ความผิดพลาดที่เกิดจากการไว้ใจ ในระยะเวลา 6 ปีที่คบกันมา (18+หน่อยๆ)

สวัสดีค่ะ เพื่อนๆชาวพันทิป นี่เป็นการแชร์ประสบการครั้งแรก    ที่อยากจะเตือนเพื่อนให้เป็นอุทาหรณ์ในเรื่องของความรัก  ก่อนอื่นเลยต้องขอออกตัวก่อนนะคะว่านี่เป็นกระทู้แรกของเจ้าของกระทู้  ผิดพลาดประการใดต้องขออภัยด้วยนะคะ
    เริ่มกันเลยนะคะ  เราคบกับแฟนเรามา 6 ปีกว่าๆค่ะ เราเริ่มคบกับแฟนเราตั้งแต่เราอยู่มอ4 เค้าอยู่มอ3ขออนุญาตใช้นามสมมติของแฟนว่า “หนึ่ง” นะคะ หนึ่งเป็นรุ่นน้องที่โรงเรียนเราค่ะ เราเริ่มรู้จักกันโดยหนึ่งเป็นคนเข้ามาคุยกับเราทาง hi5ก่อนค่ะ ตอนนั้นเราก็โสดพอดีและหนึ่งก็เพิ่งเลิกกับแฟนมา เราก็คุยๆกันไป  ช่วงแรกๆที่เริ่มคบกันหนึ่งเป็นคนที่ทำดีกับเรามากๆ เรางี่เง่าบ่อยๆเค้าก็ง้อเราตลอด เวลาพักหนึ่งก็จะมารอเราหน้าห้องเพื่อไปกินข้าวกับเราทุกๆวัน หลังเลิกเรียนก็จะมารับที่ห้องเรียนพร้อมถือกระเป๋าให้เราทุกวัน  เป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆ ช่วงนั้นเป็นช่วงที่ดีมากๆเลยค่ะ หนึ่งเป็นคนขยันเรียนพอสมควร ไม่นอกลู่นอกทางค่ะ
    จนกระทั่งวันหนึ่งทีเป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องนี้ เป็นช่วงเวลาที่เราได้เข้ามาเรียนมหาลัยเดียวกัน เค้าอยู่ปีหนึ่ง เราอยู่ปีสอง ช่วงนั้นเป็นช่วงที่เราต่างคนต่างไม่มีเวลามากๆ เค้าก็ต้องโดนรับน้อง ส่วนเราก็ต้องรับน้องปีหนึ่ง เราไม่ได้อยู่หอค่ะเราไปกลับ ส่วนหนึ่งบ้านอยู่ใกล้มหาลัย ซึ่งตอนนั้นเราก็คบกันมาประมาณ3ปีแล้วค่ะ แต่ก็มีเวลากินข้าวด้วยกันบ้าง โทรคุยกันบ้าง  แต่เราก็เริ่มมีตะหงิดๆบ้างแล้วว่าเค้าแปลกๆ  วันนึงเราได้ไปกินข้าวด้วยกันแล้วเล่นโทรศัพท์เค้า บังเอิญไปเจอแชทเฟสกับผู้หญิงคนนึงชื่อว่าไข่นุ้ย คือลักษณะการคุยกันนี่ ประมาณว่ากินข้าวยัง ฝันดีนะ ไรประมาณนี้ เราก็ถามเค้า พอเราถามหนึ่งก็มาโมโหหงุดหงิดใส่เรา บอกให้เราไว้ใจเค้าบ้าง โอเคค่ะเราก็พยามไม่คิดมาก เชื่อใจต่อไปเพื่อที่จะไม่เกิดปัญหา จนกระทั่งวันนึงเราอยู่บ้านเพื่อนของหนึ่งเราขอเรียกว่า นาย นะคะ  นายเป็นเพื่อนของหนึ่งที่เรารู้จักค่ะ นายเป็นคนที่ซื่อสัตย์มากๆ นายโทมาหาเราแล้วพูดกับเราแปลกๆ  เราก็พอจะจับใจความได้ นายเลยบอกว่านายรู้ว่าหนึ่งคุยกับไข่นุ้ย เพราะว่านายนั่งเรียนข้างๆหนึ่ง  พอรู้เรื่องเรานี่รนเลยค่ะทำไรไม่ถูก ใจนึงก็ยังไม่อยากพูด อยากรอดูไปเรื่อยๆ ใจนึงก็อยากถามให้รู้แล้วรู้รอด เราก็ร้องไห้อยู่คนเดียวจนทนไม่ไหว เลยโทถามหนึ่ง เค้าก็ยังคงปฏิเสธเหมือนเดิม เราบอกว่ายอมรับมาเถอะ จะเลือกใครก็เลือกสักคน อย่าทำแบบนี้เลย เราคิดอยู่ตลอดเวลานะคะ ถ้าเค้าไม่เลือกเรา เราก็จะเดินออกมา แต่เหมือนกับว่าหนึ่งก็ยังตัดสินใจไม่ได้ เลือกไม่ได้ เรารู้สึกแบบนั้น จนเค้ามาบอกเราว่า เค้าเลือกเรา เราก็ถามนะว่าสัญญาได้มั้ยจะไม่ทำแบบนี้อีก  เค้าก็ไม่รับปาก ตอนนั้นเรารักเค้าค่ะ ยอมรับเลยว่ายังทำใจไม่ได้ เราก็อยู่แบบระแวงๆไปพักนึง
    ช่วงปี2เทอม2 เราก็มาอยู่หอ เพราะเป็นช่วงที่มีงานและกิจกรรมมาก กลับดึกบ่อยๆ พอช่วงเวลาที่เราอยู่หอก็มีเวลาอยู่ด้วยกันมากขึ้นค่ะ บ้านของหนึ่งทำขนมขายอยู่ที่ตลาดนัดแถวๆมอค่ะ ช่วงที่เรามาอยู่หอเลิกเรียนเราก็จะไปช่วยเค้าขายขนมค่ะ  ที่บ้านเค้าและที่ของเรารู้ว่าเราคบกันค่ะ เราค่อนข้างสนิทกับแม่เค้าและแม่เค้าก็รักเราเหมือนลูกคนหนึ่ง ตลอดเวลาที่เราคบกับหนึ่งเรากล้าพูดได้ว่าเราเสียสละเพื่อเค้ามาก เพราะเรารักเค้ามาก หลายๆครั้งที่เราต้องปฏิเสธนัดเพื่อนหรือครอบครัว เพื่อที่จะมาช่วยเค้าขายของค่ะ เราผ่านเหตุการณ์มาด้วยกันหลายเรื่องราวมากค่ะ ผูกพนกันมากพอสมควร ไม่ว่าจะเกิดปัญหาอะไรเราจะอย่างข้างกันเสมอๆ เรื่องราวดีๆของเราก็มีเยอะค่ะ ทุกวันที่ขายของเสร็จเค้าจะต้องไปส่งเราที่หอค่ะ แล้วเค้าก็กลับบ้าน เราไม่ได้อยู่ด้วยกันนะคะ แค่มีมาหาบ้าง  ส่วนเรื่องของผู้หญิงที่ชื่อไข่นุ้ยค่ะ เค้าเป็นเพื่อนคณะเดียวกับหนึ่ง แต่ว่าเรียนคนละสาขากัน  ไข่นุ้ยรู้ทั้งรู้นะคะว่าหนึ่งเป็นแฟนกับเรา แต่เค้าก็ยังคุยกัน อันนี้เราก็ไม่แน่ใจนะคะว่าลับหลังเราเค้ามีความสัมพันธ์กันแบบไหน แต่คือเรารู้แน่ๆว่าผญ.คนนี้คือกิ๊กของแฟนเรา มีวันนึงเรานั่งขายขนมกับหนึ่ง เค้าก็เดินมาซื้อขนมร้านเรา ซึ่งเราก็แอบคิดในใจนะคะว่ากล้าได้ไง ซึ่งๆหน้าเลยหรอ เราก็แสดงสีหน้าไม่พอใจอย่างแรงแล้วเค้าก็ยิ้มให้หนึ่งทั้งๆที่เรานั่งอยู่ตรงนั้น พอนางไปเรากับหนึ่งก็ทะเลาะกันอยู่พักนึง มันมักจะมีเหตุการณ์แบบนี้หลุดมาเรื่อยๆแหละค่ะ จับได้บ้างไม่ได้บ้าง แต่นางก็กล้าแอดเฟสมาหาเรานะ ทั้งๆที่รู้ว่าเราเป็นแฟนหนึ่ง เราก็รับแอดพร้อมจัดไปหนึ่งเตตัส 55555  นางโพสกลับเลยจ้าว่า “ก็กุสวยอ่ะ จะทำไม” เราคิดว่ามันไม่เกิดประโยชน์อะไร เลยอันเฟรนด์นางไป เรื่องก็เงียบๆไปสักพัก
  เดี๋ยวมาต่อนะคะ