สวัสดีครับบบบบบ วันนี้ขอมาเล่าเรื่องความรักกันหน่อยนะครับเป็นความรักที่ต้องแลกมาด้วย เรื่องราวมากมายกว่าจะได้มาเป็นวันนี้
..เริ่มเลยละกัน..
คือเรื่องก็มีอยู่ว่า ช่วงเดือน เมษา ปลายๆเดือนที่ผ่านมา ผมได้เลิกกับแฟนเก่าคนนึงแค่เพราะว่าเรื่องงี่เง่าแต่บางคนก็อาจจะเข้าใจว่าเรื่องเล็กๆเนอะ
แต่สำหรับผมแล้วมันคือ ความทนอยู่ที่ต้องทนอยู่กับเรื่องเดิมๆหาเรื่องทะเลาะทุกวันตื่นนอนมาก็ต้องทะเลาะกันเป็นใครๆก็ต้องเหนื่อยมากๆ
ผมก็รู้สึกว่าตัวเองก็เป็นคนไม่ดีเหมือนกัน ในขณะนั้นที่ผมก็ไปคุยกับคนอื่นเหมือนกัน (ผมคงเลวแน่ๆเลย) แต่ในเมื่อผมเลือกที่จะไปผมก็ต้องไป
หลังจากนั้นผมก็ได้คุยกับคนๆนึง ใน Beetalk ตอนแรกผทก็กะแค่ว่า Beetalk มันหารักจริงลำบากหายากแน่นอนผมก็คุยกับคนๆนึงมาเรื่อยๆก็คุยๆกันมา
แล้วเขาคนนั้นก็บอกว่า ที่เล่น beetalk เรากะจะมาแค่หาเพื่อนคุยกันสนุกๆ แต่ในเมื่อในเวลาไม่นานแต่คุยกันทุกวันคุยกันทุกคืน มันก็ทำให้ใจของ
เปลี่ยนไปตามกาลเวลา ผมก็เริ่มรู้สึกดีขึ้นเรื่อยๆ แต่ในขณะนั้นผมแค่ ต้องการจะเอาชนะ แฟนเก่าคนนั้นเท่านั้น เพื่อแก้ไขนิสัยแย่ๆของเขาแค่นั้นเท่านั้น
แต่พอนานๆไปใจผมก็เริ่มเปลี่ยนไปตามกาลเวลาอย่างที่บอก ผมก็เริ่มมีความสุขกับการที่คุยกับคนใหม่ ภายในเวลาสั้นๆ ผมก็เริ่มแลก LINE กันแล้วจากนั้น
ผมกับเธอคนนี้ก็คุยกันทุกวันคุยกันทุกคืน คุยกันตลอดเวลา ตอนแรกก็แค่แบบว่าอยากได้ยินเสียง แต่พอนานๆมาก็เริ่มอยากเห็นหน้ากัน
(แต่คนที่ผมคุยเป็นคน จังหวัดเดียวกันนะครับ)
ผมก็คุยกันมาเป็นเวลาสั้นๆ ผมก็รู้สึกว่า อยากลองเจอกับคนใหม่ที่ผมคุยผมก็ลองชวนเล่นๆดูว่า อยากลองไปเจอ ขอไปเจอได้ไหมแค่ช่วงเวลาสั้นๆ
ผมก็ได้ไปเจอเธอคนนี้ทำให้ผมรู้ว่าเธอเป็นคนที่น่ารักมาก ผมส่วนใหญ่ก็ไม่ได้มองที่รูปลักษณ์ภายนอก แต่ผมดูจากท่าทางของเธอ ก็รู้ว่าเธอเป็นคนที่น่าสนใจสุดๆ จากนั้นก็แค่นั่งคุยกันเฉยๆ พอเวลาเริ่มเย็นก็ต่างย้ายกันกลับบ้าน ผมก็กลับว่าเธอเจอผมแล้วไม่อยากคุยกับผมอีกเลย เพราะผมก็ไม่ใช่
ตนหน้าตาดีอะไรมากมายนะครับ แต่กลับมาเธอบอกผมว่าอยากคุยอีกนะอยากเจออีกนะ ผมก็ดีใจเป็นธรรมดานะครับแต่ในช่วงแรก แฟนเก่าก็มาง้อผมตลอดแต่ผมก็ยืนยันว่าผมจะไม่กลับไป เพราะผมไม่ชอบที่แฟนเก่านิสัยแย่ๆ
พอเวลาผ่านไป ได้ ประมาน 1เดือน
ผมก็คุยกับคนใหม่มาตลอดเวลาคุยกันทุกคืนก่อนนอนตอนเช้าก็คุยกันทุกวัน แล้วก็เจอกันบ่อยมาก จนมาหลังๆ เธอก็คอยบอกกับผมตลอดว่า
เราไม่คิดอะไรกับ ผม เขาบอกผมว่า เขาคิดแค่เพื่อนมาตลอด ไม่มีวันจะมาคบกันได้หรอก แต่ผมก็ยืนยันว่า ผมก็ ชอบเธอผมก็คอยบอกกับเธอทุกครั้งว่า
ผมชอบเธอแต่เธอก็บอกกับผมทุกครั้งว่า คิดกับผมแค่เพื่อน แต่ผมก็ยังยืนยันคำเดิมว่าผมก็ชอบเธอ เป็นใครไม่มีความสุขมั่งหล่ะครับคุยกันทุกวัน
แล้วจะไม่คิดอะไรเลยมันก็เป็นไปไม่ได้ เขาก็บอกผมว่า อยากคุยกับผมทุกวัน แต่แค่เป็นเพื่อนกัน แต่อยากคุยทุกวัน ผมก็ยังโอเครแล้วจากนั้นผมก็คุยกันทุกวัน แต่เรื่องราวที่ผมบอกว่า รักครั้งใหม่ที่แลกมากับเรื่องราวร้ายๆมากมาย ผมจะเล่าแต่เรื่องคนที่ผมคุยแล้วนะครับ เล่าแต่เรื่องคนใหม่แล้วนะครับ
ผมจะเริ่มเล่าเรื่องราวจริงๆแล้วนะครับ . . . . . . .
เรื่องของผมก็มีอยู๋ว่า ผมก็คุยกับเธอมา ตลอดคุยกันทุกวันแต่ผมก็ไม่รุสถานะของกันและกันว่า สถานะของกันและกันคืออะไร แต่พอมีอยู๋วันนึงผมก็คุยปกติ
แล้วอยู่ดีดี เธอก็ อารมณ์แปรปรวน อยู่ดีดีก้พูดว่า "ไม่อยากคุยเบื่อ ขี้เกียจคุยละยังไงก็คิดแค่เพื่อน บาย เราไม่มีไรต้องคุยกันละ" แล้วก็ บล็อค LINE ไป
ทำให้ผมตอนนั้นก็เครียดไป 2 3 วันเลย ผมอ่ะคิดถึงและอยากคุยกับเธอมากแต่ทำไรไม่ได้ ตอนนั้นผมก็ เป็น ผชที่ อยากจะง้อเต็มที่ เบอร์ ก็ บล๊อค LINE
ก็ บล๊อค ทำไรไม่ได้ ผมก็เลยต้องไปหาเพื่อนเอาเบอร์เพื่อน โทรไป แล้วบอก เธอว่าขอเวลาแปปนึงนะ ขอคุยด้วยหน่อยแต่เธอก็ตัดสายทิ้ง แต่เวลาที่เค้า
บลีอคผมไปเขาก็ บอกว่าอยากคุยแล้วก็ ทักมาเองแหล่ะ ก้ผ่านไป 2 วันเธอก็ปลดบล๊อคผมแล้วก็ มาคุยกับผมเหมือนไม่มีไรเกิดขึ้นคุยกันปกติ แต่ผมก็เสียใจมากๆร้องไห้อยู่นาน เพราะผม คิดถึงเธอมากๆ
แล้วพอจากที่ดีกันได้ไม่นาน ผมก็ พาเธอไปเดินเล่น สวนสาธารณะ แรกๆก็โอเครกำลังไปได้ด้วยดีอยู่ดีดี เธอก็อยากจะพูดก็พูดว่า "เราเป็นเพื่อนกันนะ ยังไงเราก็เป็นเพื่อนกัน" แต่ผมก็บอกกับเธอตลอดเวลาผมก็ไม่เคยคิดแบบนั้น จนวั้นนั้นอยู่ดีดีเธอก็ หงุดหงิดแล้วเธอก็เดินหนีผม แล้วบอกว่า เพื่อนไม่ต้องกลับด้วยกัน แล้วผมก็ต้องไปตามหาเธอ เพราะผมเป็นห่วงมากๆ ผมก็เจอแล้วก็ไปส่งเธอที่บ้าน แล้วหลังจากนั้น เธอก็บลอคผมอีก รอบ เพราะแค่ว่าผมไม่เคยคิดกับเขาแค่เพื่อน แต่คราวนี้เธอบลอคบลอคผมโดยที่ผม ติดต่อเธอไม่ได้ เลย แล้วผมก็ร้องไห้ฟูมฟาย 4 วัน ผมก็กลายเป็นคนเลวไปขอ แฟนเก่าคืนดี ผมนี่โครตเห็นแก่ตัวเลยพอผม กลับไปขอแฟนเก่าคืนดี เธอก็กลับมาหาผม ผมก็เลยต้องกลับไปหาเธอแล้วก็คุยกันปกติ แล้วเรื่องก็เกิดขึ้น
อยู่ดีดีแฟนเก่าผม ก็ ไปคุยกับเธอ ทำให้ผมวุ่นวายไปหมด แล้วตอนนั้นผมก็โครตเห็นแก่ตัวจับปลา 2 มือผมก็แล้วจากนั้นสุดท้ายก็ เธอก็บอกผมว่า ยังไง
เราก็เพื่อนกัน เราไม่หวงหรอกจะไปไหนก็ไปจะไปหาใครที่ไหนก็ไป ซะ ผมก็เสียใจ ผมก็ได้แต่ทำใจผมก็เลยหายไปจากเธอ แล้วผมก้กลับไปง้อแฟนเก่าคืนดีแต่แฟนเก่าผมก็มีคนอื่นแล้วเหมือนกัน แต่ผมก็พยายามง้อเต็มที่ แต่แฟนเก่าผมกลับพูดกับผมว่า เราไม่มีไรต้องเกี่ยวกันแล้วไปซะเถอะ เราเป็นของคนอื่นแล้ว ผมอุส่าพยายามง้อเต็มที่ สุดท้ายผมก็ร้องไห้หนักอีกครั้งแล้วตอนนี้ผมก็ไม่เหลือใคร ทั้งแฟนเก่าและแฟนใหม่ แม่ผมรู้พี่ผมรู้ทกุเรื่อง ทั้ง2 คนก็ คอยปลอบผม ว่าคนนึงมความสุขแต่เรามีทุกข์ เราจะทุกข์ทำไม ผมก็เลยเริ่มคิดได้ผมก็หยุดร้องไห้แล้วผมก็เริ่มเย็นชาไปในตามระบบที่ควรจะเป็น
แต่ผมลืมบอกไปว่าครั้งที่ผมหายไปจากคนใหม่เขาไม่ได้บลอคผม แล้ว แล้วหลังจากที่ผมก็ร้องไห้ฟูมฟายมาจากคนเก่า ผมก็เย็นชาสักพักใหญ่ๆ
แล้วผมก็ รู้สึกอะไรม่รุ ผมก็ ทักไปหาคนใหม่อีกรอบนึงว่า "ไงสบายดีไหม" ตอนแรกผมก็คิดในใจว่าเธอคงโกรธผมแน่ๆที่ผมหายไปแล้วไปคืนดีกับคนเก่าแต่ผมก็ไม่ได้คืนดี ผมคิดแบบนี้ผมกลัวมากๆ แล้วจากนั้นเขาก็ตอบผมมาว่า "แกกกกกกกกกกกก โครตคิดถึงเลย" ตอนแรกผมก็ไม่เชื่อหรอกว่าเธอ คิดถึงผม แล้วเธอก็บอกผมว่า "รู้ไหมแกหายไปชั้นนอนไม่หลับเลยนะชั้นคิดถึงแกมาก ชั้นเขาไปส่องเฟสแก ส่อง LINEแกทุกวันเลยจะดูว่าแก บล็อคชั้นไหม ชั้นคิดถึงแกมากอ่ะ ชั้นอยากคุยกับแกมากอ่ะ" ใครจะไปเชื่อว่า เขายังอยากคุยกับผมอยู่ แล้วเธอก็พูดกับผม "อย่าหายไปอีกนะอยู่ด้วยกันนะอย่าหายไปแบบนี้อีกนะ มาคุยกันเหมือนเดิมนะ อยากคุยมากเลย คิดถึงมากเลย" ผมก็ต้องเขินเป็นธรรมดา แล้วก็ก็แอด เฟสบุค เธอใหม่ ผมก็ไม่เคยคิดเลยว่า ผมหายไปแล้ว เขาจะมาโพสถึงผม ผมก็เห็นสิ่งนึงที่ไม่คิดว่า เขายังรอผม ทั้งๆที่ เขาก็ไล่ผมไปแล้วผมก็หายไปจาก เขา เป็นโพสนึงที่ผมเห็นแล้วผมยิ้มผมน้ำตาไหล ผมอยากจะบอกเธอว่า ผมก็ คิดถึงเธอมากๆเหมือนกัน
แต่แค่ตอนนั้นเรื่องราว มันชั่งเยอะแยะไปหมดทำให้ให้เธอไม่ชัดเจนแล้วผมก็ไม่ชัดเจน จนผมมาได้เห็นโพสนี้
" ทำไมกันนะเราชอบเขานะแต่เราชอบเขาแบบเพื่อนอ่ะ เราอยากคุยกับเขาแค่เพื่อน เราคุยกับเขามีความสุขมากเลย แต่ในสถานะเพื่อนเราก็บอกเขาตลอด
ว่าเราคิดกับเขาแค่เพื่อน แต่เขาก็บอกเราตลอดว่า เขาชอบเรามากๆ จนวันนึงเราก็ไล่เขาไปซะไล่เขาไปจากชีวิต แต่พอเอาเข้าจริงๆพอเรามารู้ว่า เขาจะไปหาคนอื่นจริงๆ ทำไมเรารู้สึกอยากให้เขากลับมาคุยกับเราเหมือนเดิม อยากให้เขากลับมาหาเราเหมือนเดิมไม่ว่านสถานะไหนก็ได้ "
ผมเห็นข้อความนี้ผมบอกเลยว่าผม หยุดยิ้มไม่ได้จริงๆขนาดผมหายไปตั้งหลายวัน ไม่เคยทักเขาไปเลย แต่เขายังคิดถึงเราอยู่ แต่ผมก็ขอบอกเลยว่าผมก็ คิดถึงเขาเหมือนกัน
จากที่ผมก็เย็นชาเรื่องเก่าๆแล้วก็หลายเรื่องมาถาโถมเข้ามาในชีวิตมากมาย ไหนจะเรื่อไงม่ชัดเจนอะไรต่างๆผมก็กลับไปคุยกับเธอ แต่ในตอนนั้นผมก็กลัวๆ
ว่ามันจะเป็นแบบเดิม ผมก็เลยบอกไปว่าผมจะไม่หายไปไหนแล้วนะผมก็ไม่ได้หายไปไหนยังคุยกันปกติ จนถึงเวลาที่ผมคิดว่ามันมาถึงเวลาแล้วที่ผมต้องพูดกับเขาตรงๆ ผมก็ใช้เวลาคิดอยู๋นานมาก จนผมก็คิดว่าผมก็หมดภาระแล้ว ผมสามารถสร้างความรักครั้งใหม่ให้ดีกว่าครั้งเก่าๆ ทั้งของเธอและของผม
ผมเลยตัดสินใจ ลองพูดดูว่า " แกเรามาคบกันไหม เรามาเป็นแฟนกันไหม " ตอนแรกผมก็คิดคำตอบไว่ในใจแล้วแหล่ะว่ายังไงเขาก็คิดกับเราแค่เพื่อนคงไม่มีทางหรอก แต่เธอดันตอบกลับมาว่า " โอเครตกลง เรามาคบกันนะเรามาเป็นแฟนกันนะ อย่าหายไปไหนอีกนะ อยู่ด้วยกันนานๆนะ " ผมก็อึ้งไปสักพักที่เธอยอมคบกับผม และหลังจากที่ผมคบกันมา ผมก็รุ้แล้วว่ารักครั้งใหม่มันต้องดีกว่าครั้งเก่าๆแน่นอนเนื่องจาก บทเรียนอันมากมายก่ายกอง เรื่องราวต่างๆทั้งแย่ๆๆทั้งหมด กว่าเราจะได้มาคบกัน มันชั่งเป้น เวลาอันนานซะเหลือเกิน และตอนนี้ผมก็รู้แล้ว่า ผมอยากจะดูแลเธอไปให้นานที่สุด ตอนนี้ผมเข้าใจแล้ว
ว่าเธอคือคนที่ผมรักจริงๆ รักครั้งนี้ผมก็ผ่านอะไรเรื่องราวมาเยอะกว่าจะมาถึงขนาดนี้ผม คงไม่ทิ้งเธอไป และนับจากนี้ ผมก็ไม่ใช่เด็กๆแล้วตอนนี้ผมก็ต้องโตขึ้นอีกระดับนึงเพราะผมก็มีภูมิคุ้มกันที่ดีมาแล้ว และจากนี้ไป ผมก็จะดูแลเธอไปตลอดชีวิต และหลังจากนั้นที่เธอเคยบอกผมแค่ว่าเพื่อนกันมันก็ไม่มีอีกเลยทำให้ผม ได้แน่ใจ ว่าเธอนี่แหล่ะ คนที่พร้อมจะจับมือแล้วก้าวไปพร้อมกัน ตอนนี้ผมมีความสุขมากๆที่ได้คบเธอคนนี้ ผมคงจะรักเธอแบบไม่ปล่อยไปไหนอีกเลย ผมบอกเธอว่าผมก็โตแล้ว ผมก็รู้ว่า ผช พูดคำสัญญาแล้ว มันก็ทำยากกันทุกคนแต่ผมก็ สัญญา กับเธอว่า ผมจะไม่มีใคร ผมจะไม่นอกใจใคร ผมจะไม่ไปคุยกับ สัญญาว่าจะรักเธอไปให้นานที่สุด ผมคิดว่าความรักที่ได้มาด้วยความลำบาก มันคือความรักที่แท้จริงที่จะเดินก้าวไปพร้อมกันได้จริงๆ
ตั้งแต่วันนั้นจนวันนี้ที่เริ่มคบกับเธอมาผมก็ไม่คิดจะไปคุยกับใครอีกเลย เพราะผมเห็นเธอเป็นสิ่งที่มีค่าที่สุดในชีวิต ขอบคุณนะแก เค้ารักแกมากนะแล้วจะรักแกจะไม่บอกว่าตลอดไป แต่จะบอกว่าจะรักแกไปจนวินาทีสุดท้ายเลยนะ รักแกมากนะอย่านอกใจกันนะ เค้ากลับมาแล้วกลับมาหาแล้วถ้าไม่อยากให้เค้าหายไปอีกก็ดูแลกันและกันนะ รักนะครับ ยัยบ๊อง
.. ไงครับเรื่องราวกว่าจะมาเป็นรักครั้งใหม่ผ่านอะไรมาเยอะ ผมก็รู้ว่าทุกคนก็เคยผ่านอะไรมาเยอะจริงๆแต่ผมเชื่อว่าคนที่ผ่านอะไรยากลำบากแสนเข็นหรือยากลำบากกว่าจะได้มา ผมเชื่อ ว่า เขาคนนนั้นคงรักคุณมากๆแน่ เพราะมันคือวิ่งที่ผ่านเรื่องราวร้ายๆมาตลอด ก็ขอให้ทุกคนรักกันมากๆนะครับ ..
สุดท้ายนี้ฝากข้อคิดไว้หน่อยถ้ารักใครแล้วให้ใจเขาไปดีกว่าครับ ดูแลเขาให้นานที่สุด เหมือนรักใหม่ของผมที่ผมสัญญาจะดูและเธอให้นานที่สุด
บ๊ายบายครับ อาจจะน่าเบื่อแต่ก็เป็นประสบการณืเล่าสู่กันฟังนะ
ความรักครั้งใหม่ที่แลกมาด้วย กับเรื่องราวมากมาย
..เริ่มเลยละกัน..
คือเรื่องก็มีอยู่ว่า ช่วงเดือน เมษา ปลายๆเดือนที่ผ่านมา ผมได้เลิกกับแฟนเก่าคนนึงแค่เพราะว่าเรื่องงี่เง่าแต่บางคนก็อาจจะเข้าใจว่าเรื่องเล็กๆเนอะ
แต่สำหรับผมแล้วมันคือ ความทนอยู่ที่ต้องทนอยู่กับเรื่องเดิมๆหาเรื่องทะเลาะทุกวันตื่นนอนมาก็ต้องทะเลาะกันเป็นใครๆก็ต้องเหนื่อยมากๆ
ผมก็รู้สึกว่าตัวเองก็เป็นคนไม่ดีเหมือนกัน ในขณะนั้นที่ผมก็ไปคุยกับคนอื่นเหมือนกัน (ผมคงเลวแน่ๆเลย) แต่ในเมื่อผมเลือกที่จะไปผมก็ต้องไป
หลังจากนั้นผมก็ได้คุยกับคนๆนึง ใน Beetalk ตอนแรกผทก็กะแค่ว่า Beetalk มันหารักจริงลำบากหายากแน่นอนผมก็คุยกับคนๆนึงมาเรื่อยๆก็คุยๆกันมา
แล้วเขาคนนั้นก็บอกว่า ที่เล่น beetalk เรากะจะมาแค่หาเพื่อนคุยกันสนุกๆ แต่ในเมื่อในเวลาไม่นานแต่คุยกันทุกวันคุยกันทุกคืน มันก็ทำให้ใจของ
เปลี่ยนไปตามกาลเวลา ผมก็เริ่มรู้สึกดีขึ้นเรื่อยๆ แต่ในขณะนั้นผมแค่ ต้องการจะเอาชนะ แฟนเก่าคนนั้นเท่านั้น เพื่อแก้ไขนิสัยแย่ๆของเขาแค่นั้นเท่านั้น
แต่พอนานๆไปใจผมก็เริ่มเปลี่ยนไปตามกาลเวลาอย่างที่บอก ผมก็เริ่มมีความสุขกับการที่คุยกับคนใหม่ ภายในเวลาสั้นๆ ผมก็เริ่มแลก LINE กันแล้วจากนั้น
ผมกับเธอคนนี้ก็คุยกันทุกวันคุยกันทุกคืน คุยกันตลอดเวลา ตอนแรกก็แค่แบบว่าอยากได้ยินเสียง แต่พอนานๆมาก็เริ่มอยากเห็นหน้ากัน
(แต่คนที่ผมคุยเป็นคน จังหวัดเดียวกันนะครับ)
ผมก็คุยกันมาเป็นเวลาสั้นๆ ผมก็รู้สึกว่า อยากลองเจอกับคนใหม่ที่ผมคุยผมก็ลองชวนเล่นๆดูว่า อยากลองไปเจอ ขอไปเจอได้ไหมแค่ช่วงเวลาสั้นๆ
ผมก็ได้ไปเจอเธอคนนี้ทำให้ผมรู้ว่าเธอเป็นคนที่น่ารักมาก ผมส่วนใหญ่ก็ไม่ได้มองที่รูปลักษณ์ภายนอก แต่ผมดูจากท่าทางของเธอ ก็รู้ว่าเธอเป็นคนที่น่าสนใจสุดๆ จากนั้นก็แค่นั่งคุยกันเฉยๆ พอเวลาเริ่มเย็นก็ต่างย้ายกันกลับบ้าน ผมก็กลับว่าเธอเจอผมแล้วไม่อยากคุยกับผมอีกเลย เพราะผมก็ไม่ใช่
ตนหน้าตาดีอะไรมากมายนะครับ แต่กลับมาเธอบอกผมว่าอยากคุยอีกนะอยากเจออีกนะ ผมก็ดีใจเป็นธรรมดานะครับแต่ในช่วงแรก แฟนเก่าก็มาง้อผมตลอดแต่ผมก็ยืนยันว่าผมจะไม่กลับไป เพราะผมไม่ชอบที่แฟนเก่านิสัยแย่ๆ
พอเวลาผ่านไป ได้ ประมาน 1เดือน
ผมก็คุยกับคนใหม่มาตลอดเวลาคุยกันทุกคืนก่อนนอนตอนเช้าก็คุยกันทุกวัน แล้วก็เจอกันบ่อยมาก จนมาหลังๆ เธอก็คอยบอกกับผมตลอดว่า
เราไม่คิดอะไรกับ ผม เขาบอกผมว่า เขาคิดแค่เพื่อนมาตลอด ไม่มีวันจะมาคบกันได้หรอก แต่ผมก็ยืนยันว่า ผมก็ ชอบเธอผมก็คอยบอกกับเธอทุกครั้งว่า
ผมชอบเธอแต่เธอก็บอกกับผมทุกครั้งว่า คิดกับผมแค่เพื่อน แต่ผมก็ยังยืนยันคำเดิมว่าผมก็ชอบเธอ เป็นใครไม่มีความสุขมั่งหล่ะครับคุยกันทุกวัน
แล้วจะไม่คิดอะไรเลยมันก็เป็นไปไม่ได้ เขาก็บอกผมว่า อยากคุยกับผมทุกวัน แต่แค่เป็นเพื่อนกัน แต่อยากคุยทุกวัน ผมก็ยังโอเครแล้วจากนั้นผมก็คุยกันทุกวัน แต่เรื่องราวที่ผมบอกว่า รักครั้งใหม่ที่แลกมากับเรื่องราวร้ายๆมากมาย ผมจะเล่าแต่เรื่องคนที่ผมคุยแล้วนะครับ เล่าแต่เรื่องคนใหม่แล้วนะครับ
ผมจะเริ่มเล่าเรื่องราวจริงๆแล้วนะครับ . . . . . . .
เรื่องของผมก็มีอยู๋ว่า ผมก็คุยกับเธอมา ตลอดคุยกันทุกวันแต่ผมก็ไม่รุสถานะของกันและกันว่า สถานะของกันและกันคืออะไร แต่พอมีอยู๋วันนึงผมก็คุยปกติ
แล้วอยู่ดีดี เธอก็ อารมณ์แปรปรวน อยู่ดีดีก้พูดว่า "ไม่อยากคุยเบื่อ ขี้เกียจคุยละยังไงก็คิดแค่เพื่อน บาย เราไม่มีไรต้องคุยกันละ" แล้วก็ บล็อค LINE ไป
ทำให้ผมตอนนั้นก็เครียดไป 2 3 วันเลย ผมอ่ะคิดถึงและอยากคุยกับเธอมากแต่ทำไรไม่ได้ ตอนนั้นผมก็ เป็น ผชที่ อยากจะง้อเต็มที่ เบอร์ ก็ บล๊อค LINE
ก็ บล๊อค ทำไรไม่ได้ ผมก็เลยต้องไปหาเพื่อนเอาเบอร์เพื่อน โทรไป แล้วบอก เธอว่าขอเวลาแปปนึงนะ ขอคุยด้วยหน่อยแต่เธอก็ตัดสายทิ้ง แต่เวลาที่เค้า
บลีอคผมไปเขาก็ บอกว่าอยากคุยแล้วก็ ทักมาเองแหล่ะ ก้ผ่านไป 2 วันเธอก็ปลดบล๊อคผมแล้วก็ มาคุยกับผมเหมือนไม่มีไรเกิดขึ้นคุยกันปกติ แต่ผมก็เสียใจมากๆร้องไห้อยู่นาน เพราะผม คิดถึงเธอมากๆ
แล้วพอจากที่ดีกันได้ไม่นาน ผมก็ พาเธอไปเดินเล่น สวนสาธารณะ แรกๆก็โอเครกำลังไปได้ด้วยดีอยู่ดีดี เธอก็อยากจะพูดก็พูดว่า "เราเป็นเพื่อนกันนะ ยังไงเราก็เป็นเพื่อนกัน" แต่ผมก็บอกกับเธอตลอดเวลาผมก็ไม่เคยคิดแบบนั้น จนวั้นนั้นอยู่ดีดีเธอก็ หงุดหงิดแล้วเธอก็เดินหนีผม แล้วบอกว่า เพื่อนไม่ต้องกลับด้วยกัน แล้วผมก็ต้องไปตามหาเธอ เพราะผมเป็นห่วงมากๆ ผมก็เจอแล้วก็ไปส่งเธอที่บ้าน แล้วหลังจากนั้น เธอก็บลอคผมอีก รอบ เพราะแค่ว่าผมไม่เคยคิดกับเขาแค่เพื่อน แต่คราวนี้เธอบลอคบลอคผมโดยที่ผม ติดต่อเธอไม่ได้ เลย แล้วผมก็ร้องไห้ฟูมฟาย 4 วัน ผมก็กลายเป็นคนเลวไปขอ แฟนเก่าคืนดี ผมนี่โครตเห็นแก่ตัวเลยพอผม กลับไปขอแฟนเก่าคืนดี เธอก็กลับมาหาผม ผมก็เลยต้องกลับไปหาเธอแล้วก็คุยกันปกติ แล้วเรื่องก็เกิดขึ้น
อยู่ดีดีแฟนเก่าผม ก็ ไปคุยกับเธอ ทำให้ผมวุ่นวายไปหมด แล้วตอนนั้นผมก็โครตเห็นแก่ตัวจับปลา 2 มือผมก็แล้วจากนั้นสุดท้ายก็ เธอก็บอกผมว่า ยังไง
เราก็เพื่อนกัน เราไม่หวงหรอกจะไปไหนก็ไปจะไปหาใครที่ไหนก็ไป ซะ ผมก็เสียใจ ผมก็ได้แต่ทำใจผมก็เลยหายไปจากเธอ แล้วผมก้กลับไปง้อแฟนเก่าคืนดีแต่แฟนเก่าผมก็มีคนอื่นแล้วเหมือนกัน แต่ผมก็พยายามง้อเต็มที่ แต่แฟนเก่าผมกลับพูดกับผมว่า เราไม่มีไรต้องเกี่ยวกันแล้วไปซะเถอะ เราเป็นของคนอื่นแล้ว ผมอุส่าพยายามง้อเต็มที่ สุดท้ายผมก็ร้องไห้หนักอีกครั้งแล้วตอนนี้ผมก็ไม่เหลือใคร ทั้งแฟนเก่าและแฟนใหม่ แม่ผมรู้พี่ผมรู้ทกุเรื่อง ทั้ง2 คนก็ คอยปลอบผม ว่าคนนึงมความสุขแต่เรามีทุกข์ เราจะทุกข์ทำไม ผมก็เลยเริ่มคิดได้ผมก็หยุดร้องไห้แล้วผมก็เริ่มเย็นชาไปในตามระบบที่ควรจะเป็น
แต่ผมลืมบอกไปว่าครั้งที่ผมหายไปจากคนใหม่เขาไม่ได้บลอคผม แล้ว แล้วหลังจากที่ผมก็ร้องไห้ฟูมฟายมาจากคนเก่า ผมก็เย็นชาสักพักใหญ่ๆ
แล้วผมก็ รู้สึกอะไรม่รุ ผมก็ ทักไปหาคนใหม่อีกรอบนึงว่า "ไงสบายดีไหม" ตอนแรกผมก็คิดในใจว่าเธอคงโกรธผมแน่ๆที่ผมหายไปแล้วไปคืนดีกับคนเก่าแต่ผมก็ไม่ได้คืนดี ผมคิดแบบนี้ผมกลัวมากๆ แล้วจากนั้นเขาก็ตอบผมมาว่า "แกกกกกกกกกกกก โครตคิดถึงเลย" ตอนแรกผมก็ไม่เชื่อหรอกว่าเธอ คิดถึงผม แล้วเธอก็บอกผมว่า "รู้ไหมแกหายไปชั้นนอนไม่หลับเลยนะชั้นคิดถึงแกมาก ชั้นเขาไปส่องเฟสแก ส่อง LINEแกทุกวันเลยจะดูว่าแก บล็อคชั้นไหม ชั้นคิดถึงแกมากอ่ะ ชั้นอยากคุยกับแกมากอ่ะ" ใครจะไปเชื่อว่า เขายังอยากคุยกับผมอยู่ แล้วเธอก็พูดกับผม "อย่าหายไปอีกนะอยู่ด้วยกันนะอย่าหายไปแบบนี้อีกนะ มาคุยกันเหมือนเดิมนะ อยากคุยมากเลย คิดถึงมากเลย" ผมก็ต้องเขินเป็นธรรมดา แล้วก็ก็แอด เฟสบุค เธอใหม่ ผมก็ไม่เคยคิดเลยว่า ผมหายไปแล้ว เขาจะมาโพสถึงผม ผมก็เห็นสิ่งนึงที่ไม่คิดว่า เขายังรอผม ทั้งๆที่ เขาก็ไล่ผมไปแล้วผมก็หายไปจาก เขา เป็นโพสนึงที่ผมเห็นแล้วผมยิ้มผมน้ำตาไหล ผมอยากจะบอกเธอว่า ผมก็ คิดถึงเธอมากๆเหมือนกัน
แต่แค่ตอนนั้นเรื่องราว มันชั่งเยอะแยะไปหมดทำให้ให้เธอไม่ชัดเจนแล้วผมก็ไม่ชัดเจน จนผมมาได้เห็นโพสนี้
" ทำไมกันนะเราชอบเขานะแต่เราชอบเขาแบบเพื่อนอ่ะ เราอยากคุยกับเขาแค่เพื่อน เราคุยกับเขามีความสุขมากเลย แต่ในสถานะเพื่อนเราก็บอกเขาตลอด
ว่าเราคิดกับเขาแค่เพื่อน แต่เขาก็บอกเราตลอดว่า เขาชอบเรามากๆ จนวันนึงเราก็ไล่เขาไปซะไล่เขาไปจากชีวิต แต่พอเอาเข้าจริงๆพอเรามารู้ว่า เขาจะไปหาคนอื่นจริงๆ ทำไมเรารู้สึกอยากให้เขากลับมาคุยกับเราเหมือนเดิม อยากให้เขากลับมาหาเราเหมือนเดิมไม่ว่านสถานะไหนก็ได้ "
ผมเห็นข้อความนี้ผมบอกเลยว่าผม หยุดยิ้มไม่ได้จริงๆขนาดผมหายไปตั้งหลายวัน ไม่เคยทักเขาไปเลย แต่เขายังคิดถึงเราอยู่ แต่ผมก็ขอบอกเลยว่าผมก็ คิดถึงเขาเหมือนกัน
จากที่ผมก็เย็นชาเรื่องเก่าๆแล้วก็หลายเรื่องมาถาโถมเข้ามาในชีวิตมากมาย ไหนจะเรื่อไงม่ชัดเจนอะไรต่างๆผมก็กลับไปคุยกับเธอ แต่ในตอนนั้นผมก็กลัวๆ
ว่ามันจะเป็นแบบเดิม ผมก็เลยบอกไปว่าผมจะไม่หายไปไหนแล้วนะผมก็ไม่ได้หายไปไหนยังคุยกันปกติ จนถึงเวลาที่ผมคิดว่ามันมาถึงเวลาแล้วที่ผมต้องพูดกับเขาตรงๆ ผมก็ใช้เวลาคิดอยู๋นานมาก จนผมก็คิดว่าผมก็หมดภาระแล้ว ผมสามารถสร้างความรักครั้งใหม่ให้ดีกว่าครั้งเก่าๆ ทั้งของเธอและของผม
ผมเลยตัดสินใจ ลองพูดดูว่า " แกเรามาคบกันไหม เรามาเป็นแฟนกันไหม " ตอนแรกผมก็คิดคำตอบไว่ในใจแล้วแหล่ะว่ายังไงเขาก็คิดกับเราแค่เพื่อนคงไม่มีทางหรอก แต่เธอดันตอบกลับมาว่า " โอเครตกลง เรามาคบกันนะเรามาเป็นแฟนกันนะ อย่าหายไปไหนอีกนะ อยู่ด้วยกันนานๆนะ " ผมก็อึ้งไปสักพักที่เธอยอมคบกับผม และหลังจากที่ผมคบกันมา ผมก็รุ้แล้วว่ารักครั้งใหม่มันต้องดีกว่าครั้งเก่าๆแน่นอนเนื่องจาก บทเรียนอันมากมายก่ายกอง เรื่องราวต่างๆทั้งแย่ๆๆทั้งหมด กว่าเราจะได้มาคบกัน มันชั่งเป้น เวลาอันนานซะเหลือเกิน และตอนนี้ผมก็รู้แล้ว่า ผมอยากจะดูแลเธอไปให้นานที่สุด ตอนนี้ผมเข้าใจแล้ว
ว่าเธอคือคนที่ผมรักจริงๆ รักครั้งนี้ผมก็ผ่านอะไรเรื่องราวมาเยอะกว่าจะมาถึงขนาดนี้ผม คงไม่ทิ้งเธอไป และนับจากนี้ ผมก็ไม่ใช่เด็กๆแล้วตอนนี้ผมก็ต้องโตขึ้นอีกระดับนึงเพราะผมก็มีภูมิคุ้มกันที่ดีมาแล้ว และจากนี้ไป ผมก็จะดูแลเธอไปตลอดชีวิต และหลังจากนั้นที่เธอเคยบอกผมแค่ว่าเพื่อนกันมันก็ไม่มีอีกเลยทำให้ผม ได้แน่ใจ ว่าเธอนี่แหล่ะ คนที่พร้อมจะจับมือแล้วก้าวไปพร้อมกัน ตอนนี้ผมมีความสุขมากๆที่ได้คบเธอคนนี้ ผมคงจะรักเธอแบบไม่ปล่อยไปไหนอีกเลย ผมบอกเธอว่าผมก็โตแล้ว ผมก็รู้ว่า ผช พูดคำสัญญาแล้ว มันก็ทำยากกันทุกคนแต่ผมก็ สัญญา กับเธอว่า ผมจะไม่มีใคร ผมจะไม่นอกใจใคร ผมจะไม่ไปคุยกับ สัญญาว่าจะรักเธอไปให้นานที่สุด ผมคิดว่าความรักที่ได้มาด้วยความลำบาก มันคือความรักที่แท้จริงที่จะเดินก้าวไปพร้อมกันได้จริงๆ
ตั้งแต่วันนั้นจนวันนี้ที่เริ่มคบกับเธอมาผมก็ไม่คิดจะไปคุยกับใครอีกเลย เพราะผมเห็นเธอเป็นสิ่งที่มีค่าที่สุดในชีวิต ขอบคุณนะแก เค้ารักแกมากนะแล้วจะรักแกจะไม่บอกว่าตลอดไป แต่จะบอกว่าจะรักแกไปจนวินาทีสุดท้ายเลยนะ รักแกมากนะอย่านอกใจกันนะ เค้ากลับมาแล้วกลับมาหาแล้วถ้าไม่อยากให้เค้าหายไปอีกก็ดูแลกันและกันนะ รักนะครับ ยัยบ๊อง
.. ไงครับเรื่องราวกว่าจะมาเป็นรักครั้งใหม่ผ่านอะไรมาเยอะ ผมก็รู้ว่าทุกคนก็เคยผ่านอะไรมาเยอะจริงๆแต่ผมเชื่อว่าคนที่ผ่านอะไรยากลำบากแสนเข็นหรือยากลำบากกว่าจะได้มา ผมเชื่อ ว่า เขาคนนนั้นคงรักคุณมากๆแน่ เพราะมันคือวิ่งที่ผ่านเรื่องราวร้ายๆมาตลอด ก็ขอให้ทุกคนรักกันมากๆนะครับ ..
สุดท้ายนี้ฝากข้อคิดไว้หน่อยถ้ารักใครแล้วให้ใจเขาไปดีกว่าครับ ดูแลเขาให้นานที่สุด เหมือนรักใหม่ของผมที่ผมสัญญาจะดูและเธอให้นานที่สุด
บ๊ายบายครับ อาจจะน่าเบื่อแต่ก็เป็นประสบการณืเล่าสู่กันฟังนะ