ก็ความไม่สะดุ้งของขันธ์ ๕ ย่อมมี.....

.....เพราะเหตุไม่มีความยึดมั่นถือมั่น.

ดูก่อนท่านผู้มีอายุทั้งหลาย! ก็ความไม่สะดุ้งย่อมมี เพราะเหตุไม่มีความยึดมั่นถือมั่น เป็นอย่างไรเล่า?
ดูก่อนท่านผู้มีอายุทั้งหลาย! ในกรณีที่กล่าวมานี้ อริยสาวกผู้มีการสดับ ได้เห็นพระอริยเจ้าทั้งหลาย
เป็นผู้ฉลาดในธรรมของพระอริยเจ้า เป็นผู้ได้รับการแนะนำในธรรมของพระอริยเจ้า,
ได้เห็นสัปบุรุษทั้งหลาย เป็นผู้ฉลาดในธรรมของสัปบุรุษ เป็นผู้ได้รับการแนะนำ ในธรรมของสัปบุรุษ:-

ท่านย่อมไม่ตามเห็นซึ่งรูป, เวทนา,สัญญา,สังขารทั้งหลาย,วิญญาณ โดยความเป็นตนบ้าง,
ย่อมไม่ตามเห็นซึ่งตนว่ามีรูป, เวทนา,สัญญา,สังขารทั้งหลาย,วิญญาณบ้าง,
ย่อมไม่ตามเห็นซึ่งรูป, เวทนา,สัญญา,สังขารทั้งหลาย,วิญญาณในตนบ้าง, ย่อมไม่เล็งเห็นซึ่งตน
ในรูป, เวทนา,สัญญา,สังขารทั้งหลาย,วิญญาณบ้าง; ครั้นรูป, เวทนา,สัญญา,สังขารทั้งหลาย,
วิญญาณนั้นแปรปรวนไป เป็นความมีโดยประการอื่น แก่ท่าน :

แต่วิญญาณของท่านย่อมไม่เป็นวิญญาณที่เปลี่ยนแปลงไปตามความแปรปรวน
ของรูป, เวทนา,สัญญา,สังขารทั้งหลาย,วิญญาณ เพราะความแปรปรวนของรูป, เวทนา,สัญญา,
สังขารทั้งหลาย,วิญญาณได้มีโดยประการอื่น.
ความสะดุ้งอันเกิดจากความเปลี่ยนแปลงไปตามความแปรปรวนของรูป, เวทนา,สัญญา,
สังขารทั้งหลาย,วิญญาณ เพราะความเกิดขึ้นแห่งธรรม
(เป็นเครื่องทำความสะดุ้ง). ย่อมไม่ครอบงำจิตของท่านตั้งอยู่ เพราะความไม่ยึดมั่นแห่งจิต
ท่านไม่ย่อมเป็นผู้มีความหวาดเสียว  ไม่มีความคับแค้น ไม่มีความ
พะว้าพะวง และไม่สะดุ้งอยู่ เพราะความไม่ยึดมั่น.
ดูก่อนท่านผู้มีอายุทั้งหลาย! อย่างนี้แล เป็นอันไม่สะดุ้งเพราะไม่ถือมั่น ฯ

อุทเทสวิภังคสูตร อุปริ. ม. ๑๔/๖๔๙/๔๑๑