ประเด็น การฆ่าตัวตาย การเผยแพร่ข่าว ในมุมมองของผู้ป่วยภาวะซึมเศร้า ที่อยากบอก

ในฐานะที่ตัวเราเอง มีภาวะ ซึมเศร้า และเคยผ่านการฆ่าตัวตายมาก่อน อยากบอกจุดสำคัญจุดหนึ่งว่า

"ผู้ป่วยที่มีภาวะอ่อนแอทางจิตใจอย่างรุนแรง" จนตัดสินใจทำอะไรที่ผิดมหันต์ต่อชีวิต แบบนั้น ย่อม "ไม่มีใครอยากให้คนอื่นเห็นสภาวะอ่อนแอทางจิตใจของตนเอง" เด็ดขาด สิ่งที่เขาต้องการ ไม่ใช่ ความเห็นใจจากคนส่วนใหญ่ เพื่อให้ตนเองน่าสงสาร เพราะยิ่งทำแบบนั้น จะยิ่งรู้สึก สมเพช ตัวเองหนักกว่าเก่า เหมือนยิ่งทับถมและตอกย้ำเขา

      ภาพข่าวที่ออกไป ถ้าคนอยู่ในภาวะนี้ เขาย่อมไม่ต้องการ เพราะเหมือนซ้ำเติมเขา เขาไม่ต้องการให้ใครมาสงสาร เขาเกลียดความสงสาร เขาไม่ต้องการความเห็นใจที่เหมือนตัวเองถูกดูแคลน แต่เขาต้องการให้คนเข้าใจเขา ใครก็ได้ ที่คุยภาษาของเขา ณ.ตอนนั้น รู้เรื่อง อารมณ์ของคนภาวะนี้ ก็เหมือน แค่เด็กยืนร้องไห้ แล้วมีผู้ปกครองเดินเข้าไปโอบกอดและปลอบใจให้เขา

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ถ้าคนมีภาวะซึมเศร้าจริง คู่กรณี ไม่ควรมาออกตัว ออกหน้า ไม่ควรแถลง ไม่ควรโต้ตอบใด ๆ เงียบ นิ่ง เป็นพอ เพราะการออกตัวใด ๆ ก็ตาม จะเหมือนยิ่งเติมน้ำมันให้เขาพลุ่งพล่านเป็นพายุหนักกว่าเก่า เหมือนท้าทายเขา ถ้าห่วงเขาจริง ตัวเองยอมโดนด่าไป แต่ถ้าห่วงตัวเองมาก เชิญแถลงแก้ต่างเต็มที่ เอาให้สุดกู่ไปเลย (ถ้าหากกรณีที่เรื่อง คู่กรณี เป็นสาเหตุให้เส้นด้ายแห่งสัมปชัญญะขาดนะ) แต่มันคงยากยังไงก็คงมีนักข่าวตามติด วิธีที่ดีที่สุด ตัดการรับรู้ข่าวสารอีกฝ่าย เพื่อปกป้องตนเอง


**ตัวเราเองหลังจากผ่านจุดนั้นไป ก็เข้าโบสถ์ ไปรับเชื่อ นับถือคริสต์**

***นี่แค่มุมมองของคนที่มีภาวะซึมเศร้าคนนึง กับปัญหาที่เกี่ยวข้องกับการ ฆ่าตัวตาย แล้วเรื่องฆ่าตัวตายกับคนภายนอกรับรู้ ก็ขอบคุณจิตแพทย์ที่เรียกญาติพี่น้องเพื่อนว่า ห้ามเอาเหตุการณ์วันนั้นมาคุยอีก ทำเป็นว่าเหตุการณ์นี้ไม่มีอยู่จริง จนผ่านมาสิบกว่าปี เราแปลกใจ เลยถามว่า หลังจากตอนนั้น ทำไมไม่มีใครเอาเรื่องนี้มาคุยกับเราเลย จนโดนเพื่อนกับน้องเฉลยว่า จิตแพทย์เรียกไปคุยและบอกแบบนี้***


..................................................................................