หลังจากที่เล่นพันทิพอยู่สักพัก เลยอยากเอาเรื่องนี้มาแชร์
เป็นประสบการณ์จริงที่อยากส่งต่อคะ

เรื่องเล่าถึงคนอายุ 22 ปี (เด็กจบการศึกษา)
จากคนในอนาคตข้างหน้า 5 ปี (คนธรรมดาอายุ 27)
ที่ตั้งใจเขียนเรื่องนี้เพราะนึกถึงตัวเองตอนที่เรียนจบ ป.ตรีใหม่ๆ แล้วต้องมาเจอโลกความเป็นจริง
ตอนนั้นคิดในใจว่า ไม่เห็นมีใครบอกเราก่อนเลย ว่ามันเป็นแบบไหน เราจะได้เตรียมตัว
(นึกถึงตอนรุ่นพี่ในมหาลัย ที่จะมีรุ่นพี่มาบอกว่า น้องๆๆๆเรียนวิชานี้ ตัวนี้วิตามิน
หรือไม่ก็ น้องๆๆๆ พี่ว่าคะแนนแบบนี้ ดรอปก่อนๆๆ เดี๋ยว F )

และถ้าคุณอายุ 22 หรือกำลังสับสน คนในอนาคต(22+5) จะเล่าว่า

1.โลกของการเรียนและโลกการทำงานต่างกันอย่างลิบลับ
ตอนเรียนเคยคิดว่าถ้าได้ทำงาน คงได้สนุกแน่ๆ ได้ใช้ความสามารถที่เรียนอย่างเต็มที่ สู้!!!
ไหนจะได้อิสระจากที่บ้าน มีเงินเดือนเป็นของตัวเอง ชีวิตสวยงามมมม 5555 คือ คิดเอาเอง...ตามภาษาเด็กจบใหม่ ไฟแรงม๊ากมากๆๆ
แต่เอาเข้าจริงแล้วนะ งานที่เราทำน่ะ ก็จะเป็นไปหัวหน้าบอกน่ะ ห้ามซน อย่านอกกรอบ
อย่าลืม!!!! ว่าเราเป็นเด็กจบใหม่ เรายังไม่เข้าใจธุรกิจ ไม่เข้าองค์กร หัวหน้าเลยก็ต้องค่อยๆลองฝีมือเป็นธรรมดา สู้!!!

2.งาน(แรก)ต้องเลิศ ออฟฟิศต้องสวย เงินต้องดี เราต้องละเอียดในการเลือก พินิจ
ตอนนั้นใส่ใจสุดดดดด ให้รายละเอียดในการเลือกม๊ากกกก
นู้นไม่ได้ นี่ไม่ดี เงินน้อย บริษัทไม่ดัง ออฟฟิศไม่งาม แบบนี้.....เราไม่ทำ   (((  อีโก้พี่หนักจริง  )))
แล้วไงล่ะ ใครจะรับนางล่ะ
เอาเข้าจริงๆ เรื่องที่ต้องคิด คือ ให้ดูว่าประสบการณ์จากงานนั้นๆ
เลือกงานสอดคล้องกับสิ่งที่เราอยากจะเป็น อยากจะมี หรืออยากจะทำในอนาคต
ถ้าเรามองแต่องค์ประกอบที่ไม่ใช่ตัวงาน เราก็จะทรมานการเนื้องานที่อยู่กับเราวันละ 8 ชั่วโมงนะจ๊ะ
                                        




                                                                                        ฝากติดตามด้วยนะคะ
                                 ถ้าชอบ กด และช่วยแชร์เป็นกำลังใจให้คนทำงานและคนทำงานมือใหม่ด้วยนะคะ

                                                                              == Pingko : The Skeptical ==