เรื่องสั้น
พยาน
เพทาย
นายจุ้ยเป็นกรรมกรใช้แรงงาน หาเช้ากินค่ำด้วยการรับจ้างทั่วไป
เมื่อเขาได้งานเป็นลูกมือช่างก่อสร้างตึกแถวสี่ชั้นยาวสิบห้อง จึงมีที่พักอาศัยอยู่ในเพิงที่บริษัทปลูกให้ชั่วคราว
เขามีเมียคนหนึ่งชื่อสาย เป็นลูกจ้างในงานก่อสร้างนี้ด้วยกัน
เธอมีลูกชายติดมาคนหนึ่งอายุแปดขวบ ชื่อทุย ซึ่งไม่ได้เรียนหนังสือ
วันหนึ่งวันหนึ่งก็วิ่งเล่นอยู่แถวใกล้ใกล้กับที่ก่อสร้างนั้น กับเพื่อนวัยเดียวกันซึ่งเป็นลูกของกรรมกรด้วยกัน
ครอบครัวนี้ก็พออยู่พออาศัยไปได้ในแต่ละวัน
แม้ว่าเขาจะไม่ค่อยได้ดูแลเอาใจใส่ครอบครัวสักเท่าไรนัก โดยเฉพาะลูกเลี้ยงที่ไม่เคยเคารพยำเกรงเขาเลย แต่ต้องยอมอยู่ในอำนาจของเขา ด้วยการลงมือลงเท้าอยู่บ่อยบ่อย
ในพื้นที่ใกล้เคียงกับสถานที่ทำการก่อสร้างอยู่นั้น มีร้านซ่อมรถยนต์อยู่ร้านหนึ่ง
วันหนึ่งเจ้าของร้านซ่อมรถยนต์ได้ไปแจ้งตำรวจว่า ถูกผู้ร้ายเข้าไปลักทรัพย์ซึ่งเป็นเครื่องมือซ่อมรถ หลายรายการ คิดเป็นมูลค่าสี่พันบาท
เจ้าหน้าที่ตำรวจจึงมาสอบสวนที่เพิงพักของลูกจ้างก่อสร้างนั้น
และได้ความว่ามีกรรมกรคนหนึ่งได้หายไปโดยมิได้ลาออก ซึ่งเป็นพิรุธว่าน่าจะเป็นคนร้ายรายนี้
แต่ผู้ควบคุมการก่อสร้างก็ไม่สามารถจะบอกรายละเอียดของที่อยู่คนร้ายได้ เพราะไม่มีหลักฐานอะไรเลย
นอกจากสำเนาบัตรประชาชน ที่ระบุว่ามีภูมิลำเนาอยู่ในจังหวัดภาคอิสาน
แล้วเรื่องก็เงียบไป
แต่อยู่มาประมาณเดือนหนึ่ง เจ้าหน้าที่ตำรวจที่รับแจ้งความเรื่องของร้านซ่อมรถยนต์หาย
ก็มาคุมตัวนายจุ้ยไปสอบปากคำที่สถานีตำรวจท้องที่นั้น เพราะสงสัยว่าเขาจะมีส่วนรู้เห็นกับคนร้ายที่หนีไป
เขาปฏิเสธอย่างหนักแน่นว่า ไม่มีส่วนรู้เห็นอย่างใดเลย และไม่ได้สนิทสนมคุ้นเคยกับ ผู้ร้ายที่หนีไปด้วย
ตำรวจที่เป็นเจ้าของคดี สอบสวนอยู่สองวันนายจุ้ยก็ต้องยอมรับสารภาพอย่างไม่มีทางปฏิเสธ
เพราะพยานปากเอกที่ยืนยันว่าเขาร่วมมือกับคนร้ายที่หนีไป
ก็คือเด็กชายทุย ลูกเลี้ยงของเขานั่นเอง
เจ้าหนูให้การยืนยันว่าพ่อเลี้ยงของเขาเอาของที่ขโมยมาได้ ให้เขาเอาไปขายที่ร้านรับซื้อของเก่า ซึ่งพ่อเขารู้จักกันดี
เพราะพ่อเขาได้เคยลักเล็กขโมยน้อย มาหลายปีแล้ว ตามแต่จะหาได้จากสถานที่ใกล้เคียงกับ ที่ทำงานก่อสร้างที่เปลี่ยนไปเรื่อยเรื่อย
แต่ไม่ถูกจับได้เพราะไม่มีใครสงสัยเขา
“ แล้วคราวนี้ทำไมจึงมาแจ้งตำรวจให้จับพ่อล่ะ “
ตำรวจถาม
“ ก็เมื่อคืนนี้พ่อกินเหล้าเมาแล้วตีแม่ พอหนูไปช่วยแม่ พ่อก็เตะหนูกระเด็นเลย “
เด็กชายทุยชี้แจงด้วยน้ำตาอาบแก้มในที่สุด.
#############
Create Date : 01 พฤษภาคม 2552
พยาน ๑๗ ก.ค.๕๘
พยาน
เพทาย
นายจุ้ยเป็นกรรมกรใช้แรงงาน หาเช้ากินค่ำด้วยการรับจ้างทั่วไป
เมื่อเขาได้งานเป็นลูกมือช่างก่อสร้างตึกแถวสี่ชั้นยาวสิบห้อง จึงมีที่พักอาศัยอยู่ในเพิงที่บริษัทปลูกให้ชั่วคราว
เขามีเมียคนหนึ่งชื่อสาย เป็นลูกจ้างในงานก่อสร้างนี้ด้วยกัน
เธอมีลูกชายติดมาคนหนึ่งอายุแปดขวบ ชื่อทุย ซึ่งไม่ได้เรียนหนังสือ
วันหนึ่งวันหนึ่งก็วิ่งเล่นอยู่แถวใกล้ใกล้กับที่ก่อสร้างนั้น กับเพื่อนวัยเดียวกันซึ่งเป็นลูกของกรรมกรด้วยกัน
ครอบครัวนี้ก็พออยู่พออาศัยไปได้ในแต่ละวัน
แม้ว่าเขาจะไม่ค่อยได้ดูแลเอาใจใส่ครอบครัวสักเท่าไรนัก โดยเฉพาะลูกเลี้ยงที่ไม่เคยเคารพยำเกรงเขาเลย แต่ต้องยอมอยู่ในอำนาจของเขา ด้วยการลงมือลงเท้าอยู่บ่อยบ่อย
ในพื้นที่ใกล้เคียงกับสถานที่ทำการก่อสร้างอยู่นั้น มีร้านซ่อมรถยนต์อยู่ร้านหนึ่ง
วันหนึ่งเจ้าของร้านซ่อมรถยนต์ได้ไปแจ้งตำรวจว่า ถูกผู้ร้ายเข้าไปลักทรัพย์ซึ่งเป็นเครื่องมือซ่อมรถ หลายรายการ คิดเป็นมูลค่าสี่พันบาท
เจ้าหน้าที่ตำรวจจึงมาสอบสวนที่เพิงพักของลูกจ้างก่อสร้างนั้น
และได้ความว่ามีกรรมกรคนหนึ่งได้หายไปโดยมิได้ลาออก ซึ่งเป็นพิรุธว่าน่าจะเป็นคนร้ายรายนี้
แต่ผู้ควบคุมการก่อสร้างก็ไม่สามารถจะบอกรายละเอียดของที่อยู่คนร้ายได้ เพราะไม่มีหลักฐานอะไรเลย
นอกจากสำเนาบัตรประชาชน ที่ระบุว่ามีภูมิลำเนาอยู่ในจังหวัดภาคอิสาน
แล้วเรื่องก็เงียบไป
แต่อยู่มาประมาณเดือนหนึ่ง เจ้าหน้าที่ตำรวจที่รับแจ้งความเรื่องของร้านซ่อมรถยนต์หาย
ก็มาคุมตัวนายจุ้ยไปสอบปากคำที่สถานีตำรวจท้องที่นั้น เพราะสงสัยว่าเขาจะมีส่วนรู้เห็นกับคนร้ายที่หนีไป
เขาปฏิเสธอย่างหนักแน่นว่า ไม่มีส่วนรู้เห็นอย่างใดเลย และไม่ได้สนิทสนมคุ้นเคยกับ ผู้ร้ายที่หนีไปด้วย
ตำรวจที่เป็นเจ้าของคดี สอบสวนอยู่สองวันนายจุ้ยก็ต้องยอมรับสารภาพอย่างไม่มีทางปฏิเสธ
เพราะพยานปากเอกที่ยืนยันว่าเขาร่วมมือกับคนร้ายที่หนีไป
ก็คือเด็กชายทุย ลูกเลี้ยงของเขานั่นเอง
เจ้าหนูให้การยืนยันว่าพ่อเลี้ยงของเขาเอาของที่ขโมยมาได้ ให้เขาเอาไปขายที่ร้านรับซื้อของเก่า ซึ่งพ่อเขารู้จักกันดี
เพราะพ่อเขาได้เคยลักเล็กขโมยน้อย มาหลายปีแล้ว ตามแต่จะหาได้จากสถานที่ใกล้เคียงกับ ที่ทำงานก่อสร้างที่เปลี่ยนไปเรื่อยเรื่อย
แต่ไม่ถูกจับได้เพราะไม่มีใครสงสัยเขา
“ แล้วคราวนี้ทำไมจึงมาแจ้งตำรวจให้จับพ่อล่ะ “
ตำรวจถาม
“ ก็เมื่อคืนนี้พ่อกินเหล้าเมาแล้วตีแม่ พอหนูไปช่วยแม่ พ่อก็เตะหนูกระเด็นเลย “
เด็กชายทุยชี้แจงด้วยน้ำตาอาบแก้มในที่สุด.
#############
Create Date : 01 พฤษภาคม 2552