เรื่องนี้ต้องบอกก่อนว่าเราเองยังไม่เคยเจอเเบบเป็นตัวเป็นตน เเต่มักจะเป็นเพื่อนเราหรือคนอื่นๆเจอเเละเล่าต่อต่อๆกันมาอีกทีนะคะ
นี่เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นในโรงเรียนประจำโรงเรียนนึงที่เราเคยอยู่ เราไปสมัครเข้าที่โรงเรียนนั้นเพราะเราดื้อมากก ！！ คุณเเม่ผู้น่ารักเลยส่งไปเรียนโรงเรียนประจำหวังจะให้โรงเรียนดัดนิสัยเรา เเต่ทะว่าเราไปอยู่ที่โรงเรียนก็ยังดื้อเหมือนเดิม เเละดื้อขึ้นมากกว่าเดิมด้วยซ้ำ
โรงเรียนนี้ก็จะมีทั้งนักเรียนที่มาจากหลายๆเผ่า ซึ่งที่เยอะๆเลยก็จะมี เผ่าม้ง เผ่าปะกะญอ เเละก็เผ่าไทยของเรานั่นเองง หอพักจะมีทั้งหมด 20 หอพัก เราไปสมัครโรงเรียนนั้นตอน ม.1 เเละตอนเเรกที่เราไปสมัครเราได้อยู่หอพักที่ 9 ซึ่งเป็นหอพักเด็กเเละเราเองมักจะคิดว่าเราไม่สามารถเข้ากับเด็กได้เลยคิดว่าน่าจะอยู่ได้ไม่นานก็คงต้องย้ายหอเเหละ ซึ่งพอหลังจากเราไปอยู่ที่หอเราก็พยายามปรับตัวเองให้ชินกับสถานที่เเละเด็กๆ ซึ่งเเรกๆก็ดูจะไม่เท่าไหร่หรอกเเต่พอเวลาผ่านไป เราก็อยู่จนจะจบเทอมเเล้วซึ่งตอนนั้นเราก็มีเพื่อนที่สนิทอยู่กลุ่มนึง ซ฿ึ่งจะเป็นเด็กเรียนมากกกก จนเราคิดว่าน่าจะเข้ากันไม่ได้เพราะเราไม่ใช่เด็กเรียนเเต่เพื่อนก็พาเรียน เวลาก็ผ่านไปเราก็ยังไม่เจอเรื่องอะไรเเละก็ยังไม่มีใครเล่าอะไรให้ฟังด้วย จนจะขึ้นม. 2
( อุ๊！！ลืมบอกไปว่าโรงเรียนนี้ถ้าเราสอบติดห้องไหนจะได้อยู่ห้องนั้นจนจบม. ต้นเลย ซึ่งมันจะมีทั้งหมด 3 ห้อง) ซึ่งเราสอบติดห้อง 2 ค่ะ ห้อง 2 จะเป็นห้องที่มีเผ่าม้งเยอะกว่าห้องอื่น ส่วนห้อง 1 เเละห้อง 3 ส่วนใหญ่จะเป็น ปะกะญอกับคนไทยนะคะ ตอน ม.2 เราได้ย้ายหอไปอยู่หอ 3 เเละนั่นเเหละค่ะ ความชิ*หา* ก็ได้บังเกิดเพราะเราไปติดเพื่อนกลุ่มใหม่ ซึ่งกลุ่มใหม่ของเราจะมีทั้งหมด 4 คนนะคะ เเละในกลุ่มจะมี(ขอใช้ชื่อสมมตินะคะ) มีเรา ดำ เตี้ย นวล เตี้ยกับดำมาจากบ้านเดียวกันนะคะ ส่วน นวลเป็นสาวลาวเเต่จะเป็นสาวเทิง เรา 4 คนเพิ่งมาสนิทกันตอน ม.2 โดยส่วนตัวเรากับเตี้ยกับดำรู้จักกันตั้งเเต่ม . 1 เเต่ไม่ได้สนิทกัน ส่วนนวลเพิ่งย้ายเข้ามาเรียนตอนม . นวลจะขยันเรียนกว่าเพื่อนหน่อย เเต่อีก 3 คนไม่ต้องพูดถึง555 เละค่ะ
พอขึ้นมา ม .2 เราก็เริ่มโดดเรียนบ่อยจน เเล้วก็มาตามงานทีหลังหรือบ้างงานก็ไม่ได้ตามเลย (บอกเลยช่วงนั้นเละมากเเต่ก็สนุกมากเช่นกัน) การกระทำที่ไม่น่ารักนี้ก็ดันไปสะดุดตาของครูปกครอง เเล้วเรา 3-4 คน ก็มักจะได้เรียนในห้องแอร์บ่อยๆ สบายหวิววว @#@ ช่วงเวลากล่งวันชีวิตก็จะประมาณนี้ พอเวลาเลิกเรยนเราก็จะมีเวลาส่วนตัวของตัวเองซึ่งก็เป็นเวลาของเเก็ง สี่สาวทหารเสือเหมือนเดิมช่วงเย็นก็ไปเล่นที่สนามพอเหนื่อยก็กลับหอพักนอน เเต่ในช่วงเวลาที่กลับหอพักเรามักจะกลับช้าเเละอายน้ำกันดึก ซึ่งหอที่เราอยู่จะมีจอมปลวกจอมใหญ่มากค่ะอยู่หลังหอ เเละมันจะติดกับห้องอาบน้ำ ซึ่งห้องอาบน้ำก็จะเป็นอ่างใหญ่ๆ ไว้อาบน้ำรวมกันก็มีคนมาอาบไม่เยอะเท่าไหร่เพราะส่วนใหญ่ก็ไปอาบที่ห้องน้ำกัน ซึ่งบรรยายกาศตอนกลางคืนก็ไม่สู้ดีเท่าไหร่เพราะทั้งโรงเรียนพอถึงเวลาก็จะปิดไฟกันหมด เหลือไว้เเค่เพียงไฟถนน
พออาบน้ำเสร็จก็รีบขึ้นหอกันเพราะกลัวกันด้วยเเหละค่ะ5555
ซึ่งพอขึ้นหอไปก็ไม่ได้ทำการบ้านกันหรอกค่ะ นอนเม้าส์กันพอเม้าส์กันไปเม้าส์กันมาก็เริ่มมีเรื่องเล่าผ่านเข้าหูมาเเล้ว%%% เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เล่าต่อๆกันมาอีกทีเเต่ไม่รู้ว่าจริงไหมนะคะ เรื่องนี้นวลเล่าให้เรากับอีก 2 คนฟัง นวลบอกว่านวลได้ยินเพื่อนๆเล่ากันมาว่าเมื่อหลายสิบปีก่อน มีครูสังคมเป็นผู้ชาย เป็นคนอารมณ์ดี ร่าเริง ดูปกติ เเต่มาวันนึงครูก็สอนไปเรื่อยๆจนใกล้จะหมดคาบครูก็บอกให้นักเรียนลงไปรวมตัวกันที่ต้นมะค่าใจกลางรร.(ซึ่งต้นนี้มีเรื่องสยองเยอะมากกกก ไว้จะเล่าทีหลัง) นักเรียนก็รวมตัวกันลงไปรอคุณครู ผ่านไป 5 นาที ครูก็ยังไม่ลงมาเเละใกล้เวลาหมดคาบเรียนเเล้ว หัวหน้าห้องเลยบอกจะขึ้นไปตาม เเต่พอหันหลังจะไปตามครูก็เดินลงมาด้วยท่าทีที่นิ่ง ตาลอยๆ พอมาถึงครูก็บอกให้นักเรียนยืนล้อมวงคุณครูเเละห่างครูประมาณ 5 เมตรได้ หลังจากนั้นก็เกิดเรื่องที่ทุกคนไม่คาดฝัน จู่ๆ คุณครูคนนั้นก็หยิบปืนขึ้นมาเเล้วยิงเข้าที่ขมับตัวเอง ทุกคนตกใจช๊อค！！！ บ้างก็กริ๊ดขึ้นมา เเทบเป็นลมกันเลยทีเดียว
เเละ นี่ก็เป็นเรื่องเเรกทีเราได้ยินเรื่องเล่าาของรร. นี้ ไว้เดี๋ยวมาต่ออีกนะคะ มีเรื่องสยองๆเเละมันก็ยาวมากด้วย
เรื่องเล่าหลอนๆในหอพัก โรงเรียนประจำ.......！！
นี่เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นในโรงเรียนประจำโรงเรียนนึงที่เราเคยอยู่ เราไปสมัครเข้าที่โรงเรียนนั้นเพราะเราดื้อมากก ！！ คุณเเม่ผู้น่ารักเลยส่งไปเรียนโรงเรียนประจำหวังจะให้โรงเรียนดัดนิสัยเรา เเต่ทะว่าเราไปอยู่ที่โรงเรียนก็ยังดื้อเหมือนเดิม เเละดื้อขึ้นมากกว่าเดิมด้วยซ้ำ
โรงเรียนนี้ก็จะมีทั้งนักเรียนที่มาจากหลายๆเผ่า ซึ่งที่เยอะๆเลยก็จะมี เผ่าม้ง เผ่าปะกะญอ เเละก็เผ่าไทยของเรานั่นเองง หอพักจะมีทั้งหมด 20 หอพัก เราไปสมัครโรงเรียนนั้นตอน ม.1 เเละตอนเเรกที่เราไปสมัครเราได้อยู่หอพักที่ 9 ซึ่งเป็นหอพักเด็กเเละเราเองมักจะคิดว่าเราไม่สามารถเข้ากับเด็กได้เลยคิดว่าน่าจะอยู่ได้ไม่นานก็คงต้องย้ายหอเเหละ ซึ่งพอหลังจากเราไปอยู่ที่หอเราก็พยายามปรับตัวเองให้ชินกับสถานที่เเละเด็กๆ ซึ่งเเรกๆก็ดูจะไม่เท่าไหร่หรอกเเต่พอเวลาผ่านไป เราก็อยู่จนจะจบเทอมเเล้วซึ่งตอนนั้นเราก็มีเพื่อนที่สนิทอยู่กลุ่มนึง ซ฿ึ่งจะเป็นเด็กเรียนมากกกก จนเราคิดว่าน่าจะเข้ากันไม่ได้เพราะเราไม่ใช่เด็กเรียนเเต่เพื่อนก็พาเรียน เวลาก็ผ่านไปเราก็ยังไม่เจอเรื่องอะไรเเละก็ยังไม่มีใครเล่าอะไรให้ฟังด้วย จนจะขึ้นม. 2
( อุ๊！！ลืมบอกไปว่าโรงเรียนนี้ถ้าเราสอบติดห้องไหนจะได้อยู่ห้องนั้นจนจบม. ต้นเลย ซึ่งมันจะมีทั้งหมด 3 ห้อง) ซึ่งเราสอบติดห้อง 2 ค่ะ ห้อง 2 จะเป็นห้องที่มีเผ่าม้งเยอะกว่าห้องอื่น ส่วนห้อง 1 เเละห้อง 3 ส่วนใหญ่จะเป็น ปะกะญอกับคนไทยนะคะ ตอน ม.2 เราได้ย้ายหอไปอยู่หอ 3 เเละนั่นเเหละค่ะ ความชิ*หา* ก็ได้บังเกิดเพราะเราไปติดเพื่อนกลุ่มใหม่ ซึ่งกลุ่มใหม่ของเราจะมีทั้งหมด 4 คนนะคะ เเละในกลุ่มจะมี(ขอใช้ชื่อสมมตินะคะ) มีเรา ดำ เตี้ย นวล เตี้ยกับดำมาจากบ้านเดียวกันนะคะ ส่วน นวลเป็นสาวลาวเเต่จะเป็นสาวเทิง เรา 4 คนเพิ่งมาสนิทกันตอน ม.2 โดยส่วนตัวเรากับเตี้ยกับดำรู้จักกันตั้งเเต่ม . 1 เเต่ไม่ได้สนิทกัน ส่วนนวลเพิ่งย้ายเข้ามาเรียนตอนม . นวลจะขยันเรียนกว่าเพื่อนหน่อย เเต่อีก 3 คนไม่ต้องพูดถึง555 เละค่ะ
พอขึ้นมา ม .2 เราก็เริ่มโดดเรียนบ่อยจน เเล้วก็มาตามงานทีหลังหรือบ้างงานก็ไม่ได้ตามเลย (บอกเลยช่วงนั้นเละมากเเต่ก็สนุกมากเช่นกัน) การกระทำที่ไม่น่ารักนี้ก็ดันไปสะดุดตาของครูปกครอง เเล้วเรา 3-4 คน ก็มักจะได้เรียนในห้องแอร์บ่อยๆ สบายหวิววว @#@ ช่วงเวลากล่งวันชีวิตก็จะประมาณนี้ พอเวลาเลิกเรยนเราก็จะมีเวลาส่วนตัวของตัวเองซึ่งก็เป็นเวลาของเเก็ง สี่สาวทหารเสือเหมือนเดิมช่วงเย็นก็ไปเล่นที่สนามพอเหนื่อยก็กลับหอพักนอน เเต่ในช่วงเวลาที่กลับหอพักเรามักจะกลับช้าเเละอายน้ำกันดึก ซึ่งหอที่เราอยู่จะมีจอมปลวกจอมใหญ่มากค่ะอยู่หลังหอ เเละมันจะติดกับห้องอาบน้ำ ซึ่งห้องอาบน้ำก็จะเป็นอ่างใหญ่ๆ ไว้อาบน้ำรวมกันก็มีคนมาอาบไม่เยอะเท่าไหร่เพราะส่วนใหญ่ก็ไปอาบที่ห้องน้ำกัน ซึ่งบรรยายกาศตอนกลางคืนก็ไม่สู้ดีเท่าไหร่เพราะทั้งโรงเรียนพอถึงเวลาก็จะปิดไฟกันหมด เหลือไว้เเค่เพียงไฟถนน
พออาบน้ำเสร็จก็รีบขึ้นหอกันเพราะกลัวกันด้วยเเหละค่ะ5555
ซึ่งพอขึ้นหอไปก็ไม่ได้ทำการบ้านกันหรอกค่ะ นอนเม้าส์กันพอเม้าส์กันไปเม้าส์กันมาก็เริ่มมีเรื่องเล่าผ่านเข้าหูมาเเล้ว%%% เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เล่าต่อๆกันมาอีกทีเเต่ไม่รู้ว่าจริงไหมนะคะ เรื่องนี้นวลเล่าให้เรากับอีก 2 คนฟัง นวลบอกว่านวลได้ยินเพื่อนๆเล่ากันมาว่าเมื่อหลายสิบปีก่อน มีครูสังคมเป็นผู้ชาย เป็นคนอารมณ์ดี ร่าเริง ดูปกติ เเต่มาวันนึงครูก็สอนไปเรื่อยๆจนใกล้จะหมดคาบครูก็บอกให้นักเรียนลงไปรวมตัวกันที่ต้นมะค่าใจกลางรร.(ซึ่งต้นนี้มีเรื่องสยองเยอะมากกกก ไว้จะเล่าทีหลัง) นักเรียนก็รวมตัวกันลงไปรอคุณครู ผ่านไป 5 นาที ครูก็ยังไม่ลงมาเเละใกล้เวลาหมดคาบเรียนเเล้ว หัวหน้าห้องเลยบอกจะขึ้นไปตาม เเต่พอหันหลังจะไปตามครูก็เดินลงมาด้วยท่าทีที่นิ่ง ตาลอยๆ พอมาถึงครูก็บอกให้นักเรียนยืนล้อมวงคุณครูเเละห่างครูประมาณ 5 เมตรได้ หลังจากนั้นก็เกิดเรื่องที่ทุกคนไม่คาดฝัน จู่ๆ คุณครูคนนั้นก็หยิบปืนขึ้นมาเเล้วยิงเข้าที่ขมับตัวเอง ทุกคนตกใจช๊อค！！！ บ้างก็กริ๊ดขึ้นมา เเทบเป็นลมกันเลยทีเดียว
เเละ นี่ก็เป็นเรื่องเเรกทีเราได้ยินเรื่องเล่าาของรร. นี้ ไว้เดี๋ยวมาต่ออีกนะคะ มีเรื่องสยองๆเเละมันก็ยาวมากด้วย