ถ้าคุณพร้อม "ล่มจม" จีบเราได้เลย

- อะไรที่ทำให้คิดแบบนั้น?

อย่างแรกเลย  ตอนคบกับแฟนคนล่าสุดที่เพิ่งเลิกไปเมื่อ 2 เดือนก่อน  เราเข้ามาในชีวิตเขาตอนที่เขาเลิกกับแฟนเก่าไปประมาน 1 ปีคะ
แฟนคนนี้เล่าให้ฟังว่า ก่อนจะมาเจอเรา เขาเปิดร้านรับทำป้ายโฆษณางานด้านกราฟฟิกดีไซน์ต่างๆ กิจการดำเนินได้ดีมีเงินหมุมเวียนดีมีกำไรดี
เค้าใช้แต่ของแบรนด์เนม แต่เค้าก็ติดดินนะ(อันนี้สังเกตตอนที่เราคบกันแล้ว)   เค้าเล่าให้ฟังว่าเมื่อก่อนจะกินอะไรก็ ฟูจิ  MK  ซิลเลอร์ บลาๆ ฟังเค้าเล่าแล้วดูเค้ามีความสุขมากกับชีวิตเมื่อก่อน ....อ้อ อีกอย่างคะ เค้าเปิดขายของออนไลน์ในเฟชบุ๊คร่วมกับแฟนเก่าเค้าด้วย  โดยรวมแล้วถือว่า ฐานะความเป็นอยู่มั่นคงในระดับหนึ่งนั่นแหละคะ  จนกระทั่งเค้าเลิกกับแฟนเก่าไป และกิจการต่างๆก็  "เจ๊ง" ตามระเบียบ

หลังจากนั้นเค้าก็มาเจอเรา คบกันมาช่วงแรกๆอยู่ด้วยกันก็เริ่มรู้เช่นเห็นชาติแล้วละคะ  เขาก็รู้เรา  เราก็รู้เขา พอเราคบกับเค้าไป 2 เดือน เค้าออกจากงาน (คล้ายๆว่าจะโดนไล่ออก แต่ด้วยความที่เราคบเค้าเราก็เข้าข้างแฟนเราเต็มที่ แหะๆ เหตุผลจริงๆเราไม่รู้หรอกเค้าไม่บอก)   

นี่แค่จุดเริ่มต้น ความซวย ของผู้ชายคนนี้นะคะ ตั้งแต่เริ่มคบเรา (0w0)  หลังจากนั้น ชีวิตความเป็นอยู่เค้าเริ่ม แย่ลงๆ จนกลายเป็นหมุนเงินไม่ทัน และภาระหนี้สินตั้งแต่สมัยที่เค้าทำธุรกิจกับแฟนเก่ามันเกาะพันมากขึ้น จนต้องไปหยิบยืมคนนั้นคนนี้อยู่เรื่อย ซึ่งเราอายมาก  เราไม่ชอบยืมเงินใคร เราไม่ชอบเป็นหนี้ แล้วก็ทะเลาะกับเค้าเรื่องนี้บ่อยๆ รวมทั้งเรื่องไร้สาระที่เรา บ้าบอตามประสาผู้หญิงด้วย   

เวลาที่เค้าเล่าเรื่องราวอดีตสมัยที่เค้าเฟื่องฟูให้เราฟัง  เราจะรู้สึกว่า "ตรูไม่น่าเข้ามาในชีวิตเลยเนาะ"   เราคิดนะว่า ถ้าเค้าไม่มีเราเค้ามาในชีวิตเค้าคงจะหมุนเงินได้ เพราะส่วนหนึ่งเค้าก็เอามา กินข้าว ดูหนัง เติมน้ำมันรถ ซึ่งพอมีเราเข้ามามันทำให้ค่าใช้จ่ายตรงนี้มัน x2  แรกๆเค้าเลี้ยงเรา พอหลังๆ เค้าเริ่มให้เราออกค่าข้าว ซื้อของจ่ายเอง แต่เราไม่ซีเรียดนะถือว่าเค้าจ่ายมาให้เราเยอะแล้ว (หลังๆเริ่มรู้มากขึ้นว่าหนี้สินเค้าเยอะ)  แล้วเค้าก็อยู่ในช่วงสร้างตัวด้วย เราเข้าใจ แต่สิ่งหนึ่งที่ทำให้เราเลิกกับเค้า  คือเรื่อง "หนี้สิน"  เค้าเริ่มลามปามมาหยิบยืมเพื่อนของเรา    เราแบบ เฮ้ยยย ไรวะ?  นี่เพื่อนฉันนะ?   ครั้งแรกที่ยืมเพื่อนเรา  เค้าคืนไวมาก แต่เค้ายืมอีกครั้ง เพื่อนเราไม่มีให้  เรามั่นใจว่าถ้าครั้งที่สองเพื่อนเราให้ไป  เพื่อนเราไม่ได้คืนแน่ๆ (เพราะเค้าทำแบบนี้กับคนอื่น มาบ่อยมาก กะว่าเครดิตดีคืนเร็วพอครั้งที่สองที่ส่าม เป็นแบบ ไม่มี ไม่หนี ไม่จ่าย ไม่รับสายด้วย)   เราทนไม่ไหวเลยบอกเลิกเค้าไป ขึ้นคบต่อมีหวัง ได้เสียทั้งเงิน เสียทั้งเพื่อน  >>>>>จริงๆรายละเอียดเหตุการณ์ที่เค้าซวยเพราะเรามีอีกนะที่เล่ามานี่ชัดเจนที่สุดแล้ว<<<<<<<<


-จุดตอกย้ำความเป็น "ตัวซวย"

จุดตอกย้ำเลย คือเรากลับมาคุยกับแฟนเก่าที่เลิกกันไปเมื่อ 4 ปีก่อน หลังกลับมาคุยได้ไม่นาน เค้าออกจากงาน (อีกแล้ว แบบคนแรกเบย T^T)
จากงานที่เดิมที่เค้าทำอยู่ เงินเดือน 35 - 40K  เค้าทิ้งมันแบบไม่ใยดีเลย  (เราเองยังเสียดายเลย)   อันนี้แค่เริ่มต้นนะคะของแฟนเก่าคนนี้  
หลังจาก เค้าคุยกับเราเข้าเดือนที่ 2  พ่อเค้าโดนรถชน ต้องเข้าโรงพยาบาล เงินเก็บของเค้าที่มี เกือบล้าน ต้องเอามารักษาพ่อเค้าหมด แล้วก็ต้องทำกายภาพบำบัดอีกนานกว่าจะกลับมาเดินได้     T^T   เราเคยพูดกับเค้าว่า  "ถ้าเค้าไม่กลับเค้ามาในชีวิตเธอ  พ่อเธอคงไม้องโดนแบบนี้เนาะ"  เค้าได้แต่บอกว่า อย่าคิดมากๆ  เฮ้ย ไม่ให้คิดได้ไง  2 คนแล้ว ที่พอเราเริ่มจะคบเค้ามีอัน  "ตกต่ำ ล่มจม" ทุกทีเลย  

ความซวยใหญ่ เพิ่งพ้นไป  ความซวยเล็กๆน้อยๆก็มีมา ขับรถไปไหว้พระกัน แอร์รถเสีย   นั่งร้อนตลอดทาง  
จอดรถกินข้าวมอไซต์ขับเฉี่ยวรถเป็นรอยอีก T^T


บางที่เราก็แอบคิดนะ ทำไมเราเป็นตัวซวยของแฟน ทุกทีเลย เวลาที่เราคบกับใคร เมื่อก่อนรวยเหลือเกิน พอมาคบกับเรา กลายเป็น จนเหลือเกิน
พอคบกับใคร มันต้องเกิดเรื่องแย่ๆทุกทีเลย     "หรือว่าเราจะเป็นตัวซวยจริงๆ แบบนี้ห้ามคบกับใครเลยใช่มั๊ย"  


### ขอแท๊กห้อง พรหมชาตินะคะ  คือตัวเราเองก็อยากรู้ว่าทำไมเราถึงพาคนอื่นเค้าซวยจังเลย รักใครก็มีแต่ชีช้ำระกำใจ หยึ๊ยยยยยยยย T^T