เพื่อนๆ เป็นไหมคะ กับโจทย์ท้าทายของชีวิตสาววัยทำงานอย่างเราๆ “เที่ยงนี้กินไรดีอ่ะแกร?” ถามกันไปก็ถามกันมาสุดท้ายก็จบที่เมนูเดิมๆ ซ้ำๆ วนอยู่ไม่กี่เมนู (แล้วจะถามกันทำไมตั้งแต่แรกย่ะ เสียเวลาฉันติดตามข่าวสารมาก ดราม่ามีเยอะ เด่วจะพลาดอะไรไป)
แต่วันนี้ก็เปลี่ยนไปค่ะ จะด้วยใบหน้ากรุ้มกริ่มของน้องพนักงานเซเว่นหรือผู้จัดการสาขาเล่นของใส่ ก่อนไปพบปะคุณป้าตามสั่งเจ้าเก่ากับเมนูซิกเนเจอร์ “กะเพราหมูกรอบ” ก็ขอแวะเซเว่นซักหน่อย หาของกินทั้งยามนี้ ยามบ่าย และยามเมาท์ ภายใต้ Concept ของสาวยุคใหม่ใส่ใจรูปร่างอย่างเรา แล้วปรายหางตาจะไปสะดุดกับไอ้ถ้วยเล็กๆ ที่หน้าตาดูไม่มุ้งมิ้งเท่าไร ซึ่งก็คือสิ่งนี้ค่ะ พ่อไข่ตุ๋นคัพ น้อยๆ เบาๆ นุ่มๆ ราคา 19 บาทก็ถือว่าโอเค (เจ๊จ่ายได้ เจ๊มีเงิน โฮะๆๆๆ) ดูเหมาะเอาไปแทนที่ไข่ดาวเยิ้มๆ เพื่อโปรตีนจากไข่ แต่ไร้น้ำมันและแคลอรี่น้อยกว่า (ฟังดูเก๋ไก๋เนอะ แค่อยากกินเท่านั้นแหละ ฮาๆๆๆๆ) แค่คิดว่าเอาไปกินคู่กับเมนู “กะเพราหมูกรอบ” แล้วจะเป็นไง มื้อนี้ก็หายเบื่อแล้วค่ะ เหมือนทำการทดลองผสมสีลิปสติกหรือลงอายแชโดว์สีใหม่ ตื่นเต้นดีแท้
ตอนนี้อาหารมาพร้อมหน้าแล้ว แต่คนยังไม่พร้อมนะจ๊ะ ไอ้การจะฟาดกะเพราหมูกรอบทั้งจานกับไข่ตุ๋น มันก็ผิด Concept ผอม สวย ตัวเล็กกันพอดี ... คัดแยกก่อนซิค่ะ (แบ่งข้าวออกครึ่งหนึ่ง เลาะส่วนมันๆ ทิ้ง แถมเขี่ยต้นหอมที่ต่อให้บอกให้ตายยังไงว่าไม่เอา คุณป้าก็ใจดีแถมให้ ...เพลีย)
และแล้วเวลาแห่งการรับประทานที่รอก็มาถึงหลังจากฝอยอะไรก็ไม่รู้อยู่หลายบรรทัด
คุณคะ ทุกอย่างคือดีอ่ะ มันเข้ากันได้กะเพราหมูกรอบรสชาติคุ้นเคย (เดิมๆ หนักเบาตามแต่อารมของป้าช่วงนั้น) กับไข่ตุ๋น CP สัมผัสนุ่มๆ ลื่นๆ รสชาติเบาๆ กำลังดี (แอบคาวนิดๆ แล้วแต่คนชอบด้วยแหละเน๊อะ) กินคู่กันแล้วไม่รู้สึกว่าหนักลิ้นหรือรสมันตัดกันเลย แบบนี้ลืมไปได้เลยกับไข่ดาว ไข่เจียวน้ำมันเยิ้มๆ แบบนี้ซิ กินแล้วรู้สึกได้ถึงความผอม แถมอร่อยอีก ฮาๆๆๆๆๆๆ
2 เมนูที่คิดว่าไม่น่าจะเข้ากันได้ แต่สุดท้ายก็อร่อยไม่แพ้ใคร
แต่วันนี้ก็เปลี่ยนไปค่ะ จะด้วยใบหน้ากรุ้มกริ่มของน้องพนักงานเซเว่นหรือผู้จัดการสาขาเล่นของใส่ ก่อนไปพบปะคุณป้าตามสั่งเจ้าเก่ากับเมนูซิกเนเจอร์ “กะเพราหมูกรอบ” ก็ขอแวะเซเว่นซักหน่อย หาของกินทั้งยามนี้ ยามบ่าย และยามเมาท์ ภายใต้ Concept ของสาวยุคใหม่ใส่ใจรูปร่างอย่างเรา แล้วปรายหางตาจะไปสะดุดกับไอ้ถ้วยเล็กๆ ที่หน้าตาดูไม่มุ้งมิ้งเท่าไร ซึ่งก็คือสิ่งนี้ค่ะ พ่อไข่ตุ๋นคัพ น้อยๆ เบาๆ นุ่มๆ ราคา 19 บาทก็ถือว่าโอเค (เจ๊จ่ายได้ เจ๊มีเงิน โฮะๆๆๆ) ดูเหมาะเอาไปแทนที่ไข่ดาวเยิ้มๆ เพื่อโปรตีนจากไข่ แต่ไร้น้ำมันและแคลอรี่น้อยกว่า (ฟังดูเก๋ไก๋เนอะ แค่อยากกินเท่านั้นแหละ ฮาๆๆๆๆ) แค่คิดว่าเอาไปกินคู่กับเมนู “กะเพราหมูกรอบ” แล้วจะเป็นไง มื้อนี้ก็หายเบื่อแล้วค่ะ เหมือนทำการทดลองผสมสีลิปสติกหรือลงอายแชโดว์สีใหม่ ตื่นเต้นดีแท้
ตอนนี้อาหารมาพร้อมหน้าแล้ว แต่คนยังไม่พร้อมนะจ๊ะ ไอ้การจะฟาดกะเพราหมูกรอบทั้งจานกับไข่ตุ๋น มันก็ผิด Concept ผอม สวย ตัวเล็กกันพอดี ... คัดแยกก่อนซิค่ะ (แบ่งข้าวออกครึ่งหนึ่ง เลาะส่วนมันๆ ทิ้ง แถมเขี่ยต้นหอมที่ต่อให้บอกให้ตายยังไงว่าไม่เอา คุณป้าก็ใจดีแถมให้ ...เพลีย)
และแล้วเวลาแห่งการรับประทานที่รอก็มาถึงหลังจากฝอยอะไรก็ไม่รู้อยู่หลายบรรทัด
คุณคะ ทุกอย่างคือดีอ่ะ มันเข้ากันได้กะเพราหมูกรอบรสชาติคุ้นเคย (เดิมๆ หนักเบาตามแต่อารมของป้าช่วงนั้น) กับไข่ตุ๋น CP สัมผัสนุ่มๆ ลื่นๆ รสชาติเบาๆ กำลังดี (แอบคาวนิดๆ แล้วแต่คนชอบด้วยแหละเน๊อะ) กินคู่กันแล้วไม่รู้สึกว่าหนักลิ้นหรือรสมันตัดกันเลย แบบนี้ลืมไปได้เลยกับไข่ดาว ไข่เจียวน้ำมันเยิ้มๆ แบบนี้ซิ กินแล้วรู้สึกได้ถึงความผอม แถมอร่อยอีก ฮาๆๆๆๆๆๆ