ตามหัวกระทู้นะ เราอยากขอคำปรึกษาหรือถ้ามีความคิดเห็นว่าไงก็บอกเราหน่อยนะ
เข้าเรื่องเลยละกัน >>>
เรื่องมันเริ่มจากเราเนี่ยแหละ คือเราแอบชอบรุ่นพี่คนนึง ตอนนั้นเราอยู่มอสาม พี่เค้าอยู่มอห้า (ตอนนี้เราขึ้นมอสี่ละ พี่เค้าก็มอหก) อาการแอบชอบของเราก็ไม่มีอะไรมากนะ เหมือนกับคนแอบชอบทั่วไป เราเป็นคนที่ไม่ถนัดเรื่องความรักเท่าไหร่เลยต้องปรึกษาเพื่อนตลอด เพื่อนบอกให้เราทักแชทไปเลย แล้วก็หาเรื่องคุย ตีสนิทกะพี่เค้าก่อน แต่เราเองก็ไม่ได้กล้าอะไรขนาดนั้นไง จนมีวันนึงพี่เค้าไลค์รูปกับตัสเราเยอะมาก เพื่อนเราเลยบอกว่าใช้โอกาสนี้แหละทักแชทไปขอบคุณพี่เค้าแล้วก็หาเรื่องคุยเยอะๆเลย เราก็เลยทักแชทพี่เค้าไป ตอนนั้นเราใช้ภาษาที่สุภาพมากเลยแหละ ทุกประโยคลงท้ายด้วยคะ,ค่ะตลอดเลย แต่เราก็ไม่ได้คุยกับพี่เยอะมากเพราะพี่เค้ากำลังทำงานอยู่เลยไม่อยากกวน เราก็เลยบอกว่าฝันดีค่ะแล้วก็จบแค่นั้นเลย หลังจากวันที่เราทักแชทไปเพื่อนก็ถามว่าได้คุยกับพี่เค้าอีกมั้ย เราก็บอกเลยว่าไม่ แชทตั้งแต่วันนั้นยังมีไม่ประโยคสนทนาเพิ่มเลยเพราะเราก็ไม่กล้าทัก แล้วมันก็ว่างมาตลอด จากที่มีโอกาสจะได้ตีสนิทก็กลายไปว่ากลับมาเป็นเหมือนเดิมเลย อึดอัดกว่าเดิมด้วยซ้ำ เพราะเวลาเจอที่เค้าเราก็หลบหน้าหลบสายตาตลอด TT (เราลืมบอกไปว่ามันมีหลายโอกาสมากเลยที่เราได้ทำงานกับพี่เค้า)
เราขอรีเรื่องหน่อยนะ ตอนแรกเปนเรื่องของเทอมแรก พอมาเทอมสองเราก็ยังเป็นเหมือนเดิมแหละ ตอนปัจฉิมเราอยากให้พี่เค้าผูกแขนให้มากๆ แต่ก็ไม่กล้าเดินเข้าไปหาเลย จนสอบวันสุดเนี่ยแหละ (โรงเรียนเราปัจฉิมก่อนสอบนะ) เราสอบวิชาสุดท้ายเสร็จก็ออกมาเขียนเสื้อกับเพื่อนในสายชั้น จนเราเห็นพี่เค้ากำลังเดินมาทางห้องเรา เราก็สังเกตนะว่าพี่เค้ามาหาใครรึป่าว แล้วผลก็คือพี่เค้าเดินมาหาเพื่อนเราคนนึง (เพื่อนที่สนิทกันมากด้วย แต่เราไม่รู้ว่าเพื่อนเรากับพี่เค้าไปรู้จักกันหรือสนิทอะไรกันตอนไหน) ตอนนั้นเราก็ตกใจนิดหน่อยนะ แต่ก็ยังไม่คิดอะไรมาก เราหันไปถามเพื่อนที่อยู่ข้างๆกันว่าจะเดินไปหาพี่เค้าดีมั้ย เพื่อนก็บอกไปเลยๆ เราก็เลยรวบรวมความกล้าทั้งหมดเดินไปหาพี่เค้า เราใจสั่นมากเลยนะ พอพี่เค้าผูกแขนแล้วก็เขียนเสื้อให้เพื่อนเราเสร็จพี่เค้าก็กำลังจะไปแล้วแหละ (แอบน้อยใจนิดๆว่าพี่เค้าจำเราไม่ได้แน่เลย) เราก็เลยเรียกพี่เค้า พี่เค้าก็เลยหันมาแล้วก็เหมือนทำท่าว่าจะจำเราได้ เราก็บอกพี่เค้าว่าเขียนเสื้อให้หน่อยค่ะ พี่เค้าก็เขียนให้แล้วก็ยิ้มให้ด้วย เราดีใจมากอ่ะ พอเขียนเสร็จพี่เค้าก็เดินกลับไป เราหันหน้าไปหาเพื่อนแล้วก็ยิ้มเขินไม่หยุดเลย ^^ แต่เดี๋ยวนะว่าด้วยความอยากรู้แล้วทำไมเพื่อนเรากับพี่เค้าไปสนิทกันตอนไหน เราก็เลยหันไปถามเพื่อน เพื่อนเราบอกว่าแค่พี่น้อง ก็เคยคุยกันในแชทเฉยๆไรงี้ เราก็ไม่อะไรมากหรอกเพราะเราเองก็ไม่ได้เป็นอะไรกับพี่เค้า TT
>>> ขอพักเรื่องไว้เท่านี้ก่อนนะ เดี๋ยวเรามาต่ออีก
ทำแบบนี้คือรู้สึกยังไงกับเรา ?
เข้าเรื่องเลยละกัน >>>
เรื่องมันเริ่มจากเราเนี่ยแหละ คือเราแอบชอบรุ่นพี่คนนึง ตอนนั้นเราอยู่มอสาม พี่เค้าอยู่มอห้า (ตอนนี้เราขึ้นมอสี่ละ พี่เค้าก็มอหก) อาการแอบชอบของเราก็ไม่มีอะไรมากนะ เหมือนกับคนแอบชอบทั่วไป เราเป็นคนที่ไม่ถนัดเรื่องความรักเท่าไหร่เลยต้องปรึกษาเพื่อนตลอด เพื่อนบอกให้เราทักแชทไปเลย แล้วก็หาเรื่องคุย ตีสนิทกะพี่เค้าก่อน แต่เราเองก็ไม่ได้กล้าอะไรขนาดนั้นไง จนมีวันนึงพี่เค้าไลค์รูปกับตัสเราเยอะมาก เพื่อนเราเลยบอกว่าใช้โอกาสนี้แหละทักแชทไปขอบคุณพี่เค้าแล้วก็หาเรื่องคุยเยอะๆเลย เราก็เลยทักแชทพี่เค้าไป ตอนนั้นเราใช้ภาษาที่สุภาพมากเลยแหละ ทุกประโยคลงท้ายด้วยคะ,ค่ะตลอดเลย แต่เราก็ไม่ได้คุยกับพี่เยอะมากเพราะพี่เค้ากำลังทำงานอยู่เลยไม่อยากกวน เราก็เลยบอกว่าฝันดีค่ะแล้วก็จบแค่นั้นเลย หลังจากวันที่เราทักแชทไปเพื่อนก็ถามว่าได้คุยกับพี่เค้าอีกมั้ย เราก็บอกเลยว่าไม่ แชทตั้งแต่วันนั้นยังมีไม่ประโยคสนทนาเพิ่มเลยเพราะเราก็ไม่กล้าทัก แล้วมันก็ว่างมาตลอด จากที่มีโอกาสจะได้ตีสนิทก็กลายไปว่ากลับมาเป็นเหมือนเดิมเลย อึดอัดกว่าเดิมด้วยซ้ำ เพราะเวลาเจอที่เค้าเราก็หลบหน้าหลบสายตาตลอด TT (เราลืมบอกไปว่ามันมีหลายโอกาสมากเลยที่เราได้ทำงานกับพี่เค้า)
เราขอรีเรื่องหน่อยนะ ตอนแรกเปนเรื่องของเทอมแรก พอมาเทอมสองเราก็ยังเป็นเหมือนเดิมแหละ ตอนปัจฉิมเราอยากให้พี่เค้าผูกแขนให้มากๆ แต่ก็ไม่กล้าเดินเข้าไปหาเลย จนสอบวันสุดเนี่ยแหละ (โรงเรียนเราปัจฉิมก่อนสอบนะ) เราสอบวิชาสุดท้ายเสร็จก็ออกมาเขียนเสื้อกับเพื่อนในสายชั้น จนเราเห็นพี่เค้ากำลังเดินมาทางห้องเรา เราก็สังเกตนะว่าพี่เค้ามาหาใครรึป่าว แล้วผลก็คือพี่เค้าเดินมาหาเพื่อนเราคนนึง (เพื่อนที่สนิทกันมากด้วย แต่เราไม่รู้ว่าเพื่อนเรากับพี่เค้าไปรู้จักกันหรือสนิทอะไรกันตอนไหน) ตอนนั้นเราก็ตกใจนิดหน่อยนะ แต่ก็ยังไม่คิดอะไรมาก เราหันไปถามเพื่อนที่อยู่ข้างๆกันว่าจะเดินไปหาพี่เค้าดีมั้ย เพื่อนก็บอกไปเลยๆ เราก็เลยรวบรวมความกล้าทั้งหมดเดินไปหาพี่เค้า เราใจสั่นมากเลยนะ พอพี่เค้าผูกแขนแล้วก็เขียนเสื้อให้เพื่อนเราเสร็จพี่เค้าก็กำลังจะไปแล้วแหละ (แอบน้อยใจนิดๆว่าพี่เค้าจำเราไม่ได้แน่เลย) เราก็เลยเรียกพี่เค้า พี่เค้าก็เลยหันมาแล้วก็เหมือนทำท่าว่าจะจำเราได้ เราก็บอกพี่เค้าว่าเขียนเสื้อให้หน่อยค่ะ พี่เค้าก็เขียนให้แล้วก็ยิ้มให้ด้วย เราดีใจมากอ่ะ พอเขียนเสร็จพี่เค้าก็เดินกลับไป เราหันหน้าไปหาเพื่อนแล้วก็ยิ้มเขินไม่หยุดเลย ^^ แต่เดี๋ยวนะว่าด้วยความอยากรู้แล้วทำไมเพื่อนเรากับพี่เค้าไปสนิทกันตอนไหน เราก็เลยหันไปถามเพื่อน เพื่อนเราบอกว่าแค่พี่น้อง ก็เคยคุยกันในแชทเฉยๆไรงี้ เราก็ไม่อะไรมากหรอกเพราะเราเองก็ไม่ได้เป็นอะไรกับพี่เค้า TT
>>> ขอพักเรื่องไว้เท่านี้ก่อนนะ เดี๋ยวเรามาต่ออีก