ยอดหญิง ฮัวมู่หลาน

กระทู้คำถาม




มู่หลานซือ 木兰诗

唧唧复唧唧,木兰当户织,
จีจีซ้ำจีจี(๑) มู่หลานผินประตูทอผ้า
不闻机杼声,惟闻女叹息。
ไป่ยินเสียงกระสวย ยินเพียงนางถอนใจ
问女何所思,问女何所忆,
ถามเจ้าคิดอันใด ถามเจ้าคะนึงอันใด
女亦无所思,女亦无所忆。
เจ้าไซร้ไร้สิ่งคิด เจ้าไซร้ไร้สิ่งคะนึง
昨夜见军帖,可汗大点兵。
คืนวานเห็นประกาศทัพ ข่านใหญ่ยกรี้พล
军书十二卷,卷卷有爷名,
หนังสือทัพสิบสองบท บทบทมีนามพ่อ
阿爷无大儿,木兰无长兄,
ท่านพ่อไร้บุตรใหญ่ มู่หลานไร้พี่ชาย
愿为市鞍马,从此替爷征。
ใคร่จักซื้ออานม้า จากนี้แทนพ่อรบ
东市买骏马,西市买鞍鞯,
ตลาดออกซื้ออาชา ตลาดตกซื้ออานเจียน(๒)
南市买辔头,北市买长鞭。
ตลาดใต้ซื้อบังเหียน ตลาดเหนือซื้อแส้ยาว
旦辞爷娘去,暮宿黄河边。
รุ่งลาพ่อแม่จาก เย็นพักริมหวงเหอ
不闻爷娘唤女声,但闻黄河流水鸣溅溅。
ไป่ยินเสียงพ่อแม่เพรียกเจ้า เพียงยินน้ำหวงเหอดังซ่าซ่า
旦辞黄河去,暮宿黑山头。
รุ่งลาหวงเหอจาก เย็นพักข้างเขาดำ
不闻爷娘唤女声,但闻燕山胡骑鸣啾啾。
ไป่ยินเสียงพ่อแม่เพรียกเจ้า เพียงยินชาวหูเขาเอี้ยน(๓)ควบดังจิวจิว
万里赴戎机,关山度若飞。
หมื่นลี้ไปสมรภูมิ ด่านเขาผ่านดังบิน
朔气传金柝,寒光照铁衣。
ลมเหนือกรายเกราะทอง(๔) แสงเยือกส่องเสื้อเหล็ก(๕)
将军百战死,壮士十年归。
ขุนทัพร้อยรบตาย ผ่านศึกสิบปีกลับ
归来见天子,天子坐明堂。
กลับมาเฝ้าเทียนจื่อ เทียนจื่อนั่งโถงอำไพ
策勋十二转,赏赐百千强。
บันทึกความชอบสิบสองครา บำเหน็จกว่าร้อยพัน
可汗问所欲,木兰不用尚书郎。
ข่านถามประสงค์ใด มู่หลานไม่เอาซ่างซูหลาง(๖)
愿驰千里足,送儿还故乡。
อยากควบม้าพันลี้ ส่งข้ากลับเมืองนอน
爷娘闻女来,出郭相扶将。
พ่อแม่ยินลูกมา ออกชานประคองกัน
阿姊闻妹来,当户理红妆。
พี่สาวยินน้องมา ผินประตูจัดเสื้อแดง
小弟闻姊来,磨刀霍霍向猪羊。
น้องเล็กยินพี่มา ลับมีดเควี้ยวคว้าวหาหมูแพะ
开我东阁门,坐我西阁床。
เปิดประตูห้องนอนออก พาข้านั่งเตียงตก
脱我战时袍,着我旧时裳。
เปลื้องชุดข้ายามรบ สวมชุดข้าครั้งเก่า
当窗理云鬓,对镜帖花黄。
ผินหน้าต่างจัดสางผม ส่องกระจกแปะฮัวหวง
出门看火伴,火伴皆惊忙。
ออกบ้านพบเพื่อนหนุ่ม เพื่อนหนุ่มล้วนตะลึง
同行十二年,不知木兰是女郎!
รบด้วยสิบสองปี ไป่ทราบมู่หลานคือสาวน้อย!
雄兔脚扑朔,雌兔眼迷离。
กระต่ายผู้ขาป้องปัด กระต่ายเมียหรี่ตาชม้าย
双兔傍地走,安能辨我是雄雌?
กระต่ายคู่วิ่งบนพื้น ไฉนอาจแยกแยะข้าเป็นผู้เมีย?

(๑) จีจีคือเสียงทอผ้า
(๒) เจียนหมายถึงผ้ารองอาน
(๓) เขาเอี้ยนอยู่ทางเหนือ เป็นที่อาศัยของเผ่าหู
(๔) เกราะหมายถึงเกราะที่เคาะให้สัญญาณไม่ใช่เสื้อเกราะ
(๕) อันนี้ถึงจะหมายถึงเสื้อเกราะ
(๖) ตำแหน่งเลขาธิการ
(๗) กระดาษเครื่องสำอางโบราณไว้แปะหน้าผากให้ออกสีเหลืองเป็นรูปดอกไม้

    มู่หลานนั่งทอผ้าถอนใจอยู่หน้าประตูเพราะมีประกาศเกณฑ์ทหาร แต่ที่บ้านไม่มีผู้ชายฉกรรจ์
มีแต่พ่อคนเดียว จึงออกรบแทนพ่อ หาซื้อม้าซื้ออานจากที่ต่างๆ หลายที่แล้วเดินทางไกล เมื่อหยุด
พักตามที่ต่างๆ ก็คำนึงถึงพ่อแม่ตลอด ไปเผชิญอากาศทางเหนืออันหนาวเย็นและผ่านสมรภูมิรบหลาย
ครั้งมีความชอบมาก เทียนจื่อจะตั้งให้เป็นขุนนางแต่มู่หลานไม่เอา ขอกลับบ้านเก่า พ่อแม่พอได้ยินว่า
ลูกมา สองตายายก็ประคองกันงกๆ ออกมารับ พี่สาวได้ยินว่าน้องจะมาก็รีบจัดแจงเสื้อผ้าให้สวย น้อง
ชายรีบลับมีดจะฆ่าหมูแพะให้พี่สาวกิน พอมาถึงก็เปิดประตูห้องนอนให้นาง พานางนั่งเตียงแล้วเปลื้อง
ชุดเกราะสวมชุดสตรีให้ จัดแจงแต่งผมแต่งหน้า แล้วมู่หลานจึงออกจากบ้านไปหาเพื่อนชายที่เคยรบ
เคียงบ่าเคียงไหล่กันในสนามรบ ต่างคนต่างตกตะลึงคาดไม่ถึงว่าที่เคยรบด้วยกันมาหลายปีนั้นจริงๆ
เป็นสาวสวย
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่