สมัยที่เรายังเรียนมหาวิทยาลัยอยู่ ต้องนั่งรถเมล์จากหนองแขม มาเรียนที่วงเวียนใหญ่ ตอนนั้นชีวิตลำบากมาก เงินทองก็ไม่ค่อยพอใช้ เพราะทำงานด้วย เรียนด้วย ส่งทางบ้าน ส่งน้องเรียนด้วย วันหนึ่งขณะที่นั่งรถเมล

สวัสดีค่ะเรามีเรื่องมาปรึกษากับทุกคนคือเราเป็นพวกชอบสงสารคนอื่นสงสารมากถึงขั้นหนักเลยอ่ะ ยิ่งเวลาเห็นคนแก่เดินขายของแล้วแบบหดหู่ใจมากเลยจนเก็บมานอนร้องไห้รู้สึกเศร้าสงสารทั้งหดหู่ไปหมดเลยค่ะ เป็นแบบนี

ยังไม่ได้นอนเลยค่ะ เครียดมาก คือเราโดนโกงเงินไปค่ะ มากพอสมควร เก็บเองด้วยค่ะ ปรากฎคนโกงเงินเราเป็นเยาวชน แล้วแม่เขาต้องเป็นคนจ่ายให้ แม่เขาบอกไม่มีเงินแล้ว แต่จะเอาทองไปจำนำมาให้เรา คือเราว่ามันก็ดีที