ต้องบอกก่อนนะคะว่านี่เป็นกระทู้แรก ยืมไอดีพี่มาตั้งกระทู้ค่ะ ผิดพลาดอะไรก็ขออภัยด้วยนะคะ
คือเรื่องมันมีอยู่ว่า หนูแอบชอบรุ่นพี่คนนึง ตอนสมัยป.5ค่ะ ตอนนั้นพี่เค้าป.6
ที่หนูชอบพี่เค้าเพราะเราอยู่ชมรมเดียวกัน เวลามีกิจกรรมอะไรก็มักจะทำร่วมกันตลอด
ถามว่าสนิทไหม ก็ไม่ค่อยสนิทนะค่ะ เพราะพี่เค้าเป็นคนเงียบๆไม่ค่อยพูดอะไรมาก
จนวันนึงมีไปค่ายที่ต่างจัดหวัด หนูกับพี่เค้าเป็นตัวแทนของโรงเรียนกับเพื่อนอีก 8คน
ตอนไปค่ายจะมีหลายโรงเรียน โรงเรียนละ10คนค่ะ ไปถึงที่ค่ายเค้าจะแบ่งนักเรียนออกเป็นสีๆค่ะ แบ่งเป็น 5 สี
แต่ละสีจะมีโรงเรียนเดียวกัน 2 คน เป็นโชคดีมากกกกกก ที่หนูได้อยู่สีเดียวกับพี่เค้า พี่เค้าคอยช่วยเหลือทุกอย่างเลยย จนวันที่2ของการไปค่าย
จะมีการเดินป่าแต่ดันฝนตกพอดี เจ้าหน้าที่วิทยากรก็เลยหาเสื้อฝนมาแจกให้แต่ละสี หนูได้เสื้อฝนที่ตัวใหญ่มาก ยาวลากพื้นเลยค่ะ แต่พี่เค้ากลับได้เสื้อตัวเล็ก ความยาวประมานเข่ากำลังดีเลยย พี่เค้าใส่แล้ว หนูก็ใส่แล้วว แล้วพี่เค้าก็เดินมาหาหนูแล้วถามว่า"สลับเสื้อฝนกันไหม ของน้องมันยาวเดินยากนะ แลกกัน" จังหวะนั้น เราก็แบบเด็กๆอ้ะน่ะ แบบโหยยยยยนี่มันคนในฝันป้าวเนี่ยะ น่าร๊ากกกกกกกกกก ไม่มีใครเคยทำแบบนี้เลยยย หนูก็ตกลงแลกกับเค้าแล้วพี่เค้าก็ถอดเสื้อแลกกับหนู เขินมากกกก จนตอนนี้หนูเรียนอยู่ปี 2 แล้วค่ะ หนูยังเก็บเสื้อฝนตัวนั้นที่พี่เค้าให้มาไว้อยู่เลย
ตอนพี่เค้าจบป.6 เราก็ไม่ได้คุยกันอีกเลย แต่หนูรู้นะค่ะว่าพี่เค้าเรียนที่ไหน หนูก็รู้จากเพื่อนๆเค้าแหละคะ แต่หนูก็ไม่ได้ตามไปเรียนที่เดียวกับพี่เค้าหรอกค่ะ
หนูไม่ได้คิดอะไรมากแล้ว ก็แบบแค่คนในฝัน เราปลื้มเค้าแค่นั้นน จนพี่เค้าม.4 พี่เค้าย้ายไปเรียนอีกโรงเรียนนึง หนูก็รู้เพราะเพื่อนหนูเรียนพิเศษที่เดียวกับเค้า มันเป็นเรื่องบังเอิญมาก เพราะเพื่อนหนูก็ไม่รู้ว่าหนูรู้จักพี่เค้า แต่บังเอิญวันนั้นเค้าโทรมาหาเพื่อนหนูแล้วเพื่อนหนูเรียกชื่อเค้า หนูเลยถามว่าคนเดียวกันไหม สรุปว่าคนเดียวกันหนูเลยแอบถามข้อมูลจากเพื่อนคนนั้นตลอดเลย(ที่เรียนพิเศษที่เค้าเรียน เป็นที่แบบติวสอบเข้านายร้อยเป็นที่เรียนค้างคืน กิน นอน ที่นั้นเลย)
ตอนพี่เค้าจบม.4พี่เค้าสอบติดนายร้อยด้วยค่ะ ติดทหารเรือ เราก็แอบดีใจกับพี่เค้าแต่ก็ไม่ได้ไปแสดงความยินดี หนูก็คิดว่าเราคงไม่ได้เจอกันแล้ว
เพราะเราเหมือนห่างกันมาก ก็เลยปล่อยไป ไม่ได้สนใจอะไรเลยย อ่ออ ลืมบอกไปเพื่อนหนูก็ติดค่ะ จนหนูม.6 อยู่ดีดีหนูก็คิดถึงพี่เค้า ก็เลยขอเฟสพี่เค้าจากเพื่อนของหนูคนที่ติดไปกับเค้านั้นแหละค่ะ ก็เลยได้เฟสพี่เค้ามา หนูแอ๊ดไป หนูไม่รอช้า เค้ายังไม่รับหนูเลยทักแชทไปขอไลน์ 5555555
เค้าก็ไม่ได้ให้แต่แรก เค้าถามว่าหนูคือใครดูเหมือนเค้าจะจำหนูไม่ได้ หนูเลยทักเพื่อนไปอีกรอบเพื่อขอไลน์ เพื่อนก็ให้มา
หนูก้ทักไปเลยค่ะ ไม่รอช้า แล้วก้แนะนำตัวกับเค้า พี่เค้าจำหนูได้ด้วยค้าา หนูดีใจมากกกกกกกกก ตอนนั้นแทบจะกรี๊ด หนูก้ถามเค้าเป็นไงบ้างสบายดีไหม ตามปกติ พี่เค้าก็ถามกลับ ตามอารมคนไม่เจอกันนาน แต่เค้าก็ตอบช้าน้าา เพราะเค้าไม่ค่อยว่างอะค่ะ พอคุยไปสัก 2วันก็หมดเรื่องจะคุยก็อ่านไม่ตอบกันไป หนูก็ไม่ได้คิดอะไรมากแค่พี่น้องก็โอเคแล้วค่ะ แต่หนูก็ยังติดตามเค้าตลอด คอยเซฟรูปในเฟสเค้าตลอดเลย เค้ามีแฟนหนูก้รู้ ดูท่าทางรักกับแฟนมากด้วย แฟเค้าก็ดูรักเค้ามาก แต่หนูก็ทักไปคุยกับเค้าบ่อยนะ ประมานแบบเดือนละครั้ง ถามเป็นไงบ้าง สบายดีไหม ตามปกติค่ะ และแล้ววเวลาของเราก็เหมือนจะมาถึงเพราะพี่เค้าเลิกกับแฟนแล้ว
หนูคิดว่าคราวนี้มันคือเวลาของเราแล้วแหละ หนูก้รอสักพัก ผ่านไปประมาน 2 เดือน
เข้าเรื่องเลยนะคะหลังจากเวิ่นเว้อมานาน 555555
หนูเลยทักไลน์พี่เค้าไป จากปกติพี่เค้าจะเป็นคนตอบน้อย
ถามกลับไม่มาก แต่นี่พี่เค้าคุยเยอะขึ้นถามเรากลับตลอดเลย เราก็ดีใจคุยมาเรื่อย จนประมาน 2 อาทิตย์
วันนั้นพี่เค้าออกมาจากโรงเรียนเพราะว่าง 2 วัน พี่เค้าถามว่าหนูอยู่ไหน จะชวนไปกินข้าว ตอนนั้นดีใจมากกก คือไม่ได้เจอพี่เค้าตั้งแต่เค้าจบป.6ค่ะ
รวมๆแล้วก็ 8 ปีค่ะ หนูก็ไม่รอช้ารับปากพี่เค้าอย่างเร็ว555555555 พี่เค้าก็ถามว่าหนูอยู่แถวไหน เดี๋ยวมาหา หนูบอกว่าอโศก เค้าก็เลยนัดที่เทอมินอลค่ะ
ตอนหนูไปถึงหนูถามเค้าว่าอยู่ไหนจะเดินไปหา เค้าก็ถามกลับว่าเราอะ อยู่ไหน เดี๋ยวเค้าเดินมาหาเอง เราไม่ต้องเดินไปหา คือแบบสุภาพบุรุษมากกกก
เดินมาหาเราด้วยอะ มันเรื่องนิดเดียวเองนะ แล้วพี่เค้าก็เดินมาหา เค้าเดินยิ้มมาหาหนูเหมือนกับว่าเค้ามั่นใจมากว่าคนนั้นคือหนู ตอนเจอใจเต้นแรงมากก
พี่เค้าเปลี่ยนไปจากเดิมไม่มาก เค้าดูโตขึ้น หุ่นดีสมชายชาติทหารจิงๆเราก็แอบกรี๊ดในใจ หนูถามเค้าว่าจะกินอะไร เค้าบอกตามใจเลย หนูเลยเลือกบ้านหญิง เค้าก็โอเค ตอนเลือกโต๊ะเค้าให้หนูเลือก ตอนสั่งเค้าก็ให้เราเลือกว่าจะกินจานเดียวหรือกับข้าว เราก็เลือก ตอนพี่เค้าพูดพี่เค้ายิ้มตลอดเวลาเลย
เค้ามองตาตลอด แต่หนูไม่กล้าหนูกลับหลบตา เขินอ่ะค่ะ>< สั่งอาหารเสร้จก็รออาหารมา พออาหารมาหนูก็กะจะกินอย่างเดียวเพราะหิว หนูหยิบช้อนให้เค้า แล้วก็บอกว่ากินแล้วนะ ก็ทำท่าจะตักข้าวเข้าปาก พี่เค้าก็ต้องกับข้าวมาให้หนูคือแบบกรี๊ดมากกกก แทนที่จะตักให้ตัวเองแต่กลับตักให้หนูก่อน หนูก็แอบดีใจว่าแบบเค้าเป็นคนแบบนี้หรือที่ฌรงเรียนเค้าฝึกมา กินเสร้จเรียกเก็บตัง พี่เค้าก็จะจ่ายให้ หนูบอกไม่เอาหรอก ขอให้แชร์กัน เค้าบอกไม่เป็นไร น้องค่อยจ่ายตอนกินไอติม หนูก็โอเค ออกจากร้านก็ไปเดินดูเสื้อผ้าตามช๊อป หนูซื้อของเค้าก็ถือให้ พอเดินเสร้จก็ไปกินไอติม เค้าก็ให้หนูเลือกอีก เค้าตามใจตลอดเลย ตอนจะกลับเค้าถามหนูว่าจะไปไหน หนูบอกเดินกลับห้องเพื่อน เค้าบอกเดี๋ยวเค้าไปส่ง แล้วเค้าก็เดินมาส่ง ระหว่างทางเค้าคุยดีมากก หนูก็ถือโอกาสถามถึงที่ดรงเรียนนายเรือของเค้าว่าเป็นไงบ้างเหนื่อยไหม เค้าก็เล่าตลอดทางเลยย ตอนถึงหนูก็บ๊ายบ่ายเค้า
เค้าบอกบ๊ายบ่ายแล้วบอกว่า "ไว้เจอกันใหม่นะครับ"
ไอเราก็มโนไปไกลว่ามีครั้งต่อไปแน่นอน หนูก็เพ้อมากก มันเหมือนฝันไปที่พี่เค้าชวนไปกินข้าว คิดไปกลต่างๆนานา
หลังจากวันนั้นที่แยกกัน พี่เค้าก็กลับตอบหนูน้อยลง หนูก็เอาแต่คิดว่าเค้าไม่ว่าง เพราะเค้าบอกว่าตอนอยู่โรงเรียนนายเรือ เค้าต้องแอบเล่นโทรศัพท์ ที่โรงเรียนไม่ให้ใช้โทรศัพท์ หนูก็เลยคิดว่าเค้าไม่ว่าง
หลังจากเจอกัน 2 วันที่เค้าตอบน้อย หลังจากนั้นเค้าก็หายไปกับสายลม ไม่ตอบเรามาเลยย
จนเวลาผ่านไป 3 วัน.....................
พี่เค้าก็ตอบมา แต่ตอบแบบน้อยมาก หนูก็ถามเค้าหายไปไหนมา เค้าบอกว่าไม่ว่าง หนูก้ตอบเค้าไปว่า หนูเป็นหวังนึกว่าเป็นอะไร ทำไมไม่ตอบเลย
แต่คำตอบหลังจากที่หนูตอบว่าเป็นห่วงคือ "จ๊ะๆ นอนๆ ฝันดีนะ" เค้าไม่ได้สนใจประโยคข้างบนที่ว่าเป็นห่วงของหนูเลย หนูอยากรู้ว่าพี่เค้าคิดอะไรอยู่
ที่เค้าเป็นแบบนี้เพราะเค้าไม่ชอบหนูในวันที่เจอกัน หรือพี่เค้าไม่ว่างจริงๆ หนูก็ไม่กล้าไปอะไรมากเพราะเราไม่ได้เป็นอะไรกัน
แต่หนูจำได้พี่เค้าเคยบอกหนูว่าต้องแอบเล่นโทสับ ตอนกลางวันเล่นไม่ได้เลย เล่นได้ตอนกลางคืนแบบก่อนนอนก็หยิบมาเล่นได้
ปกติพี่เค้าจะตอบหนูช่วงก่อนเค้านอนจะคุยช่วงนั้นเยอะ แต่ตอนนี้ก่อนนอนก็ไม่ว่างหรอ
หนูอยากรู้ว่าเค้าคิดยังไงกันแน่ หนูจะมีความหวังต่อไปดีไหม ???????
แอบชอบเค้ามาเกือบ 10 ปีเหมือนรักครั้งนี้จะมีหวังแต่....
คือเรื่องมันมีอยู่ว่า หนูแอบชอบรุ่นพี่คนนึง ตอนสมัยป.5ค่ะ ตอนนั้นพี่เค้าป.6
ที่หนูชอบพี่เค้าเพราะเราอยู่ชมรมเดียวกัน เวลามีกิจกรรมอะไรก็มักจะทำร่วมกันตลอด
ถามว่าสนิทไหม ก็ไม่ค่อยสนิทนะค่ะ เพราะพี่เค้าเป็นคนเงียบๆไม่ค่อยพูดอะไรมาก
จนวันนึงมีไปค่ายที่ต่างจัดหวัด หนูกับพี่เค้าเป็นตัวแทนของโรงเรียนกับเพื่อนอีก 8คน
ตอนไปค่ายจะมีหลายโรงเรียน โรงเรียนละ10คนค่ะ ไปถึงที่ค่ายเค้าจะแบ่งนักเรียนออกเป็นสีๆค่ะ แบ่งเป็น 5 สี
แต่ละสีจะมีโรงเรียนเดียวกัน 2 คน เป็นโชคดีมากกกกกก ที่หนูได้อยู่สีเดียวกับพี่เค้า พี่เค้าคอยช่วยเหลือทุกอย่างเลยย จนวันที่2ของการไปค่าย
จะมีการเดินป่าแต่ดันฝนตกพอดี เจ้าหน้าที่วิทยากรก็เลยหาเสื้อฝนมาแจกให้แต่ละสี หนูได้เสื้อฝนที่ตัวใหญ่มาก ยาวลากพื้นเลยค่ะ แต่พี่เค้ากลับได้เสื้อตัวเล็ก ความยาวประมานเข่ากำลังดีเลยย พี่เค้าใส่แล้ว หนูก็ใส่แล้วว แล้วพี่เค้าก็เดินมาหาหนูแล้วถามว่า"สลับเสื้อฝนกันไหม ของน้องมันยาวเดินยากนะ แลกกัน" จังหวะนั้น เราก็แบบเด็กๆอ้ะน่ะ แบบโหยยยยยนี่มันคนในฝันป้าวเนี่ยะ น่าร๊ากกกกกกกกกก ไม่มีใครเคยทำแบบนี้เลยยย หนูก็ตกลงแลกกับเค้าแล้วพี่เค้าก็ถอดเสื้อแลกกับหนู เขินมากกกก จนตอนนี้หนูเรียนอยู่ปี 2 แล้วค่ะ หนูยังเก็บเสื้อฝนตัวนั้นที่พี่เค้าให้มาไว้อยู่เลย
ตอนพี่เค้าจบป.6 เราก็ไม่ได้คุยกันอีกเลย แต่หนูรู้นะค่ะว่าพี่เค้าเรียนที่ไหน หนูก็รู้จากเพื่อนๆเค้าแหละคะ แต่หนูก็ไม่ได้ตามไปเรียนที่เดียวกับพี่เค้าหรอกค่ะ
หนูไม่ได้คิดอะไรมากแล้ว ก็แบบแค่คนในฝัน เราปลื้มเค้าแค่นั้นน จนพี่เค้าม.4 พี่เค้าย้ายไปเรียนอีกโรงเรียนนึง หนูก็รู้เพราะเพื่อนหนูเรียนพิเศษที่เดียวกับเค้า มันเป็นเรื่องบังเอิญมาก เพราะเพื่อนหนูก็ไม่รู้ว่าหนูรู้จักพี่เค้า แต่บังเอิญวันนั้นเค้าโทรมาหาเพื่อนหนูแล้วเพื่อนหนูเรียกชื่อเค้า หนูเลยถามว่าคนเดียวกันไหม สรุปว่าคนเดียวกันหนูเลยแอบถามข้อมูลจากเพื่อนคนนั้นตลอดเลย(ที่เรียนพิเศษที่เค้าเรียน เป็นที่แบบติวสอบเข้านายร้อยเป็นที่เรียนค้างคืน กิน นอน ที่นั้นเลย)
ตอนพี่เค้าจบม.4พี่เค้าสอบติดนายร้อยด้วยค่ะ ติดทหารเรือ เราก็แอบดีใจกับพี่เค้าแต่ก็ไม่ได้ไปแสดงความยินดี หนูก็คิดว่าเราคงไม่ได้เจอกันแล้ว
เพราะเราเหมือนห่างกันมาก ก็เลยปล่อยไป ไม่ได้สนใจอะไรเลยย อ่ออ ลืมบอกไปเพื่อนหนูก็ติดค่ะ จนหนูม.6 อยู่ดีดีหนูก็คิดถึงพี่เค้า ก็เลยขอเฟสพี่เค้าจากเพื่อนของหนูคนที่ติดไปกับเค้านั้นแหละค่ะ ก็เลยได้เฟสพี่เค้ามา หนูแอ๊ดไป หนูไม่รอช้า เค้ายังไม่รับหนูเลยทักแชทไปขอไลน์ 5555555
เค้าก็ไม่ได้ให้แต่แรก เค้าถามว่าหนูคือใครดูเหมือนเค้าจะจำหนูไม่ได้ หนูเลยทักเพื่อนไปอีกรอบเพื่อขอไลน์ เพื่อนก็ให้มา
หนูก้ทักไปเลยค่ะ ไม่รอช้า แล้วก้แนะนำตัวกับเค้า พี่เค้าจำหนูได้ด้วยค้าา หนูดีใจมากกกกกกกกก ตอนนั้นแทบจะกรี๊ด หนูก้ถามเค้าเป็นไงบ้างสบายดีไหม ตามปกติ พี่เค้าก็ถามกลับ ตามอารมคนไม่เจอกันนาน แต่เค้าก็ตอบช้าน้าา เพราะเค้าไม่ค่อยว่างอะค่ะ พอคุยไปสัก 2วันก็หมดเรื่องจะคุยก็อ่านไม่ตอบกันไป หนูก็ไม่ได้คิดอะไรมากแค่พี่น้องก็โอเคแล้วค่ะ แต่หนูก็ยังติดตามเค้าตลอด คอยเซฟรูปในเฟสเค้าตลอดเลย เค้ามีแฟนหนูก้รู้ ดูท่าทางรักกับแฟนมากด้วย แฟเค้าก็ดูรักเค้ามาก แต่หนูก็ทักไปคุยกับเค้าบ่อยนะ ประมานแบบเดือนละครั้ง ถามเป็นไงบ้าง สบายดีไหม ตามปกติค่ะ และแล้ววเวลาของเราก็เหมือนจะมาถึงเพราะพี่เค้าเลิกกับแฟนแล้ว
หนูคิดว่าคราวนี้มันคือเวลาของเราแล้วแหละ หนูก้รอสักพัก ผ่านไปประมาน 2 เดือน
เข้าเรื่องเลยนะคะหลังจากเวิ่นเว้อมานาน 555555
หนูเลยทักไลน์พี่เค้าไป จากปกติพี่เค้าจะเป็นคนตอบน้อย
ถามกลับไม่มาก แต่นี่พี่เค้าคุยเยอะขึ้นถามเรากลับตลอดเลย เราก็ดีใจคุยมาเรื่อย จนประมาน 2 อาทิตย์
วันนั้นพี่เค้าออกมาจากโรงเรียนเพราะว่าง 2 วัน พี่เค้าถามว่าหนูอยู่ไหน จะชวนไปกินข้าว ตอนนั้นดีใจมากกก คือไม่ได้เจอพี่เค้าตั้งแต่เค้าจบป.6ค่ะ
รวมๆแล้วก็ 8 ปีค่ะ หนูก็ไม่รอช้ารับปากพี่เค้าอย่างเร็ว555555555 พี่เค้าก็ถามว่าหนูอยู่แถวไหน เดี๋ยวมาหา หนูบอกว่าอโศก เค้าก็เลยนัดที่เทอมินอลค่ะ
ตอนหนูไปถึงหนูถามเค้าว่าอยู่ไหนจะเดินไปหา เค้าก็ถามกลับว่าเราอะ อยู่ไหน เดี๋ยวเค้าเดินมาหาเอง เราไม่ต้องเดินไปหา คือแบบสุภาพบุรุษมากกกก
เดินมาหาเราด้วยอะ มันเรื่องนิดเดียวเองนะ แล้วพี่เค้าก็เดินมาหา เค้าเดินยิ้มมาหาหนูเหมือนกับว่าเค้ามั่นใจมากว่าคนนั้นคือหนู ตอนเจอใจเต้นแรงมากก
พี่เค้าเปลี่ยนไปจากเดิมไม่มาก เค้าดูโตขึ้น หุ่นดีสมชายชาติทหารจิงๆเราก็แอบกรี๊ดในใจ หนูถามเค้าว่าจะกินอะไร เค้าบอกตามใจเลย หนูเลยเลือกบ้านหญิง เค้าก็โอเค ตอนเลือกโต๊ะเค้าให้หนูเลือก ตอนสั่งเค้าก็ให้เราเลือกว่าจะกินจานเดียวหรือกับข้าว เราก็เลือก ตอนพี่เค้าพูดพี่เค้ายิ้มตลอดเวลาเลย
เค้ามองตาตลอด แต่หนูไม่กล้าหนูกลับหลบตา เขินอ่ะค่ะ>< สั่งอาหารเสร้จก็รออาหารมา พออาหารมาหนูก็กะจะกินอย่างเดียวเพราะหิว หนูหยิบช้อนให้เค้า แล้วก็บอกว่ากินแล้วนะ ก็ทำท่าจะตักข้าวเข้าปาก พี่เค้าก็ต้องกับข้าวมาให้หนูคือแบบกรี๊ดมากกกก แทนที่จะตักให้ตัวเองแต่กลับตักให้หนูก่อน หนูก็แอบดีใจว่าแบบเค้าเป็นคนแบบนี้หรือที่ฌรงเรียนเค้าฝึกมา กินเสร้จเรียกเก็บตัง พี่เค้าก็จะจ่ายให้ หนูบอกไม่เอาหรอก ขอให้แชร์กัน เค้าบอกไม่เป็นไร น้องค่อยจ่ายตอนกินไอติม หนูก็โอเค ออกจากร้านก็ไปเดินดูเสื้อผ้าตามช๊อป หนูซื้อของเค้าก็ถือให้ พอเดินเสร้จก็ไปกินไอติม เค้าก็ให้หนูเลือกอีก เค้าตามใจตลอดเลย ตอนจะกลับเค้าถามหนูว่าจะไปไหน หนูบอกเดินกลับห้องเพื่อน เค้าบอกเดี๋ยวเค้าไปส่ง แล้วเค้าก็เดินมาส่ง ระหว่างทางเค้าคุยดีมากก หนูก็ถือโอกาสถามถึงที่ดรงเรียนนายเรือของเค้าว่าเป็นไงบ้างเหนื่อยไหม เค้าก็เล่าตลอดทางเลยย ตอนถึงหนูก็บ๊ายบ่ายเค้า
เค้าบอกบ๊ายบ่ายแล้วบอกว่า "ไว้เจอกันใหม่นะครับ"
ไอเราก็มโนไปไกลว่ามีครั้งต่อไปแน่นอน หนูก็เพ้อมากก มันเหมือนฝันไปที่พี่เค้าชวนไปกินข้าว คิดไปกลต่างๆนานา
หลังจากวันนั้นที่แยกกัน พี่เค้าก็กลับตอบหนูน้อยลง หนูก็เอาแต่คิดว่าเค้าไม่ว่าง เพราะเค้าบอกว่าตอนอยู่โรงเรียนนายเรือ เค้าต้องแอบเล่นโทรศัพท์ ที่โรงเรียนไม่ให้ใช้โทรศัพท์ หนูก็เลยคิดว่าเค้าไม่ว่าง
หลังจากเจอกัน 2 วันที่เค้าตอบน้อย หลังจากนั้นเค้าก็หายไปกับสายลม ไม่ตอบเรามาเลยย
จนเวลาผ่านไป 3 วัน.....................
พี่เค้าก็ตอบมา แต่ตอบแบบน้อยมาก หนูก็ถามเค้าหายไปไหนมา เค้าบอกว่าไม่ว่าง หนูก้ตอบเค้าไปว่า หนูเป็นหวังนึกว่าเป็นอะไร ทำไมไม่ตอบเลย
แต่คำตอบหลังจากที่หนูตอบว่าเป็นห่วงคือ "จ๊ะๆ นอนๆ ฝันดีนะ" เค้าไม่ได้สนใจประโยคข้างบนที่ว่าเป็นห่วงของหนูเลย หนูอยากรู้ว่าพี่เค้าคิดอะไรอยู่
ที่เค้าเป็นแบบนี้เพราะเค้าไม่ชอบหนูในวันที่เจอกัน หรือพี่เค้าไม่ว่างจริงๆ หนูก็ไม่กล้าไปอะไรมากเพราะเราไม่ได้เป็นอะไรกัน
แต่หนูจำได้พี่เค้าเคยบอกหนูว่าต้องแอบเล่นโทสับ ตอนกลางวันเล่นไม่ได้เลย เล่นได้ตอนกลางคืนแบบก่อนนอนก็หยิบมาเล่นได้
ปกติพี่เค้าจะตอบหนูช่วงก่อนเค้านอนจะคุยช่วงนั้นเยอะ แต่ตอนนี้ก่อนนอนก็ไม่ว่างหรอ
หนูอยากรู้ว่าเค้าคิดยังไงกันแน่ หนูจะมีความหวังต่อไปดีไหม ???????