ครอบครัวของผมกำลังมีปัญหา

กระทู้นี้น่าจะยาว แต่จะพยายามรวบให้ได้สั้นๆนะครับ

คือขอเล่าเรื่องสมัยก่อนไว้ก่อนนะครับเผื่อมีสาเหตุที่กระทบกระทันมาจนถึงปัจจุบัน

ผมถูกส่งมาอยู่กับคุณปู่ที่ต่างจังหวัดตั้งแต่ป1แล้วครับมีน้องด้วย ส่วนพ่อกับแม่ ทำงานอยู่ที่ กทม

ก่อนหน้านั้นครอบครัวเรารักกันดี??? ไม่รู้สิครับ จนผมป6 พ่อโทรมาบอกว่า ''พ่อว่าจะเลิกกับแม่นะ''
ผมนี่ รู้สึกบอกไม่ถูก คงเด็กไปด้วยแหละมั้ง ผมก็บอกไปว่าไม่เอาไม่อยากให้เลิกไรงี้ตามประสาเด็ก
ผมเป็นคนคุยกับแม่มากกว่าพ่อครับ เลยรู้มาว่าพ่อแอบไปมีกิ๊ก เราก็ไม่สนไป เพราะแม่บอกว่าไม่ใช่เรื่องของเด็ก

ตั้งแต่วันนั้น ผมก็รู้มาบ้างแหละ ว่าพ่อแม่ทะเลาะกัน บ่อยอยู่ ดีบ้าง ร้ายบ้าง พ่อชอบกินเหล้าครับ กลับมาบ้านที่ไรก็
มาสังสรรกับเพื่อนสมัยเดียวกันตลอดเฉพาะช่วงปีใหม่ ส่งกราน จนเกินอุบัติเหตุบ่อยครั้ง ไม่รุนแรงนะ รถมอเตอไซล้มไรงี้

ในปีนึงพ่อกับแม่จะกลับมาบ้านตอน เปิดเทอม สงกรานต์ วันแม่ ปีใหม่ วนแบบนี้ทุกๆปี จนพ่อกับแม่ออกเงินซื้อรถกระบะคันนึง
ทำให้มีรายจ่ายมากขึ้น เงินส่งกลับมาบ้านก็น้อยลง ไม่รู้สาเหตุอะไร

หลายครั้งที่บ้านต้องกินแบบน้อยๆไรงี้ ไม่รู้ต้องใช้คำไหน ปู่ผมเสียสละมาก ทำทุกอย่างที่ผมกับน้องจะได้กิน(ย่าเสียไปตอนประถม)
กับข้าวที่ปู่ทำไว้ อย่างสองอย่าง พอมันเหลือน้อยก็บอกให้ผมกับน้องเอาไปกิน ''กินให้หมดด้วยนะไม่ต้องเหลือ อุ๊ยกินแล้ว''
ซึ่งเป็นประโยคที่จนถึงปัจจุบันก็ยังได้ยินอยู่ตลอด ปู่ผมกินอะไรหน่ะหรอ ข้าวจี่บ้าง ข้าวบ่ายเกลือ(ข้าวที่เอาเกลือทาอะ)
(ข้าวบ่ายน้ำปู ภาษากลางไม่รู้ว่าเรียกว่าอะไรจนบัดนี้ก็ไม่คิดจะอยากรู้ 555) ข้าวกับน้ำพริก กับข้าวแบบนี้จะมีตลอดช่วงปลายเดือน
และกลางเดือน

บ้านผมดูภายนอกเหมือนมีฐานะนะ บ้านหลังใหญ่อยู่ ใหญ่ที่ว่านี่คือ ตามประสาบ้านนอกอะครับ มีคอม มีเน็ตใช้สมาทโฟน มีรถจักรยานยนต์ใช้
ดูรวยขึ้นทันทีเลยแหะ 5555 ก็จริงแหละ พ่อแม่ประคองมาให้ อาชีพที่พ่อกะแม่ทำไม่ได้รวยนะ ทำงานในโรงพิมพ์เนี่ยแหละ

ตอนที่พ่อกับแม่กลับมาที่บ้าน ผมรู้ได้เลยแหละ ว่า เขาคุยกันน้อยลง คือคุยกันทีไรก็ทะเลาะกันตลอด(หลังจากเลิกมีกิ๊กแล้ว)
แม่จะพูดจาทำเหมือนแขวะพ่ออะ พ่อก็เลยได้แค่เงียบเพราะมีลูกๆอยู่ แต่พออยู่ด้วยกันสองคนทีไร ทะเลาะกันหนักน่าดู
ประตูห้องเช่า พังก็มี เล่นมีด บีบคอก็มี (แม่ร้องให้โทรมาบอก ผมช่วยอะไรไม่ได้ ไม่รู้จะสรรหาคำพูดอะไรมาให้)
หลังจากนั้นก็มีมาเรื่อยๆนานๆที แม่ทำงานหลายทีพักที่ทำงานก็บ่อย  ที่พ่อกับแม่ไม่เลิกก็เพราะเห็นใจลูก เหมือนเคยได้ยินอะไร
ืทำนองนี้มาเหมือนกัน

บ้านผมไม่ค่อยแสดงความรักกัน ทุกๆรูปแบบ จะมีก็แต่ ตอนกลับ กทม ไปทำงาน ก้มีกอดลาบ้าง แค่นี้แหละ

ปัจจุบันผมอยู่ ม6แล้ว ช่วงปิดเทอมไป กทม ก็รู้มาอีกเรื่องคือ ทั้งสองแยกกันอยู่แล้วเพราะที่ทำงานแม่มันไกล
เลยหาที่ไกล้ๆแทน ผมรู้ก็รู้สึกแปลกๆแหละ คิดเอาไว้ว่า เลิกกันแหง แต่ไม่จดใบหย่า มั้ง คิดเอาๆ55 เป็นพวกคิดมากครับ

สรุปแล้วผมได้ไปอยู่กับแม่ เพราะห้องพ่อมันร้อน ก็ตกลงกันไป ทั้งเดือนที่ไปอยู่ที่นั้น รู้เลยแม่มีกิ๊ก
ดึกๆดื่นๆคุยกับผู้ชายกันกระหนุงกระนิง คือคุยกันเงียบๆเบาๆแต่ผมได้ยิน ไม่ได้อยากฟัง แต่ห้องมันก้เล็กๆอะ พูดอะไรกันได้ยินหมดแหละ

รู้สึกแย่ไปเลยครับ

พอที่บ้านมีปัญหาทะเลาะกัน เพราะน้องผมติดเกม เล่นเกมจนนอนดึก ตื่นสายไม่ไป รร ก็มี ผมก็เคยบอกเตือนไปแล้วแหละ
ไม่ฟัง ผมเลยโทรบอกพ่อและแม่ เขาก็โทรมาแค่บอกสั่งๆสอนๆ เหมือนทำไปที มันก็ไม่มีอะไรดีขึ้น เพราะน้องผมกดตัดสาย(ปัจจุบันอยู่ม1)
มันดื้อครับ

ตอนนี้พ่อกำลังจะขายรถครับ อีกฝ่ายมาชน พ่อบอกมาว่างี้ แม่ไม่อยากให้ขาย เลยอยู่ในช่วงตัดสินใจอยู่
ทั้งสองเขาไม่พูดจากันเลยครับ นอกจากต่อหน้าลูกเท่านั้นแหละมันดูออก

ปัจจุบัน พ่อเลิกเหล้าเลิกกกิ๊กแล้ว เหล้ามีนิดหน่อยตามประสาแหละ ไม่ว่ากัน เข้าใจ 555
แม่ก็ คุยกับกิ๊กอยู่ คำกงคำกลอนลงเฟสนี่ไม่ค่อยเล๊ยยย แม่คงคิดว่าผมควรจะรู้ได้แล้วมั้ง

เรื่องส่วนตัวเขา เขาคงไม่อยากยุ่ง ก็เรื่องของเขาทั้งสองนี่เนอะ เราจะไปยุ่งได้ไง
แต่บางทีผมก็คิดว่า อยากจะยุ่งเผื่อจะได้อะไรดีๆกลับมาบ้างคิดแล้วคิดอีก ก็.....ไม่ดีกว่า

ปัจจุบันก็อยู่กับปู่ครับ อยู่กันสามคน ก็ดูแลสั่งสอนกันไป พ่อแม่ทำอะไรไม่ได้เลยต้องทำแทน
ในที่นี้หมายถึง สั่งสอนตัวน้องนะครับ 55
####################################################
ตาผมบ้าง

ผมมีเรื่องเครียดมากมายทั้งจะสอบเข้ามหาลัยและเรื่องที่บ้านและการเปลี่ยนแปลงภายในครอบครัว
แต่ก่อนที่บ้านเหมือนจะมีเงิน แม่ชวนไปเที่ยวนั่นนี่ตลอดตามประสาฐานะแบบนี้ มันเลยทำให้ผมคิดว่า
บ้านผมหน่ะ รวย มีตังไปกินของในห้าง มีโทรศัพท์เครื่องเป็นหมื่นใช้ มีรถแบบสตาทมือ มีเน็ต บ้านปล่อยไวไฟ
คิดแบบนี้จริงๆแหละ - - พอพ่อกะแม่บอกให้ไปกู้เงินเรียน ตอนนั้นคืออาย ก็ใช้แหละ คนแบบนี้อยู่ดีๆก้มากู้เงินเรียน
ป๊าดดโทะ อาย คนอื่นเขาก็ว่าบ้ายตูจนนะสิ กู้เงินเรียนทำตัวแอ๊บรวยโถ่ววว 555

แต่พอเอาจริงมันก็ไม่ได้น่าอายเลยสังคมเดียวกันมันเลยทำให้พูดคุยกันได้ สงสัยคิดว่าตัวเองเป็นเซเลปจะมีคนมาสนใจ 555
ผมหน่ะเป็นคนชอบเก็บกด ชอบเก็บมาคิดซ้ำ ทำให้เป็นคนคิดมาก แต่พอจะไม่สนอะไรเลยก็ไม่สน    

ผมเคยอิจฉาคนอื่นที่ทางบ้านเขาพูดเคยเปิดอกกันได้เกือบหลายๆเรื่องเหมือนเพื่อนและพ่อแม่ ครอบครัวที่อบอุ่น

ตอนนี้หรอครับ ไม่เอาดีกว่า ถึงอยากแต่ก็ไม่ต้องการขนาดนั้น พ่อกับแม่ไม่เคยสอนอะไรเลย ผมเลยต้องเรียนรู้ด้วยตัวเอง
หรือนี่จะเป็นวิธีการเลี้ยงดูในแบบของเขากันนะ แอบสงสัย-0-

ความรู้สึกของผมกับพ่อและแม่หน่ะหรอ มันเฉยๆอะ *-* (ไอ้ อกตัญญูเนรคุณสิ้นดี ไม่รักพ่อแม่ เสียงลือเสียงเล่าอ้างที่น่าจะมี
เอามันไปประหาร เครื่องตัดหัวจิ้งเหลนนนน   เหว่~~~~~ยูหู่~~~~~~~)
จะรักก็ไม่รัก ไม่รู้สิ เฉยๆอะ - -

ผมไม่มีจุดมุ่งหมายในชีวิต อยู่ในช่วงสับสน หลายๆอย่างๆ


ผมเคยคิดเล่นๆไม่สิ อาจจะต้องการจริงๆก็ได้มั้ง อยากอยู่คนเดียว ไม่มีอะไรผูกมัดอะครับ แลดูสบายใจดี ไม่มีเรื่องปวดหัว
หรือผลกระทบจากคนอื่นมาให้เคือง รู้สึกไม่ดี  แต่ก็ได้แค่คิดแหละ ปัจจัยศีลธรรมอันดีงาม มันเย๊อะ

เคยคิดจะฆ่าตัวตายด้วยแหละ (ตอนนี้ก็คิดอยู่ตายยังไงให้สบายที่สุด แต่เสียใจ เพราะความไม่พอ) รู้สึกเฉยๆกับเรื่องแบบนี้
แต่ก็เป็นคนเซ็นซิทิฟกับคำพูดของคนอื่นเป็นอย่างมาก

ณ ตอนนี้บางคนอาจจะไม่เห็นด้วยกับคำพูดของผมบางส่วน แต่ผมก็ไม่อยากประดิษฐ์คำพูดอะไรมาก(คิดคำไม่ออกว่างันเถอะ)
ผมเล่าไม่ละเอียดด้วยแหละ ไม่ค่อยได้จำ ซักเท่าไร

ถ้าพ่อกับแม่เลิกกันจริงๆ ถ้าถามว่าผมอยากอยู่กับใคร ผมไม่เลือกครับ -...-  

โอ้ยยยาววว อย่างกะมาเล่านิยายเป็นพลอตๆแหนะ  

____________________________________________________________________________________

***ผมควรทำใจล่วงหน้าสินะครับ แล้ว ทางเดินข้างหน้าต่อไป ที่พ่อแม่ลาดยางมะตอยไว้พอเดินไปอีกก้าวกลายเป็นถนนลูกรัง
ต้องปรับตัวอะไรยังบ้างครับ ทำตัวยังไงบ้างครับ  ใครมีคำแนะนำดีๆมาบอกก็บอกด้วยนะครับ