ออกตัวก่อนเลยนะคะ เพื่อนฝากมาตั้ง กระทู้ เพราะอยากให้ทุกคนได้ลองอ่านเรื่องราวที่ได้เจอมาค่ะ
กระทู้นี้เป็นความตั้งใจที่อยากจะเล่าเเค่นั้นค่ะ ไม่มีอะไร เจ้าของกระทู้เป็นตุ๊ดที่สวยเเละโหดมากคนหนึ่งที่มีสัมผัสกับเรื่องนี้ได้บ้าง
กระทู้นี้ถูกพิมในเฟสบุ๊คไว้ก่อนเเละนำมาเล่าในพันทิป คนอ่านไม่ต้องกลัวว่าจะไปเลี้ยงลูก เเม่ตาม หนีตามผัว หรือรอเชคเรตติ้ง
ไม่ต้องมาคอยปักหมุดกันให้เมื่อยมือ หรือกระเเทก F5 รัวๆให้เเป้นเเตกเเต่อย่างใด
เริ่มเลยแล้วกันนะคะ ****
เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อเจ้าของกระทู้เรียนจบเเละได้ออกไปทำงานที่จังหวัด ......... เนื่องด้วย จขกท เป็นเด็กกรุงเทพโดยกำเนิด
วันที่สัมภาษณ์ผ่านงานเสร็จ หัวหน้าฝ่ายบุคคลก็ได้ให้คนขับรถพาไปดูบ้านพักบริษัทก่อน ซึ่งการเดินทางไปดูก็จะมีเจ้าหน้าที่
ของบริษัท ไปด้วยอีก 1 คน โดยระหว่างที่นั่งรถไปบ้านพัก นี่ก็ซักถามคนขับรถเกี่ยวกับบ้านพัก คนขับรถก็เลยเล่าว่า บ้านพักหลังนี้น่ะ
เมื่อก่อนเคยมีหัวหน้าเคยพักอยู่เเต่ว่าเขาลาออกไปเเล้วประมาณ 4-5 เดือน หลังจากนั้นก็ไม่มีใครมาอยู่อีกเลย เพราะพนักงานที่มาใหม่ก็
จะไปอยู่กันที่บ้านหลังอื่น ซึ่งก็จะไปเบียดๆ กันอยู่ประมาณ 4 -5 คน ต่อหลัง
ตอนนั้นก็ฉุกคิดขึ้นมาเเล้วนะ ว่าบ้ากันรึเปล่าวะ บ้านหลังนี้มี 3 ห้อง อยู่ได้ประมาณ 5 คน คือเบียดๆแต่ก็อยู่ได้ ถ้าอยู่ 3 คน
คือ สบายๆเลย เเล้วทำไมจะต้องไปเบียดอยู่บ้านหลังอื่น พอถึงที่บ้านพักบริษัท บ้านหลังนี้อยู่ในหมู่บ้านเเห่งหนึ่ง เมื่อมองดูบ้าน
จากภายนอก บ้านจะค่อนข้างโทรมเล็กน้อย
แต่เมื่อเปิดบ้านเข้าไปนี่แบบโทรมยิ่งกว่า เพราะจากที่บอกคือไม่มีคนอยู่ 4-5 เดือน เเต่ครั้งเเรกที่ได้เดินเข้าไปนั้น
มันเหมือนกับว่าไม่มีคนอยู่มาเป็นปีๆ ฝุ่นเกาะ หยากไย่เต็มไปหมด นี่ก็ไม่รอช้าเริ่มเดินสำรวจรอบๆบ้านเเละห้องนอนต่างๆ
เเละได้ถามเจ้าหน้าที่ที่มาด้วยว่าเลือกห้องนอนได้เลยไหม เจ้าหน้าที่ก็ยังดูเป็นเด็กใหม่น่าจะยังอยู่มาได้ไม่นาน
เขาก็บอกว่าให้เลือกได้เลย เราก็ไม่รอช้าเลือก ห้องใหญ่เลยจ้า เพราะเป็นห้องเดียวที่สมบูรณ์ที่สุดในขณะนั้น
**** ขอนอกเรื่อง อธิบายห้องในบ้านก่อนนะ ห้องที่นี้มี 3 ห้องนอน 2 ห้องน้ำบนล่าง
ห้องนอนมี 3 ขนาด เล็ก กลาง ใหญ่
ห้องเล็ก จะติดกับระเบียงจิ๋วหน้าบ้าน เเต่หน้าต่างไม่มีมุ้งลวด เเละประตูปิดไม่ค่อยจะได้ ต้องใช้พลังภายในตบๆ ทุบๆ
ห้องกลาง เเอรเสีย ฝ้าหาย ไฟไม่มี ประตุปิดไม่ได้ มีซากเเอร์เก่า กองอยุ่ สรุปคือ อิสองห้องบนอยู่ไม่ได้
และ ห้องใหญ่ เป็นห้องที่สมบูรณ์ที่สุดเเล้ว ประตูปิดได้ หน้าต่างครบ มุ้งลวดมี เเต่ติดอย่างเดียว
ตรงที่อยู่ตำเเหน่งหลังบ้าน เเละช่วงบ่ายเเดดจะร้อนมาก เเละตำเเหน่งนั้นมีต้นลั่นทมที่สูงพอๆกับบ้าน 2 ชั้น
ซึ่งเป็นต้นไม้ที่ใหญ่มากตั้งอยู่ และแปลนชั้น 2 จะเป็นดังนี้ ห้องนอนเล็กติดกับห้องกลาง ห้องนอนกลางอีกด้านติดกับห้องน้ำ
และห้องนอนใหญ่ติดกับห้องน้ำ สรุป คือ เลือกนอนห้องนอนใหญ่เพราะคิดว่าเป็นห้องที่พร้อมอยู่ที่สุด
หลังจากเดินสำรวจด้านบนเสร็จก็เดินกลับลงมาที่ข้างล่างก็จะเจอตู้ไม้ 1 หลังเป็นคล้ายๆตู้เสื้อผ้า อยู่กลางบ้าน
ซึ่งตู้นี้ล็อคอยู่ก็เลยไปถามคนขับรถว่า ทำไมตู้นี้ต้องตั้งตรงนี้ ก็ได้แค่คำตอบว่า บ้านนี้เป็นบ้านเช่า เจ้าของเขาไม่ให้ย้ายตู้นี้
ไปไหนเด็ดขาด!! ให้วางตรงนี้เท่านั้น [ในใจเเบบ ชิ_หายละ เปิดก็ไม่ได้แล้วอะไรอยู่ในตู้หวะ]
หลังจากสำรวจบ้านและเลือกห้องนอนเสร็จ ก็กลับกรุงเทพเเละเตรียมตัวเก็บของเพื่อย้ายมาอยู่ที่บ้านพัก
วันเเรกที่ขนของเขาบ้านพัก ก็ขนกันมาทั้งบ้าน มีพ่อเเม่ พี่ชาย พี่สะใภ้และ หลานๆ มาช่วยกันทำความสะอาดบ้านให้ใหม่
สะอาดหมดทุกซอกมุม เพราะบริษัทไม่ทำอะไรให้เลย ทำตั้งเเต่เช้ายันเกือบเย็น สรุปทำเสร็จก็กลับกรุงเทพก่อน
เพราะอยากกลับไปนอนบ้านอีกคืนก่อนที่จะไม่ได้กลับอีกนาน เเละคิดว่าวันพรุ่งนี้ก็ค่อยกลับมาเริ่มพักที่นี้
พอพ้นวัน ก็เที่ยวเล่นตามห้างหาของใช้เล็กๆน้อยๆติดมือกลับไปเข้าบ้านพัก พอตกเย็นก็นั่งรถตู้กลับเพื่อไปบ้านพัก
ตอนที่กลับเข้าบ้านพักนั้นเป็นครั้งเเรกที่ได้เข้าไปในบ้านตอนมืด ครั้งเเรกที่เดินเข้าบ้านพัก นี่คิดเลย อืมดี เยี่ยมมาก
นี่มันสัมผัสได้ว่าเหมือนบ้านร้างชัดๆ จะอยู่ไหวไหมฟร้ะ และเมื่อเปิดประตูบ้านเข้าไป
***ขอธิบายเเปลนบ้านไปด้วยนะ จะได้เข้าใจมากขึ้น
บ้านเป็นสี่เหลี่ยมผืนผ้าเเนวนอน มุมขวาล่างเป็นประตูไม้เปิดเข้าบ้าน มุมซ้ายเป็นประตูกระจก พอเปิดประตูไม้เข้าไป
มองขวาจะเจอห้องน้ำชั้นล่าง หันซ้ายจะเจอตู้ไม้ที่ตั้งอยุ่กลางบ้าน เเละขวาสุดถัดจากห้องน้ำจะเป็นบันไดขึ้นชั้น 2 ***
หลังจากที่ไขประตูบ้านเข้าไปนั้น สิ่งเเรกที่เจอ คือ เห็นเป็นเงาคนผู้ชายรูปค่างค่อนข้างใหญ่นั่งอยู่ที่บันได
วินาทีนั้นที่ได้เห็นนี่ถึงกับต้องถอยหลัง เพื่อมาตั้งสติ และหันไปมองอีกรอบ แต่หลังจากหันไปมองอีกรอบก็ไม่เห็นอะไรเเล้ว
ก็เลยเดินขึ้นบ้านไปใสๆไม่คิดอะไรมาก คืนนั้นก็นอนหลับปกติเเต่ก็รู้สึกระเเวงบ้างเเต่ก็หลับเพราะเหนื่อยอะและเพลียเดินทางด้วย
จากนี้จะเล่าเป็นฉากๆที่เจอเเล้วกันนะคะ เพราะว่าเรียงลำดับเหตุการณ์อาจจะไม่ถูกต้องเท่าไหร่ หลังจากอยู่ไปได้ 2 วัน
เจ้าหน้าที่ก็มาเเจ้งว่าจะมีคนมีตำเเหน่งสูงกว่าเรามาพักด้วย ขอให้ย้ายห้องไปห้องเล็กเขาจะซ่อมมุ้งลวดกับประตูให้
สรุป มุ้งลวดซ้อมเเบบเหี้ยมมมม มากเหมือนเอามาปะๆเฉยๆ จับเเล้วก็หลุด เอาง่ายๆคือ ห้ามไปยุ่งนั้นเอง แล้วก็ประตูห้องล็อคได้ละ
แค่นี้ก็ถือว่าโอเครรร โล่งใจไปในระดับหนึ่ง หลังจากนั้นก็รีบย้ายของออก เพราะดีใจจะมีเพื่อนอยู่ด้วยเเล้วไม่เหงา
เเต่หลังจากนั้นอยู่ไปได้ประมาณ 1 สัปดาห์ บ้านพักมันไม่มีคนมาอยู่นานอะ หลอดไฟก็เลยขาด เเละก็เป็นปกติที่
ทุกเช้าน้ำมักจะไม่ไหล T_T เศร้ามาก ชีวิตตุ๊ด สรุปไฟที่เปิดได้ตอนนี้ คือ ไฟของห้องนอนห้องเล็ก
ไฟห้องน้ำชั้นล่าง และชั้นล่างทั้งหมด สรุปชั้นบนเปิดไฟได้ในห้องนอนที่เดียว
[ ที่เปิดได้เพราะไปโขมยหลอดไฟห้องใหญ่มาติดห้องนอนเล็ก ของห้องเล็กจริงๆไฟเปิดไม่ติด ]
เหตุการณ์มันจะแรงก็ตรงอิหลังจากไฟดับนี่แหละ เหตุการณ์ระทึกระทวยก็ตามมาเป็นช็อตๆ
ขอบอกว่า จขกท ได้ขอแอบใช้ห้องใหญ่ก่อนที่จะคนเข้ามาอยู่ โดยเอาห้องใหญ่มาเอาเป็นห้องตากผ้าและวางเสื้อผ้าก่อน
จขกท ก็เเจ้งช่างของบริษัทให้มาซ่อมไฟเเล้วถึง 2 ครั้ง ซึ่งทุกครั้งพนักงานจะเข้ามาซ่อมไฟในบ้านในตอนกลางวันที่เราทำงานอยู่
เเละก็จะกลับมาบอกเราว่า ไฟเปิดได้ปกติดีไม่มีอะไรเสีย เเต่พอกลับไปไฟมันก็เสีย เป็นเเบบนี้ถึง 2 รอบ
หลังจากเลิกงาน ตอนนี้ยังเป็นช่วงที่ไฟยังดับอยู่นะ จขกท ก็ขยันทำงานโอทีไง กลับดึกงี้ กลับถึงบ้านพัก 3-4 ทุ่มเเล้ว
ก็ยังเจอต้อนรับเหมือนเดิมเลยจ้า เปิดประตูไม้มาก็มาเจอนั่งต้อนรับอยู่หน้าบ้าน รอบนี้พอตั้งสติได้เเล้ว ก็มองไปอีกรอบ
และพอมองดีๆก็ไม่เห็นอะไรเเล้ว หลังจากนั้นก็นอนอืด นอนเล่นในห้องอยู่ซักพักใหญ่ๆ ก่อนจะออกมาอาบน้ำ
และด้วยความที่ไฟดับ ต้องใช้ไอโฟนจ้า เปิดเเฟลชเพื่อความอยู่รอดในการอาบน้ำ เพราะมืดจริงๆมองอะไรไม่เห็นเลย
ในขณะที่กำลังล้างหน้าอยู่หน้ากระจกก็ทำธุระปกติไง เเต่พอเงยหน้าขึ้นมองกระจก สิ่งที่เห็นไม่ใช่เเค่หน้า จขกท นะ
เเต่เห็นผู้หญิงผมยาวกำลังเดินเข้าไปในห้องน้ำ [ ห้องน้ำเป็นเเนวยาว เปิดประตูมาเจอ ที่ล้างหน้าก่อนเลย ]
วินาทีนั้น คือ ไม่อาบมันละน้งน้ำ วิ่งค่ะวิ่งกลับเข้าห้อง
หลังจากนั้นวันนั้นไม่เคยกลับบ้านช้า หรืออยู่ทำโอทีเลย ถ้าอยู่ทำโอทีวันไหน เเสดงว่าคืนนั้นไม่ได้อาบน้ำ
ล้างหน้าในห้องนอนเอา ถึงบ้านพักมุ่งตรงขึ้นห้องนอนเลยไม่เคยออกไปตอนกลางคืน จะฉี่ก็ฉี่ในห้อง ล้างหน้าในห้อง
ทุกอย่างนี่คือทำอยู่ในห้องนอน อ่อลืมบอกไปหนึ่งอย่าง เราเอายันต์ของพระที่นับที่เเขวนไว้หน้าห้องนอนแล้วนะคะ
สิ่งตกใจสิ่งต่อมาคือ เจอจดหมายจากกรมตำรวจ เหมือนเป็นจดหมายเเจ้งเงินที่ได้รับของตำรวจที่เสียชีวิตเเล้วอะคะ
ตอนนั้นคือ ช็อค !!! อ้าว ใครตายวะ เขาคือใคร เป็นอะไรกับบ้านนี้ นี่ตูเงิบนะ หลังจากนั้นก็แบบไม่ได้ละ อยากรู้ไรสักอย่าง
เลยไปตีซี้กับป้าร้านขายของในหมู่บ้าน สรุปได้ความว่า บ้านหลังนี้เมื่อก่อนมีผัวเมียอาศัยอยู่ ผัวเป็นตำรวจ เมียเป็นพยาบาล
เเต่ไม่ได้ถามความต่อว่าอะไรยังไง เพราะได้ยินเเค่นั้นก็พอละจ้ะ เดินกลับบ้านเเล้วววววว
หลังจากอยู่ในบ้านนี้ทุกวัน ก็จะมีสิ่งที่คุ้นชิน คือ การวิ่งเล่นในบ้าน ช่วงประมาณ 4-5 ทุ่ม คือ บริเวณบันไดบ้านเนี่ยยย
จะได้ยินเสียงเหมือนมีคนเดินขึ้นลงอยู่บ่อยๆ บางวันหนักข้อจ้า ถึงขั้นมาเคาะประตูห้อง เเละที่ จขกท รู้สึกไม่ไหวเเล้วววว
ก็คือ อย่างที่เล่าตอนเเรกอะ ห้องเล็กจะติดกับห้องกลาง ซึ่งมันว่างตอนนี้ยังไม่มีคนอยู่ คืนนั้นก็นอนอ่านการ์ตูน
หัวเตียงนอนก็วางอยู่ชิดกำเเพงที่ติดกับห้องกลาง ก็ได้ยินเสียงเคาะผ่านกำแพงมาจ้าาา
เสียงแบบ ตึก ตึก ตึก ซึ่งนี่ก็คิดใครรรร ใคร มาเคาะหวะ เเต่พอตั้งสติได้ก็เริ่มคิด นี่เราอยู่บ้านคนเดียวนี่หว่า ละใครเคาะ?
คืนนั้นนี่จำได้ว่ากลัวสุดๆ คือ ถามเพื่อนทุกคนทางแชทเลยจ้า ว่าจะเอายังไงกับชีวิตดี ทุกคนก็บอกให้ออกเหอะ ไม่ไหวละ
ตอนนี้บางคนอาจจะคิดนี่ขนาดเเค่บ้านพักบริษัท เจอขนาดนี้ออกไหม เเต่บอกเลยค่ะ ตุ๊ดงกค่ะ งกที่จะอยู่บริษัทนี้
เพราะมีบ้านพักฟรี มีรถรับ - ส่งจากตรงนี้ มีสวัสดิการเยอะแยะ บอกเลยถ้าไม่มีตรงนี้ก็ไม่คิดจะมาทำ
เเต่เหตุการณ์หลังจากนี้คือ ที่สุด!!!! คืนนั้นเข้านอน หลับฝันตามปกติ มีเสียงวิ่งเล่นบ้าง เคาะประตูบ้าง
แต่ขอบอกไว้เลยว่านี่เป็นสิ่งปกติที่เจอจนคุ้นชิน ตั้งแต่การอาศัยในห้องที่ไฟดับ ไม่ได้รับการซ่อมเเซม
ขอบอกว่าอยู่ในบ้านที่มีไฟดวงเดียวในห้องนอนนั้นอยู่มาประมาณ 2 เดือนค่ะ ชินค่ะ พอตอนนี้มานึกถึงตอนนั้นรู้สึกได้ว่า
ตัวเองเป็นตุ๊ดที่โหดมากจริงๆ
เเละคืนนี้ก็เป็นอีกคืนที่ทำให้รู้สึกว่า จขกท ไม่ไหวเเล้วจริงๆ คืนนั้นนี่ฝันว่า โดนวิ่งไล่ตามฆ่าจากผู้ชายคนหนึ่ง
เเละเราวิ่งหนีเข้ามาในบ้านพักหลังนี้ เเต่ผู้ชายคนนั้นเข้ามาไม่ได้ ผู้ชายคนนั้นพูดกับเราว่า อืงคิดว่าจะหนีตูรอดหรอ
คอยดูเถอะ เมื่อไหร่ฝนตกครบ 3 วัน รอยพวกนี้หายไปเมื่อไหร่อืงเสร็จตูเเน่ เรามองไปที่พื้นพบว่า มีผงสีดำถูกโรยอยู่รอบบ้าน
เป็นเหมือนอักษร อะไรซักอย่าง ทำให้คนนั้นเข้ามาในบ้านไม่ได้ คือในฝันจำได้เเค่นั้นนะพยายามนึกแล้วแต่ได้แค่นี้
หลังจากนั้นก็สะดุ้งเฮือก ตื่นขึ้นมา ตอนนั้นรู้อย่างเดียวตูตายเเน่ๆ เอายังไงดีวะ คือก็ถามเพื่อนๆ ปรึกษาทุกคน
มีอาจารย์ที่นับถือท่านก็บอกว่า ให้ย้ายเตียงสลับด้านเเละเเนะนำให้ทำบุญสวดมนต์ให้บ่อยขึ้น
คือหลังจากที่ทำบุญ สวดมนต์ยอมรับว่านะชีวิตดีขึ้น แต่ในบ้านก็ยังมีเสียงวิ่งเล่นในบ้านบ้าง มีเสียงเคาะประตูบ้าง
หลังจากการไปทำบุญอุทิศให้เขาทุกวัน เราได้บอกกับเขาว่าขอร้องอย่าออกมาให้เจอเลย อยู่กับสงบๆ เเละจะทำบุญให้บ่อยๆ
หมายเหตุ * มีบางวันนะ เคยขี้เกียจ แบบไม่อยากที่จะไม่ตื่น วันนี้ไม่ไปทำบุญละกัน โอ้ยยโดนปลุกในฝันเลย
มายืนจ้องหน้าอยู่เเล้วมาบอกให้ตื่นไปทำบุญ
เรื่องราวก็จะมีประมาณนี้เป็นคนเล่าติดตลกมากว่านะเนี่ย อาจจะดูไม่น่ากลัว เเต่ขอบอกว่าตลอดเวลาที่อยู่ในบ้านหลังนี้
ช่วงวิกฤต 2 เดือนเเรกนั้น ทุกคืนที่อยู่ มันบันเทิงมาก ชีวิตรันทดสุดๆ
ป.ล. ตอนนี้ตุ๊ดได้ลาออกจากงานนั้นมาแล้วนะคะ เพราะทนกับอะไรหลายอย่างไม่ไหวจริงๆ ส่วนใครที่อยากจะให้ตุ๊ดลองของ
บอกได้เลยว่า ตุ๊ดไม่สามารถลองของได้มากกว่านี้ เพราะตอนนั้นนี่จำได้เลยว่า เยี่ยวจะราดจริงๆค่ะ
เรื่องสยองขวัญจากคำบอกเล่าของ "ตุ๊ด"
กระทู้นี้เป็นความตั้งใจที่อยากจะเล่าเเค่นั้นค่ะ ไม่มีอะไร เจ้าของกระทู้เป็นตุ๊ดที่สวยเเละโหดมากคนหนึ่งที่มีสัมผัสกับเรื่องนี้ได้บ้าง
กระทู้นี้ถูกพิมในเฟสบุ๊คไว้ก่อนเเละนำมาเล่าในพันทิป คนอ่านไม่ต้องกลัวว่าจะไปเลี้ยงลูก เเม่ตาม หนีตามผัว หรือรอเชคเรตติ้ง
ไม่ต้องมาคอยปักหมุดกันให้เมื่อยมือ หรือกระเเทก F5 รัวๆให้เเป้นเเตกเเต่อย่างใด
เริ่มเลยแล้วกันนะคะ ****
เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อเจ้าของกระทู้เรียนจบเเละได้ออกไปทำงานที่จังหวัด ......... เนื่องด้วย จขกท เป็นเด็กกรุงเทพโดยกำเนิด
วันที่สัมภาษณ์ผ่านงานเสร็จ หัวหน้าฝ่ายบุคคลก็ได้ให้คนขับรถพาไปดูบ้านพักบริษัทก่อน ซึ่งการเดินทางไปดูก็จะมีเจ้าหน้าที่
ของบริษัท ไปด้วยอีก 1 คน โดยระหว่างที่นั่งรถไปบ้านพัก นี่ก็ซักถามคนขับรถเกี่ยวกับบ้านพัก คนขับรถก็เลยเล่าว่า บ้านพักหลังนี้น่ะ
เมื่อก่อนเคยมีหัวหน้าเคยพักอยู่เเต่ว่าเขาลาออกไปเเล้วประมาณ 4-5 เดือน หลังจากนั้นก็ไม่มีใครมาอยู่อีกเลย เพราะพนักงานที่มาใหม่ก็
จะไปอยู่กันที่บ้านหลังอื่น ซึ่งก็จะไปเบียดๆ กันอยู่ประมาณ 4 -5 คน ต่อหลัง
ตอนนั้นก็ฉุกคิดขึ้นมาเเล้วนะ ว่าบ้ากันรึเปล่าวะ บ้านหลังนี้มี 3 ห้อง อยู่ได้ประมาณ 5 คน คือเบียดๆแต่ก็อยู่ได้ ถ้าอยู่ 3 คน
คือ สบายๆเลย เเล้วทำไมจะต้องไปเบียดอยู่บ้านหลังอื่น พอถึงที่บ้านพักบริษัท บ้านหลังนี้อยู่ในหมู่บ้านเเห่งหนึ่ง เมื่อมองดูบ้าน
จากภายนอก บ้านจะค่อนข้างโทรมเล็กน้อย
แต่เมื่อเปิดบ้านเข้าไปนี่แบบโทรมยิ่งกว่า เพราะจากที่บอกคือไม่มีคนอยู่ 4-5 เดือน เเต่ครั้งเเรกที่ได้เดินเข้าไปนั้น
มันเหมือนกับว่าไม่มีคนอยู่มาเป็นปีๆ ฝุ่นเกาะ หยากไย่เต็มไปหมด นี่ก็ไม่รอช้าเริ่มเดินสำรวจรอบๆบ้านเเละห้องนอนต่างๆ
เเละได้ถามเจ้าหน้าที่ที่มาด้วยว่าเลือกห้องนอนได้เลยไหม เจ้าหน้าที่ก็ยังดูเป็นเด็กใหม่น่าจะยังอยู่มาได้ไม่นาน
เขาก็บอกว่าให้เลือกได้เลย เราก็ไม่รอช้าเลือก ห้องใหญ่เลยจ้า เพราะเป็นห้องเดียวที่สมบูรณ์ที่สุดในขณะนั้น
**** ขอนอกเรื่อง อธิบายห้องในบ้านก่อนนะ ห้องที่นี้มี 3 ห้องนอน 2 ห้องน้ำบนล่าง
ห้องนอนมี 3 ขนาด เล็ก กลาง ใหญ่
ห้องเล็ก จะติดกับระเบียงจิ๋วหน้าบ้าน เเต่หน้าต่างไม่มีมุ้งลวด เเละประตูปิดไม่ค่อยจะได้ ต้องใช้พลังภายในตบๆ ทุบๆ
ห้องกลาง เเอรเสีย ฝ้าหาย ไฟไม่มี ประตุปิดไม่ได้ มีซากเเอร์เก่า กองอยุ่ สรุปคือ อิสองห้องบนอยู่ไม่ได้
และ ห้องใหญ่ เป็นห้องที่สมบูรณ์ที่สุดเเล้ว ประตูปิดได้ หน้าต่างครบ มุ้งลวดมี เเต่ติดอย่างเดียว
ตรงที่อยู่ตำเเหน่งหลังบ้าน เเละช่วงบ่ายเเดดจะร้อนมาก เเละตำเเหน่งนั้นมีต้นลั่นทมที่สูงพอๆกับบ้าน 2 ชั้น
ซึ่งเป็นต้นไม้ที่ใหญ่มากตั้งอยู่ และแปลนชั้น 2 จะเป็นดังนี้ ห้องนอนเล็กติดกับห้องกลาง ห้องนอนกลางอีกด้านติดกับห้องน้ำ
และห้องนอนใหญ่ติดกับห้องน้ำ สรุป คือ เลือกนอนห้องนอนใหญ่เพราะคิดว่าเป็นห้องที่พร้อมอยู่ที่สุด
หลังจากเดินสำรวจด้านบนเสร็จก็เดินกลับลงมาที่ข้างล่างก็จะเจอตู้ไม้ 1 หลังเป็นคล้ายๆตู้เสื้อผ้า อยู่กลางบ้าน
ซึ่งตู้นี้ล็อคอยู่ก็เลยไปถามคนขับรถว่า ทำไมตู้นี้ต้องตั้งตรงนี้ ก็ได้แค่คำตอบว่า บ้านนี้เป็นบ้านเช่า เจ้าของเขาไม่ให้ย้ายตู้นี้
ไปไหนเด็ดขาด!! ให้วางตรงนี้เท่านั้น [ในใจเเบบ ชิ_หายละ เปิดก็ไม่ได้แล้วอะไรอยู่ในตู้หวะ]
หลังจากสำรวจบ้านและเลือกห้องนอนเสร็จ ก็กลับกรุงเทพเเละเตรียมตัวเก็บของเพื่อย้ายมาอยู่ที่บ้านพัก
วันเเรกที่ขนของเขาบ้านพัก ก็ขนกันมาทั้งบ้าน มีพ่อเเม่ พี่ชาย พี่สะใภ้และ หลานๆ มาช่วยกันทำความสะอาดบ้านให้ใหม่
สะอาดหมดทุกซอกมุม เพราะบริษัทไม่ทำอะไรให้เลย ทำตั้งเเต่เช้ายันเกือบเย็น สรุปทำเสร็จก็กลับกรุงเทพก่อน
เพราะอยากกลับไปนอนบ้านอีกคืนก่อนที่จะไม่ได้กลับอีกนาน เเละคิดว่าวันพรุ่งนี้ก็ค่อยกลับมาเริ่มพักที่นี้
พอพ้นวัน ก็เที่ยวเล่นตามห้างหาของใช้เล็กๆน้อยๆติดมือกลับไปเข้าบ้านพัก พอตกเย็นก็นั่งรถตู้กลับเพื่อไปบ้านพัก
ตอนที่กลับเข้าบ้านพักนั้นเป็นครั้งเเรกที่ได้เข้าไปในบ้านตอนมืด ครั้งเเรกที่เดินเข้าบ้านพัก นี่คิดเลย อืมดี เยี่ยมมาก
นี่มันสัมผัสได้ว่าเหมือนบ้านร้างชัดๆ จะอยู่ไหวไหมฟร้ะ และเมื่อเปิดประตูบ้านเข้าไป
***ขอธิบายเเปลนบ้านไปด้วยนะ จะได้เข้าใจมากขึ้น
บ้านเป็นสี่เหลี่ยมผืนผ้าเเนวนอน มุมขวาล่างเป็นประตูไม้เปิดเข้าบ้าน มุมซ้ายเป็นประตูกระจก พอเปิดประตูไม้เข้าไป
มองขวาจะเจอห้องน้ำชั้นล่าง หันซ้ายจะเจอตู้ไม้ที่ตั้งอยุ่กลางบ้าน เเละขวาสุดถัดจากห้องน้ำจะเป็นบันไดขึ้นชั้น 2 ***
หลังจากที่ไขประตูบ้านเข้าไปนั้น สิ่งเเรกที่เจอ คือ เห็นเป็นเงาคนผู้ชายรูปค่างค่อนข้างใหญ่นั่งอยู่ที่บันได
วินาทีนั้นที่ได้เห็นนี่ถึงกับต้องถอยหลัง เพื่อมาตั้งสติ และหันไปมองอีกรอบ แต่หลังจากหันไปมองอีกรอบก็ไม่เห็นอะไรเเล้ว
ก็เลยเดินขึ้นบ้านไปใสๆไม่คิดอะไรมาก คืนนั้นก็นอนหลับปกติเเต่ก็รู้สึกระเเวงบ้างเเต่ก็หลับเพราะเหนื่อยอะและเพลียเดินทางด้วย
จากนี้จะเล่าเป็นฉากๆที่เจอเเล้วกันนะคะ เพราะว่าเรียงลำดับเหตุการณ์อาจจะไม่ถูกต้องเท่าไหร่ หลังจากอยู่ไปได้ 2 วัน
เจ้าหน้าที่ก็มาเเจ้งว่าจะมีคนมีตำเเหน่งสูงกว่าเรามาพักด้วย ขอให้ย้ายห้องไปห้องเล็กเขาจะซ่อมมุ้งลวดกับประตูให้
สรุป มุ้งลวดซ้อมเเบบเหี้ยมมมม มากเหมือนเอามาปะๆเฉยๆ จับเเล้วก็หลุด เอาง่ายๆคือ ห้ามไปยุ่งนั้นเอง แล้วก็ประตูห้องล็อคได้ละ
แค่นี้ก็ถือว่าโอเครรร โล่งใจไปในระดับหนึ่ง หลังจากนั้นก็รีบย้ายของออก เพราะดีใจจะมีเพื่อนอยู่ด้วยเเล้วไม่เหงา
เเต่หลังจากนั้นอยู่ไปได้ประมาณ 1 สัปดาห์ บ้านพักมันไม่มีคนมาอยู่นานอะ หลอดไฟก็เลยขาด เเละก็เป็นปกติที่
ทุกเช้าน้ำมักจะไม่ไหล T_T เศร้ามาก ชีวิตตุ๊ด สรุปไฟที่เปิดได้ตอนนี้ คือ ไฟของห้องนอนห้องเล็ก
ไฟห้องน้ำชั้นล่าง และชั้นล่างทั้งหมด สรุปชั้นบนเปิดไฟได้ในห้องนอนที่เดียว
[ ที่เปิดได้เพราะไปโขมยหลอดไฟห้องใหญ่มาติดห้องนอนเล็ก ของห้องเล็กจริงๆไฟเปิดไม่ติด ]
เหตุการณ์มันจะแรงก็ตรงอิหลังจากไฟดับนี่แหละ เหตุการณ์ระทึกระทวยก็ตามมาเป็นช็อตๆ
ขอบอกว่า จขกท ได้ขอแอบใช้ห้องใหญ่ก่อนที่จะคนเข้ามาอยู่ โดยเอาห้องใหญ่มาเอาเป็นห้องตากผ้าและวางเสื้อผ้าก่อน
จขกท ก็เเจ้งช่างของบริษัทให้มาซ่อมไฟเเล้วถึง 2 ครั้ง ซึ่งทุกครั้งพนักงานจะเข้ามาซ่อมไฟในบ้านในตอนกลางวันที่เราทำงานอยู่
เเละก็จะกลับมาบอกเราว่า ไฟเปิดได้ปกติดีไม่มีอะไรเสีย เเต่พอกลับไปไฟมันก็เสีย เป็นเเบบนี้ถึง 2 รอบ
หลังจากเลิกงาน ตอนนี้ยังเป็นช่วงที่ไฟยังดับอยู่นะ จขกท ก็ขยันทำงานโอทีไง กลับดึกงี้ กลับถึงบ้านพัก 3-4 ทุ่มเเล้ว
ก็ยังเจอต้อนรับเหมือนเดิมเลยจ้า เปิดประตูไม้มาก็มาเจอนั่งต้อนรับอยู่หน้าบ้าน รอบนี้พอตั้งสติได้เเล้ว ก็มองไปอีกรอบ
และพอมองดีๆก็ไม่เห็นอะไรเเล้ว หลังจากนั้นก็นอนอืด นอนเล่นในห้องอยู่ซักพักใหญ่ๆ ก่อนจะออกมาอาบน้ำ
และด้วยความที่ไฟดับ ต้องใช้ไอโฟนจ้า เปิดเเฟลชเพื่อความอยู่รอดในการอาบน้ำ เพราะมืดจริงๆมองอะไรไม่เห็นเลย
ในขณะที่กำลังล้างหน้าอยู่หน้ากระจกก็ทำธุระปกติไง เเต่พอเงยหน้าขึ้นมองกระจก สิ่งที่เห็นไม่ใช่เเค่หน้า จขกท นะ
เเต่เห็นผู้หญิงผมยาวกำลังเดินเข้าไปในห้องน้ำ [ ห้องน้ำเป็นเเนวยาว เปิดประตูมาเจอ ที่ล้างหน้าก่อนเลย ]
วินาทีนั้น คือ ไม่อาบมันละน้งน้ำ วิ่งค่ะวิ่งกลับเข้าห้อง
หลังจากนั้นวันนั้นไม่เคยกลับบ้านช้า หรืออยู่ทำโอทีเลย ถ้าอยู่ทำโอทีวันไหน เเสดงว่าคืนนั้นไม่ได้อาบน้ำ
ล้างหน้าในห้องนอนเอา ถึงบ้านพักมุ่งตรงขึ้นห้องนอนเลยไม่เคยออกไปตอนกลางคืน จะฉี่ก็ฉี่ในห้อง ล้างหน้าในห้อง
ทุกอย่างนี่คือทำอยู่ในห้องนอน อ่อลืมบอกไปหนึ่งอย่าง เราเอายันต์ของพระที่นับที่เเขวนไว้หน้าห้องนอนแล้วนะคะ
สิ่งตกใจสิ่งต่อมาคือ เจอจดหมายจากกรมตำรวจ เหมือนเป็นจดหมายเเจ้งเงินที่ได้รับของตำรวจที่เสียชีวิตเเล้วอะคะ
ตอนนั้นคือ ช็อค !!! อ้าว ใครตายวะ เขาคือใคร เป็นอะไรกับบ้านนี้ นี่ตูเงิบนะ หลังจากนั้นก็แบบไม่ได้ละ อยากรู้ไรสักอย่าง
เลยไปตีซี้กับป้าร้านขายของในหมู่บ้าน สรุปได้ความว่า บ้านหลังนี้เมื่อก่อนมีผัวเมียอาศัยอยู่ ผัวเป็นตำรวจ เมียเป็นพยาบาล
เเต่ไม่ได้ถามความต่อว่าอะไรยังไง เพราะได้ยินเเค่นั้นก็พอละจ้ะ เดินกลับบ้านเเล้วววววว
หลังจากอยู่ในบ้านนี้ทุกวัน ก็จะมีสิ่งที่คุ้นชิน คือ การวิ่งเล่นในบ้าน ช่วงประมาณ 4-5 ทุ่ม คือ บริเวณบันไดบ้านเนี่ยยย
จะได้ยินเสียงเหมือนมีคนเดินขึ้นลงอยู่บ่อยๆ บางวันหนักข้อจ้า ถึงขั้นมาเคาะประตูห้อง เเละที่ จขกท รู้สึกไม่ไหวเเล้วววว
ก็คือ อย่างที่เล่าตอนเเรกอะ ห้องเล็กจะติดกับห้องกลาง ซึ่งมันว่างตอนนี้ยังไม่มีคนอยู่ คืนนั้นก็นอนอ่านการ์ตูน
หัวเตียงนอนก็วางอยู่ชิดกำเเพงที่ติดกับห้องกลาง ก็ได้ยินเสียงเคาะผ่านกำแพงมาจ้าาา
เสียงแบบ ตึก ตึก ตึก ซึ่งนี่ก็คิดใครรรร ใคร มาเคาะหวะ เเต่พอตั้งสติได้ก็เริ่มคิด นี่เราอยู่บ้านคนเดียวนี่หว่า ละใครเคาะ?
คืนนั้นนี่จำได้ว่ากลัวสุดๆ คือ ถามเพื่อนทุกคนทางแชทเลยจ้า ว่าจะเอายังไงกับชีวิตดี ทุกคนก็บอกให้ออกเหอะ ไม่ไหวละ
ตอนนี้บางคนอาจจะคิดนี่ขนาดเเค่บ้านพักบริษัท เจอขนาดนี้ออกไหม เเต่บอกเลยค่ะ ตุ๊ดงกค่ะ งกที่จะอยู่บริษัทนี้
เพราะมีบ้านพักฟรี มีรถรับ - ส่งจากตรงนี้ มีสวัสดิการเยอะแยะ บอกเลยถ้าไม่มีตรงนี้ก็ไม่คิดจะมาทำ
เเต่เหตุการณ์หลังจากนี้คือ ที่สุด!!!! คืนนั้นเข้านอน หลับฝันตามปกติ มีเสียงวิ่งเล่นบ้าง เคาะประตูบ้าง
แต่ขอบอกไว้เลยว่านี่เป็นสิ่งปกติที่เจอจนคุ้นชิน ตั้งแต่การอาศัยในห้องที่ไฟดับ ไม่ได้รับการซ่อมเเซม
ขอบอกว่าอยู่ในบ้านที่มีไฟดวงเดียวในห้องนอนนั้นอยู่มาประมาณ 2 เดือนค่ะ ชินค่ะ พอตอนนี้มานึกถึงตอนนั้นรู้สึกได้ว่า
ตัวเองเป็นตุ๊ดที่โหดมากจริงๆ
เเละคืนนี้ก็เป็นอีกคืนที่ทำให้รู้สึกว่า จขกท ไม่ไหวเเล้วจริงๆ คืนนั้นนี่ฝันว่า โดนวิ่งไล่ตามฆ่าจากผู้ชายคนหนึ่ง
เเละเราวิ่งหนีเข้ามาในบ้านพักหลังนี้ เเต่ผู้ชายคนนั้นเข้ามาไม่ได้ ผู้ชายคนนั้นพูดกับเราว่า อืงคิดว่าจะหนีตูรอดหรอ
คอยดูเถอะ เมื่อไหร่ฝนตกครบ 3 วัน รอยพวกนี้หายไปเมื่อไหร่อืงเสร็จตูเเน่ เรามองไปที่พื้นพบว่า มีผงสีดำถูกโรยอยู่รอบบ้าน
เป็นเหมือนอักษร อะไรซักอย่าง ทำให้คนนั้นเข้ามาในบ้านไม่ได้ คือในฝันจำได้เเค่นั้นนะพยายามนึกแล้วแต่ได้แค่นี้
หลังจากนั้นก็สะดุ้งเฮือก ตื่นขึ้นมา ตอนนั้นรู้อย่างเดียวตูตายเเน่ๆ เอายังไงดีวะ คือก็ถามเพื่อนๆ ปรึกษาทุกคน
มีอาจารย์ที่นับถือท่านก็บอกว่า ให้ย้ายเตียงสลับด้านเเละเเนะนำให้ทำบุญสวดมนต์ให้บ่อยขึ้น
คือหลังจากที่ทำบุญ สวดมนต์ยอมรับว่านะชีวิตดีขึ้น แต่ในบ้านก็ยังมีเสียงวิ่งเล่นในบ้านบ้าง มีเสียงเคาะประตูบ้าง
หลังจากการไปทำบุญอุทิศให้เขาทุกวัน เราได้บอกกับเขาว่าขอร้องอย่าออกมาให้เจอเลย อยู่กับสงบๆ เเละจะทำบุญให้บ่อยๆ
หมายเหตุ * มีบางวันนะ เคยขี้เกียจ แบบไม่อยากที่จะไม่ตื่น วันนี้ไม่ไปทำบุญละกัน โอ้ยยโดนปลุกในฝันเลย
มายืนจ้องหน้าอยู่เเล้วมาบอกให้ตื่นไปทำบุญ
เรื่องราวก็จะมีประมาณนี้เป็นคนเล่าติดตลกมากว่านะเนี่ย อาจจะดูไม่น่ากลัว เเต่ขอบอกว่าตลอดเวลาที่อยู่ในบ้านหลังนี้
ช่วงวิกฤต 2 เดือนเเรกนั้น ทุกคืนที่อยู่ มันบันเทิงมาก ชีวิตรันทดสุดๆ
ป.ล. ตอนนี้ตุ๊ดได้ลาออกจากงานนั้นมาแล้วนะคะ เพราะทนกับอะไรหลายอย่างไม่ไหวจริงๆ ส่วนใครที่อยากจะให้ตุ๊ดลองของ
บอกได้เลยว่า ตุ๊ดไม่สามารถลองของได้มากกว่านี้ เพราะตอนนั้นนี่จำได้เลยว่า เยี่ยวจะราดจริงๆค่ะ