ผมเป็นคนพิการที่มีความฝันครับ

กระผมอ.หนุ่มสุรพรหมณ์.  ใจหล้า.  "ผมเป็นผู้พิการทางสายตามาแต่กำเนิด.  เมื่อช่วงวัยรุ่นถึงช่วงอายุ20ต้นๆ"ผมถูกจำกัดพื้นที่อยู่ห้องเช่าแคบๆมีเพียงพ่อแม่ที่อยู่เคียงข้าง "ผมก็เหมือนคนปกติทั่วไปที่มีความฝันความหวังแต่"่ผมมองหาทางที่ี ่จะทำให้ฝันให้หวังเป็นจริงได้ยากเหลือเกินคิดว่ามันจะมืดบอดเหมือนดวงตาจนวันหนึ่ง"ผมได้ดูรายการทีวีชื่อรายการเจาะใจเขานำเสนอเกี่ยวกับผู้พิการที่สู้ชีวิตมันทำให้ "ผมอยากกล้าที่จะออกมาเผชิญโลกภายนอกพื้นที่ห้องเช่าแคบๆที่อยู่กับพ่อแม่...อ้อนวอนขอพ่อกับแม่อยู่นานกว่าจะยอมพาผมไปฝากที่ศูนย์ฝึกอาชีพคนตาบอดปากเกร็ด.  พอ"ผมกล้าที่จะออกมาสู้มาเรียนรู้"ผมก็ค้นพบว่าตัวเองทำได้หลายๆอย่างถึงแม้ช่วงแรกที่ต้องปรับตัวให้เข้ากับสถานที่ให้เข้ากับเพื่อนเข้ากับกฎระเบียบมันจะยากสักหน่อยสำหรับ" ผมที่มีพ่อแม่คอยช่วยตลอดแต่เมื่อเราต้อง ออกมาเรียนรู้ที่จะช่วยตัวเองก็ต้องใช้เวลาปรับตัวอยู่นาน.  แต่เมื่อปรับตัวได้แล้วมันก็คุ้มค่าสำหรับผมที่ได้ความรู้วิชานวดแผนไทยมาประกอบอาชีพทำมาหากินเลี้ยงตัวเองผมลืมบอกไปการเรียนนวดของคนตาบอดไม่ใช่เรื่องง่ายพอนวดเป็นแล้วประกอบวิชาชีพได้แล้วก็ใช่ว่าจะขอใบประกอบวิชาชีพได้ง่ายเหมือนคนปกติแต่ผมก็อดทนและได้มันมา...และอาชีพนวดของผมก็นำพาให้ผมค้นพบศักยภาพความสามารถของตัวผมเองด้านอื่นๆตามมา. เช่นทำรายการวิทยุ-โทรทัศน์ผมผ่านมันมาหมด แล้วบางช่วงชีวิตการทำงานเคยบ้างที่ถูกเอารัดเอาเปรียบแต่ผมก็มองว่าแค่เสียเปรียบเขาบางเรื่องไม่เป็นไรถือว่าเราหาความรู้เพิ่มเติมผมจึงไม่เคยปฏิเสธเมื่อมีใครชวนหรือวานให้ผมทำอะไรให้ถึงบางครั้งจะไม่ได้ค่าจ้างแต่ผมจะบอกตัวเองว่าเอาน่าเขาเปิดโอกาสให้เราโชว์ศักยภาพเราไม่ควรปฏิเสธ นี่คือส่วนหนึ่งที่ผมได้ต่อยอดความรู้ของผม.  "มาวันนี้ผมไม่มีเงินแต่ผมมีความฝันที่จะหอบมันมาเสนอท่านผู้มีอุปการะคุณทั้งหลาย.  ในเรื่องการทำช่องทีวีเพื่อผู้พิการด้วยกัน.  ผมไม่ได้ทำเพื่อตัวเองแต่ทำเพื่อส่วนรวมเพราะตัวผมเองผมไม่ลำบากที่จะเอาตัวรอดในการใช้ชีวิตในสังคมแต่มีเพื่อนผู้พิการอีกมากที่ต้องการความช่วยเหลือ. ผมอยากเป็นกระบอกเสียงให้เขาเหล่านั้น.  และอีกมุมหนึ่งมันจะเป็นประโยชน์ต่อคนส่วนมากถ้าเราเชิญคนพิการที่ประสบความสำเร็จมาเล่าประสบการณ์ของเขาให้คนพิการด้วยกันได้ฟังเพื่อเป็นกำลังใจและกล้าที่จะก้าวผ่าน ความท้อแท้ออกมาสู้ชีวิต.  และเชิญผู้ปกครองที่ต้องดูแลลูกหลานพิการมาให้ความรู้มันจะเป็นประโยชน์มากมาย มันไม่มีทางเป็นไปได้เลยที่จะห้ามไม่ให้เกิดคนพิการเพิ่ม.   เพราะฉนั้นเมื่อผมมองถึงตรงนี้ผมจึงอยากเอาความสามารถของผมออกมาขอให้ท่านผู้มีอุปการะคุณได้พิจารณาช่วยต่อยอดให้ฝันของผมให้เป็นจริง...ให้ผู้พิการเป็นที่ยอมรับของสังคม และมอบโอกาสมอบช่องทางทำมาหากินให้พวกเขาจะได้ไม่เป็นภาระของครอบครัว และสังคม.   ผมพูดมาถึงตอนนี้แล้วก็ได้แต่หวังว่าผมจะได้รับความสนับสนุนจากท่านที่มีกำลังทรัพย์มาช่วยเติมฝันให้ผมทำในสิ่งที่ผมตั้งใจได้สำเร็จ.  ท่านที่มีจิตศรัทธาที่ต้องการจะช่วยก็ช่วยมาได้ตามกำลังทรัพย์ของท่านนะครับอาจจะเป็น..คอมพิวเตอร์โน๊ตบุ๊คเพื่อไว้ใช้ตัดต่องาน.  หรืออุปกรณ์เกี่ยวกับการถ่ายทำนะครับ มันจะไม่มีทางเป็นไปได้และฝันก็จะเป็นเพียงแค่ความฝันเพ้อเจ้อของผมคนเดียวถ้าไม่ได้รับ ความช่วยเหลือจากท่านผู้มีอุปการะคุณในสังคมในสมาคมต่างๆ
ขอบคุณครับ
อ.หนุ่มสุรพรหมณ์.  ใจหล้า 084-449-1290