สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 79
แวะมาอ่านอีกรอบ เราเห็นด้วยกับหลายๆ ความเห็นที่ให้ จขกท.บอกพ่อกับลุงนะคะ
คราวหลังจะได้ถามความสมัครใจและนึกถึงลูกหลานตัวเองผู้ได้รับผลกระทบเต็มๆ
ก่อนจะนึกถึงคนอื่นน่ะค่ะ บอกพ่อกับลุงไปเลยค่ะว่า
1. บอกจะมาพัก 4-5 วัน แต่พักจริง 10 วัน + วีรกรรมวีรเวรในห้อง
2. โชว์ใบเสร็จค่าน้ำค่าไฟเดือนที่พักคนเดียว เปรียบเทียบกับเดือนที่อ้วนผอมมาพักด้วย 10 วัน
ช่วยค่าน้ำค่าไฟ 4,000 เยน !!! หรือคิดเป็นเงิน 1,100 บาทนิดๆ (ไ่ม่ใช่ประเทศไทยนะ ที่จ่ายค่าไฟ 1,000 บาท
แล้วจะอยู่ได้เกือบทั้งเดือน ขนาดในไทย เปิดแอร์ตัวหนึ่ง ก็ทะลุไปเกือบ 2,000 บาทละ)
3. ถ่ายรูปห้องนอนให้พ่อกับลุงได้เห็นค่ะว่ามันแคบขนาดไหน
4. ถ้ามีรูปข้าวของที่อ้วนผอมช้อปปิ้งกองพะเนินก็ส่งไปให้ดูด้วยค่ะ มีเงินช้อป แต่ไม่ยอมจ่ายค่าที่พักโรงแรมเอง
ถ้าบังเอิญลุงบอกว่าน้องเขายังเด็ก เพิ่งจะไปญี่ปุ่นครั้งแรก บอกลุงไปเลยค่ะว่าก็เห็นเที่ยวกันเองได้ ไม่มีปัญหาอะไรเลย
นี่เรายุยงเกินไปไหมเนี่ย
ไม่อยากให้ จขกท.ประสบชะตากรรมเช่นนี้อีกน่ะค่ะ
ปล. เราเชื่อว่าอ้วนผอมต้องเห็นกระทู้นี้แน่ๆ เลย ส่วนใหญ่ไปเที่ยวญี่ปุ่น ถ้าหาข้อมูลเที่ยวเอง ก็ต้องแวะ Blueplanet บ้างแหล่ะ
คราวหลังจะได้ถามความสมัครใจและนึกถึงลูกหลานตัวเองผู้ได้รับผลกระทบเต็มๆ
ก่อนจะนึกถึงคนอื่นน่ะค่ะ บอกพ่อกับลุงไปเลยค่ะว่า
1. บอกจะมาพัก 4-5 วัน แต่พักจริง 10 วัน + วีรกรรมวีรเวรในห้อง
2. โชว์ใบเสร็จค่าน้ำค่าไฟเดือนที่พักคนเดียว เปรียบเทียบกับเดือนที่อ้วนผอมมาพักด้วย 10 วัน
ช่วยค่าน้ำค่าไฟ 4,000 เยน !!! หรือคิดเป็นเงิน 1,100 บาทนิดๆ (ไ่ม่ใช่ประเทศไทยนะ ที่จ่ายค่าไฟ 1,000 บาท
แล้วจะอยู่ได้เกือบทั้งเดือน ขนาดในไทย เปิดแอร์ตัวหนึ่ง ก็ทะลุไปเกือบ 2,000 บาทละ)
3. ถ่ายรูปห้องนอนให้พ่อกับลุงได้เห็นค่ะว่ามันแคบขนาดไหน
4. ถ้ามีรูปข้าวของที่อ้วนผอมช้อปปิ้งกองพะเนินก็ส่งไปให้ดูด้วยค่ะ มีเงินช้อป แต่ไม่ยอมจ่ายค่าที่พักโรงแรมเอง
ถ้าบังเอิญลุงบอกว่าน้องเขายังเด็ก เพิ่งจะไปญี่ปุ่นครั้งแรก บอกลุงไปเลยค่ะว่าก็เห็นเที่ยวกันเองได้ ไม่มีปัญหาอะไรเลย
นี่เรายุยงเกินไปไหมเนี่ย

ปล. เราเชื่อว่าอ้วนผอมต้องเห็นกระทู้นี้แน่ๆ เลย ส่วนใหญ่ไปเที่ยวญี่ปุ่น ถ้าหาข้อมูลเที่ยวเอง ก็ต้องแวะ Blueplanet บ้างแหล่ะ
ความคิดเห็นที่ 76
ถ้าเราเป็นจขกท คงปฏิเสธลุงตั้งแต่รับสายว่าจะมีคนแปลกหน้ามาขอพักด้วยละ
จขกทใจดีเกินไปค่ะ เพราะถ้าจะอ้างจริงๆในวินาทีนั้น ยังไงก็อ้างได้ค่ะ อยู่กับแฟน,ไปต่างเมือง,ห้องแคบมากกก ฯลฯ
ส่วนครอบครัวบ้านน้องคนนั้นก็แย่มาก มีปัญญาซื้อตั๋วไปตปท.ได้ แต่ไม่มีปัญญาหาที่พัก นอนอยู่บ้านแล้วดูรูปจากกูเกิลแทนเถอะค่ะ
จขกทใจดีเกินไปค่ะ เพราะถ้าจะอ้างจริงๆในวินาทีนั้น ยังไงก็อ้างได้ค่ะ อยู่กับแฟน,ไปต่างเมือง,ห้องแคบมากกก ฯลฯ
ส่วนครอบครัวบ้านน้องคนนั้นก็แย่มาก มีปัญญาซื้อตั๋วไปตปท.ได้ แต่ไม่มีปัญญาหาที่พัก นอนอยู่บ้านแล้วดูรูปจากกูเกิลแทนเถอะค่ะ
ความคิดเห็นที่ 5
สงสัยคิดว่าเงินเยนใหญ่เท่าเงินไทย ให้ 4 พันเยนนึกว่า 4 พันบาท แบบบ้านเราอยู่ 10 วันให้ค่าน้ำค่าไฟ 4 พันมันดูเยอะ
เคสนี้ต้องตำหนิกันไม่เว้นหัวหงอกหัวดำ เพราะผู้ใหญ่นี่ก็กะไร ญาติพี่น้องก็ไม่ใช่ ลูกของเพื่อนลุงเนี่ยนะ
จขกท.ก็ต้องบอกพ่อไปด้วยว่าทีหลังอย่าไปรับปาก ลุงนี่ก็ช่างกะไร ไปบอกเพื่อนหรือไงว่ามีหลานเรียนอยู่ญี่ปุ่น เพื่อ?
ส่วนเด็กพวกนี้มันไม่มีความคิด แต่ก็ถือว่ายังเด็ก พ่อแม่ไม่ได้กำชับสอนมาให้ดี
จริง ๆ จขกท.ก็น่าจะต้องกล้าพูดมากกว่านี้ บอกเด็กมันไปเลยว่าพี่อยู่ยังไม่เปิดแอร์เลย ค่าไฟมันแพง เดือนละเท่าไหร่ก็ว่าไป
อะไรไม่ชอบเราต้องบอก ไม่ใช่เรื่องที่ต้องมาเกรงใจ พอปล่อยไว้ก็ได้แต่มาบ่นแบบนี้
เคสนี้ต้องตำหนิกันไม่เว้นหัวหงอกหัวดำ เพราะผู้ใหญ่นี่ก็กะไร ญาติพี่น้องก็ไม่ใช่ ลูกของเพื่อนลุงเนี่ยนะ
จขกท.ก็ต้องบอกพ่อไปด้วยว่าทีหลังอย่าไปรับปาก ลุงนี่ก็ช่างกะไร ไปบอกเพื่อนหรือไงว่ามีหลานเรียนอยู่ญี่ปุ่น เพื่อ?
ส่วนเด็กพวกนี้มันไม่มีความคิด แต่ก็ถือว่ายังเด็ก พ่อแม่ไม่ได้กำชับสอนมาให้ดี
จริง ๆ จขกท.ก็น่าจะต้องกล้าพูดมากกว่านี้ บอกเด็กมันไปเลยว่าพี่อยู่ยังไม่เปิดแอร์เลย ค่าไฟมันแพง เดือนละเท่าไหร่ก็ว่าไป
อะไรไม่ชอบเราต้องบอก ไม่ใช่เรื่องที่ต้องมาเกรงใจ พอปล่อยไว้ก็ได้แต่มาบ่นแบบนี้
ความคิดเห็นที่ 3
คนบางคนสะกดคำว่าเกรงใจไม่เป็นจริงๆ ขอตัวเองประหยัดเข้าไว้ คนอื่นจะเดือดร้อนก็ช่าง ข้าสบายซะอย่าง ก็ใช้ได้. ก็เลยมีกระทู้อยากไปเที่ยวต่างประเทศ. แต่มาโพสต์ถามว่าวัดไทยอยู่ที่ไหน จะไปขออาศัยฟรีบ้าง เพราะอยากประหยัด พระสงฆ์องค์เจ้าจะเดือดร้อนก็ช่าง มาเป็นครั้งคราว
อย่างเราอยู่ต่างประเทศ พอเพื่อนที่ทำงานเดียวกันกับน้องเรารู้ ก็มาขอที่อยู่เรากับน้อง บอกว่าจะไปขออยู่ด้วยจนกว่าจะหางานทำได้ โอ้ แม่เจ้า ไม่รู้จักกันสักนิด ยังจะหิ้วกระเป๋ามาเคาะประตูบ้านอาศัยอยู่โดยที่ไม่ถามเจ้าของบ้านสักคำ แล้วจะมาด้วยวีซ่าอะไร ที่ว่าจะมาทำงาน
อีกคนเป็นเพื่อนสมัยเรียนมัธยมของน้องที่ไม่ได้ติดต่อกันมาเป็นสิบปี ไปทราบมาจากไหนก็ไม่รู้ว่าเราอยู่ต่างประเทศ ก็ไปติดต่อน้องเรา บอกว่าจะฝากหลานชายมาเรียนหนังสือและอาศัยอยู่ด้วย จะมาแบบไม่ถามความสมัครใจของเจ้าของบ้านเช่นกัน
เจออีกคนเคยมาขออาศัยอยู่สามวัน เป็นเพื่อนคนใกล้ตัว หนักกว่าคุณอีกนะ ตอนออก ซื้อไอติมกระป๋องละสองเหรียญ (ห้าสิบบาท) มาตอบแทน เงิบ. เพื่อนคนไทยคนนึงเลยต้องเคี่ยว ใครจะมาอยู่ด้วย แกเก็บก่อนเลยยี่สิบเหรียญต่อวัน บอกว่าฉันทำงานเหนื่อยต้องมาจ่ายค่าเช่า ค่าน้ำ ค่าไฟ ใครมาพักกับฉัน ก็มาใช้น้ำใช้ไฟ ทำให้ต้องเสียค่าน้ำค่าไฟแพงขึ้น ก็ต้องช่วยกันออกค่าใช้จ่ายด้วย
แนะนำว่าควรเล่าให้คุณพ่อกับคุณลุงคุณฟังด้วยนะคะ ต่อไปเวลามีใครจะฝากลูกหลานให้มาเอาเปรียบเบียดเบียนคุณ จะได้ปฏิเสธไปค่ะ
เห็นใจ คุณ จขกท มาก และเข้าใจความรู้สึกเลย
อย่างเราอยู่ต่างประเทศ พอเพื่อนที่ทำงานเดียวกันกับน้องเรารู้ ก็มาขอที่อยู่เรากับน้อง บอกว่าจะไปขออยู่ด้วยจนกว่าจะหางานทำได้ โอ้ แม่เจ้า ไม่รู้จักกันสักนิด ยังจะหิ้วกระเป๋ามาเคาะประตูบ้านอาศัยอยู่โดยที่ไม่ถามเจ้าของบ้านสักคำ แล้วจะมาด้วยวีซ่าอะไร ที่ว่าจะมาทำงาน
อีกคนเป็นเพื่อนสมัยเรียนมัธยมของน้องที่ไม่ได้ติดต่อกันมาเป็นสิบปี ไปทราบมาจากไหนก็ไม่รู้ว่าเราอยู่ต่างประเทศ ก็ไปติดต่อน้องเรา บอกว่าจะฝากหลานชายมาเรียนหนังสือและอาศัยอยู่ด้วย จะมาแบบไม่ถามความสมัครใจของเจ้าของบ้านเช่นกัน
เจออีกคนเคยมาขออาศัยอยู่สามวัน เป็นเพื่อนคนใกล้ตัว หนักกว่าคุณอีกนะ ตอนออก ซื้อไอติมกระป๋องละสองเหรียญ (ห้าสิบบาท) มาตอบแทน เงิบ. เพื่อนคนไทยคนนึงเลยต้องเคี่ยว ใครจะมาอยู่ด้วย แกเก็บก่อนเลยยี่สิบเหรียญต่อวัน บอกว่าฉันทำงานเหนื่อยต้องมาจ่ายค่าเช่า ค่าน้ำ ค่าไฟ ใครมาพักกับฉัน ก็มาใช้น้ำใช้ไฟ ทำให้ต้องเสียค่าน้ำค่าไฟแพงขึ้น ก็ต้องช่วยกันออกค่าใช้จ่ายด้วย
แนะนำว่าควรเล่าให้คุณพ่อกับคุณลุงคุณฟังด้วยนะคะ ต่อไปเวลามีใครจะฝากลูกหลานให้มาเอาเปรียบเบียดเบียนคุณ จะได้ปฏิเสธไปค่ะ
เห็นใจ คุณ จขกท มาก และเข้าใจความรู้สึกเลย
แสดงความคิดเห็น
พักที่ญี่ปุ่น10คืน 4000¥ ถูกไหมครับ
ผมอยากจะเล่าประสบการณ์กับการต้องมาอาศัยพักกับคนไม่รู้จักถึง10คืนนะครับ
ผมมาเป็นนักเรียนที่ต่างประเทศคือประเทศญี่ปุ่น โดยอาศัยอยู่ใจกลางโตเกียวซึ่งค่าใช้จ่ายก็พอสมควร ไหนจะค่าที่พัก ค่าน้ำ ค่าไฟ ค่ากินอยู่ ซึ่งผมก็มาอยู่ได้ปีกว่าๆ สามารถทำพาทไทม์หาค่ากินอยู่ได้เอง ดังนั้นทางบ้านก็เลยส่งแต่ค่าเช่าให้ แต่ว่าช่วงหลังมานี้ ผมไม่ได้ทำงานแล้ว แต่ก็ยังพอมีเงินเหลือ สามารถใช้จ่าย กินอยู่ ค่าน้ำค่าไฟ ได้อย่างประหยัด
แต่แล้ววันที่30มิถุนายน คุณพ่อได้บอกทางโซเชียลเน็ตเวิร์คสีเขียวซึ่งก็คือไลน์ว่า จะมีลูกของเพื่อนลุงมาขออาศัยพักด้วย ขอไอดีไลน์ผม จะเอาไปให้ลุง ผมก็ถามไปว่ากี่วันครับ เค้าเลยบอก4-5วันแหละ จากนั้นก็เลยไปในวันถัดไป ลุงแอดไลน์มา บอกว่ามีลูกเพื่อนจะขอมาอาศัยหน่อยสองคน ไม่เคยมาญี่ปุ่นมาครั้งแรก จะมาวันที่2กรกฎา เดี๋ยวลุงจะเอาไอดีไลน์เธอ ให้เค้าแอดมาคุยกัน
วันที่1กรกฎาคม ทางเพื่อนของลุงก็ได้แอดไลน์ผมมา เป็นผู้หญิงวัยกลางคน ได้ส่งรูปลูกชายของเขามา สองรูป เป็นเด็ก(มั๊ง?) อายุ20 รูปร่างอ้วน แล้วก็ได้บอกว่าขอฝากน้องด้วยนะค่ะ น้องจะไปเที่ยว ขอบคุณมากๆเลยค่ะ เพื่อความสะดวกในการกล่าวถึงผมขอเรียกว่าน้องอ้วนนะครับ
ผมก็บอกว่า ครับ อย่างเดียว โดยความรู้สึกของผมแน่นอนครับ ผมอึดอัดครับ จะให้ใครไม่รู้ไม่รู้จักมาพักด้วย4-5วัน
และแล้วในวันที่2กรกฎาคม วันเดินทาง ทางน้องอ้วนก็แอดไลน์ผมมา บอกว่าผมไปกับเพื่อนด้วยอีกคนนะครับ ขอบคุณมากครับ อิอิ (สงสัยเติม อิอิ เพื่อความฟรุ้งฟริ้ง) ต่อมาทางแม่น้องอ้วนก็ส่งรูปลูกชายเค้ากำลังทานอาหารกับเพื่อนที่สนามบินประเทศไทย แล้วพิมพ์มาบอกว่า อยู่สนามบินแล้วค่ะ โดยในรูปเพื่อนของเค้าตัวผอม ขอเรียกน้องผอมนะครับ
โดนในระหว่างนั้นผมก็ไลน์ไปถามลุงว่า เค้ามาพักกี่วันครับ ลุงก็ตอบกลับมา น่าจะ5วัน
ในวันเดียวกันตอนค่ำๆน้องสองคนก็ได้เดินทางมาถึง ผมก็ได้พาไปพักที่ห้อง แล้วจัดที่นอนฟูกหมอนผ้าห่มให้ (ห้องผมเป็นห้องเสื่อ ต้องนอนฟูกครับ แล้วนอนรวมในห้องเดียวกัน)และก็พาลงไปแนะนำร้านอาหาร มินิมาท ซุปเปอร์มาเก็ตให้เขา
โดยคืนแรก ผมก็เปิดแอร์ประมาณ4ทุ่มเพราะนอนกันเยอะ ซึ่งโดยปกติผมไม่ค่อยเปิดเพราะเปลืองไฟ แล้วทุกคืนแต่ละคืนเค้าจะต้องปิดไฟนอนประมาณห้าทุ่ม ซึ่งปกติผมจะเป็นคนนอนดึก ตีสองตีสามยังเล่นอะไรเรื่อยเปื่อย ดังนั้นผมต้องปิดเสียงโน้ตบุค ทำอะไร ลุกไปไหนก็ต้องเบาๆ และ ทุกวันเขาจะออกจากบ้าน8-9โมง กลับมาประมาณ5โมงถึงสองทุ่มแล้วแต่วัน
วันที่สองในโตเกียวของน้องๆ เค้ากลับมาถึงบ้านผมประมาณหนึ่งทุ่มเค้าก็อาบน้ำทำธุระส่วนตัว และก็จะหยิบพัดลมของผม ไปใช้โดยไม่ขออนุญาติ ในระหว่างที่ไม่เปิดแอร์ ผมก็ได้แต่เฉยๆ แล้วสี่ทุ่มแล้วยังไม่เปิด น้องผอมถามผมว่า พี่ไม่ร้อนหรอครับ? เอาละสิ ผมจะทำไงดี ก็ต้องเปิดแอร์สิครับ หลังจากนั้นทุกๆวันต้องเปิดแอร์นอน แล้วเรื่องพัดลมก็เป็นแบบนั้นทุกวันครับ
วันที่3ของน้องๆในโตเกียว ผมกลับจากที่เรียนประมาณสามโมงครึ่ง ก็จะมีเวลาส่วนตัวในระหว่างที่เขายังไม่กลับ โดยวันนั้นเขากลับมา สักสองทุ่ม แล้วมาพร้อมกับข้าว และได้บอกกับผมว่า พี่ครับผมขอกินข้าวเปล่าหน่อยนะครับ นั่นไง ผมปฏิเสธไม่ได้แน่นอน ขอแบบนี้ ก็ได้แต่บอกว่า เชิญครับ
นอกจากนี้ยังได้ทราบอีกว่าเขาจะเดินทางกลับในวันที่12 ซึ่งผมนับดูเท่ากับ11วัน10คืน โอ้โห มาขอพักที10คืน ผมไม่ไหวแน่ๆ เลยไลน์ไปคุยกับแม่ของน้องๆว่า ''ขอโทษนะครับ ลูกๆของคุณพี่นี่อยู่จนวันกลับเลยหรอครับ '' เค้าก็ตอบกลับมาว่า "ใช่ค่ะ ทำไมหรอค่ะ"
ผมก็เลยบอกเขาไปตรงๆ ว่า ทางคุณลุงบอกว่าจะมาแค่ห้าวัน แต่นี่มาเป็นสิบวันผมก็ไม่ไหวนะครับ ค่าใช้จ่ายที่นี่ก็แพง ทางแม่เขาก็บอกว่า "ช่วยค่าน้ำค่าไฟค่ะ" ผมก็ยังเบาใจลงอย่างน้อยเดือนนี้ค่าไฟก็ยังมีละว่ะ
นอกจากนั้นปัญหาจุกจิกก็มีไม่น้อย เช่น กลิ่นเท้าเหม็นมาก จนห้องที่วางรองเท้าเหม็น อุจจาระติดโถส้วมไม่ยอมเช็ด เสียบปลั๊กไฟทิ้งไว้ ขอข้าวเปล่ากิน
ซึ่งน้องๆนั้นช้อปปิ้งกับเที่ยวกันอย่างเยอะแยะ ทั้งของใช้ ของฝาก ของเล่น ยกตัวอย่างเช่น เสื้อกอม กระเป๋าbao bao รองเท้าonizuka Modelต่างๆ ซึ่งแสดงว่าเป็นมีฐานะพอสมควร
ในคืนสุดท้าย น้องอ้วนซึ่งเป็นลูกของเพื่อนของคุณลุง ได้มาคุยกะผม บอกว่าช่วยค่าน้ำค่าไฟพี่ ก็ได้ให้เงินสดมา 4000เยน ผมได้ลองคิดดูว่า 4000เยน 10วัน ตกคนละ200เยนหรือ55บาท ค่าซักที่นอนยังไม่พอเลย TT ผมอุตส่าห์อยู่อย่างประหยัด แต่คุณยังจะมาเบียดเบียนผมอีก เห้อ
ผมขอฝากเรื่องราวประสบการณ์ไว้นะครับ
แล้วขอฝากทุกท่านถ้าไปอาศัยบ้านเพื่อนหรือใครก็ตาม ช่วยเค้าหน่อยเถอะครับ เพราะการไปมันคือภาระ
แล้วที่ผมยังไม่เข้าใจจนตอนนี้ คือแม่ของน้องๆเค้าให้มาอาศัยกับคนไม่รู้จักได้ไง 10คืน ไม่มีความเกรงใจ หรือกลัวอันตรายอะไรเลยหรอครับ
ขอบคุณทุกท่านที่อ่านเรื่องไร้สาระของผมนะครับ
ขออภัยครับผมไม่ได้สมัครรไอดีไว้เลยต้องตั้งเป็นกระทู้คำถาม