อ่านกันเพลินพอได้อรรถรสของบทละครนะคะ
ไม่ได้เขียนเพื่อให้ จิ้น จิรัสยา นะคะ เดี๋ยวป้างานเข้า
ขอให้นิยายเรื่องนี้ เป็นที่ระลึกของป้าและผู้อ่านที่มีต่อ จิรัสยา ก็แล้วกันนะคะ
ปล. ขอบคุณผู้อ่านทุกท่านมากๆค่ะ
ความเดิมตอนที่แล้ว
ก้าวแรกที่เอมเดินเข้าไปในห้องนอนของก้าว ความรู้สึกคุ้นเคย อบอุ่น ไว้ใจ มั่นคง...และแสนรัก...โถมเข้าหาเธออีกครั้งแบบไม่ทันตั้งตัว
เอมหน้าแดงตัวแดงก่ำหนักขึ้นไปอีก เมื่อเธอกวาดตามองเห็นว่า...ทุกฝาผนังของห้องก้าวนั้นเต็มไปด้วย...รูปของเธอ และสองเรา...
รูปที่เธอประมูลได้ไปนั้น...งดงามไม่ได้เศษเสี้ยวของรูปหลายๆรูปที่อยู่ในห้องนี้เลยแม้แต่น้อย...เอมเริ่มพาลก้าว
นี่...คุณก้าวววว...จะซื้อรูปที่เอมประมูลได้กลับไปทำไม...ฮึ....ก้าวมีรูปที่สวยกว่ารูปนั้นต้องมากมาย...ตาบ้า...เอ้ย....เธอปรี๊ดลั่น
อ้าว....มาพาลกันได้ไงละเอม...ใครจะไปรู้ว่าใครได้ไปเล่า...ก้าวแก้ตัวน้ำขุ่นๆ
ไม่รู้ได้ไง...ก้าวก็เห็นว่าเป็นเอม...ใจคอจะเก็บความทรงจำ..ของเรา...ไว้เชยชมคนเดียวรึไง...
หญิงสาวสะอื้นฮักๆน้ำตานองหน้า มือน้อยๆก็ทุบรัวที่อกกว้างนั้นไม่หยุด
ก้าวโอบกอดสุดที่รักของเขาแนบอก น้ำตาแห่งความดีใจ...มันเอ่อล้นท้นจากใจของลูกผู้ชายคนนี้
ความรักที่มีให้กันนั้น...พังทลายกำแพงใจที่กั้นทั้งคู่ไว้...มลายหายไปสิ้น
ณ.วินาทีนี้...ไม่มีแล้วซึ่งความเคลือบแคลงสงสัย...ว่ารักเรานั้น...มันจะเหมือนเดิม...หรือ...เปลี่ยนแปลงไป...
ทั้งคู่รู้แต่ว่า...ทุกห้องหัวใจของเขาและเธอ...เป็นของกันและกันตลอดมา...แม้ว่าจะห่างกันไกลไปแสนนาน...
It's amazing how you can speak right to my heart
Without saying a word, you can light up the dark
Try as I may I could never explain
What I hear when you don't say a thing
The smile on your face let's me know that you need me
There's a truth in your eyes saying you'll never leave me
The touch of your hand says you'll catch me whenever I fall
You say it best when you say nothing at all
All day long I can hear people talking out loud
But when you hold me near, you drown out the crowd
Try as they may they can never define
What's being said between your heart and mine
True love doesn't mean inseparable;
it means being separated and nothing changes......
ท่าพระจันทร์ 10: The one and only......(plot for Jirassaya)
ไม่ได้เขียนเพื่อให้ จิ้น จิรัสยา นะคะ เดี๋ยวป้างานเข้า
ขอให้นิยายเรื่องนี้ เป็นที่ระลึกของป้าและผู้อ่านที่มีต่อ จิรัสยา ก็แล้วกันนะคะ
ปล. ขอบคุณผู้อ่านทุกท่านมากๆค่ะ
ความเดิมตอนที่แล้ว
ก้าวแรกที่เอมเดินเข้าไปในห้องนอนของก้าว ความรู้สึกคุ้นเคย อบอุ่น ไว้ใจ มั่นคง...และแสนรัก...โถมเข้าหาเธออีกครั้งแบบไม่ทันตั้งตัว
เอมหน้าแดงตัวแดงก่ำหนักขึ้นไปอีก เมื่อเธอกวาดตามองเห็นว่า...ทุกฝาผนังของห้องก้าวนั้นเต็มไปด้วย...รูปของเธอ และสองเรา...
รูปที่เธอประมูลได้ไปนั้น...งดงามไม่ได้เศษเสี้ยวของรูปหลายๆรูปที่อยู่ในห้องนี้เลยแม้แต่น้อย...เอมเริ่มพาลก้าว
นี่...คุณก้าวววว...จะซื้อรูปที่เอมประมูลได้กลับไปทำไม...ฮึ....ก้าวมีรูปที่สวยกว่ารูปนั้นต้องมากมาย...ตาบ้า...เอ้ย....เธอปรี๊ดลั่น
อ้าว....มาพาลกันได้ไงละเอม...ใครจะไปรู้ว่าใครได้ไปเล่า...ก้าวแก้ตัวน้ำขุ่นๆ
ไม่รู้ได้ไง...ก้าวก็เห็นว่าเป็นเอม...ใจคอจะเก็บความทรงจำ..ของเรา...ไว้เชยชมคนเดียวรึไง...
หญิงสาวสะอื้นฮักๆน้ำตานองหน้า มือน้อยๆก็ทุบรัวที่อกกว้างนั้นไม่หยุด
ก้าวโอบกอดสุดที่รักของเขาแนบอก น้ำตาแห่งความดีใจ...มันเอ่อล้นท้นจากใจของลูกผู้ชายคนนี้
ความรักที่มีให้กันนั้น...พังทลายกำแพงใจที่กั้นทั้งคู่ไว้...มลายหายไปสิ้น
ณ.วินาทีนี้...ไม่มีแล้วซึ่งความเคลือบแคลงสงสัย...ว่ารักเรานั้น...มันจะเหมือนเดิม...หรือ...เปลี่ยนแปลงไป...
ทั้งคู่รู้แต่ว่า...ทุกห้องหัวใจของเขาและเธอ...เป็นของกันและกันตลอดมา...แม้ว่าจะห่างกันไกลไปแสนนาน...
It's amazing how you can speak right to my heart
Without saying a word, you can light up the dark
Try as I may I could never explain
What I hear when you don't say a thing
The smile on your face let's me know that you need me
There's a truth in your eyes saying you'll never leave me
The touch of your hand says you'll catch me whenever I fall
You say it best when you say nothing at all
All day long I can hear people talking out loud
But when you hold me near, you drown out the crowd
Try as they may they can never define
What's being said between your heart and mine
True love doesn't mean inseparable;
it means being separated and nothing changes......