ที่จริงไม่เคยคิดว่าจะได้มาเขียนอะไรแบบนี้ ... แต่ปัญหานี้หนักมากสำหรับผม
คือ ผมกับแฟนแต่งงานกันมาได้ ปี กว่าๆ แล้วคับมีลูกสาวด้วยกัน 1 คน กำลังน่ารัก ผมกับแฟนเป็นคนต่างจังหวัดทั้งคู่ แต่มาอยู่ ที่ กทม . เกือบ 15 ปีละ ตอนที่แฟนตั้งท้องเราก็เลยคิดที่จะย้าย ออกจาก กทม. กันเพราะพวกเราเบื่อความวุ้นวายในเมืองกรุงนี้มากๆ และสงสารลูก เพราะที่ กทม. เราซื้อคอนโดอยู่กัน ขนาดห้อง แค่ 30 ตร.ม แฟนก็ให้ผมเป็นคนตัดสินใจว่าจะไปอยู่ที่ไหนดี บ้านผมอยู่ อีสานสุด สวนบ้านแฟนผมอยู่ เกือบใต้สุด เป็นการตัดสินใจที่ลำบากนิดหน่อยคับ แต่ผมก็ได้ เลทอกที่จะไป อยู่ บ้านตัวเอง ที่ภาคอีสาน เนื่องจากปัญจัยหลายๆ อย่าง และการวางแผนอนาคต แฟนผม ก็โอเค ไปก็ไป
เราย้ายไปอยู่ ที่บ้านผมช่วงปลายปี 57 ก็อยู่แบบมีความสุขดี ผมทำฟาร์มเห็ด และ รับงานเกียวกับแอร์บ้าน ส่วนแฟนผม ผมให้เลี้ยงลูกอย่างเดียวคับ งานบ้านจะมีแม่บ้านมาทำให้ อ่อ ที่บ้านผมจะมี พ่อ กับ แม่ ผมอยู่กันแค่ สองคน พอผมกลับมาแก่ก็ดีใจมาก ช่วงนั้นแกมีความสุขมากคับ ได้อยู่ กับลูกกับหลาน และแล้วปัญหาก็เริ่มก่อตัวคับ ที่บ้าน พ่อแกจะเป็นคนที่จู่จี้ขี้บ่นหน่อยนึงคับ เช่น ผมซื้อหอยลายมาผัดให้แฟนกิน ก็บ่นว่าซื้อมาทำไมหอยมีแต่เปลือก กินสุกกี้กันแฟนซื้อเห็ดเข็มทองมา ก็บ่น ว่ามีเห็ดอยู่แล้วซื้อมาทำไม และอีกหลายๆ เรื่อง ผมรู้ซึกได้ว่าแฟนผมเริ่มอึดอัด ช่วงเมษา ที่ผ่านมาแฟนเลยขอกลับบ้าน 1 เดือนคับ ผมก็ยอมให้กลับ ( ตอนนั้นคิดถึงลูกมากๆ คับแต่ผมติดภาระฟาร์มเห็ด ไปด้วยไม่ได้) หลังจาก 1 เดือนกว่าๆ แฟนก็กลับมา พร้อมกับวางแผนที่จะกลับ ใต้ อีก 1 เดือนช่วง ปิดเทอม อืม ผมก็มีบ่นๆ ว่าทำไมกลับนาน ตลอดเลย ผมคิดถึงลูก แต่เเค้าก็บอกเค้าคิดถึงบ้าน แบ้วคนที่บ้านเค้าก็คิดถึงหลาน ( ช่วงนั้นผมก็น็อย ๆ คับ เหมือนตัวเองไม่มิสิทธิ อะไร) และช่วงพฤษภา ผมก็ได้ของงบของที่บ้าน มาเพื่อจะเปิดร้านขาย อาหารซึ้งที่บ้านก็ไม่ค่อยอยากให้ทำเท่าไร แต่ก็ยอมให้ทำ ด้วยงบ 3 แสน บาท การทำร้านก็เกิดขึ้น เพื่อหวังจะให้อนาคตสะบาย แต่จุด เปลียนก็มาถึง
ช่วงกลางเดือนมิถุนา แฟนผมป่วยเป็นไข้เลือด ออก นอนอยู่ที่โรงบาล แม่เค้าก็ได้ขึ้นมาเยี่ยม แต่พอออกจากโรงบาล เค้าก็ขอ กลับบ้านช่วงเดือน กรกฎา อีก 1 เดือน ช่วงนี้หละคับผมกับแฟนก็มีปากเสียงกัน และแฟนก็กลับมาอยู่บ้าน พอใกล้จะครบกำหนดกลับ ผมก็เลยโทรถามว่าจะกลับวันไหน แต่คำตอบที่ได้คือ ไม่กลับแล้ว อยู่ ที่บ้านของผมไม่ไหว ผมอึ่งไปเลยคับ เพราะตอนนี้ร้านก็กำลังจะเสร็จ ฟาร์มเห็ดก็ต้องทำ ผมนี้เคลียดมากคับ ทั้งความรู้สึกของพ่อกับแม่ เงินที่ลวทุนไป อนาคตที่วางไว้ หมดเลยคับ ตอนนี้ผมก็ลงมาหาเค้าที่ใต้ เพื่อที่จะคุยกันว่าจะเอายังไงต่อ แต่เค้าก็ไม่กลับแล้วจะให้ผมทิ้ง ธุระกิจที่กำลังทำ มาอยู่ที่ใต้ ซึ้ง เค้าบอกว่าจะให้ที่บ้านเค้ากู้เงินมาเพื่อเปิดร้านอีกต้องเป็นหนี้อีก เพราะถ้าผมไม่มาอยู่กับเค้าผมก็จะไม่ได้เจอหน้าลูก ตอนนี้เคลียด มากๆๆ คับ ผมมีเวลาอีกไม่กี่วันที่จะต้องตัดสินใจ
ปล. อ่านแล้วงง หน่อยนะคับ คิดมากจนไม่มีสติเลียบเรียงเลย คิดได้ก็พิมในมือถือ อยางเดียวเลย
แฟนอยู่กับที่บ้านไม่ได้...ทำไง
คือ ผมกับแฟนแต่งงานกันมาได้ ปี กว่าๆ แล้วคับมีลูกสาวด้วยกัน 1 คน กำลังน่ารัก ผมกับแฟนเป็นคนต่างจังหวัดทั้งคู่ แต่มาอยู่ ที่ กทม . เกือบ 15 ปีละ ตอนที่แฟนตั้งท้องเราก็เลยคิดที่จะย้าย ออกจาก กทม. กันเพราะพวกเราเบื่อความวุ้นวายในเมืองกรุงนี้มากๆ และสงสารลูก เพราะที่ กทม. เราซื้อคอนโดอยู่กัน ขนาดห้อง แค่ 30 ตร.ม แฟนก็ให้ผมเป็นคนตัดสินใจว่าจะไปอยู่ที่ไหนดี บ้านผมอยู่ อีสานสุด สวนบ้านแฟนผมอยู่ เกือบใต้สุด เป็นการตัดสินใจที่ลำบากนิดหน่อยคับ แต่ผมก็ได้ เลทอกที่จะไป อยู่ บ้านตัวเอง ที่ภาคอีสาน เนื่องจากปัญจัยหลายๆ อย่าง และการวางแผนอนาคต แฟนผม ก็โอเค ไปก็ไป
เราย้ายไปอยู่ ที่บ้านผมช่วงปลายปี 57 ก็อยู่แบบมีความสุขดี ผมทำฟาร์มเห็ด และ รับงานเกียวกับแอร์บ้าน ส่วนแฟนผม ผมให้เลี้ยงลูกอย่างเดียวคับ งานบ้านจะมีแม่บ้านมาทำให้ อ่อ ที่บ้านผมจะมี พ่อ กับ แม่ ผมอยู่กันแค่ สองคน พอผมกลับมาแก่ก็ดีใจมาก ช่วงนั้นแกมีความสุขมากคับ ได้อยู่ กับลูกกับหลาน และแล้วปัญหาก็เริ่มก่อตัวคับ ที่บ้าน พ่อแกจะเป็นคนที่จู่จี้ขี้บ่นหน่อยนึงคับ เช่น ผมซื้อหอยลายมาผัดให้แฟนกิน ก็บ่นว่าซื้อมาทำไมหอยมีแต่เปลือก กินสุกกี้กันแฟนซื้อเห็ดเข็มทองมา ก็บ่น ว่ามีเห็ดอยู่แล้วซื้อมาทำไม และอีกหลายๆ เรื่อง ผมรู้ซึกได้ว่าแฟนผมเริ่มอึดอัด ช่วงเมษา ที่ผ่านมาแฟนเลยขอกลับบ้าน 1 เดือนคับ ผมก็ยอมให้กลับ ( ตอนนั้นคิดถึงลูกมากๆ คับแต่ผมติดภาระฟาร์มเห็ด ไปด้วยไม่ได้) หลังจาก 1 เดือนกว่าๆ แฟนก็กลับมา พร้อมกับวางแผนที่จะกลับ ใต้ อีก 1 เดือนช่วง ปิดเทอม อืม ผมก็มีบ่นๆ ว่าทำไมกลับนาน ตลอดเลย ผมคิดถึงลูก แต่เเค้าก็บอกเค้าคิดถึงบ้าน แบ้วคนที่บ้านเค้าก็คิดถึงหลาน ( ช่วงนั้นผมก็น็อย ๆ คับ เหมือนตัวเองไม่มิสิทธิ อะไร) และช่วงพฤษภา ผมก็ได้ของงบของที่บ้าน มาเพื่อจะเปิดร้านขาย อาหารซึ้งที่บ้านก็ไม่ค่อยอยากให้ทำเท่าไร แต่ก็ยอมให้ทำ ด้วยงบ 3 แสน บาท การทำร้านก็เกิดขึ้น เพื่อหวังจะให้อนาคตสะบาย แต่จุด เปลียนก็มาถึง
ช่วงกลางเดือนมิถุนา แฟนผมป่วยเป็นไข้เลือด ออก นอนอยู่ที่โรงบาล แม่เค้าก็ได้ขึ้นมาเยี่ยม แต่พอออกจากโรงบาล เค้าก็ขอ กลับบ้านช่วงเดือน กรกฎา อีก 1 เดือน ช่วงนี้หละคับผมกับแฟนก็มีปากเสียงกัน และแฟนก็กลับมาอยู่บ้าน พอใกล้จะครบกำหนดกลับ ผมก็เลยโทรถามว่าจะกลับวันไหน แต่คำตอบที่ได้คือ ไม่กลับแล้ว อยู่ ที่บ้านของผมไม่ไหว ผมอึ่งไปเลยคับ เพราะตอนนี้ร้านก็กำลังจะเสร็จ ฟาร์มเห็ดก็ต้องทำ ผมนี้เคลียดมากคับ ทั้งความรู้สึกของพ่อกับแม่ เงินที่ลวทุนไป อนาคตที่วางไว้ หมดเลยคับ ตอนนี้ผมก็ลงมาหาเค้าที่ใต้ เพื่อที่จะคุยกันว่าจะเอายังไงต่อ แต่เค้าก็ไม่กลับแล้วจะให้ผมทิ้ง ธุระกิจที่กำลังทำ มาอยู่ที่ใต้ ซึ้ง เค้าบอกว่าจะให้ที่บ้านเค้ากู้เงินมาเพื่อเปิดร้านอีกต้องเป็นหนี้อีก เพราะถ้าผมไม่มาอยู่กับเค้าผมก็จะไม่ได้เจอหน้าลูก ตอนนี้เคลียด มากๆๆ คับ ผมมีเวลาอีกไม่กี่วันที่จะต้องตัดสินใจ
ปล. อ่านแล้วงง หน่อยนะคับ คิดมากจนไม่มีสติเลียบเรียงเลย คิดได้ก็พิมในมือถือ อยางเดียวเลย