ถามตามหัวข้อเลยค่ะ
วันก่อนคุยกับเพื่อนเรื่องเป้าหมายของการศึกษา แล้วพบเรื่องน่าสนใจว่า เรื่องบางเรื่องตอนเด็ก ๆ เราเรียนไปโดยไม่รู้เลยว่าจะเรียนไปทำไม
พอโตมาเรียนมหาวิทยาลัยหรือทำงานแล้วถึงเพิ่งจะเห็นความสำคัญ แต่มันก็สายไปแล้วเพราะตอนที่เรียนไม่รู้จะจำไปทำไมเลยไม่ได้ตั้งใจจดจำเอาไว้
เช่น เรื่องเรขาคณิต เพื่อนเราเล่าให้ฟังว่า เคยถามครูว่าเรียนไปทำไม ตอนนั้นครูตอบได้แค่ว่ามันเป็นพื้นฐานของภาคตัดกรวยที่ต้องเรียนตอนม. ปลาย
แต่พอมาเรียนม.ปลาย ก็ยังไม่เข้าใจว่าจะเรียนภาคตัดกรวยไปทำไม ต้องรอจนกระทั่งทำงานเป็นสถาปนิกนี่แหละ ถึงได้เข้าใจว่า อ๋อ ภาคตัดกรวยเอามาหาพื้นที่รูปทรงพิลึก ๆ ของตึกได้ คำนวณพื้นที่ได้ก็คำนวณวัสดุที่ต้องใช้ได้
เราเองเรียนทางภาษามา ตอนเด็ก ๆ ไม่เข้าใจว่าจะเรียนเขียนจดหมายราชการไปทำไม ย้ำอยู่ได้ ก็แหม เด็ก ๆ เราก็คิดว่าคงไม่ได้เขียนถึงองค์กรอะไรหรอกมั้ง น่ะค่ะ
ปรากฏพอทำงานจริง ๆ ต้องเขียนอะไรพวกนี้เยอะมาก เหมือนโดนลงโทษเลย ก็มานั่งเสียใจว่า นี่แหละน้า เพราะไม่ตั้งใจเรียนก็เลยต้องมาเรียนรู้ใหม่เองอีกรอบหนึ่ง เสียเวลาอีก
ก็เลยอยากรู้ว่า ใครเคยเจอเรื่องประมาณนี้บ้าง หรือเห็นว่าเรื่องที่เรียนไป ไม่ได้ใช้ ไม่น่าเสียเวลาเรียนเลย น่าจะเอาเวลาไปเรียนอย่างอื่น มีใครเคยรู้สึกแบบนี้มั่งมั้ยคะ?
คือ เราอยากให้กระทู้นี้เป็นที่ระบายความเสียดายที่ไม่ตั้งใจเรียนน่ะ (555)
เผื่อครูมาอ่านจะได้อธิบายให้นักเรียนฟังได้ว่าเรียนนี่นั่นนู่นไปทำไม
และเผื่อเด็ก ๆ มาอ่านก็จะได้เห็นความสำคัญของสิ่งที่กำลังเรียนอยู่บ้างนะคะ ;)
[ชวนคุย] มีเรื่องอะไรบ้าง ที่โตมาแล้วเพิ่งจะรู้ว่าเรียนไปทำไม
วันก่อนคุยกับเพื่อนเรื่องเป้าหมายของการศึกษา แล้วพบเรื่องน่าสนใจว่า เรื่องบางเรื่องตอนเด็ก ๆ เราเรียนไปโดยไม่รู้เลยว่าจะเรียนไปทำไม
พอโตมาเรียนมหาวิทยาลัยหรือทำงานแล้วถึงเพิ่งจะเห็นความสำคัญ แต่มันก็สายไปแล้วเพราะตอนที่เรียนไม่รู้จะจำไปทำไมเลยไม่ได้ตั้งใจจดจำเอาไว้
เช่น เรื่องเรขาคณิต เพื่อนเราเล่าให้ฟังว่า เคยถามครูว่าเรียนไปทำไม ตอนนั้นครูตอบได้แค่ว่ามันเป็นพื้นฐานของภาคตัดกรวยที่ต้องเรียนตอนม. ปลาย
แต่พอมาเรียนม.ปลาย ก็ยังไม่เข้าใจว่าจะเรียนภาคตัดกรวยไปทำไม ต้องรอจนกระทั่งทำงานเป็นสถาปนิกนี่แหละ ถึงได้เข้าใจว่า อ๋อ ภาคตัดกรวยเอามาหาพื้นที่รูปทรงพิลึก ๆ ของตึกได้ คำนวณพื้นที่ได้ก็คำนวณวัสดุที่ต้องใช้ได้
เราเองเรียนทางภาษามา ตอนเด็ก ๆ ไม่เข้าใจว่าจะเรียนเขียนจดหมายราชการไปทำไม ย้ำอยู่ได้ ก็แหม เด็ก ๆ เราก็คิดว่าคงไม่ได้เขียนถึงองค์กรอะไรหรอกมั้ง น่ะค่ะ
ปรากฏพอทำงานจริง ๆ ต้องเขียนอะไรพวกนี้เยอะมาก เหมือนโดนลงโทษเลย ก็มานั่งเสียใจว่า นี่แหละน้า เพราะไม่ตั้งใจเรียนก็เลยต้องมาเรียนรู้ใหม่เองอีกรอบหนึ่ง เสียเวลาอีก
ก็เลยอยากรู้ว่า ใครเคยเจอเรื่องประมาณนี้บ้าง หรือเห็นว่าเรื่องที่เรียนไป ไม่ได้ใช้ ไม่น่าเสียเวลาเรียนเลย น่าจะเอาเวลาไปเรียนอย่างอื่น มีใครเคยรู้สึกแบบนี้มั่งมั้ยคะ?
คือ เราอยากให้กระทู้นี้เป็นที่ระบายความเสียดายที่ไม่ตั้งใจเรียนน่ะ (555)
เผื่อครูมาอ่านจะได้อธิบายให้นักเรียนฟังได้ว่าเรียนนี่นั่นนู่นไปทำไม
และเผื่อเด็ก ๆ มาอ่านก็จะได้เห็นความสำคัญของสิ่งที่กำลังเรียนอยู่บ้างนะคะ ;)