ก่อนที่เราจะลืมเลือนภาพนายเสดียงหนุ่มผมยาวยุ่งเหยิง เคราเยอะคนนี้
ก็มีคำถามอยู่ในใจว่า ทำไมจึงรู้สึกประทับใจนายเสดียงเหมแห่ง ข้าบดินทร์
ทั้งที่สภาพตอนนั้น ก็เป็นแค่ตะพุ่นช้างตกยาก ไร้อนาคต ...แต่ด้วยความมุ่งมั่น
มีมานะ ใฝ่ดี ทำให้เขาอดทน หมั่นฝึกตนจนได้รับความเมตตาจากครูเฒ่า
เลื่อนขั้นขึ้นมาเป็นเสดียงได้สำเร็จ อยู่ที่ไหนครูบาอาจารย์ก็รักใคร่ เพื่อนผองก็ยอมรับ
ไม่ถือดีอวดเบ่ง แม้จะเป็นคนที่สูงศักดิ์มาก่อน เมื่อตกยากก็ไม่ท้อแท้ มีวิชาก็ไม่ข่มใคร
เฝ้าหมั่นฝึกปรือฝีมือ ไม่ทิ้งสิ่งอันควร ประมวลออกมาแล้วทำให้คนดูอย่างเราเชื่อมั่นได้ว่า
สิ่งที่ดี ๆ ที่เขาได้รับต่อมานั้นไม่ใช่เพราะโชควาสนาช่วย แต่ด้วยมานะแห่งตนทั้งสิ้น
ภาพต่อมาคือภาพที่เขาทำหน้าที่เสดียงได้อย่างเต็มความสามารถ เมื่อมีหน้าที่
ก็ทุ่มเทเอาใจใส่ เลี้ยงช้าง พวนช้าง หมั่นศึกษาหน้าที่การงานของตนเอง
ภาพการเลี้ยงดูช้าง ก็ทำให้เราเห็นจริงๆว่า เขาทุ่มเทเอาใจใส่ในหน้าที่ตนเพียงใด
มองเห็นความรักใคร่ ใกล้ชิด และผูกพันที่เขาและช้างพังโตมีให้กัน เป็นภาพที่ฟ้องถึง
ความความทุ่มเทอย่างสุดตัวของเสดียงเหม มีเดินตามกันนุ้งนิ้ง อาบน้ำให้กัน
ป้อนกล้วยอ้อยกัน มีซีนหวิว ๆ เช่น มีสะกิด ฉุด ดึง ทึ้ง ล้วงย่าม นัวเนียกันจน
ออกนอกหน้า เกิดภาพน่ารักน่าเอ็นดู เป็นภาพที่บรรยายหลายสิ่งหลายอย่าง
ซึ่งล้วนสร้างความประทับใจให้ผู้ชม สอนใจให้เราคนดูหมั่นทำหน้าที่ที่เราได้รับ
ให้สมบูรณ์ และผลที่ดีจะตามมา (เหมือนที่เจมส์ทุ่มเทกับบทบาท และเสดียงหนุ่ม
ทุ่มเทให้กับหน้าที่การงานเขา)
ความกตัญญูรู้คุณ เสดียงเหมเป็นคนรักพ่อแม่ เมื่อแม่ตกทุกข์ได้ยาก ก็ยอมทนอับอาย
ก้มกราบขอเมตตาเพื่อบรรเทาทุกข์ให้แม่ ดูแลทุกข์สุขของแม่ตลอด จะทำการใด
ก็คิดถึงแม่ อยากให้แม่พ้นทุกข์ เป็นศิษย์ก็กตัญญูรู้คุณครู ไม่ว่าจะเป็นครูดาบ หรือ
ครูเฒ่า ครูอาจารย์ทุกคนจึงรักใคร่ มันเป็นเสน่ห์ของคนหนุ่มที่ไม่ต้องไปหามาจากที่ใด
สร้างขึ้นมาด้วยตัวเองทั้งสิ้น
ส่วนเรื่องของหัวใจ เสดียงเหมเป็นคนที่ซื่อสัตย์ต่อความรักและคนรักของตัวเอง
ครั้งเมื่อรักกับแม่บัว ก็เทิดทูน ทุ่มเท เฝ้าดูแล แต่เมื่อพบว่าเขาคลายรักแล้ว
ก็ยอมเจ็บแต่ผู้เดียว ไม่เหนี่ยวรั้งให้เขามาตกต่ำด้วย ทั้งที่ใจนั้นทุกข์สาหัส
และเมื่อเริ่มรู้สึกตัวว่ารักเจ้าลำนวลน้อยเข้าแล้ว ก็ตั้งสติใคร่ครวญถึงผลดี-เสีย
ไม่บุ่มบ่ามแสดงตน ให้เขาต้องอับอาย แต่ก็ไม่อาจปกปิดความในใจได้ เฝ้าคอยดูแล
ตามทุกฝีก้าว เหมือนไม่สนใจ แต่ทุกขณะจิตก็มีแต่เจ้าลำดวนในสายตา ยามขึ้นลงช้าง
ยามมีภัยต่างๆ เพราะใส่ใจ จึงสามารถมาช่วยได้ทันเวลาตลอด และที่สุดแห่งเสน่ห์ของ
หนุ่มเสดียงป่าคนนี้ก็คือ ความเป็น “สุภาพบุรุษ” ด้วยกลัวคนที่ตนรัก จะเสื่อมเสีย
จึงปล่อยให้เขาเดินกลับเข้ากองไปเอง ทำให้มองทะลุภาพมอซอภายนอกเข้าไปถึง หัวใจทอง
ของพ่อเสดียงเหม รวมทั้งภาพความรักแบบมุ้งมิ้ง มีขอบเขต ไม่เกินเลย ทำให้เกิดเป็นภาพน่ารัก
น่าเอ็นดู ทั้งการแลกสร้อยและแหวน แอบมอง แอบยิ้ม หรือภาพพ่อเสดียงเสียผี ต้องแก้กรรมร่ำไป
ดูแล้วรู้สึกอิ่มเอมกับความรักของทั้งคู่อย่างสุดจะบรรยาย
ภาพเหล่านี้ล้วนสร้างความประทับใจในตัวเสดียง .....ผู้จัด ผู้กำกับ และผู้ที่เกี่ยวข้อง
ชาญฉลาดที่จะสร้างภาพเล็กๆ แต่ยิ่งใหญ่เหล่านี้มาบรรจุไว้ในใจคนดู อย่างต่อเนื่อง
และเจมส์ มาร์ เอง..ก็สวมบทบาทได้อย่างสมบูรณ์แบบ ทุ่มเท จนคนดูหลงเชื่อ หลงใหล
เสียดายที่จะไม่ได้เห็นภาพพ่อหนุ่มเสดียงผมยาว คนรักของแม่พังโต (ต้องยกตำแหน่งนี้ให้นางไป
ก็นางเล่นใหญ่ ทุ่มจนสุดตัว รุกหนัก จนน้องลำดวลสู้ไม่ไหวทีเดียวเชียว ทั้งที่พยายามรุกเท่าใดก็แล้ว)
มาเดินลอยชายให้เห็นที่ชายป่าอีกต่อไป... ... มีใครคิดถึงภาพ พ่อเสดียงป่า หนุ่มผมยาวคนนี้บ้างคะ...
พ่อเสดียงป่าที่รัก (ของน้องพังโต)
ก่อนที่เราจะลืมเลือนภาพนายเสดียงหนุ่มผมยาวยุ่งเหยิง เคราเยอะคนนี้
ก็มีคำถามอยู่ในใจว่า ทำไมจึงรู้สึกประทับใจนายเสดียงเหมแห่ง ข้าบดินทร์
ทั้งที่สภาพตอนนั้น ก็เป็นแค่ตะพุ่นช้างตกยาก ไร้อนาคต ...แต่ด้วยความมุ่งมั่น
มีมานะ ใฝ่ดี ทำให้เขาอดทน หมั่นฝึกตนจนได้รับความเมตตาจากครูเฒ่า
เลื่อนขั้นขึ้นมาเป็นเสดียงได้สำเร็จ อยู่ที่ไหนครูบาอาจารย์ก็รักใคร่ เพื่อนผองก็ยอมรับ
ไม่ถือดีอวดเบ่ง แม้จะเป็นคนที่สูงศักดิ์มาก่อน เมื่อตกยากก็ไม่ท้อแท้ มีวิชาก็ไม่ข่มใคร
เฝ้าหมั่นฝึกปรือฝีมือ ไม่ทิ้งสิ่งอันควร ประมวลออกมาแล้วทำให้คนดูอย่างเราเชื่อมั่นได้ว่า
สิ่งที่ดี ๆ ที่เขาได้รับต่อมานั้นไม่ใช่เพราะโชควาสนาช่วย แต่ด้วยมานะแห่งตนทั้งสิ้น
ภาพต่อมาคือภาพที่เขาทำหน้าที่เสดียงได้อย่างเต็มความสามารถ เมื่อมีหน้าที่
ก็ทุ่มเทเอาใจใส่ เลี้ยงช้าง พวนช้าง หมั่นศึกษาหน้าที่การงานของตนเอง
ภาพการเลี้ยงดูช้าง ก็ทำให้เราเห็นจริงๆว่า เขาทุ่มเทเอาใจใส่ในหน้าที่ตนเพียงใด
มองเห็นความรักใคร่ ใกล้ชิด และผูกพันที่เขาและช้างพังโตมีให้กัน เป็นภาพที่ฟ้องถึง
ความความทุ่มเทอย่างสุดตัวของเสดียงเหม มีเดินตามกันนุ้งนิ้ง อาบน้ำให้กัน
ป้อนกล้วยอ้อยกัน มีซีนหวิว ๆ เช่น มีสะกิด ฉุด ดึง ทึ้ง ล้วงย่าม นัวเนียกันจน
ออกนอกหน้า เกิดภาพน่ารักน่าเอ็นดู เป็นภาพที่บรรยายหลายสิ่งหลายอย่าง
ซึ่งล้วนสร้างความประทับใจให้ผู้ชม สอนใจให้เราคนดูหมั่นทำหน้าที่ที่เราได้รับ
ให้สมบูรณ์ และผลที่ดีจะตามมา (เหมือนที่เจมส์ทุ่มเทกับบทบาท และเสดียงหนุ่ม
ทุ่มเทให้กับหน้าที่การงานเขา)
ความกตัญญูรู้คุณ เสดียงเหมเป็นคนรักพ่อแม่ เมื่อแม่ตกทุกข์ได้ยาก ก็ยอมทนอับอาย
ก้มกราบขอเมตตาเพื่อบรรเทาทุกข์ให้แม่ ดูแลทุกข์สุขของแม่ตลอด จะทำการใด
ก็คิดถึงแม่ อยากให้แม่พ้นทุกข์ เป็นศิษย์ก็กตัญญูรู้คุณครู ไม่ว่าจะเป็นครูดาบ หรือ
ครูเฒ่า ครูอาจารย์ทุกคนจึงรักใคร่ มันเป็นเสน่ห์ของคนหนุ่มที่ไม่ต้องไปหามาจากที่ใด
สร้างขึ้นมาด้วยตัวเองทั้งสิ้น
ส่วนเรื่องของหัวใจ เสดียงเหมเป็นคนที่ซื่อสัตย์ต่อความรักและคนรักของตัวเอง
ครั้งเมื่อรักกับแม่บัว ก็เทิดทูน ทุ่มเท เฝ้าดูแล แต่เมื่อพบว่าเขาคลายรักแล้ว
ก็ยอมเจ็บแต่ผู้เดียว ไม่เหนี่ยวรั้งให้เขามาตกต่ำด้วย ทั้งที่ใจนั้นทุกข์สาหัส
และเมื่อเริ่มรู้สึกตัวว่ารักเจ้าลำนวลน้อยเข้าแล้ว ก็ตั้งสติใคร่ครวญถึงผลดี-เสีย
ไม่บุ่มบ่ามแสดงตน ให้เขาต้องอับอาย แต่ก็ไม่อาจปกปิดความในใจได้ เฝ้าคอยดูแล
ตามทุกฝีก้าว เหมือนไม่สนใจ แต่ทุกขณะจิตก็มีแต่เจ้าลำดวนในสายตา ยามขึ้นลงช้าง
ยามมีภัยต่างๆ เพราะใส่ใจ จึงสามารถมาช่วยได้ทันเวลาตลอด และที่สุดแห่งเสน่ห์ของ
หนุ่มเสดียงป่าคนนี้ก็คือ ความเป็น “สุภาพบุรุษ” ด้วยกลัวคนที่ตนรัก จะเสื่อมเสีย
จึงปล่อยให้เขาเดินกลับเข้ากองไปเอง ทำให้มองทะลุภาพมอซอภายนอกเข้าไปถึง หัวใจทอง
ของพ่อเสดียงเหม รวมทั้งภาพความรักแบบมุ้งมิ้ง มีขอบเขต ไม่เกินเลย ทำให้เกิดเป็นภาพน่ารัก
น่าเอ็นดู ทั้งการแลกสร้อยและแหวน แอบมอง แอบยิ้ม หรือภาพพ่อเสดียงเสียผี ต้องแก้กรรมร่ำไป
ดูแล้วรู้สึกอิ่มเอมกับความรักของทั้งคู่อย่างสุดจะบรรยาย
ภาพเหล่านี้ล้วนสร้างความประทับใจในตัวเสดียง .....ผู้จัด ผู้กำกับ และผู้ที่เกี่ยวข้อง
ชาญฉลาดที่จะสร้างภาพเล็กๆ แต่ยิ่งใหญ่เหล่านี้มาบรรจุไว้ในใจคนดู อย่างต่อเนื่อง
และเจมส์ มาร์ เอง..ก็สวมบทบาทได้อย่างสมบูรณ์แบบ ทุ่มเท จนคนดูหลงเชื่อ หลงใหล
เสียดายที่จะไม่ได้เห็นภาพพ่อหนุ่มเสดียงผมยาว คนรักของแม่พังโต (ต้องยกตำแหน่งนี้ให้นางไป
ก็นางเล่นใหญ่ ทุ่มจนสุดตัว รุกหนัก จนน้องลำดวลสู้ไม่ไหวทีเดียวเชียว ทั้งที่พยายามรุกเท่าใดก็แล้ว)
มาเดินลอยชายให้เห็นที่ชายป่าอีกต่อไป... ... มีใครคิดถึงภาพ พ่อเสดียงป่า หนุ่มผมยาวคนนี้บ้างคะ...