ใครรู้สึกว่าชีวิตตอนนี้นิ่งๆ เฉื่อยๆบ้างคะ มีวิธีจัดการความรู้สึกนี้อย่างไร

กระทู้คำถาม

ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ รู้สึกเคว้งๆแบบบอกไม่ถูก
รู้สึกอยากกดSKIP ข้ามชีวิตตอนนี้ไปเลย
มีความรู้สึกเฉยๆ ไม่อยากยุ่ง ไม่อยากพูดกับใคร
มีคนเข้ามาคุยก็ไม่อยากคุยค่ะ จะรู้สึกว่าฉันอยากอยู่คนเดียว อย่ามายุ่งกับฉัน555

คือเป็นแบบนี้มาเป็นเดือนแล้วค่ะ พยายามหาอะไรทำ พยายามคุยกับเพื่อน ปรึกษาเพื่อน ก็ยังไม่รู้สึกดีขึ้น
พอเป็นแบบนี้ทำให้กินอะไรไม่ลงไปด้วย น้ำหนักลงมา4โลค่ะ T^T
คนรอบข้างกลัวว่าจะเป็นโรคซึมเศร้าเลยค่ะ

ใครเคยเป็นแบบนี้บ้างคะ แล้วจัดการกับความรู้สึกตัวเองยังไง
** ตั้งกระทู้ครั้งแรก แท็กผิดห้อง อะไรยังไง ขออภัยด้วยค่ะ

ถูกใจให้พอยต์

สมาชิกหมายเลข 2217105

Li_LanHua ถูกใจ, ความเหงาล้อมเราไว้หมดแล้ว ถูกใจ, เจ็บเพื่อเข้าใจ ถูกใจ, Neng_Prdx ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1368245 ทึ่ง, สมาชิกหมายเลข 722436 ถูกใจ, นางสาวเย็นชา ถูกใจ, นักเขียนพเนจร ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1941064 ถูกใจ, เจ้าหญิงอมตะชอบกินเด็ก ซึ้งรวมถึงอีก 19 คน ร่วมแสดงความรู้สึก

คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้

ความคิดเห็นที่ 5

หากพอจะไหว แบ็กแพ็กไปเที่ยวประเทศเพื่อนบ้าน ใกล้ๆ
เช่นลาว ซึ่งจะมีหมู่บ้าน หรือธรรมชาติที่ใสๆ บริสุทธิ์
ไม่ต้องเอาลำบากมาก เอาที่พอไปไหว เราจะเห็นว่า
นอกเหนือจากความคิดของเราที่วนเวียนอยู่กับที่เดิมๆ
น่าเบื่อเซ็ง พาลจะทำให้เป็นโรคซึมเศร้า ก็จะหายไป
สิ่งที่จะได้กลับมา คือพลังแห่งชีวิตที่ธรรมชาติมอบให้เรา
ลองดูนะ

ถูกใจให้พอยต์

สมาชิกหมายเลข 2196200

lovemaple หลงรัก, Have Smile ถูกใจ, nangfarnaram ถูกใจ, Neng_Prdx ถูกใจ, Tack Sa Mycket ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 722436 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1028890 ถูกใจ, hamuhamoo ถูกใจ, HmoobHawj ถูกใจ, Hongdaegirl ถูกใจรวมถึงอีก 20 คน ร่วมแสดงความรู้สึก

สุดยอดความคิดเห็น

ความคิดเห็นที่ 43

ตอบแบบคนเคยผ่านช่วงเวลาแบบคุณมาก่อนละกันนะครับ
..
ง่ายๆเลย คือ ชีวิตคุณไม่มีเป้าหมายไง
เมื่อไม่มีเป้าหมาย ไม่มีจุดหมาย ก็จะมีความรู้สึกแบบนี้ผุดขึ้นมาเป็นระยะๆ
คำถามมากมายในชีวิต
อยู่เพื่อใคร? อยู่ไปทำไม?
ทำเพื่อใคร? ทำไปทำไม?
สุดท้ายก็เกิดมาทำไม?
วนเวียนซ้ำๆอยู่แบบนี้
..
ทางออกเหรอครับ.. มีแน่นอน
หาเป้าหมายให้ชีวิตครับ โฟกัสไป ว่าอยากทำอะไร วางแผนให้ตัวเอง แล้วใช้ชีวิตซะ
อยากเที่ยว ก็วางแผน วางเส้นทางไปเที่ยว
อยากทำสิ่งที่ตัวเองรัก ก็ใช้เวลาว่างเข้าไปศึกษา เข้าไปทำ เดี๋ยวก็มีสังคมใหม่ๆเพิ่มขึ้นมาเอง
อยากเรียนภาษา ก็แบ่งเวลาไป
ตกเย็น เข้าฟิตเนสมั๊ย
อยากมีครอบครัว (แฟน ลูก) ก็รีบๆมีซะ อันนี้ไม่ได้พูดให้ขำนะ คนโสดช่วง เลข 3 ขึ้น น่าจะเข้าใจสภาวะกดดันนี้พอสมควร
เมื่อชีวิตคุณมีเส้นทางให้เดิน ความเบื่อก็จะลดลงเอง
แต่จะกลายเป็นปัญหาชีวิตรูปแบบอื่นเข้ามาแทน
ถ้าไม่มีจุดหมาย พอเลิกงาน ก็จบไปวันนึง ไม่มีไรทำ กลับบ้านก็เครียด เพื่อนฝูง ยิ่งเข้าวัยทำงาน ก็ยิ่งหายาก
กว่าจะว่างมาเจอกันแต่ละที ก็ยากเย็น พอไม่มีใครคุยด้วย ก็เครียด
..
วางเป้าหมายให้ชีวิต หาอะไรทำซะ มีภาระขึ้นมา เดี๋ยวก็หายเหงาไปเอง
โชคดีครับ
..

ถูกใจให้พอยต์

ผิดเป็นครู ถูกเป็นนักเรียน

Li_LanHua ถูกใจ, ความเหงาล้อมเราไว้หมดแล้ว ถูกใจ, Babiebabe2020 ถูกใจ, เจ็บเพื่อเข้าใจ ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 911805 ถูกใจ, หนุ่มตี๋ผู้ซึ่งยังมีความหวัง ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 2455028 หลงรัก, Deceptive Hero ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 722436 ถูกใจ, วันลิตเติลทู ถูกใจรวมถึงอีก 31 คน ร่วมแสดงความรู้สึก

ความคิดเห็นที่ 6

คือ ของผมเนีย ตั้งแต่ครอบครัวแตกแยก ผมก็รู้สึกแบบเดียวกับคุณเลย เป็นเดือนๆ แล้วก็ไปอ่านหนังสือ เกี่ยวกับพวกนักธุรกิจได้รู้ว่าชีวิตเขาเป็นยังไง เดินไปตามสลัม เจอคนมากมายที่แย่กว่าเรามาก ดูข่าวคนที่พ่อแม่แยกกันแล้วก็ ลุกขึ้นสู้ มีชีวิตที่ดีขึ้นมา ได้เดินไปทำบุญ ก็เลยฉุกคิดมาได้ว่าเออ บ้านเราก็มี เงินทองเราก็ไม่ได้น้อยไปกว่าใคร แค่ไม่มากมายมหาศาล เลยพยายามตั้งสติ และนอนถามตัวเองว่า เป้าหมายในชีวิตตอนแรก ของเราคืออะไรวะ อะไรที่เราชอบวะ

ทำไมไม่ทำตามความฝันวะ

มานั่งเศร้าทำเหียอะไร วันเวลาผ่านไปก็เสียไปเปล่าๆ

ช่วงชีวิตตอนนั้น เลวร้ายมากๆ ในมุมมองที่เลวร้าย แต่มันจะดีมากๆ ในอีกมุมมองนึง

อย่ายึดติดอะไรมาก

ไม่มีอะไรถูกอะไรผิด

ผมไม่รู้หรอกว่าคุณเจอเรื่องอะไรมาทำให้คุณนั่งเศร้าสมเพชตัวเองแบบนี้
แต่มันไม่หน้าสมเพชไปกว่าการปล่อยให้ตัวเองจมอยู่กับความทุกข์
และชีวิตที่ขุดหลุมฝั่งศพตัวเอง

ฟื้นขึ้นมาได้แล้ว ตื่นขึ้นมาทำตามความฝัน ชีวิตต้องดำเนินต่อไป ทุกวัน