ประสบการณ์โดนแฟนหลอก

สวัสดีครับเพื่อนๆชาวพินทิป   นี่ก็เป็นกระทู้แรกที่ตั้ง
อยากแชร์ประสบการณ์ส่วนตัว ของตัวเจ้าของกระทู้เอง
เรื่องจริง ไม่อิงนิยายน้าา

เริ่มเข้าเรื่องเลยละกัน

ขอแทนตัวเองว่า ตั้ม และขอแทนผู้หญิงคนนั้น ชื่อ เจน นะคับ

ตั้มกับเจน บ้านเรา2คนอยู่ตรงข้ามกัน
ผมกับเจน เริ่มจากเป็นเพื่อนบ้านกัน  เจนเพิ่งย้ายเข้ามา บ้านที่เจนอยู่ เป็นบ้านของญาติ
พอดีว่าเจน เข้าเรียน ม.4 ที่ โรงเรียนนึงแถว เกษตรครับ

เจนเริ่มเข้าย้ายมาบ้านญาติ ช่วงปิดเทอมครับ ผมก็รู้จักเจน ตั้งแต่วันแรกเลยครับ
ผมชอบเจน ตั้งแต่วันแรกที่ผมเห็นเจนครับ  จำภาพได้คือ
เจนใส่ชุด นักเรียน ม.4ครับ วันนั้นเจนไปรายงานตัวที่ โรงเรียนครับ
ผมเริ่มทักเจน และเริ่มคุยกันบ่อยขึ้นครับ
จนวันนึง มีน้องผู้ชายแถวบ้านผมอีกคน มาตีสนิทครับ เราเริ่มไปไหนมาไหนกัน3คนครับ (สมมุติ คนนั้นชื่อ กร นะครับ)
เรา3คน ก็สนิทกันมาเรื่อยๆ  ในขณะที่ผม ยังแอบชอบเจนมาตลอดครับ

5เดือนผ่านไป
มาวันนึง กร มาบอกกับผมครับ ว่า กร จะขอเจนเป็นแฟน  
ผมก็นิ่งครับ  ชานิดนึงครับ  ในใจก็เสียใจครับ
วันต่อมา กร ไปขอ เจน เป็นแฟนครับ   แต่กรก็อกหักอะครับ
เจนบอกกันกรว่า  เจนชอบผมครับ
ตอนนั้นผมตกใจมาก และผมไม่คิดว่า ผมจะไปอยู่ในสายตาเจน
กร ก็ทำใจสิ่ครับ   พอผมมั่นใจว่า กร ทำใจได้
ผมก็สารภาพกับ กร ตรงๆไปว่า ผมแอบชอบเจน  แต่ชอบมานานแล้ว
ก่อนที่ กร จะเจอ เจน เสียอีก
กร ไม่ว่าอะไรหรอกครับ เพราะ กร ก็เข้าใจ เพราะดูออกมาตั้งนานแล้วครับ ว่าเจนแอบชอบผม

ในที่สุด ผมกับเจน ก็เป็นแฟนกันครับ
เรา2 คน รักกันมากครับ  คือเจนเอง ก็เป็นรักแรกของผม  ผมก็เป็นรักแรกของเจนเช่นกันครับ
ระหว่างที่คบกัน ก็มีความสุขตามประสาวัยรุ่น แหละครับ
ครอบครัวผม ไม่ค่อยสนับสนุนให้ผมคบเจนครับ เพราะกลัวว่า ผมจะเสียการเรียน
แม่ผม บอกผมว่า  ภายนอก เจนเป็นเด็กที่ดูไม่ค่อยซื่อครับ ไม่จริงใจ
ผมเองยังคงรั้นคบ ไม่ค่อยเชื่อฟัง หลับหูลับตา ไม่ฟังใครทั้งนั้น

ระหว่างที่คบกัน ก็มี คนมาจีบเจน  เจนเองก็ไม่มีท่าทีว่าจะสนใจใครนอกจากผมเลย
สิ่งๆนี้ เลยทำให้ผมมองว่าแม่ใจแคบ และช่วงนั้น ผมเลยเข้ากับแม่ไม่ค่อยได้เท่าไหร่
เพราะแม่ผมชอบ ว่าผม ให้เลิกยุ่งกับเจน

จนกระทั่ง 2ปีผ่านไป
เจน entranceติด ที่ มหาลัยแห่งนึง
พ่อของเจน ให้ย้ายไปอยู่หอ เนื่องจากไม่อยากรบกวนญาติครับ
หอของเจนเป็นหอนอกครับ
ช่วงนั้นยังไม่มีปัญหาอะไรครับ เจนยังปกติเหมือนเดิม
แต่พอเจนขึ้นปี3 เจนเริ่มเปลี่ยนไป  เจนเริ่มคุยโทรศัพท์กับผมน้อยลง ตอบไลน์ผมช้าลง
จากที่เจอทุกวัน ก็ 3 วัน/อาทิตย์ แต่ผมก็คิดว่า เจนเค้ารายงานเยอะครับ

จนวันนึง ผมโทรเข้ามือถือ เจนครับ เสียงโวกเวย โวยวาย  
เจนบอกผมว่า อยู่ห้องตรงข้ามครับ ทำกับข้าวกินกันแหละครับ (เจ้าของห้องเป็น ผู้ชาย)
ผมก็ไม่ว่าอะไร เพราะว่าเห็นว่าไปกันเยอะ คงอยู่หอละเหงา หาเพื่อนคุยกัน ตามประสาเด็กหอ

วันนึง ผมไปหาเจนที่ห้อง  
ตอนที่ผมกำลังกลับ  ผู้ชายตรงข้ามห้อง เปิดประตูมาพอดี ผมกับเจน ก็กำลังปิดประตูพอดี
ผมเห็นเจนทำหน้าตกใจ  ละแนะนำให้ผมรู้จัก ว่า เป็นเพื่อนตรงข้ามห้องครับ เป็นเกย์ครับ
ผมก็ ยินดีทำความรู้จักตามปกติไป

จนกระทั่ง ผมและเจน ทะเลาะกันบ่อยขึ้น เพราะเจนไม่เหมือนเดิม
ไม่มีเวลาให้ผม ห่างกันมากขึ้น

สุดท้ายผมและเจนเลิกกันครับ
เธอให้เหตุผลกับผมครับว่า เธออยากมีชีวิตส่วนตัว เธออยากอยู่คนเดียว
ซึ่งผมก็นั่งคิดครับ ว่าผม ก็ ให้เจนอยู่คนเดียว ออกจะบ่อย
เพียงแต่ เมือ่ไหร่ที่เจนให้ไปหาที่หอ ผมก็จะรีบไปทันที

เจนบอกว่า เจนไม่ใช่คนเดิม การที่คบกับผม มันเป็นเหมือนอะไรที่เด็กๆเค้าทำกันครับ
ผม เสียใจมาก และพยามยื้อเจน มาเดือนนึง
จนผม ได้กลับมาคบเจนอีกครั้ง
ใจนึงผมก็ดีใจ ใจนึงก็รู้สึกไม่เหมือนเดิม  ผมจึงพยามทำทุกอย่างให้ สิ่งที่เคยมี กลับมาเหมือนเดิม

สุดท้าย ผมและเจน ก็ต่างคนต่างรู้ว่า เรา2คนฝืนกันมากๆ
แล้วก็เลิกลากันไป เพราะผมเหนื่อยที่ต้องเหมือนพยามทำอะไรเพียงฝ่ายเดียวครับ

ช่วงที่เลิกกันไป ผมทรมารมาก
ช่วงแรก ผม คุยกับน้องชายของเจนตลอดครับ  
เหมือนเป็นห่วงเจนครับ เพราะเจนเป็นคนติดเพื่อน ไม่อยากให้เจนทิ้งการเรียน

คืนนึง น้องชายเจน ทัก chat  facebook มาหาผม
และด้วยความที่น้องชายเจน สงสารผมมั้งครับ
เขาก็บอกความจริงกับผมทั้งหมด

น้องชายเจน : พี่ตั้ม พี่ยังรักพี่สาวผมอยู่ปะ
ผม : รักดิวะ กุรักพี่มากอะ
นช.เจน : ผมอยากให้พี่ตัดใจเหอะวะ  คือผมสงสารพี่วะพี่ตั้ม
ผม : มีไรจะบอกกุวะ ตั้ม
นช.เจน : ถ้าผมบอกพี่ไป พี่อย่าบอกพี่เจนได้ปะว่าผมบอก
             คือที่บอกอะ ผมสงสารพี่จริงๆ ผมอยากให้พี่รู้ทุกเรื่อง ไหนๆ พี่ก็กับพี่เจนก็ไม่ได้กลับไปคบกันแล้ว
ผม : มีไร
นช.เจน : พี่ตั้ม รู้จักพี่ตี๋ (นามสมมุติ)ตรงข้ามห้องพี่เจนได้ปะ
ผม : อือ ทำไม
นช.เจน : ตามจริง ที่ตี๋ ไม่ใช่เกย์  เป็นผู้ชายนี่แหล่ะ   พี่ตี๋ มาจีบพี่เจน
ผม : อ้าว เจน บอกพี่ว่าตี๋มันเป็นตุ๊ด
นช.เจน : พี่ตั้มโง่อะ พี่ตี๋อะ จีบพี่เจน ละคืนนั้นอ่ะ พี่เจนไปนอนห้องพี่ตี๋
ผม : I here  ทำไมต้องหลอกวะ  จะไปก็บอกดีๆ ไม่เหนต้องหลอก  มันเหมือนว่ากุเปน ควาย
นช.เจน : พี่ตั้ม  พี่อะไว้ใจพี่เจนมากไป   แต่เรื่องมันแล้ว ก็ให้แล้วไปนะพี่  มันจบไปละ
ผม : กุจะทำไรได้วะ กุเลิกไปแล้ว กุจะไปทวงอะไรได้วะ บอกพี่เอ็งด้วยละกัน  โชคดี  และเรื่องไอ้ ตี๋ ไม่มีควาจำเป็นต้องโกหก

ผ่านไป1ปี
ผมเห็น เจน upรูปใน face เปนรุป เจนกับตี๋ คู่กัน  happy aniversary  1ปี2เดือน  
ผมน้ำตาไหลครับ  ผมกับเจน เลิกกันไม่ถึง2ปี แต่เจน กับตี๋ anniversary กันแล้ว

ผมเสียใจอย่างบอกไม่ถูกครับ แต่ผมรู้ดีครับ ว่า ผมไม่มีสิทธิ์ ไปยุ่งไปถามไรครับ
ผมเสียสูญเพราะผู้หญิงครับ และนึกถึงคำพูดแม่เสมอ  นึกย้อนกลับไป ผมน่าจะเชื่อแม่
ความรักครั้งต่อไปของผม ผมคงไม่ทุ่มเทใจ ไม่ไว้ใจมากไป และเชื่อแม่ให้มากกว่านี้แหละครับ

ผ่านไปอีกสัก  3ปี
ผมมีแฟนใหม่ เป็น รุ่นน้องครับ
เธอเป็นผู้หญิงขี้อาย ลักษณะนิสัย ต่างจากเจนทุกอย่างครับ
แม่ผม ผ่าน
เพื่อนผม ผ่าน
ผมมีความสุขอีกครั้งกับรักครั้งนี้

แต่ จะมีมากกว่านี้ครับ
ถ้าเจนไม่ติดต่อกลับมาหาผม
บอกขอโทดผม ที่ทำลงไป
เจนเลิกกับตี๋ไป และคิดได้ว่า ไม่มีใครรับในตัวเจนได้เท่าผม
ผมยอมรับครับ ว่าผมยังรักเจนอยู่ และผมก็รักแฟนใหม่ของผมเช่นกัน

เจนโทรหาผม ง้อผมทุกทาง มาหาผมหน้าบ้าน
ผมยังใจแข็งต่อไป เพราะแฟนใหม่ผมไม่ผิดอะไร ทำไมผมต้องไปเลิกกับแฟนใหม่ผมด้วย
หลังจากนั้น เจนโทรมา ผมก็ไม่รับสายอีกต่อไป
จนวันนึงผมเปลี่ยนโทสับ และไลน์เจนก็เด้งขึ้นมา
เจนรีบทักผมมา มาแนวเดิมแหละครับ
ยังรักผมอย่างนั้นอย่างนี้ ตามมาหลอกหลอนถึงในนี้เลยแหล่ะครับ

ผมก็ยังใจแข็งต่อไป



เรื่องนี้ครับผมแค่อยากจะเตือนเพื่อนๆครับ
ก่อนทำไรผมอยากให้เพื่อนๆคิดให้ดีครับก่อนทำไรที่มันสายไป

บางครั้งครับ การที่จะมีคนใหม่ต้องมั่นใจพอครับ ว่า คุณลืมเค้าได้จริงๆ ไม่ใช่แค่ เพื่อทดแทนคนเก่าไม่เช่นนั้น ปัญหาจะตามมา
ไม่ใช่เสียใจแค่2คน แต่เสียใจทั้ง3คน หากคุณไม่เลือกสักทาง