สวัสดีค่ะเป็นกระทู้แรกนะคะอยากจะมาเขียนแชร์ประสบการณ์ตัวเองบ้างค่ะ
ขอรับคำด่าและความคิดเห็นทุกอย่างค่ะเพราะที่ผ่านมาก็ถือว่าเป็นบทเรียนชีวิตที่ดีให้กับตัวเองค่ะ
ขอเกริ่นยาวนะคะ จะได้มีแบคกราวพองามว่ามาคบกันยังไง

สมมติว่าเราชื่อแอนนะคะ แฟนเราชื่อต่อ และผู้หญิงอีกนางชื่อมีนค่ะ

ตอนนั้นเราเพิ่งเรียนจบ ปตรี จาก ม เอกชนแห่งนึงค่ะ สมัครงานที่ บ.​นี่เป็นที่แรกบริษัทค่อนข้างใหญ่ไม่ขอเอ่ยชื่อนะคะเดี๋ยวเจ้าตัวรู้
ทำงานมาได้สองสามเดือนก็มี ผจก ต่างแผนกชื่อพี่ต่อมาชวนคุยบ่อยๆ
หน้าตาก็งั้นๆแต่คารมดี รุ้จักพูดรู้จักจีบ ตอนนั้นเราเฉยๆ ไม่สเปคปากดียังไงก็ไม่สน มีแฟนหรือเปล่าเราก็ไม่เคยถาม ไม่ได้แคร์ไร

ตอนบ่ายๆออฟฟิซเรามีสาวยาคูลท์มาขายเค้าก็สั่งไว้ว่าทุกวันให้เอามาส่งให้โต๊ะเราด้วยขวดนึงเค้าจ่ายตังให้
สาวยาคูลไม่ยอมรับตังค์เรา
ทุกวันเราจะเดินเอาตังไปวางบนโต๊ะเค้าหกบาท คืน ไม่รับ ไม่ต้องมาจ่ายให้

(แต่แอบหลงดีใจเล็กๆเหมือนมีคนมาจีบ)

แต่พี่ต่อก็สั่งให้เหมือนเดิมอยุ่สองเดือนจนบางครั้งเราต้องซื้อขนมไปคืนแทนที่จะคืนตัง

ผ่านมาสองเดือนคุณย่าเราเข้ารพ วันเสาร์เราก็ไปเฝ้าเราเครียดมากกลัวท่านจะเสียเพราะท่านแก่แล้วละเราก็สนิทกับย่าเรามาก
พี่ต่ออยู่ๆโทรมาถามทางพอดีอยุ่แถวละแวกบ้านเรา (เคยบอกเค้าว่าบ้านเราอยุ่แถวไหน) แล้วก็ถามว่าเราทำไรอยู่
เราก็บอกไปว่าอยู่กับย่าที่ รพ เส้าใจมากเพราะคุณย่าไม่สบายหนัก
พี่เค้าก็แสดงความเป็นห่วง แล้วก็เริ่มเล่าว่าเค้าสนิทกับยายเค้าเหมือนกันไปเยี่ยมท่านเกือบทุกเสารอาทิตย
ตอนนั้นเรารุ้สึกว่าอบอุ่นจังผุ้ชายคนนี้ หายากนะผุ้ชายสมัยนี้ที่หมั้นไปเยี่ยมญาติผู้ใหญ่

เราก็อธิบายทางที่เค้าจะไปแล้วก็วางสายบอกพี่เค้าว่าขออยุ่กับคุณย่าก่อนนะ
พอตอนเย็นพี่เค้าก้ส่งข้อความมาว่าพี่กำลังกลับบ้าน
"แอนบอกทางเก่งมากนะทำพี่ขับรถหลงอยุ่นานเลยเมื่อตอนกลางวันไม่กลัาโทรรบกวนอีกเห็นอยู่กับย่า"

เราเลยโทรกลับไปขอโทษที่ตัดสายเมื่อตอนกลางวันแต่ตอนนี้คุยได้ละ คราวนี้คุยกันอยุ่สองชั่วโมงเรื่องสัพเพเหระ
เรารุ้สึกว่าพี่ต่อมีความเปนผู้ใหญ่มาก (อันนี้ชอบนะฮะ ผู้หญฺิงหลายคนก็คงชอบเหมือนเรา)​
แต่ก็คงต้องอย่างงั้นล่ะอายุห่างกันแปดปีจะไม่ให้รุ้สึกเค้าเปนผู้ใหญ่กว่ายังไง

วันอาทิตยไม่ได้คุยกัน แต่พอกลับไปทำงานวันจันทร์เจอกัน พี่เค้าเลยทักทาย
แล้วก็ถามว่าเย็นนี้ทำไรจะไปเดินดูของให้แม่ (น่ารักจุงดูของให้แม่) ถามว่าแอนว่างไปเดินเป็นเพื่อนไหม
เราเลยถามไปว่า ทำไมไม่ชวนแฟนตัวเอง (หลอกถามเค้าอีก) เค้าตอบว่า "แฟนที่ไหน ใครมีแฟน?"
เราก็บอกไปว่าอ่าวนึกว่ามีแฟน อายุเลขสามต้นๆไม่มีแฟนอีก เค้าตอบว่าหาคนที่ใช่ไม่เจอ ตกลงจะมาเดินด้วยไหม

เราบอกว่าไม่ว่าง เค้าก็ไม่ได้ตื้อไร  แต่ตอนนั้นรุ้สึกว่าเอ้ะยังไงกัน จีบฉันใช่ม้ายยยล่าาาาา

วันอังคารเจอกัน ก็คุยปกติ งานเรากับเค้าไม่เกี่ยวข้องกันพอเจอกันเรื่องคุยมันเลยเป็นเรื่องสัพเพเหระตลอดไม่มีเรื่องงาน
เค้าถามว่าไปกินกลางวันที่ไหนเราบอกไม่มีแพลนเค้าเลยชวน เราก็โอเคไปก็ได้
เค้าขอไปกินนอกตึกบอกว่าไม่อยากให้คนในออฟฟิซเห็นเอาไปนินทา เราก็โอเคแอบเห็นด้วย

ออกไปกินกันสองคนคุยกันเรื่องโน้นเรื่องนี้เรายิ่งชอบพี่เค้าไปใหญ่
ทำไมความคิดคำพูดคำจามันดีไปหมดเหมือนคนนี้แหละที่เราตามหามา
พุดตามตรงนี่ไม่ใช่คนแรกๆที่เราคบกัน เราก็ผ่านผุ้ชายและอกหักมาแล้วหลายครั้งเราคิดว่าเราคงไม่หลงอีก

ตอนเย็นพี่ต่ออาสาไปส่งบ้านบอกว่าจะผ่านไปแถวนั้น (เรานีกในใจว่าเนียนนะ แต่ไปค่ะ)
เราไม่ได้ขับรถค่ะปกตินั่งรถไฟฟ้ากลับบ้านตลอด
ระหว่างทางพี่เค้าถามว่าหิวมั้ย เค้าหิวนิดๆ แวะกินไรแถวบ้านเราก่อนมั้ย เราก็หิวนะ ก็ชอบพี่อะ >.<
ไม่หิวก็หิวอะ เลยไปกินข้าวกัน
เสร็จพี่เค้าก็ไปส่งบ้าน กลับไปก็ไปฝันหวานนิดๆหน่อยๆว่ากินทั้งกลางวันทั้งตอนเย็น

แอร้ยยยยยย (กินข้าวนะ อย่าคิดไปไกล)

เรื่องก็มาเกิดกันตรงนี้แหละ เดี๋ยวมาพิมพ์ต่อนะคะ