ขอปรึกษาหน่อยค่ะ

คือเวลาปฏิบัติธรรม เกิดมีความคิดลามก กับ สิ่งศักสิทธ์.  (เมื่อก่อนปฏิบัติธรรมก็ชอบดูอ่านเสพเกี่ยวกับเรื่องลามกเหมือนวัยรุ่นปกติ แต่ตอนนี้พยายามไม่แตะไม่ยุ่งเกี่ยว) ตอนแรกก็กลัวมาก กลุ้มใจมาก  แล้วก็ลองสอบถามครูบาอาจารย์ ว่าดิฉันเป็นแบบนี้ๆ คิดไม่ดีหลายๆอย่าง. บอกไปแค่คิดไม่ดีกับพระ (แต่ไม่ได้บอกรายละเอียดท่านว่าเรื่องไหน เพราะอาย) ท่านเลยถามว่า.'  เธอคิดหรือความคิดมันคิด ' ดิฉันก็เลยตอบไปว่า 'ดิฉันคิดเหรอเจ้าคะ?? ' แล้วก็ถามท่านว่า'ดิฉันจะบาปไหม'. ท่านเลยตอบว่า ไม่บาป เพราะความคิดไม่ใช่เรา แต่ถ้าเธอยังเศร้า ติดอยู่แบบนี้แหล่ะบาป  ก็พอรู้ว่าไม่บาปก็เลยสบายใจช่วงนั้นความคิดแบบนี้ก็เข้ามาแต่ดิฉันไม่ค่อยกังวล เพราะได้ฟังที่ท่านพูด >>แต่ปัญหาอยู่ที่ พื้นฐานพอรับฟังหาขัอมูลอะไรมา ดิฉันจะเป็นคนเก็บมาคิดและขี้กลัว เขาบอกกันว่าถ้าไม่เจตนาก็ไม่ต้องกลัว. ดิฉันเลยกลัวว่าตัวเองเจตนาไหม?? พอมันเจออะไร ที่เกี่ยวกับพระก็นึกขึ้นมาทุกที. อยากเอาความคิดแบบนี้ออกไป >>>ดิฉันตอนปฏิบัติธรรม รับศีล8 ผิดศีลหลายข้อ ทั้งข้อพูดปด ละก็ทาครีม ละก็ห้ามใจตัวเองไม่ไหวกับการช่วยตัวเอง(ศีลข้อสาม). ตอนนั้นคิดว่าตัวเองไม่ผิดจริงๆเพราะคิดว่าต้องมีการร่วมเพศ >> เมื่อก่อนเคยคุยกะแฟนคนอื่น แนวๆกิ้กๆค่ะ คือใจอยากแย่งแต่ไม่ทำ รอแต่ว่า หากเค้าทิ้งแฟนมา คบกับเราเราก็ไม่ผิด แล้วก็เจอแต่คนที่ทำให้เจ็บช้ำน้ำใจ ตอนนี้ไม่คิดจะทำอีกแล้วค่ะ. ดิฉันจะแก้อย่างไร ทุกอย่างที่บอกมาเป็นความจริงไม่ได่แต่งเรื่องแต่อย่างใด. อยากจะล้างตรงนี้ออกไป   >>>>>>>คำว่าเจตนาคืออะไร. ?????แล้วก็ตอนเด็กๆนี่เถียงพ่อแม่หนักมาก เป็นคนขี้โกรธ. อิจฉา ริษยา (ตอนนี้พยายามสู้และขจัดนิสัยร้ายๆของตนเอง)ชอบทำให้พ่อแม่เสียใจร้องไห้เพราะดื้อ แต่ไม่เคยคิดทำร้ายท่านนะคะ กราบเท้าท่านหลายครั้งและตั้งใจว่า นับจากนี้เวลาทำอะไร จะอดทน แต่เมื่อก่อนคือไม่ยอมพ่อแม่เลย หลังจากนี้สาบานกับตนเองว่า ไม่ว่ายังไงจะไม่ทำให้แม่พ่อเสียใจอีก ละก็เพิ่งโทรชวนพ่อแม่ไปปฏิบัติธรรม  (แม่บอกว่า เป็นผู้ใหญ่ขึ้นเยอะ คือดิฉันพยายามอดทนให้ไม่เถียงแม่ค่ะ) อยากล้างความผิดนี้ไม่ว่านานเท่าไรก็จะทน แต่กลัวตัวเองจะอยู่ในพุทธศาสนาไม่ได้ ไม่อยากไปไกลจากพุทธศาสนา .คนเลวๆอย่างดิฉันจะปฏิบัติธรรมขึ้นไหมคะ เวลาอิจฉาใครแล้วมันทุกข์ โกรธแล้วทุกข์ รู้ว่าตัวเองเป็นคนแย่มาก เมื่อก่อนนี้ไม่ยอมรับเลย ไม่เคยรู้เลยว่าตัวเองมีนิสัยแบบนี้ ตอนนี้เวลาโกรธก็พยายามอดทนค่ะ มันจะวาบๆเหมือนใจหาย แต่ไม่แสดงออกทางวาจา กาย แต่เมื่อก่อนนี่จะวีน และด่ากลับตรงนั้นเลย  จะสู้ให้ถึงที่สุด ขอคำแนะนำทีค่ะ ตอนนี้พยายามรักษาศีล5 และก็สวดมนต์เช้าเย็นค่ะ