ขอเกริ่นนำก่อนว่า ลูกสาวผมเป็นนักเรียนมัธยมต้น (ม.2) เรียนในโรงเรียนประจำจังหวัดแห่งหนึ่งในภาคเหนือตอนบน หลักสูตรสองภาษา ซึ่งต้องเรียนวิชางานประดิษฐ์ ซึ่งอยู่ในกลุ่มสาระการงานอาชีพและเทคโนโลยีด้วย
วันนี้ (วันเสาร์) ลูกสาวผมนัดกับเพื่อนไปทำงานประดิษฐ์ส่งครูที่โรงเรียน (ทำดอกไม้ประดิษฐ์จากผ้าใยบัว) ซึ่งมีกำหนดส่งในวันจันทร์ที่จะถึงนี้ สมาชิกภายในกลุ่มมีทั้งหมด 10 คน ซึ่งเป็นธรรมดาที่เด็กบางคนอาจจะขี้เกียจไปหรืออะไรก็แล้วแต่ เช่น เด็กผู้ชายบางคนไม่ถนัดงานอย่างนี้ก็เลยไม่อยากไป หรือจะด้วยเหตุผลใดก็แล้วแต่ ด้วยไม่อยากให้ลูกทำงานกันไม่กี่คน(ไม่ครบสมาชิกกลุ่ม) ก็เลยส่งไลน์ไปบอกผู้ปกครองในไลน์กลุ่มผู้ปกครองนักเรียนในชั้น (ซึ่งทำขึ้นในวันประชุมผู้ปกครอง) ว่าวันเสาร์มีนัดทำงานกลุ่มนะ ก็บอกรายชื่อไปในกลุ่มเพื่อให้ผู้ปกครองได้รู้และจะได้ไปส่งลูกทำงาน บางคนบ้านอยู่ต่างอำเภอก็ยังมาครับ บางคนต้องเรียนพิเศษตอนบ่าย ตอนเช้าก็จะเข้ามาช่วย ผู้ปกครองก็เข้าใจครับ ไม่มีปัญหา
แต่มีผู้ปกครอง(พ่อ)บางคนครับ บอกว่า ลูกติดแข่งกอล์ฟ ตอนแรกก็ไม่ได้ว่าอะไรครับ เพราะคงวางโปรแกรมให้ลูกไว้นานแล้ว แต่ประเด็นคือ คำพูดถัดไปนี้ เค้าบอกว่า "ผมไม่เห็นด้วยกับหลักสูตรของโรงเรียน บางวิชามันล้าสมัยไปแล้ว อย่างวิชานี้ไม่เห็นจำเป็นต้องเรียน ลองไปดูสิงคโปร์โน่น เค้าไปถึงไหนต่อไหนแล้ว" ประมาณนี้นะครับ ใจจริงก็อยากจะบอกกลับไปว่า งั้นก็เอาลูกไปเรียนที่สิงคโปร์สิ
พื้นฐานของผู้ปกครองคนนี้เค้าเป็นอาจารย์มหาวิทยาลัยของรัฐบาลชื่อดัง (ดังที่สุดในจังหวัด) แห่งหนึ่งครับ เค้าอาจจะมีวิสัยทัศน์ที่กว้างไกลกว่าใคร (หรือเปล่าก็ไม่ทราบได้) ที่คิดออกมาในลักษณะนี้ หรือด้วยความเป็นนักวิชาการที่เห็นหลักสูตรของประเทศมันล้าสมัยหรืออย่างไรไม่ทราบได้ แต่เรื่องนี้น่าจะเป็นที่ตัวบุคคลมากกว่าสถาบันที่ทำงานของเค้านะครับ
ไม่ทราบว่าเพื่อนๆ Pantip มีความคิดเห็นกันอย่างไร แต่ส่วนตัวผมคิดว่า วิชางานประดิษฐ์มันเป็นงานฝีมือ ถ้าทำดีๆก็สามารถนำไปประกอบอาชีพได้ ไม่อาชีพหลักก็อาชีพเสริม หลายๆคนอาจจะไม่ได้ใช้ความรู้ในวิชานี้อีกเลยหลักจากเรียนจบก็ได้ แต่งานเหล่านี้มันถือเป็นศิลปวัฒนธรรมของชาติครับ ชาติเรามีประวัติศาสตร์ งานเหล่านี้มันทำให้เราไม่ลืมความเป็นมาของเรา ไม่ลืมความเป็นไทยในยุคที่ไร้พรมแดนอย่างในปัจจุบันนี้ วิชาที่เป็นสากลก็มีความสำคัญที่จะทำให้เราสื่อสารกับประชากรโลกได้อย่างไม่เป็นรองใคร แต่วิชาที่เป็นเอกลักษณ์ของชาติก็ควรที่จะมีไว้สืบต่อให้ลูกหลานไทยไม่ลืมตัวตนของตนเองว่าเป็นใครมาจากไหนมิใช่หรือครับ
ผมเองก็เป็นคนหนึ่งที่เรียนวิชาแบบนี้มาในอดีตสมัยเป็นนักเรียน และปัจจุบันนี้ก็ไม่เคยได้ใช้ความรู้จากวิชาเหล่านี้ แต่ผมก็ไม่รู้สึกเสียใจหรือเสียเวลาในการเรียนวิชาเหล่านี้เลย กลับรู้สึกภูมิใจเสียอีกที่ชาติเรามีวัฒนธรรมประจำชาติที่เราต้องช่วยกันรักษาไว้ให้ลูกๆหลานๆของเรา
วิชางานประดิษฐ์ ล้าสมัยจริงหรือ
วันนี้ (วันเสาร์) ลูกสาวผมนัดกับเพื่อนไปทำงานประดิษฐ์ส่งครูที่โรงเรียน (ทำดอกไม้ประดิษฐ์จากผ้าใยบัว) ซึ่งมีกำหนดส่งในวันจันทร์ที่จะถึงนี้ สมาชิกภายในกลุ่มมีทั้งหมด 10 คน ซึ่งเป็นธรรมดาที่เด็กบางคนอาจจะขี้เกียจไปหรืออะไรก็แล้วแต่ เช่น เด็กผู้ชายบางคนไม่ถนัดงานอย่างนี้ก็เลยไม่อยากไป หรือจะด้วยเหตุผลใดก็แล้วแต่ ด้วยไม่อยากให้ลูกทำงานกันไม่กี่คน(ไม่ครบสมาชิกกลุ่ม) ก็เลยส่งไลน์ไปบอกผู้ปกครองในไลน์กลุ่มผู้ปกครองนักเรียนในชั้น (ซึ่งทำขึ้นในวันประชุมผู้ปกครอง) ว่าวันเสาร์มีนัดทำงานกลุ่มนะ ก็บอกรายชื่อไปในกลุ่มเพื่อให้ผู้ปกครองได้รู้และจะได้ไปส่งลูกทำงาน บางคนบ้านอยู่ต่างอำเภอก็ยังมาครับ บางคนต้องเรียนพิเศษตอนบ่าย ตอนเช้าก็จะเข้ามาช่วย ผู้ปกครองก็เข้าใจครับ ไม่มีปัญหา
แต่มีผู้ปกครอง(พ่อ)บางคนครับ บอกว่า ลูกติดแข่งกอล์ฟ ตอนแรกก็ไม่ได้ว่าอะไรครับ เพราะคงวางโปรแกรมให้ลูกไว้นานแล้ว แต่ประเด็นคือ คำพูดถัดไปนี้ เค้าบอกว่า "ผมไม่เห็นด้วยกับหลักสูตรของโรงเรียน บางวิชามันล้าสมัยไปแล้ว อย่างวิชานี้ไม่เห็นจำเป็นต้องเรียน ลองไปดูสิงคโปร์โน่น เค้าไปถึงไหนต่อไหนแล้ว" ประมาณนี้นะครับ ใจจริงก็อยากจะบอกกลับไปว่า งั้นก็เอาลูกไปเรียนที่สิงคโปร์สิ
พื้นฐานของผู้ปกครองคนนี้เค้าเป็นอาจารย์มหาวิทยาลัยของรัฐบาลชื่อดัง (ดังที่สุดในจังหวัด) แห่งหนึ่งครับ เค้าอาจจะมีวิสัยทัศน์ที่กว้างไกลกว่าใคร (หรือเปล่าก็ไม่ทราบได้) ที่คิดออกมาในลักษณะนี้ หรือด้วยความเป็นนักวิชาการที่เห็นหลักสูตรของประเทศมันล้าสมัยหรืออย่างไรไม่ทราบได้ แต่เรื่องนี้น่าจะเป็นที่ตัวบุคคลมากกว่าสถาบันที่ทำงานของเค้านะครับ
ไม่ทราบว่าเพื่อนๆ Pantip มีความคิดเห็นกันอย่างไร แต่ส่วนตัวผมคิดว่า วิชางานประดิษฐ์มันเป็นงานฝีมือ ถ้าทำดีๆก็สามารถนำไปประกอบอาชีพได้ ไม่อาชีพหลักก็อาชีพเสริม หลายๆคนอาจจะไม่ได้ใช้ความรู้ในวิชานี้อีกเลยหลักจากเรียนจบก็ได้ แต่งานเหล่านี้มันถือเป็นศิลปวัฒนธรรมของชาติครับ ชาติเรามีประวัติศาสตร์ งานเหล่านี้มันทำให้เราไม่ลืมความเป็นมาของเรา ไม่ลืมความเป็นไทยในยุคที่ไร้พรมแดนอย่างในปัจจุบันนี้ วิชาที่เป็นสากลก็มีความสำคัญที่จะทำให้เราสื่อสารกับประชากรโลกได้อย่างไม่เป็นรองใคร แต่วิชาที่เป็นเอกลักษณ์ของชาติก็ควรที่จะมีไว้สืบต่อให้ลูกหลานไทยไม่ลืมตัวตนของตนเองว่าเป็นใครมาจากไหนมิใช่หรือครับ
ผมเองก็เป็นคนหนึ่งที่เรียนวิชาแบบนี้มาในอดีตสมัยเป็นนักเรียน และปัจจุบันนี้ก็ไม่เคยได้ใช้ความรู้จากวิชาเหล่านี้ แต่ผมก็ไม่รู้สึกเสียใจหรือเสียเวลาในการเรียนวิชาเหล่านี้เลย กลับรู้สึกภูมิใจเสียอีกที่ชาติเรามีวัฒนธรรมประจำชาติที่เราต้องช่วยกันรักษาไว้ให้ลูกๆหลานๆของเรา