เคยได้ยิน คำว่ารางวัลชีวิต มาได้ประมาณ 2-3 ปี แล้ว
ตั้งแต่ทำงานแบบจริงจัง หาเช้ากินค่ำเหมือนคนทั่ว ๆ ไป
แต่จำไม่ได้ว่าใครเคยพูดคำว่า "รางวัลชีวิต"
เค้าคนนั้นเหมือนจะพูดประมาณว่า...สิ้นเดือนมา ก็ให้รางวัลชีวิตสักอย่างอะไรก็ได้ที่อยากได้ อยากทำ อยากไป
พอสิ้นปีก็จัดรางวัลชีวิตให้ชิ้นใหญ่ขึ้นหน่อย...................
เราเองนับตั้งแต่วันนั้น ก็ให้รางวัลชีวิตกับตัวเองทุกเดือน
รางวัลชีวิตของเราคืออะไรในแต่ละเดือน...สิ่งหนึ่งที่เราทำมาตลอดทุกครั้งที่เงินเดือนออกคือ เราจะพาแม่กับน้องชายไปทานข้าวนอกบ้าน
ทานของดีดี ทานอะไรที่อร่อย ๆ จะตามใจแม่ ตามใจน้องเต็มที่ เท่าที่เราทำได้
แต่จะสอนน้องชายเรื่อย ๆ ว่า พี่ทำงานมา แม่ทำงานมา กว่าจะได้เงินมาแต่ละบาทมันเหนื่อยมากนะ เราต้องตั้งใจเรียน เชื่อฟังแม่มาก ๆ
(ปล.เราไม้ได้อยู่กับแม่กับน้องเพราะที่ทำงานเราอยู่ไกลบ้าน ต้องออกมาอยู่เอง)
พี่จะพามากินเดือนละครั้ง โอเคไหม นี่คือคำพูดที่เราใช้ตกลงกับน้องชายมาตลอด เค้าจะไม่ร้องขอไรมากมาย
เค้าจะรอให้สิ้นเดือนตลอด เพราะเค้ารู้ว่าพี่สาวเค้าจะพาไปกินของดีดี เราเองก็ชื่นใจเวลาให้แม่กับน้องกินอิ่มกลับมาถึงบ้าน นอนหลับสบาย
มันคือความสุขใจ สบายใจดีนะ
แต่สำหรับรางวัลชีวิตของเราจริง ๆ คือ ใน 1 ปี เราจะไปอันดามันประมาณ 1-2 ครั้ง อย่างต่ำ ไปคนเดียว(โสดโน๊ะ อีกอย่างแม่ไม่ชอบเดินทางไกลๆ )
แบกกล้องไปถ่ายรูปเล่น ไปพักผ่อน ไปเอาสมองออก อยู่กับธรรมชาติ อยู่กับเสียงคลื่นทะเล อยู่กับน้ำใสใส อยู่กับความสงบที่ในกรุงเทพไม่มี
เอาความทุกข์ ความกังวลใจทั้งหมดไปทิ้งไว้ที่นั้น นอนฟังเพลงที่ชอบตรงหาด เดินเล่นชายหาดไปด้วย ฟังเพลงที่ชอบไปด้วย
นี่แหละรางวัลชีวิตของเรา
แล้วของคุณล่ะ ? เป็นแบบไหนกันค่ะ ^^
รางวัลชีวิตของคุณคืออะไร ?
ตั้งแต่ทำงานแบบจริงจัง หาเช้ากินค่ำเหมือนคนทั่ว ๆ ไป
แต่จำไม่ได้ว่าใครเคยพูดคำว่า "รางวัลชีวิต"
เค้าคนนั้นเหมือนจะพูดประมาณว่า...สิ้นเดือนมา ก็ให้รางวัลชีวิตสักอย่างอะไรก็ได้ที่อยากได้ อยากทำ อยากไป
พอสิ้นปีก็จัดรางวัลชีวิตให้ชิ้นใหญ่ขึ้นหน่อย...................
เราเองนับตั้งแต่วันนั้น ก็ให้รางวัลชีวิตกับตัวเองทุกเดือน
รางวัลชีวิตของเราคืออะไรในแต่ละเดือน...สิ่งหนึ่งที่เราทำมาตลอดทุกครั้งที่เงินเดือนออกคือ เราจะพาแม่กับน้องชายไปทานข้าวนอกบ้าน
ทานของดีดี ทานอะไรที่อร่อย ๆ จะตามใจแม่ ตามใจน้องเต็มที่ เท่าที่เราทำได้
แต่จะสอนน้องชายเรื่อย ๆ ว่า พี่ทำงานมา แม่ทำงานมา กว่าจะได้เงินมาแต่ละบาทมันเหนื่อยมากนะ เราต้องตั้งใจเรียน เชื่อฟังแม่มาก ๆ
(ปล.เราไม้ได้อยู่กับแม่กับน้องเพราะที่ทำงานเราอยู่ไกลบ้าน ต้องออกมาอยู่เอง)
พี่จะพามากินเดือนละครั้ง โอเคไหม นี่คือคำพูดที่เราใช้ตกลงกับน้องชายมาตลอด เค้าจะไม่ร้องขอไรมากมาย
เค้าจะรอให้สิ้นเดือนตลอด เพราะเค้ารู้ว่าพี่สาวเค้าจะพาไปกินของดีดี เราเองก็ชื่นใจเวลาให้แม่กับน้องกินอิ่มกลับมาถึงบ้าน นอนหลับสบาย
มันคือความสุขใจ สบายใจดีนะ
แต่สำหรับรางวัลชีวิตของเราจริง ๆ คือ ใน 1 ปี เราจะไปอันดามันประมาณ 1-2 ครั้ง อย่างต่ำ ไปคนเดียว(โสดโน๊ะ อีกอย่างแม่ไม่ชอบเดินทางไกลๆ )
แบกกล้องไปถ่ายรูปเล่น ไปพักผ่อน ไปเอาสมองออก อยู่กับธรรมชาติ อยู่กับเสียงคลื่นทะเล อยู่กับน้ำใสใส อยู่กับความสงบที่ในกรุงเทพไม่มี
เอาความทุกข์ ความกังวลใจทั้งหมดไปทิ้งไว้ที่นั้น นอนฟังเพลงที่ชอบตรงหาด เดินเล่นชายหาดไปด้วย ฟังเพลงที่ชอบไปด้วย
นี่แหละรางวัลชีวิตของเรา
แล้วของคุณล่ะ ? เป็นแบบไหนกันค่ะ ^^