เกลียด..."ความบังเอิญ"...ทีทำให้เราเสียใจ

จขกท. รู้จักกับคนคนนึงด้วยความบังเอิญ...ทุกอย่างที่เกิดขึ้นกับเราสองคนล้วนเป็นความบังเอิญทั้งนั้น
ตั้งแต่เมื่อประมาณ 6 ปี ที่แล้วที่ จขกท. จะเปลี่ยนชื่อและจะไปให้หลวงพ่อตั้งชื่อให้ แต่ก่อนที่จะไปหาหลวงพ่อไม่ถึงเดือนท่านก็มรณะภาพ จขกท. เลยไม่ได้เปลี่ยนชื่อจนถึงวันนี้ จขกท. มีพี่ชาย 1 คน และพี่ชายของ จขกท. ก็มีแฟนซึ่งแฟนของพี่ชายนั้นทำงานอยู่ ตปท. ไม่ค่อยได้กลับไทย เพราะพี่น้องส่วนใหญ่เขาซื้อบ้าน ทำงานอยู่ต่างประเทศ และเขาต้องกลับมาทำธุระที่ประเทศไทย หลังจากนั้นเขาก็ได้รู้จักกับพี่ชายเรา วันหนึ่งเราเข้าไปดูเฟชแฟนพี่ มีผู้ชายหลายคนเข้าไปโพสต์หน้าเฟชแฟนพี่เรา เราอยากรู้ว่าพวกเขาเป็นอะไรกับแฟนพี่เรา 1 ในผู้ชายหลายๆคน เราเลือกที่จะขอนาย ก. เป็นเพื่อน ทั้งๆที่มีคนมากมาย  เพราะนาย ก. หน้าคล้ายคนที่เราเคยชอบ และรู้สึกถูกชะตา เราไม่ได้หวังอะไรเลย ไม่หวังว่าจะได้คุยกันด้วยซ้ำ แค่อยากรู้ว่าเขาเป็นใคร ทำไมถึงมายุ่งกับแฟนพี่เรา อีกอย่าง นาย ก. จะไม่รับใครเป็นเพื่อนถ้าไม่รู้จัก และจะไม่คุยกับใครง่ายๆ (นาย ก.เคยบอก) เรากับนาย ก. ไม่เคยรู้จักกัน แต่ นาย ก. กลับรับเราเป็นเพื่อน เพราะเราหน้าคล้ายแฟนเก่าของนาย ก. (มีคนบอกมา) และ เราชื่อจริงเหมือนคุณแม่ของนาย ก. (สมมุติว่าท่านชื่อ วรนุช เราก็ชื่อ วรนุช) ชื่อเฟชของนาย ก. เป็นชื่อเล่น แต่เรามารู้ทีหลังว่าเขาชื่อจริงเหมือนนักร้องที่เราชอบ (สมมุติว่านักร้องคนนั้นชื่อ ปรีติ นาย ก. ก็ชื่อ ปรีติ) มันคงเป็นความบังเอิญ ต่อมาเราว่ารู้ว่า นาย ก. เป็นเพื่อนรุ่นน้องกับแฟนพี่เรา ที่สนิทกันมาก และเพื่อนรักของนาย ก. ก็รักและเคยจีบแฟนพี่เรา สรุป เพื่อนรักนาย ก. กับพี่เรารักผู้หญิงคนเดียวกัน และนาย ก. พึ่งเลิกกับแฟนยังไม่ถึงปี(เป็นช่วงโสดพอดี) เรากับนาย ก. ได้รู้จักและคุยศึกษาดูใจกันมาได้สักพักก็มีปัญหากันเรื่อง คนที่ 3 หลังจากที่เรามาตั้งกระทู้ในพันทิป http://pantip.com/topic/33589389 และมีนาย ข. มาแสดงความคิดเห็น และเราได้คุยกันในไลน์ (คุยกันเรื่องเรียนเท่านั้น) นาย ข. เรียนจบแล้วและได้ไปฝึกงานที่ จ.กาญ ซึ่งช่วงนั้นเราก็ได้ไปทำธุระที่การบ่อย เพราะเป็น จ. ที่เราชอบ เรากับนาย ข. ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน เราคุยกันวันนั้น เราไม่เคยคุยกันอีกเลย แต่ นาย ก. คิดว่าเรากับนาย ข. เป็นแฟนกัน เพราะ นาย ก. ก็รู้ว่าเราไปกาญบ่อย (ประมาณว่าเราไปหา นาย ข. ซึ่งมันไม่ใช่เลย) สรุป นาย ก. กับ นาย ข. เรียนที่เดียวกันแต่เขาไม่รู้จักกัน โลกมันกลมไปไหม สุดท้ายเรากับนาย ก. ก็เลิกติดต่อกันเพราะการเข้าใจผิดเรื่องคนที่ 3 นาย ก. ลบเราออกจากเฟช และวันนึงเราโพสต์รูปเรา เพื่อนของนาย ก. มาแสดงความเห็นใต้รูปเรา "สวยจัง" เราเลยตอบไปว่า "สวยเพราะคาเมร่า ค่ะ" เพื่อนของนาย ก. ตอบกลับมาว่า "คำนี้มีคนบอกมาครับ" (คนที่บอก คือ นาย ก.) เราก็ได้บอกเพื่อนของนาย ก. ว่า "ไม่ต้องพูดถึงเขาอีกแล้วนะค่ะ เราไม่อยากรับรู้เรื่องของเขาอีกแล้ว" (เรารักเขานะค่ะ แต่เขาลบเราทำไม) ต่อมาประมาณ 4-5 วันนาย ก. ส่งข้อความมาข้อโทษ และเราก็เลยทักเพื่อนนาย ก. ไป กะว่าจะถามเขาว่า เพื่อนเขาเป็นอะไร แต่เพื่อนของ นาย ก. ก็ถามเรามาก่อนว่า "คิดถึงเพื่อนผมบ้างไหมอ่ะ"เราคิดถึงมากนะ แต่เราไม่พูด)
***เราคิดว่ามันเป็นความบังเอิญที่ทำให้เราทั้งสองคนได้มารู้จักกัน ถ้าแฟนพี่เราไม่มาทำธุระที่ไทย และถ้าเมื่อ 6 ปี ที่แล้ว เราเปลี่ยนชื่อ เราคงไม่ได้รู้จักเขา และความรักของเราคงไม่ก่อตัวขึ้นมามากขนาดนี้ เรารักเขามากไป เพราะเขาเป็นคนในอุดมคติเราเลย เราคุยกันกันทุกวัน วันละหลายๆครั้ง เราไม่เข้าใจว่าทำไมโลกต้องเหวี่ยงเขามาให้เรารู้จัก และรักมากขนาดนี้ เขาเป็นคนที่มีผู้หญิงเข้ามาหาเยอะ หลายครั้งที่เราทะเละกันเราพยายามเข้าใจเขา อดและทน เป็นห่วงเขา คิดถึงเขา หลายครั้งที่เขาถามว่าเหนื่อยไหมกับทุกๆเรื่อง เราเหนื่อยมากจนบางครั้งเราก็ท้อ เราคิดจะถ้อยออกมาหลายรอบแล้ว แต่เขาทำให้เราถ้อยไม่ได้ เราต้องอดทนเพื่อเขา เพราะเรารักเขา ทำไมผู้หญิงอย่างเราต้องมาเจอเรื่องบ้าๆบอๆแบบนี้ เรื่องที่มันบังเอิญเกิดขึ้นกับเรา ทั้งๆที่คนบนโลกมีเป็นล้าน ทำไมต้องเป็นเราที่เจอ เราเป็นคนจริงใจ เป็นคนใจเย็น เป็นคนรักเดียวใจเดียว เป็นคนมีเหตุผลพอ เป็นคนที่ไม่คบใครเพื่อแก้เหงา ไม่คบใครไปทั่ว ไม่คบใครเผื่อเลือก ไม่ดื่มเหล้า ไม่เข้าผับ รักศักดิ์ศรี หัวโบราณ ทำแต่งานบ้านงานเรือน ไม่เคยมีแฟน เพราะไม่ต้องการรักที่ไร้เหตุผล แต่ต้องการคนที่จริงใจ และรักกันจริง ตอนนี้มีคนเข้ามามากมายทั้งคนใหม่และคนเก่า ทั้งคนที่เคยจีบและกำลังจีบ ทั้งคนที่เราเคยแอบชอบและเคยชอบเรา แต่คนเหล่านั้นไม่สามารถทำให้เราลืม นาย ก. ได้เลย แต่มันกลับทำให้เราคิดถึงเขามากขึ้น ทำไม ทำไม มันต้องเกิดขึ้นกับเราด้วย
***เขาลบเราออกจากเพื่อน เพราะเขาคงมีคนใหม่ และไม่อยากให้เราเข้าไปยุ่งหรอ แล้วทำไมไม่บอกกันดีๆ หรือเขามีเหตุผลอื่น เราแค่อยากรู้ว่าทำไมเขาต้องลบเรา เราทำอะไรผิด เรามันแย่ขนาดนั้นเลยหรอ เขาถึงลบ เรายังมีเรื่องที่ค้างคาใจอยู่หลายเรื่อง แต่เราจะไม่ถามเขา ในเมื่อเขาไม่อยากให้เราไปยุ่ง เราก็จะไม่ยุ่ง แต่เราทำใจไม่ได้จริงๆ เราเลือกที่จะปิดบัญชีผู้ใช้และตัดการติดต่อ เผื่อเราจะลืมเขาได้เร็วขึ้น แต่มันไม่ง่ายเลย กับดารลืมคนที่เรารักมากๆ เราต้องใช้เวลานานพอสมควรกับการลืมเขา ทำไมผู้ชาย(บางคน)ไม่เคยเข้าใจผู้หญิงบ้างเลย

ขอบคุณที่อ่านจบนะค่ะ มันเป็นความบังเอิญที่เราเกลียดที่สุด...เพราะมันเป็นความบังเอิญที่ทำร้ายจิตใจเรามาก

ปล. จขกท. ก็ไม่ได้เป็นคนดีอะไร...แต่ก็ไม่ได้เป็นคนไม่ดีนะ