ขออนุญาติเล่าตรงกระทู้คำถามนะคะ เนื่องจากเรายังยืนยันบัตรประชาชนไม่เป็น ขอโทษด้วยค่ะ
นี่ไม่ใช่กระทู้แระนะคะ แต่ว่าอยากเอาประสบการณ์เรื่องผีผีมาแชร์บ้าง เปลี่ยนบรรยากาศ
เราเป็นที่จะเจอเรื่องพวกนี้ ประมาณ 4-5 ครั้งในชีวิตแบบที่เจอจังๆ
สมัยที่เรายังเรียน เราจะไปนอนค้างบ้านเพื่อนตลอด ไม่เชิงว่าเพื่อนหรอกค่ะ เป็นพี่ข้างบ้านเล่นกันมาตั้งแต่เด็ก แก่กว่าเราประมาณสามปี
ขอสมมุติว่าชื่อ "บี" ละกัน
เราไปอยู่กับเค้าเรียกได้ว่าทั้งวันทั้งคืน
บีจะมีแม่แท้ๆ และแม่เลี้ยง เหมือนอารมณ์ แม่ทูลหัวอีกคน ขอเรียกแม่ทูลหัวว่า แม่ปุ้ม นะคะ
ในบ้านจะมีแม่บ้านอีกหนึ่ง นอนอยู่ห้องเกียวกันนี่และค่ะ
แม่ของบีจะออกต่างจังหวัดอยู่บ่อยๆ เราเลยมาค้างเป็นเพื่อน ส่วนแม่ปุ้ม นานๆมาที
ที่บ้านบีจะมีห้องพระใหญ่มากกกก มีกุมารเต็มไปหมด ขนาดเราคบกับบีหลายปี เรายังกลัวมากมาย
เรื่องมันเกิดขึ้นในคืนนึงที่เราไปนอนบ้านมี
วันนี้บีมันก็นอนก่อนเรา เราดูทีวีถึงประมาณเที่ยงคืนกว่าก็ปิดรีโมท แต่ไม่ได้ลุกไปปิดตัวทีวี จึงทำให้ทีวีมีแสงออกมาเล็กน้อย พอเห็นภายในห้อง
ห้องบีจะเป็นลักษณะกว้างและยาว เตียงที่เรานอนกับบีจะอยู่ด้านในสุด ถัดจากเตียงจะเป็นฟูกหนาๆวางที่พื้นต่อกันสองอันนอนได้สี่คน
แม่บ้านจะนอนที่ฟูก โดยนอนริมนอกสุด เว้นที่เอาไว้ ปลายที่แม่บ้านนอนจะเป็นโต๊ะเครื่องแป้งและตู้เสื้อผ้ายาวๆไป
เราก็นอนไม่ค่อยหลับหรอกคืนนั้น รู้สึกแปลกๆ ตื่นมาตกใจ เห็นเหมือนใครนั่งอยู่ข้างแม่บ้าน
พอมองดีดี อ่อ ตะกร้าผ้า เราก็เรยข่มตราหลับ
จนกระทั่ง........ประมาณตีสามกว่า เราตื่นมาดูนาฬิกา
ผงกหัวขึ้นไป เห็นใครไม่รู้ยืนอยู่หน้าโต๊ะเครื่องแป้ง
ตกใจสิ ใจนี่แป้วล่ะ คิดว่าเป็นแม่บ้าน หันไป แม่บ้านก็นอนอยู่
ตอนนั้นหัวเริ่มอื้อล่ะ กลัวสุดๆ ยังคิดในแง่ดีข่มไว้
แม่บีล่ะม้างงงงง ไม่ดิวะ แม่บีอยู่เชียงใหม่!!!?
ตอนนั้นเริ่มคิดไรไม่ออกล่ะ สรรหามาแต่ละอย่างไม่ให้ตัวเองกลัว
"แม่ปุ้ม" ล่ะม้างงงงงงง เฮ้ย!!!!! ไม่ดิ แม่ปุ้มตัวอ้วน!!!!!?
แล้ว............ใคร???
เราเลยค่อยๆเอนหัวลงหมอนแล้วมอง
สิ่งที่เห็นอยู่ตั้งแต่แรกคืออะไรรู้มั๊ยคะ?
ผู้หญิงผมยาว ใส่ชุดสีขาว ยืนเอาหวีสางผม ในลักษณะเอาผมไปด้านหน้า แล้วเอียงคอลง
เค้ายืนสางผมช้าช้า ช้าช้า ช้าช้า
จนเราเริ่มรู้และว่าไม่ใช่ใครทั้งนั้น
พอมองดู เงาในกระจกไม่มี๊~!!!!! แม่เจ้าเท่านั้นแหละ
เขย่าบีแบบไม่คิดชีวิตเรยเป็นไงเป็นกัน
(แต่จริงๆแล้วแอบเขย่านะ อยากกระชากบีขึ้นมาเหมือนกัน แต่กลัวสาวเค้าจะรู้ เลิกสางผมแล้วหันมาหาเราแทน)
คืนนั้นนอนกลัวจนถึงตี5กว่าที่ฟ้าเริ่มส่องสว่างนั่นแหละ ขนาดเปิดแอร์ 20 องศา เหงื่อเรางี้ชุ่มทั้งตัว
เรานี่โกรธบีมากเรียกไม่ตื่น เรากลัวฉี่แทบราด
เล่าให้แม่บ้านฟัง แม่บ้านบอกว่า เคยเจอเหมือนกัน ครั้งนึง ยืนอยู่ใต้พัดลม เป็นผู้หญิงผมยาว ใส่ชุดขาว
แม่บ้านบอก อาจเป็นเจ้าที่เจ้าทาง
ตั้งแต่คืนนั้นเราสวดมนต์ทุกคืนเลย ห่มผ้านวมมิดยันหัวอ่ะ
เธอยืนสางผมช้าๆอยู่หน้ากระจก
นี่ไม่ใช่กระทู้แระนะคะ แต่ว่าอยากเอาประสบการณ์เรื่องผีผีมาแชร์บ้าง เปลี่ยนบรรยากาศ
เราเป็นที่จะเจอเรื่องพวกนี้ ประมาณ 4-5 ครั้งในชีวิตแบบที่เจอจังๆ
สมัยที่เรายังเรียน เราจะไปนอนค้างบ้านเพื่อนตลอด ไม่เชิงว่าเพื่อนหรอกค่ะ เป็นพี่ข้างบ้านเล่นกันมาตั้งแต่เด็ก แก่กว่าเราประมาณสามปี
ขอสมมุติว่าชื่อ "บี" ละกัน
เราไปอยู่กับเค้าเรียกได้ว่าทั้งวันทั้งคืน
บีจะมีแม่แท้ๆ และแม่เลี้ยง เหมือนอารมณ์ แม่ทูลหัวอีกคน ขอเรียกแม่ทูลหัวว่า แม่ปุ้ม นะคะ
ในบ้านจะมีแม่บ้านอีกหนึ่ง นอนอยู่ห้องเกียวกันนี่และค่ะ
แม่ของบีจะออกต่างจังหวัดอยู่บ่อยๆ เราเลยมาค้างเป็นเพื่อน ส่วนแม่ปุ้ม นานๆมาที
ที่บ้านบีจะมีห้องพระใหญ่มากกกก มีกุมารเต็มไปหมด ขนาดเราคบกับบีหลายปี เรายังกลัวมากมาย
เรื่องมันเกิดขึ้นในคืนนึงที่เราไปนอนบ้านมี
วันนี้บีมันก็นอนก่อนเรา เราดูทีวีถึงประมาณเที่ยงคืนกว่าก็ปิดรีโมท แต่ไม่ได้ลุกไปปิดตัวทีวี จึงทำให้ทีวีมีแสงออกมาเล็กน้อย พอเห็นภายในห้อง
ห้องบีจะเป็นลักษณะกว้างและยาว เตียงที่เรานอนกับบีจะอยู่ด้านในสุด ถัดจากเตียงจะเป็นฟูกหนาๆวางที่พื้นต่อกันสองอันนอนได้สี่คน
แม่บ้านจะนอนที่ฟูก โดยนอนริมนอกสุด เว้นที่เอาไว้ ปลายที่แม่บ้านนอนจะเป็นโต๊ะเครื่องแป้งและตู้เสื้อผ้ายาวๆไป
เราก็นอนไม่ค่อยหลับหรอกคืนนั้น รู้สึกแปลกๆ ตื่นมาตกใจ เห็นเหมือนใครนั่งอยู่ข้างแม่บ้าน
พอมองดีดี อ่อ ตะกร้าผ้า เราก็เรยข่มตราหลับ
จนกระทั่ง........ประมาณตีสามกว่า เราตื่นมาดูนาฬิกา
ผงกหัวขึ้นไป เห็นใครไม่รู้ยืนอยู่หน้าโต๊ะเครื่องแป้ง
ตกใจสิ ใจนี่แป้วล่ะ คิดว่าเป็นแม่บ้าน หันไป แม่บ้านก็นอนอยู่
ตอนนั้นหัวเริ่มอื้อล่ะ กลัวสุดๆ ยังคิดในแง่ดีข่มไว้
แม่บีล่ะม้างงงงง ไม่ดิวะ แม่บีอยู่เชียงใหม่!!!?
ตอนนั้นเริ่มคิดไรไม่ออกล่ะ สรรหามาแต่ละอย่างไม่ให้ตัวเองกลัว
"แม่ปุ้ม" ล่ะม้างงงงงงง เฮ้ย!!!!! ไม่ดิ แม่ปุ้มตัวอ้วน!!!!!?
แล้ว............ใคร???
เราเลยค่อยๆเอนหัวลงหมอนแล้วมอง
สิ่งที่เห็นอยู่ตั้งแต่แรกคืออะไรรู้มั๊ยคะ?
ผู้หญิงผมยาว ใส่ชุดสีขาว ยืนเอาหวีสางผม ในลักษณะเอาผมไปด้านหน้า แล้วเอียงคอลง
เค้ายืนสางผมช้าช้า ช้าช้า ช้าช้า
จนเราเริ่มรู้และว่าไม่ใช่ใครทั้งนั้น
พอมองดู เงาในกระจกไม่มี๊~!!!!! แม่เจ้าเท่านั้นแหละ
เขย่าบีแบบไม่คิดชีวิตเรยเป็นไงเป็นกัน
(แต่จริงๆแล้วแอบเขย่านะ อยากกระชากบีขึ้นมาเหมือนกัน แต่กลัวสาวเค้าจะรู้ เลิกสางผมแล้วหันมาหาเราแทน)
คืนนั้นนอนกลัวจนถึงตี5กว่าที่ฟ้าเริ่มส่องสว่างนั่นแหละ ขนาดเปิดแอร์ 20 องศา เหงื่อเรางี้ชุ่มทั้งตัว
เรานี่โกรธบีมากเรียกไม่ตื่น เรากลัวฉี่แทบราด
เล่าให้แม่บ้านฟัง แม่บ้านบอกว่า เคยเจอเหมือนกัน ครั้งนึง ยืนอยู่ใต้พัดลม เป็นผู้หญิงผมยาว ใส่ชุดขาว
แม่บ้านบอก อาจเป็นเจ้าที่เจ้าทาง
ตั้งแต่คืนนั้นเราสวดมนต์ทุกคืนเลย ห่มผ้านวมมิดยันหัวอ่ะ