ปีก กับ เชือก

เมื่อความรักเดินทางมาถึง มันได้มอบของล้ำค่าสองสิ่งทิ้งไว้ให้กับเรา
นั่นคือ “ ปีก” กับ “เชือก”

คนทั่วไปไม่รู้จักประโยชน์ของ “ ปีก”
ได้แต่นึกกลัวว่าความรักจะติดปีกจนบินลับหายไป
จึงตัดสินใจ หยิบเชือกขึ้นมา – มัดรอบความรักเอาไว้จนแน่นหนา

แล้วความรักก็หายใจไม่ออก….

คนรักวางใจที่เห็นความรักถูกพันธนาการไว้เช่นนั้น
อย่างไร…ความรักก็จะอยู่กับเขาวันยังค่ำ

แต่เขาลืมคิดไปว่า ยิ่งถูกผูกมัด ความรักจะยิ่งคิดถึงอิสระ และการโบกบิน

ความรักจะพยายามแกะเชือกด้วยตัวเองทุกครั้งที่คนรักเ ผลอและทันทีที่สบโอกาส
ความรักจะติดปีกให้ตัวเอง และบินหายลับไปในความเวิ้งว้าง –
กว้างใหญ่ของท้องฟ้า

เหลือเพียงเชือกพันธนาการไว้ให้ดูต่างหน้า ให้คนรักรู้ว่า ---
นี่ไม่ใช่หนทางที่จะทำให้ความรักอยู่รอด

………..

บทเรียนของสองสิ่งนี้ ไม่มีใครกำหนดวิถีทางที่ควรจะเป็น จะเลือกหยิบ
“ เชือก “ หรือ “ ปีก “ นั้น ..ขึ้นอยู่กับหัวใจ

บางคู่ติดปีกให้กันและกันด้วยรอยยิ้ม
และพาตัวเองขึ้นสู่ท้องฟ้าด้วยความรู้สึกตื่นตาตื่นใ จ
ประสบการณ์แปลกใหม่ทำให้คนสองคนหลงลืมกัน
ความกว้างของท้องฟ้าทำให้มองหากันไม่เห็น สุดท้ายต่างบินไปอย่างที่ใจอยาก
และไม่เคยกลับมาหากันอีกเลย

เพราะทั้งคู่ลืม “ เชือก” ทิ้งไว้ข้างล่าง

ยิ่งบิน – ยิ่งห่าง ฟ้ากว้าง – ใจยิ่งไกล

นั่นคือเหตุผลที่ว่า ทำไมความรักต้องมอง “ ปีกเสรี “ ไว้ให้ พร้อมกับ “
เชือกพันธนาการ”

“ ปีกเสรี” มอบอิสระและช่องว่างอันเวิ้งว้างให้กับความรัก ในขณะที่
“ เชือกพันธนาการ” มองความชิดใกล้ ซึ่งถ้าไม่รู้จักใช้ –
จะไม่เหลือช่องว่างแม้แต่จะให้ลมหายใจเดินทางผ่าน

เมื่อความรักห่างเกินพอดี หรือแนบสนิทจนอึดอัดไปทั้งใจ
คู่รักหลายคู่จึงไปไม่รอด เพราะไม่รู้จักเว้นช่องว่างระหว่างกัน….

จะมีเพียง “คนของความรัก “ เท่านั้น ที่รู้จักใช้ทั้งสองสิ่งนี้อย่าง ชาญฉลาด

เขาและเธอติดปีกแห่งรักให้กันและกัน พาตัวเองบินขึ้นสู่ท้องฟ้าด้วยหัวใจเสรี
ต่อให้ฟ้ากว้าง ทางไกลแค่ไหน เขาและเธอไม่มีวันจะหลงลืมกัน…..

เพราะคนทั้งคู่ได้คล้องเชือกแห่งพันธนาการที่ข้อมือข องกันและกันไว้แล้ว

เมื่อเชือกเริ่มตึง….. เพราะบินไปจนสุดทาง
อิสระเสรีจะทำให้คนทั้งคู่คิดถึงกรงของความผูกพัน

และจะบินกลับมาหากัน - เพื่อจะออกเดินทางพร้อมกันอีกครั้งด้วย
เชือกพันธนาการเส้นเดิม

…ที่อาจสั้นลงด้วยความเต็มใจของความรัก

อย่าอยู่ห่าง – จนเขารู้สึกเคว้งคว้าง

แต่อย่าใกล้—จนเขาหายใจไม่ออก

ให้สองมือได้เป็นอิสระ

ในขณะที่ลมหายใจยังเดินทางถึงกัน

…. เพราะช่องว่างที่เหมาะสมเท่านั้น

…..ที่ความรักจะงอกงามได้

Credit: จากคนๆนึงในบอร์ด teenee ที่ปิดไปนานแล้ว