หญิงรักหญิง=เป็นไปไม่ได้?

เพศเดียวกันถึงรักแค่ไหนก็สู้ ชายคู่หญิง ไม่ได้เลยจริงๆเหรอ?
เราเป็นผู้หญิงที่กังวลเรื่องที่จะชอบผู้หญิงด้วยกันจนกระทั่งเจอคนๆนึงในเฟส เราคุยกันทุกวันเริ่มจากการเป็นเพื่อนจนคบกันมาได้3ปี เคยเห็นรูป
เคยคุยกันผ่านไมค์ แต่ไม่เคยเจอกันสักที เขามาหาครั้งนึงโดยไม่บอกไม่กล่าวก็ไปไม่ได้จริงๆติดงาน (แต่ในอนาคตอันใกล้เรากะจะไปหา)
ตอนแรกก็ไม่ได้จริงจังอะไรมากอยู่ในสถานะ"ชอบ"เท่านั้นกังวลอยู่เรื่อยๆว่าเขาจะรับได้ไหมที่ชอบผู้หญิงด้วยกัน
แต่ก็กลับใจอ่อนเชื่อคำว่า "เธอจะเป็นเพศอะไรไม่สำคัญเพราะเรารักกัน" "เราจะอยู่ด้วยกันตลอดไป" "เราไม่เคยคิดจะมีความรักเลยจนได้เจอเธอ"
"เราขาดเธอไปไม่ได้จริงๆเธอคือครึ่งชีวิต" "เธอจะเป็นรักสุดท้าย" "ไม่ว่ายังไงเราก็จะไม่ปล่อยมือกัน"
ถึงขั้นสัญญาว่าถ้าใครเลิกก่อนขอให้คนนั้นตาย บางทีก็มีทะเลาะกันอยู่เรื่อยๆแต่ไม่มีครั้งไหนที่จะไม่เข้าใจกันหรือไม่ให้อภัยกัน ปรับความเข้าใจกันตลอด เราเข้าใจกันเป็นอย่างดี ความชอบก็คล้ายกัน เป็นครั้งแรกที่คิดจริงจังกับความรักสักที เชื่อในทันทีว่าสมหวังแน่นอน(ไหงมันกลายเป็นแห้วไปแล้ว)
เวลาทะเลาะเธอก็จะเอาแต่บอกว่าขาดเราไปไม่ได้จริงๆ จะเป็นจะตาย  เราต้องจับมือกันไว้
เราก็เชื่อไม่คิดจะปล่อยเธอไว้คนเดียวจริงๆสักทีถึงทะเลาะเธอหรือเราเองเป็นฝ่ายเพราะโกรธ เพราะงอนยังไงก็กลับมาหาเธออยู่ดี
จนกระทั่งก่อนเพลง ทิ้งไว้กลางทาง เปิดตัว1วัน เราก็ทะเลาะกันครั้งที่เท่าไหร่นับไม่ถ้วน พอคิดได้เราก็รีบกลับไปง้อเย็นวันนั้นที่ทะเลาะกันทันทีแต่เธอคนนั้นกลับบอกว่า "ไม่ทันแล้ว เมื่อกลางวันมีผู้ชายในห้องคนนึงเห็นเราอกหักเลยมาขอคบเราไปแล้ว" (เอาแล้วสิโดนคาบไป-จนได้-)
เราเลยถามไปว่า ไม่รักกันแล้วเหรอ ไหนคำว่าตลอดไป?
เธอคนนั้นกลับตอบมาว่า "โลกออนไลน์แค่จับมือยังไม่ได้เลย สัมผัสยังไม่ได้เลย"  (ก็บอกแล้วไงว่าสักวันจะไปหาทำไมไม่รอ..)
"แล้วเราเป็นเพศเดียวกันจะเป็นไปได้ไง คิดถึงอนาคตบ้างสิ ถ้าเธอเป็นผู้ชายคงจะดีกว่านี้.." (ไหนบอกเพศเดียวกันไม่สำคัญ..ไง)
"เธอไม่เคยทำอะไรเพื่อเราเลย เธอไม่เคยง้อเราเลย" (...นี่มีคนใหม่จนลืมเรื่องร่วมทุกข์ร่วมสุขขนาดคิดว่าเราไม่เคยง้อ ไม่เคยทำอะไร ไม่เคยอยู่เคียงข้าง ไม่เคยเป็นห่วง ไม่เคยทุกข์เวลาเธอไม่มีความสุขเลยงั้นเหรอ หรือความรู้สึกที่มีหน้าจอกั้นแบบนี้มันจะส่งไปไม่ได้?)
ไหนเล่าสิ่งที่เธอบอกกับเราว่ารับได้แต่จอรอแค่คนเดียวตลอดไป
ยอมรับว่าไม่มีอะไรเทียบเขาได้เลย แต่ไหนที่เคยบอกรักกัน? ไหนล่ะคำว่าตลอดไป? เพราะเป็นเพศเดียวกันเลยทิ้งเหรอ? เพราะเขาเป็นคนใกล้ตัวเลยคิดจะคว้าไว้โดยลืมความสัมพันธ์ที่เรามีให้กันมาตลอดงั้นเหรอ?
ไปๆมาๆเธอกลับมาบอกว่ารักเหมือนกันพอถามว่ากลับมาได้ไหมก็ไม่กลับ.. (รักเหรอ?) บอกว่าอยู่กับเขาก็ไม่ได้รัก(แต่ก็เลือกเขาเพราะเขาอยู่ใกล้ว่างั้น?)
ได้แต่ถามตัวเองในทุกๆวันว่า..รักแค่ไหนก็แพ้ระยะทาง?  รักในโลกออนไลน์จะสมหวังไม่ได้เลยเหรอ? หนำซ้ำยังเป็นเพศเดียวกันอีก ทำยังไงก็ไม่สามารถสู้คนที่อยู่ใกล้และเป็นเพศตรงข้ามกับเธอได้เลยใช่ไหม?
ความรักมันโหดร้ายแบบนี้น่ะเหรอ ปกติไม่เชื่อใครง่ายๆแต่คราวนี้ก็ดันโง่ให้หลอก เจ็บใจที่ตลอดมาเขาคิดว่าเราไม่เคยทำอะไรดีๆให้เขาจริงๆแล้วเขาไม่เห็นค่าเราเลยคิดว่าตัวเองเป็นฝ่ายให้ฝ่ายเดียว? เธออยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีฉันแล้วไหนเล่าที่บอกว่ารักกันระยะทางกับเพศเท่านั้นที่รับไม่ได้?
รู้อยู่แล้วว่ามนุษย์จะเลือกสิ่งที่ดีกว่า แต่ไม่คิดว่าสิ่งที่บอกว่ารับได้ตลอดมาเพราะความรักจะเปลี่ยนใจเธอเมื่อเจอคนที่ดีกว่าในเวลาแค่วันเดียว
ในตอนท้ายแล้วถ้าไม่สมหวัง ไม่เป็นไปตามที่ต้องการ
ยิ่งรักมากยิ่งทุกข์มาก ยิ่งหวังมากยิ่งผิดหวัง ยิ่งเชื่อใจยิ่งเจ็บใจ..
เมื่อเจอคนที่ดีกว่าเขาก็ไป ทิ้งเราไว้ ณ กลางทาง...