงาๆ+ตัดพ้อตัวเองที่ทำไมไม่ยักมีคู่เหมือนคนอื่นๆเค้า เลยมานั่งทบทวนและตั้งคำถามกับตัวเอง ว่าเออ ทำไมวะ เราถึงได้ครองพรหมจรรย์และความโสดมาได้นานขนาดนี้ 55
เสียงจากมโนสำนึกของผมก็ตอบกลับมาทันทีว่า
"ก็เพราะเอ็งเลือกมากไง"
ก็ถ้าจะไม่เลือกเลย ผมก็คงจะมีแฟนกับเค้าได้อยู่บ้างละมั้ง (นึกถึงสมัยยังฮอตตอนมัธยม-ปี1 แล้วไม่น่าเลือกมาก ตอนนี้เหี่ยวแก่ปี 5 ละ ไม่มีใครเอา สมน้ำหน้า)
ผมว่าผมก็ไม่ได้เลือกมาก หรือเสปคสูงอะไรนะครับ แค่อยากได้คนที่"พอดี" แค่นั้นเอง(ซึ่งหายากมาก ยากโคดๆ)
"พอดี"ที่ว่าคือคนที่มี lifestyle ใกล้ๆกัน ซึ่งเกิดมา 23 ปี ก็ยังไม่เจอคนๆนั้นสักที และก็ไม่รู้จะไปหามาจากไหน เพราะผมไม่เที่ยวกลางคืน ไม่กินเหล้า สูบบุหรี่ การออกนอกบ้านไปเที่ยวคือการไปเดินแถวร้านหนังสือ ยืนวนอ่านฟรีอยู่ในนั้นค่อนวัน หรือไม่ก็ไปดูหนังคนเดียว กินบุฟเฟ่คนเดียว ว่างหน่อยก็ชอบไปเที่ยวพวกสวนสัตว์ พิพิธภัณฑ์ วัด ว่างหนักเข้าไปอีกก็ไปนั่งสมาธิในโบสถ์ก็เคย เป็นชีวิตที่หาความสุขเงียบๆคนเดียวมาตลอด และนานๆครั้ง(อย่างเช่นคืนนี้) ที่รู้สึกเหงาแว๊บๆขึ้นมา
หลายๆครั้งที่เพื่อนบอกผมว่าทัศนคติด้านความรักของผมนั้นเหมือนผู้หญิง คืออยากจะรักและพร้อมจะหยุดที่ใครสักคน ไม่ได้สำราญกับการเปลี่ยนคู่บ่อยๆ หรือการสนุกสนานกับการมีเพศสัมพันธ์อย่างที่เพื่อนเกย์ของผมทำกัน (ไม่ได้ตำหนินิสัยรักสนุกของเพื่อนเกย์ผมนะครับ เพราะมันก็สิทธิ์ของเค้า เพียงแต่บอกเล่าให้ฟังว่ามันไม่ใช่สไตล์ผมแค่นั้น)
ลองคิดเล่นๆว่าถ้ามีคู่แบบคนอื่นเค้าบ้าง ชีวิตก็คงจะมีสีสันดีไม่ใช่น้อย อิอิ
บ่นจบแล้วครับ สบายใจ จะมีใครอ่านไหมก็ไม่รู้ 555
ฝันดีราตรีสวัสดิ์ครับ