ตามหัวข้อค่ะ ใครมีรักแรกพบหวานๆซึ้งไหม มาเล่าสู่กันฟังหน่อยย เราก็มีนะคะ จะข้ามก็ได้เพราะยาวหน่อย
มันเป็นเรื่องตอนเราอยู่ม.1เราแอบชอบพี่ม.6คนนึง เขาเคยเป็นเดือนเป็นดรัมเป็นพระเอกงานโรงเรียนด้วย ถือว่าห่างเราไปไกลโขเลยแหละ เราจะขอเล่าความเป็นมาก่อนเลยนะคะ จริงๆแล้วเราแอบหวั่นไหวกับเพื่อนในห้องคนนึง แต่เราก็กลบเกลื่อนโดยการเอารุ่นพี่คนที่ว่านั้นมา เพราะวันนั้นเป็นวันแข่งบอลม.ปลายซึ่งเขาใส่เสื้อเบอร์9และไปสะดุดตาเราไม่รู้เพราะอะไรเราถึงมองแต่เขา (ออกจะบังเอิญหน่อยเพราะตอนป.6เราชอบเลข9แล้วเขาก็เกิดวันที่9เดือน9ด้วย) ตอนแรกๆก็กะจะชอบเล่นๆแค่เอามากลบเกลื่อน เราเลยบอกเพื่อนในกลุ่มว่าเราชอบพี่คนนี้นะ เพื่อนเราก็จัดการไปหาเฟสมาให้สรรพเสร็จ บอกเลยเราจำหน้าเขาก็ไม่ได้ต้องให้เพื่อนคอยบอก และเพื่อความเนียนเราก็ต้องทำเป็นแอบชอบ นานวันเข้าเราก็จำหน้าและเพื่อนเขาได้จำรายละเอียดเกี่ยวกับตัวเขา โรงอาหารคือสถานที่ส่องที่แรกของเรา เวลาพี่เขามา เพื่อนเราก็จะทำมือเป็นตัวอักษรชื่อเขาเพื่อให้เรารู้ เวลาเรียนก็จะมองออกไปนอกหน้าต่างเพื่อที่จะได้เห็นพี่เขา เราก็ไม่รู้เหมือนกันว่าชอบเขาไปตอนไหนรู้ตัวอีกทีประวัติส่องเฟสก็มีแต่เขา เราก็มักจะคอยแอบมองเขาจนเพื่อนเขารู้ตัวเพื่อนเขาก็จะสะกิดบอกเสมอว่าเราแอบมอง และบางทีเพื่อนเขาคนนั้นก็จะมาแอบส่องเราที่ห้องด้วย(บอกตรงขนลุก) ภายในระยะเวลา2-3เดือนเขาก็รู้ตัวว่าเราชอบ และเขาก็เริ่มหันมามองเราบ้าง เราก็แอบมองเขา เขาก็แอบมองเรา ช่วงเวลานั้นก็ฟินพอสมควร จนใกล้ปิดเทอม1เราเลยทักไปให้เขารับแอดเฟส เนื่องจากเขาไม่ยอมรับแอดเราเลย นั่นแหละค่ะเราก็ทักๆไปคุยบ้างเขาก็ตอบสั้นๆเสมอ หายไปบ้างไม่อ่านไม่ตอบทั้งๆที่ออนอยู่บ้าง เขาก็ไม่เคยคิดจะทักเราเลย เวลาก็ล่วงเลยมาช่วงเวลาที่เราจะได้เจอเขาก็หายไปเพราะเทอม2แทบไม่ต้องมา แต่เราก็ซึนค่ะเชิ่ดๆใส่เขาบ้าง เขาสอบติดมหา'ลัยที่อยากเข้า เราก็ไปแสดงความยินดี แต่ว่าเขานั้นเป็นคนไม่ลืมแฟนเก่าทำให้การบุกไปจีบยากพอสมควร พอเห็นหน้าแฟนเก่า(ขอแทนว่าb)เขาแล้วเรานี่เทียบไม่ติดเลยค่ะ เป็นคนสวยมากจริงๆสามารถทำให้คนที่เราชอบพัฒนาตัวเองจนไปเป็นดรัมเมเยอร์ เป็นเดือนได้ ซึ่งมันก็คงไม่น่าแปลกที่จะไม่ลืม เราเลยเกิดความขี้เผือกขึ้นมาค่ะ "อะไรกันแน่คือสาเหตุที่ทำให้คู่ที่รักกันแบบนั้นเลิกกัน"โดยมีคีย์เวิร์ดคือพี่bประชดอะไรสักอย่างกับคนที่เราชอบ เรารู้มาว่าพี่aเป็นแฟนเก่าของพี่b ตอนแรกกะจะใช้วิธีสังเกตว่าเวลาพี่aกับคนที่เราชอบเจอหน้ากัน จะทำยังไงแต่วิธีนี้เกิดได้ยาก เราจึงใช้แผนสำรองซึ่งวิธีการนี้ออกจะโหดร้ายต่อจิตใจสักหน่อย เราเลยให้เพื่อนเราคนนึงที่กล้าๆทักแชทไปถามพี่aว่าทำไมถึงเลิกกับพี่b ตอนแรกๆเขาก็ไม่อยากพูดแล้วไล่ให้ไปดูสถานะของพี่bแทน ซึ่งเห็นว่าพี่bกำลังคบกับพี่c ซึ่งเดาได้ว่าพี่bทิ้งพี่aไปหาพี่c และพี่ที่เรารู้จักก็บอกว่าพี่bเจ้าชู้ จึงจะคาดไว้ก่อนว่าพี่bอาจประชดด้วยการมีใครอีกคนก็ได้ วันหนึ่งคนทั้งห้องเขารู้ว่าเราชอบคนที่แอบชอบ พอเวลาเขาเดินผ่านหน้าห้องทีไรคนทั้งห้องก็จะประสานเสียงชื่อเราประหนึ่งว่าหาเสียงเลยทีเดียว แต่เขาก็เชิ่ดค่ะไม่สนใจ พอวันวาเลนไทน์มันตรงกับวันสอบของเขา เราเลยเอาเป็บทีนกับเฟอร์เรโร่ไปให้พร้อมดอกกุหลาบ2ดอก และชิ่งไปอย่างรวดเร็วโดยหาข้ออ้างว่ามีคนฝากมาให้ แต่เราก็ไม่เห็นเขากินนะ (เห็นมีแต่เพื่อนมามุงโต๊ะเขาคงไม่ได้กินมั้งเราก็ไม่เห็นด้วย) และแล้ววันที่เราไม่อยากให้มาถึงที่สุดก็คือวันปัจฉิม(เราตั้งใจว่าจะไม่มา) ซึ่งจัดในวันเสาร์แต่พอวันอังคารคนเขาก็เริ่มเขียนเสื้อแล้ว เราเห็นพี่เขามีเพื่อนผญ.กำลังเขียนตรงคอปกด้านหลังให้ เขาก็หันมามองเราที่กำลังเดินมาแบบขวับ แอบตกใจเล็กๆเหมือนกันตอนนั้นไม่รู้ว่าเขาต้องการให้เราเขียนหรือเปล่า แต่เราก็ซึนอีกแล้วเดินเชิ่ดให้ พอวันพฤหัสเราเลยขอเขาเขียนเสื้อ(ในแชทค่ะ)ในวันศุกร์ตอนเย็นๆเขาก็โอเคนะ พอวันรุ่งขึ้นเป็นวันศุกร์เราเห็นเขาใส่เสื้อรุ่นเราก็ตกใจคิดว่าจะไม่ได้เขียน พอแชทไปถามเขาก็บอกว่าเอามาอีกตัว จนในที่สุดก็จะถึงตอนเย็นแล้ว เราก็ออกไปดูพี่ม.3ซ้อมปัจฉิมเพื่อนเราก็บอกว่าพี่เขาหันหลังมาจากที่นั่งเพื่อมองเรา ในที่สุดก็เลิกเรียนแล้วเขาดันกลับไปก่อนค่ะ(เราแค้นใจมาก) เราก็เดินตามหาเขาทั้งโรงเรียนครูก็ช่วยเราด้วย เราเลยแชทไปถามพี่เขาค่ะว่าอยู่ไหน แต่เขาก็ไม่ออนเราก็เลยนั่งลงหน้าซีดมาก ครูก็บอกว่าพรุ่งนี้เป็นวันปัจฉิมเดี๋ยวครูจะไปส่งบ้านเอง เพื่อนเราก็นั่งเป็นเพื่อนแล้วด่าเขาลับหลังว่าไม่รักษาสัญญา ให้ความหวังเราบลาๆๆ ในตอนนั้นก็เกิดเรื่องพีคที่สุดคือเขาขี่มอไซค์กลับมาโรงเรียนอีกครั้ง และมาจอดตรงแถวๆที่เรานั่ง ครูก็เรียกเขามาให้เราเขียนเสื้อเราก็รีบวิ่งไปขอเขาเขียนเสื้อ เขาก็แอบสตั้นนะและยื่นเสื้อพร้อมถุงดินสอมุ้งมิ้งให้ แต่เราไม่ใช้ค่ะเราเอาเมจิกที่เตรียมมาเขียน ในตอนนั้นสายมือถือของเขาเข้าพอดี เลยไปโทรศัพท์ที่อื่นและไม่มองว่าเรากำลังเขียนเสื้อเขาว่าอะไร เรากับเพื่อนก็ช่วยกันขึงเสื้อเราก็เขียนไปคำโตๆทับตัวหนังสือของคนอื่นตรงหลังเสื้อว่า "หนูชอบพี่โชคดีนะคะ) พร้อมกับวาดหัวใจอีกดวง พอเขียนเสื้อเสร็จก็พับและยื่นให้เขาพร้อมกับโบกมือบ๊ายบาย เขาก็กำลังโทรคุยมือถืออยู่ตอนนั้นเขาก็เลยหันมากำลังจะโบกมือเรากลับแต่เราดันหันหลังไปก่อนเลยไม่ทันเห็น เพื่อนเราเล่าให้ฟังทีหลังว่าเขาทำท่าโบกมือค้างไว้พร้อมกับยิ้มหวานให้ ทุกวันนี้ยังไม่รู้เลยว่าเขาได้อ่านที่เราเขียนหรือเปล่า เหมือนเรานกแบบงงๆแฮะ สุดท้ายนี้ "ชอบใครก็ให้บอก"
ครูเราบอกมา) ก่อนที่จะไม่มีโอกาสได้บอกนะคะ
อยากฟังเรื่องรักแรกพบของทุกคนค่ะ
มันเป็นเรื่องตอนเราอยู่ม.1เราแอบชอบพี่ม.6คนนึง เขาเคยเป็นเดือนเป็นดรัมเป็นพระเอกงานโรงเรียนด้วย ถือว่าห่างเราไปไกลโขเลยแหละ เราจะขอเล่าความเป็นมาก่อนเลยนะคะ จริงๆแล้วเราแอบหวั่นไหวกับเพื่อนในห้องคนนึง แต่เราก็กลบเกลื่อนโดยการเอารุ่นพี่คนที่ว่านั้นมา เพราะวันนั้นเป็นวันแข่งบอลม.ปลายซึ่งเขาใส่เสื้อเบอร์9และไปสะดุดตาเราไม่รู้เพราะอะไรเราถึงมองแต่เขา (ออกจะบังเอิญหน่อยเพราะตอนป.6เราชอบเลข9แล้วเขาก็เกิดวันที่9เดือน9ด้วย) ตอนแรกๆก็กะจะชอบเล่นๆแค่เอามากลบเกลื่อน เราเลยบอกเพื่อนในกลุ่มว่าเราชอบพี่คนนี้นะ เพื่อนเราก็จัดการไปหาเฟสมาให้สรรพเสร็จ บอกเลยเราจำหน้าเขาก็ไม่ได้ต้องให้เพื่อนคอยบอก และเพื่อความเนียนเราก็ต้องทำเป็นแอบชอบ นานวันเข้าเราก็จำหน้าและเพื่อนเขาได้จำรายละเอียดเกี่ยวกับตัวเขา โรงอาหารคือสถานที่ส่องที่แรกของเรา เวลาพี่เขามา เพื่อนเราก็จะทำมือเป็นตัวอักษรชื่อเขาเพื่อให้เรารู้ เวลาเรียนก็จะมองออกไปนอกหน้าต่างเพื่อที่จะได้เห็นพี่เขา เราก็ไม่รู้เหมือนกันว่าชอบเขาไปตอนไหนรู้ตัวอีกทีประวัติส่องเฟสก็มีแต่เขา เราก็มักจะคอยแอบมองเขาจนเพื่อนเขารู้ตัวเพื่อนเขาก็จะสะกิดบอกเสมอว่าเราแอบมอง และบางทีเพื่อนเขาคนนั้นก็จะมาแอบส่องเราที่ห้องด้วย(บอกตรงขนลุก) ภายในระยะเวลา2-3เดือนเขาก็รู้ตัวว่าเราชอบ และเขาก็เริ่มหันมามองเราบ้าง เราก็แอบมองเขา เขาก็แอบมองเรา ช่วงเวลานั้นก็ฟินพอสมควร จนใกล้ปิดเทอม1เราเลยทักไปให้เขารับแอดเฟส เนื่องจากเขาไม่ยอมรับแอดเราเลย นั่นแหละค่ะเราก็ทักๆไปคุยบ้างเขาก็ตอบสั้นๆเสมอ หายไปบ้างไม่อ่านไม่ตอบทั้งๆที่ออนอยู่บ้าง เขาก็ไม่เคยคิดจะทักเราเลย เวลาก็ล่วงเลยมาช่วงเวลาที่เราจะได้เจอเขาก็หายไปเพราะเทอม2แทบไม่ต้องมา แต่เราก็ซึนค่ะเชิ่ดๆใส่เขาบ้าง เขาสอบติดมหา'ลัยที่อยากเข้า เราก็ไปแสดงความยินดี แต่ว่าเขานั้นเป็นคนไม่ลืมแฟนเก่าทำให้การบุกไปจีบยากพอสมควร พอเห็นหน้าแฟนเก่า(ขอแทนว่าb)เขาแล้วเรานี่เทียบไม่ติดเลยค่ะ เป็นคนสวยมากจริงๆสามารถทำให้คนที่เราชอบพัฒนาตัวเองจนไปเป็นดรัมเมเยอร์ เป็นเดือนได้ ซึ่งมันก็คงไม่น่าแปลกที่จะไม่ลืม เราเลยเกิดความขี้เผือกขึ้นมาค่ะ "อะไรกันแน่คือสาเหตุที่ทำให้คู่ที่รักกันแบบนั้นเลิกกัน"โดยมีคีย์เวิร์ดคือพี่bประชดอะไรสักอย่างกับคนที่เราชอบ เรารู้มาว่าพี่aเป็นแฟนเก่าของพี่b ตอนแรกกะจะใช้วิธีสังเกตว่าเวลาพี่aกับคนที่เราชอบเจอหน้ากัน จะทำยังไงแต่วิธีนี้เกิดได้ยาก เราจึงใช้แผนสำรองซึ่งวิธีการนี้ออกจะโหดร้ายต่อจิตใจสักหน่อย เราเลยให้เพื่อนเราคนนึงที่กล้าๆทักแชทไปถามพี่aว่าทำไมถึงเลิกกับพี่b ตอนแรกๆเขาก็ไม่อยากพูดแล้วไล่ให้ไปดูสถานะของพี่bแทน ซึ่งเห็นว่าพี่bกำลังคบกับพี่c ซึ่งเดาได้ว่าพี่bทิ้งพี่aไปหาพี่c และพี่ที่เรารู้จักก็บอกว่าพี่bเจ้าชู้ จึงจะคาดไว้ก่อนว่าพี่bอาจประชดด้วยการมีใครอีกคนก็ได้ วันหนึ่งคนทั้งห้องเขารู้ว่าเราชอบคนที่แอบชอบ พอเวลาเขาเดินผ่านหน้าห้องทีไรคนทั้งห้องก็จะประสานเสียงชื่อเราประหนึ่งว่าหาเสียงเลยทีเดียว แต่เขาก็เชิ่ดค่ะไม่สนใจ พอวันวาเลนไทน์มันตรงกับวันสอบของเขา เราเลยเอาเป็บทีนกับเฟอร์เรโร่ไปให้พร้อมดอกกุหลาบ2ดอก และชิ่งไปอย่างรวดเร็วโดยหาข้ออ้างว่ามีคนฝากมาให้ แต่เราก็ไม่เห็นเขากินนะ (เห็นมีแต่เพื่อนมามุงโต๊ะเขาคงไม่ได้กินมั้งเราก็ไม่เห็นด้วย) และแล้ววันที่เราไม่อยากให้มาถึงที่สุดก็คือวันปัจฉิม(เราตั้งใจว่าจะไม่มา) ซึ่งจัดในวันเสาร์แต่พอวันอังคารคนเขาก็เริ่มเขียนเสื้อแล้ว เราเห็นพี่เขามีเพื่อนผญ.กำลังเขียนตรงคอปกด้านหลังให้ เขาก็หันมามองเราที่กำลังเดินมาแบบขวับ แอบตกใจเล็กๆเหมือนกันตอนนั้นไม่รู้ว่าเขาต้องการให้เราเขียนหรือเปล่า แต่เราก็ซึนอีกแล้วเดินเชิ่ดให้ พอวันพฤหัสเราเลยขอเขาเขียนเสื้อ(ในแชทค่ะ)ในวันศุกร์ตอนเย็นๆเขาก็โอเคนะ พอวันรุ่งขึ้นเป็นวันศุกร์เราเห็นเขาใส่เสื้อรุ่นเราก็ตกใจคิดว่าจะไม่ได้เขียน พอแชทไปถามเขาก็บอกว่าเอามาอีกตัว จนในที่สุดก็จะถึงตอนเย็นแล้ว เราก็ออกไปดูพี่ม.3ซ้อมปัจฉิมเพื่อนเราก็บอกว่าพี่เขาหันหลังมาจากที่นั่งเพื่อมองเรา ในที่สุดก็เลิกเรียนแล้วเขาดันกลับไปก่อนค่ะ(เราแค้นใจมาก) เราก็เดินตามหาเขาทั้งโรงเรียนครูก็ช่วยเราด้วย เราเลยแชทไปถามพี่เขาค่ะว่าอยู่ไหน แต่เขาก็ไม่ออนเราก็เลยนั่งลงหน้าซีดมาก ครูก็บอกว่าพรุ่งนี้เป็นวันปัจฉิมเดี๋ยวครูจะไปส่งบ้านเอง เพื่อนเราก็นั่งเป็นเพื่อนแล้วด่าเขาลับหลังว่าไม่รักษาสัญญา ให้ความหวังเราบลาๆๆ ในตอนนั้นก็เกิดเรื่องพีคที่สุดคือเขาขี่มอไซค์กลับมาโรงเรียนอีกครั้ง และมาจอดตรงแถวๆที่เรานั่ง ครูก็เรียกเขามาให้เราเขียนเสื้อเราก็รีบวิ่งไปขอเขาเขียนเสื้อ เขาก็แอบสตั้นนะและยื่นเสื้อพร้อมถุงดินสอมุ้งมิ้งให้ แต่เราไม่ใช้ค่ะเราเอาเมจิกที่เตรียมมาเขียน ในตอนนั้นสายมือถือของเขาเข้าพอดี เลยไปโทรศัพท์ที่อื่นและไม่มองว่าเรากำลังเขียนเสื้อเขาว่าอะไร เรากับเพื่อนก็ช่วยกันขึงเสื้อเราก็เขียนไปคำโตๆทับตัวหนังสือของคนอื่นตรงหลังเสื้อว่า "หนูชอบพี่โชคดีนะคะ) พร้อมกับวาดหัวใจอีกดวง พอเขียนเสื้อเสร็จก็พับและยื่นให้เขาพร้อมกับโบกมือบ๊ายบาย เขาก็กำลังโทรคุยมือถืออยู่ตอนนั้นเขาก็เลยหันมากำลังจะโบกมือเรากลับแต่เราดันหันหลังไปก่อนเลยไม่ทันเห็น เพื่อนเราเล่าให้ฟังทีหลังว่าเขาทำท่าโบกมือค้างไว้พร้อมกับยิ้มหวานให้ ทุกวันนี้ยังไม่รู้เลยว่าเขาได้อ่านที่เราเขียนหรือเปล่า เหมือนเรานกแบบงงๆแฮะ สุดท้ายนี้ "ชอบใครก็ให้บอก"