เป็นกระทู้แรก ผิดพลาดยังไงก้ขอโทษด้วยนะครับ
เราคบกับแฟนมาอีกไม่กี่เดือนก้จะครบ 2 ปี แต่เราดันไปคุยกับคนอื่นและเลือกที่จะทิ้งแฟนเราและเลือกคนใหม่
***แฟนเราไม่ค่อยจะเช็คเฟสเช็คไลน์เราเท่าไหร่ เพราะเค้าเชื่อใจเรา แต่ด้วยความที่เค้าก้รักเราเค้าเลยเข้าดู แล้วเห็นเราคุยกับคนอื่น ที่เราคุยกับคนอื่นเพราะ ช่วงนั้นเราไม่ค่อยได้เจอกันเท่าไหร่ กลับมาก้นอน เราเลยเผลอใจเพราะคนใหม่คุยกะเราตลอด เมื่อแฟนเรารู้ เราก้ไม่มีอะไรจะพูด ได้แต่พูดขอโทษ แฟนเราเค้าขอร้องให้เราอยู่ ให้เรากลับมาเป้นเหมือนเดิม แต่สุดท้ายเราก้เลือกคนใหม่ ไม่รู้ตอนนั้นใช้อะไรคิด เราอยากกลับไปเป็นเหมือนเดิม เราอยากไปอยู่กับเค้าเหมือนเดิม แต่เราสับสน เรากัวว่าเค้าจะเกลียดเราที่เราคุยกะคนอื่น เราเลยไม่ก้าเดินกลับไป เมื่อเรารู้ว่าเค้าไม่ได้โกรธเกลียดอะไรเลย เราก้พร้อมที่จะกลับไป แต่พอเราเดินกลับไป มันก้สายเกินไปแล้ว เพราะเค้ามีคนใหม่แล้ว เราได้แต่โทษตัวเองว่าวันนั้นที่เราเจอเค้าทำไมเราไม่ก้าจะพูดออกไปเลยว่า เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมได้ไหม ได้แต่กัวและรอเวลาที่เหมาะสม จนแฟนเราเจอคนที่มาทำให้เค้าดีขึ้น และลืมความเจ็บที่เราได้ฝากเอาไว้เพียงแค่ไม่ถึงเดือน เราอ้อนวอนเค้ากลับมาได้ไหม เค้าก้ตอบว่ายังรักนะ แต่กลับไปไม่ได้จริงๆ เราเอาแต่ร้องไห้ กินเหล้าในคืนนั้น แต่มันก้ไม่ได้ช่วยให้เค้ากลับคืนมาอีก
***เราโทษแต่ตัวเองว่าทำไมต้องปล่อยมือเค้าไปทั้งๆ ที่เรารักเค้า เพราะอะไรกันในวันนั้น ณ ตอนนี้เราหันหลังออกมาจากเค้า อยู่ไปก้ขัดความสุขเค้ากะคนที่เค้ารัก ไม่พยายามทำอะไรอีกเพราะทำไปก้ไม่มีประโยชน์อะไร เราได้แค่ดูเค้าอยู่ห่างๆ ดูเค้ามีความสุขกับคนที่เค้ารัก ใช้ชีวิตของเราและเข้มแข็งให้เร็วที่สุด
***บทเรียนราคาแพงของเราเลยแหละ แต่บอกเลยว่าประตูหัวใจปิดไปอีกนาน
***ใครที่มีแฟนอยู่ก้จับมือเค้าไว้ให้มั่นคงนะครับ
เวลาเกือบ 2 ปี ไปแลกกับเวลาแค่ไม่กี่เดือน
เราคบกับแฟนมาอีกไม่กี่เดือนก้จะครบ 2 ปี แต่เราดันไปคุยกับคนอื่นและเลือกที่จะทิ้งแฟนเราและเลือกคนใหม่
***แฟนเราไม่ค่อยจะเช็คเฟสเช็คไลน์เราเท่าไหร่ เพราะเค้าเชื่อใจเรา แต่ด้วยความที่เค้าก้รักเราเค้าเลยเข้าดู แล้วเห็นเราคุยกับคนอื่น ที่เราคุยกับคนอื่นเพราะ ช่วงนั้นเราไม่ค่อยได้เจอกันเท่าไหร่ กลับมาก้นอน เราเลยเผลอใจเพราะคนใหม่คุยกะเราตลอด เมื่อแฟนเรารู้ เราก้ไม่มีอะไรจะพูด ได้แต่พูดขอโทษ แฟนเราเค้าขอร้องให้เราอยู่ ให้เรากลับมาเป้นเหมือนเดิม แต่สุดท้ายเราก้เลือกคนใหม่ ไม่รู้ตอนนั้นใช้อะไรคิด เราอยากกลับไปเป็นเหมือนเดิม เราอยากไปอยู่กับเค้าเหมือนเดิม แต่เราสับสน เรากัวว่าเค้าจะเกลียดเราที่เราคุยกะคนอื่น เราเลยไม่ก้าเดินกลับไป เมื่อเรารู้ว่าเค้าไม่ได้โกรธเกลียดอะไรเลย เราก้พร้อมที่จะกลับไป แต่พอเราเดินกลับไป มันก้สายเกินไปแล้ว เพราะเค้ามีคนใหม่แล้ว เราได้แต่โทษตัวเองว่าวันนั้นที่เราเจอเค้าทำไมเราไม่ก้าจะพูดออกไปเลยว่า เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมได้ไหม ได้แต่กัวและรอเวลาที่เหมาะสม จนแฟนเราเจอคนที่มาทำให้เค้าดีขึ้น และลืมความเจ็บที่เราได้ฝากเอาไว้เพียงแค่ไม่ถึงเดือน เราอ้อนวอนเค้ากลับมาได้ไหม เค้าก้ตอบว่ายังรักนะ แต่กลับไปไม่ได้จริงๆ เราเอาแต่ร้องไห้ กินเหล้าในคืนนั้น แต่มันก้ไม่ได้ช่วยให้เค้ากลับคืนมาอีก
***เราโทษแต่ตัวเองว่าทำไมต้องปล่อยมือเค้าไปทั้งๆ ที่เรารักเค้า เพราะอะไรกันในวันนั้น ณ ตอนนี้เราหันหลังออกมาจากเค้า อยู่ไปก้ขัดความสุขเค้ากะคนที่เค้ารัก ไม่พยายามทำอะไรอีกเพราะทำไปก้ไม่มีประโยชน์อะไร เราได้แค่ดูเค้าอยู่ห่างๆ ดูเค้ามีความสุขกับคนที่เค้ารัก ใช้ชีวิตของเราและเข้มแข็งให้เร็วที่สุด
***บทเรียนราคาแพงของเราเลยแหละ แต่บอกเลยว่าประตูหัวใจปิดไปอีกนาน
***ใครที่มีแฟนอยู่ก้จับมือเค้าไว้ให้มั่นคงนะครับ