ขอเกลิ่นก่อนนะคะเราใช่โทรศัพท์พิมพ์และบ้านขายของ อาจจะยุ่งอาจจะพิมพ์ขาดตอน พิมพ์ได้แค่ไหนโพสไปก่อนเท่านั้นนะคะ อาจจะไม่จบ แต่รับรองกลับมาต่อชัวร์ค่ะ เป็นเรื่องเล่าสั้นๆรวมแล้วไม่ยาวมากหรอกค่ะ เรื่องเล่าที่จะเล่าทั้งหมดเป็นเรื่องเล่าที่เล่าต่อๆกันมารุ่นสู้รุ่น และเป็นเรื่องที่เกิดกับเพื่อน เพื่อนรุ่นพี่ รวมถึงอาจารย์ด้วย(แต่ตัวเราเองไม่เคยเจอจังๆค่ะ เคยเจอแต่เสียงกับเหตุการณ์แปลกๆเฉยๆ) ขอบรรยายถึงบรรยากาศภายในโรงเรียนก่อนนะค๊ะ โรงเรียนเราเป็นโรงเรียนที่มีพื้นที่กว้างขว้างค่ะ ปลูกผัก เลี้ยงหมู เลี้ยงไก่ เลี้ยงปลาภายในโรงเรียน เป็นโรงเรียนประจำที่มีทั้งหญิงและชายปรนกัน มีตั้งแต่ประถมถึงมัธยมปลายค่ะ ปัจจุบันโรงเรียนนี้ได้เปลี่ยนชื่อและเปลี่ยนแปลงพัฒนาไปมาก หลังจากจบมาเราก็ไม่มีโอกาสกลับไปเยี่ยมที่โรงเรียนเลย ได้แต่ดูรูปจากอาจารย์ จากเพื่อนที่จบมาแล้วกลับไปเป็นครูดลตรีที่นั้น โรงเรียนมีประวัติว่าเคยเป็นที่รบเก่าของไทย-พม่า วันดีคืนดี ตอนกลางคืน นักเรียนที่นอนหลับอยู่ในหอใกล้แถวสนามกีฬาจะได้ยินเสียงม้า เสียงดาบ เสียงคนสู้รบกัน นักเรียนที่ได้ยินก็ได้แต่นอนคุมโปงกันไป (แต่มารุ่นพวกเราไม่เคยได้ยินนะ) ต่อมาที่สนามกีฬาใกล้สนามตะกร้อ จะมีเนินสูงๆมีต้นก้ามปูใหญ่ๆขึ้นอยู่ ตรงนั้นเคยมีประวัติว่าเคยมีอาจารย์ท่านหนึ่งฆ่าตัวตายตรงนั้นขณะที่กำลังสอนอยู่ โดยให้เด็กนั่งฟังอาจารย์อบรมเกี่ยวกับรายวิชาพละ แต่จู่ๆอาจารย์ก็ควักปืนที่อาจารย์ซ้อนไว้ออกมายิงหัวตัวเองตายต่อหน้าเด็กๆ(อันนี้ไม่รู้เรื่องจริงเปล่านะ เค้าเล่าต่อๆกันมาอีกที) เอาละค่ะเข้าเรื่องเลย เราจะเล่าต่อไปนี้เป็นเรื่องกุ๊กกรู๋เกี่ยวกับหอพักแล้วค่ะ ขอเริ่มจากหอชายก่อนนะ
หอ8 หอ9 สองหอนี้อยู่ติดกันเลยเจอกุ๊กกรู๋น่าจะตนเดียวกันค่ะ เป็นผู้ชายออกมีอายุหน่อย แต่งชุดสีขาวคล้ายพราหมณ์ จะเจอแบบนี้แทบทุกคนสำหรับคนที่ขี้เกลียดลงไปฉี่ที่ห้องน้ำ ยืนโด่งลงมาจากบันไดก็จะเจอลุงคนนี้ยืนชี้หน้าตาแดงกล่ำใส่ และอันนั้นน่ะก็จะปวด ต้องทำพิธีขอขมาค่ะถึงจะหายปวด ต่อมาเป็น
หอ14ค่ะ หอนี้จะเป็นเรื่องตู้เสื้อผ้าค่ะ คนที่ชอบลงมาตู้เสื้อผ้าข้างล่างตอนกลางคืนจะเจอแขกไม่ได้รับเชิญคลานออกมาจากตู้ให้เห็นและต้องวิ่งกลับขึ้นหอทุกรายไปค่ะ
หมดแล้วหอชาย ต่อมาหอหญิงเลยค่ะ
หอ3 หอนี้จะเป็นบุคคลลึกลับนอนที่เตียงถัดไปสำหรับคนที่ไม่ไปลงกิจกรรมเช้า ก็จะเจอบุคคลลึกลับท่านนี้มานอนที่เตียงถัดไป และค่อยๆหันมาแต่หน้า สรุปก็ต้องเผ่นไปเข้ากิจกรรมเหมือนเดิม ต่อให้ป่วยก็ต้องฟื้นสังขารลุกไปค่ะ (กิจกรรมเช้าคือ กายบริหารตอนเช้า ต้องตื่นตั้งแต่ตี5ครึ่ง แล้วไปรวมตัวกันที่หอประชุม จากนั้นก็เข้าแถวตามยาวหอใครหอมันแล้วนั่งฟังอาจารย์ประจำเวรอบรมประมาณครึ่งชั่วโมง หลังจากนั้นก็ทำกายบริหาร เต้นแอโรบิกตามจังหวะเพลงโดยมีรุ่นพี่ประจำเวรนำเต้น จะจบกิจกรรมเช้าประมาณ6โมงกว่าก็แยกย้ายกลับหอทำงานหอและอาบน้ำเช้าและเข้าแถวหน้าหอตอน7โมงเช้าเพื่อเดินเป็นแถวไปโรงอาหารทานข้าวเช้า) ไปต่อกันที่..
หอ15 หอนี้คือหอเราเองค่ะ หอนี้จะเป็นเด็กชมรถนาฏศิลอยู่เป็นส่วนใหญ่(เด็กๆในโรงเรียนเรียกพวกนางรำ) เราอยู่หอนี้ตลอดม.ต้น และม.ปลายได้ย้ายไปหอ6 ค่ะ ประวัติหอนี้เยอะค่ะ ไม่ว่าจะเป็นห้องน้ำ(ซึ่งถูกปิดไปแล้วตั้งแต่เราเข้ามาเรียนที่นี่และมาอยู่หอนี้ก็เห็นมันก็ปิดแล้ว ต้องไปเข้าห้องน้ำรวมกับหอ7ซึ่งอยู่ข้างๆกัน แลกกันใช้กับห้องอาบน้ำ เพราะหอ7 ไม่มีห้องอาบน้ำ เค้าว่ากันว่ามีผู้หญิงถูกฆ่าตายตั้งแต่สมัยสร้างโรงเรียนแล้วค่ะ แถวห้องน้ำเก่ามักจะได้ยินเสียงผู้หญิงร้องไห้ตอนกลางคืน หรือบางครั้งเดินออกมาจากห้องอาบน้ำก็จะเห็นผู้หญิงเดินไปทางห้องน้ำเก่าและหายไป(ส่วนใหญ่ชมรมนาฏศิลจะอาบน้ำดึกกว่าทุกคน เพราะหลังจากแยกย้ายจากเคารพธงชาติตอนเย็นต้องไปซ้อมรำใต้อาคารเลยกลับมาอาบน้ำดึก) ส่วนใหญ่คนที่กลัวก็จะไม่อาบห้องอาบน้ำจะไปอาบอ่างอาบน้ำรวมที่หอ7แทน เราก็เคยเจอเหตุการณ์แปลกๆที่ห้องอาบน้ำเหมือนกัน เราจะมีเพื่อนสนิทคนหนึ่ง ใช้นามสมมุติว่าฝ้ายนะคะ เราอาบน้ำพร้อมกันห้องติดกัน แต่เราไม่รู้ว่าฝ้ายอาบเสร็จก่อนและเข้าหอไปก่อนแล้ว เพราะเราสระผม (ชมรมนาฏศิลจะผมยาวทุกคน) เลยใช้การสระนานหน่อย ห้องอาบน้ำรางอาบน้ำจะเชื่อมกันทุกห้อง เราสระผมเสร็จเราทำตะกล้าสบู่ตกไปในอ่าง และของบางอย่างลอยไปห้องถัดไป ห้องนั้นคือห้องที่เพื่อนเราอาบอยู่ และเราก็ยังได้ยินเสียงอาบอยู่ เราเลยเรียกให้เพื่อนส่งของกลับมาให้หน่อย แต่ไม่มีเสียงตอบกลับ และไม่มีการส่งของกลับคืนมาให้เราเลยเช็ดตัวใส่เสื้อแล้วเดินออกมากะจะเคาะเรียกเพื่อนให้เก็บแต่สรุปเห็นประตูเปิดอยู่แต่ไม่เห็นเพื่อน เราเลยเดินเข้าไปเก็บ และเก็บจากห้องถัดไปอีก เพราะบางชิ้นลอยเลยไปอีกห้อง พอกลับเข้าหอเราก็เจอเพื่อนเรานั่งคุยกับเพื่อนๆคนอื่นอยู่คล้ายกับอาบน้ำเสร็จนานแล้วทำไรเสร็จแล้ววางเลยนั่งคุยเล่นกัน เราเลยถามฝ้ายอาบน้ำเสร็จนานแล้วหรอ มันบอกอืม..เรียกเราแล้วว่าไปก่อนนะแต่เราไม่ตอบ บวกกับมันหนาวเลยรีบเข้าหอก่อน มันเลยถามมีไร เราก็บอกไม่มีไร และก็ไม่เคยเล่าให้มันฟังจนทุกวันนี้ก็ยังไม่เคยเล่า แต่เราจะไปอาบน้ำที่อ่างอาบน้ำรวมที่หอ7แทน ถ้าวันไหนเลิกซ้อมดึก “เดี๋ยวขายของแป๊บนะเดี๋ยวมาต่อขออัพส่วนนี้ไปก่อนนะค๊ะ”
เรื่องเล่ากุ๊กกรู๋..จากรั่วโรงเรียนประจำแห่งหนึ่งในจังหวัดตาก
หอ8 หอ9 สองหอนี้อยู่ติดกันเลยเจอกุ๊กกรู๋น่าจะตนเดียวกันค่ะ เป็นผู้ชายออกมีอายุหน่อย แต่งชุดสีขาวคล้ายพราหมณ์ จะเจอแบบนี้แทบทุกคนสำหรับคนที่ขี้เกลียดลงไปฉี่ที่ห้องน้ำ ยืนโด่งลงมาจากบันไดก็จะเจอลุงคนนี้ยืนชี้หน้าตาแดงกล่ำใส่ และอันนั้นน่ะก็จะปวด ต้องทำพิธีขอขมาค่ะถึงจะหายปวด ต่อมาเป็น
หอ14ค่ะ หอนี้จะเป็นเรื่องตู้เสื้อผ้าค่ะ คนที่ชอบลงมาตู้เสื้อผ้าข้างล่างตอนกลางคืนจะเจอแขกไม่ได้รับเชิญคลานออกมาจากตู้ให้เห็นและต้องวิ่งกลับขึ้นหอทุกรายไปค่ะ
หมดแล้วหอชาย ต่อมาหอหญิงเลยค่ะ
หอ3 หอนี้จะเป็นบุคคลลึกลับนอนที่เตียงถัดไปสำหรับคนที่ไม่ไปลงกิจกรรมเช้า ก็จะเจอบุคคลลึกลับท่านนี้มานอนที่เตียงถัดไป และค่อยๆหันมาแต่หน้า สรุปก็ต้องเผ่นไปเข้ากิจกรรมเหมือนเดิม ต่อให้ป่วยก็ต้องฟื้นสังขารลุกไปค่ะ (กิจกรรมเช้าคือ กายบริหารตอนเช้า ต้องตื่นตั้งแต่ตี5ครึ่ง แล้วไปรวมตัวกันที่หอประชุม จากนั้นก็เข้าแถวตามยาวหอใครหอมันแล้วนั่งฟังอาจารย์ประจำเวรอบรมประมาณครึ่งชั่วโมง หลังจากนั้นก็ทำกายบริหาร เต้นแอโรบิกตามจังหวะเพลงโดยมีรุ่นพี่ประจำเวรนำเต้น จะจบกิจกรรมเช้าประมาณ6โมงกว่าก็แยกย้ายกลับหอทำงานหอและอาบน้ำเช้าและเข้าแถวหน้าหอตอน7โมงเช้าเพื่อเดินเป็นแถวไปโรงอาหารทานข้าวเช้า) ไปต่อกันที่..
หอ15 หอนี้คือหอเราเองค่ะ หอนี้จะเป็นเด็กชมรถนาฏศิลอยู่เป็นส่วนใหญ่(เด็กๆในโรงเรียนเรียกพวกนางรำ) เราอยู่หอนี้ตลอดม.ต้น และม.ปลายได้ย้ายไปหอ6 ค่ะ ประวัติหอนี้เยอะค่ะ ไม่ว่าจะเป็นห้องน้ำ(ซึ่งถูกปิดไปแล้วตั้งแต่เราเข้ามาเรียนที่นี่และมาอยู่หอนี้ก็เห็นมันก็ปิดแล้ว ต้องไปเข้าห้องน้ำรวมกับหอ7ซึ่งอยู่ข้างๆกัน แลกกันใช้กับห้องอาบน้ำ เพราะหอ7 ไม่มีห้องอาบน้ำ เค้าว่ากันว่ามีผู้หญิงถูกฆ่าตายตั้งแต่สมัยสร้างโรงเรียนแล้วค่ะ แถวห้องน้ำเก่ามักจะได้ยินเสียงผู้หญิงร้องไห้ตอนกลางคืน หรือบางครั้งเดินออกมาจากห้องอาบน้ำก็จะเห็นผู้หญิงเดินไปทางห้องน้ำเก่าและหายไป(ส่วนใหญ่ชมรมนาฏศิลจะอาบน้ำดึกกว่าทุกคน เพราะหลังจากแยกย้ายจากเคารพธงชาติตอนเย็นต้องไปซ้อมรำใต้อาคารเลยกลับมาอาบน้ำดึก) ส่วนใหญ่คนที่กลัวก็จะไม่อาบห้องอาบน้ำจะไปอาบอ่างอาบน้ำรวมที่หอ7แทน เราก็เคยเจอเหตุการณ์แปลกๆที่ห้องอาบน้ำเหมือนกัน เราจะมีเพื่อนสนิทคนหนึ่ง ใช้นามสมมุติว่าฝ้ายนะคะ เราอาบน้ำพร้อมกันห้องติดกัน แต่เราไม่รู้ว่าฝ้ายอาบเสร็จก่อนและเข้าหอไปก่อนแล้ว เพราะเราสระผม (ชมรมนาฏศิลจะผมยาวทุกคน) เลยใช้การสระนานหน่อย ห้องอาบน้ำรางอาบน้ำจะเชื่อมกันทุกห้อง เราสระผมเสร็จเราทำตะกล้าสบู่ตกไปในอ่าง และของบางอย่างลอยไปห้องถัดไป ห้องนั้นคือห้องที่เพื่อนเราอาบอยู่ และเราก็ยังได้ยินเสียงอาบอยู่ เราเลยเรียกให้เพื่อนส่งของกลับมาให้หน่อย แต่ไม่มีเสียงตอบกลับ และไม่มีการส่งของกลับคืนมาให้เราเลยเช็ดตัวใส่เสื้อแล้วเดินออกมากะจะเคาะเรียกเพื่อนให้เก็บแต่สรุปเห็นประตูเปิดอยู่แต่ไม่เห็นเพื่อน เราเลยเดินเข้าไปเก็บ และเก็บจากห้องถัดไปอีก เพราะบางชิ้นลอยเลยไปอีกห้อง พอกลับเข้าหอเราก็เจอเพื่อนเรานั่งคุยกับเพื่อนๆคนอื่นอยู่คล้ายกับอาบน้ำเสร็จนานแล้วทำไรเสร็จแล้ววางเลยนั่งคุยเล่นกัน เราเลยถามฝ้ายอาบน้ำเสร็จนานแล้วหรอ มันบอกอืม..เรียกเราแล้วว่าไปก่อนนะแต่เราไม่ตอบ บวกกับมันหนาวเลยรีบเข้าหอก่อน มันเลยถามมีไร เราก็บอกไม่มีไร และก็ไม่เคยเล่าให้มันฟังจนทุกวันนี้ก็ยังไม่เคยเล่า แต่เราจะไปอาบน้ำที่อ่างอาบน้ำรวมที่หอ7แทน ถ้าวันไหนเลิกซ้อมดึก “เดี๋ยวขายของแป๊บนะเดี๋ยวมาต่อขออัพส่วนนี้ไปก่อนนะค๊ะ”