ผม ได้รู้จักกับผู้หญิงคนนึง เจอกันในโลกออนไลน์ ทางสไกด์ ..... ''
เธอ : ขอโทษนะค้ะ มีสไกด์เราได้ไง ?
ผม : อ่อ สังสัยติดจากเฟสอะครับ เราใช้เฟสล้อกอิน อะ ><
เธอ : อ่ออค้ะๆ
ผม : ............
วันนั้นเป็นวันที่ผมได้เจอกับเธอคนนั้น จากนั้นเราก็ทักกันคุยกันมาเรื่อยๆ
จนมีอยู่วันนึง ผมกับเธอ ได้เกิดความเข้าใจผิดกัน เธอตัดการติดต่อทุกอย่างทิ้ง ผมอยู่ตัวคนเดียว แล้วเธอก็หายไป
.... ผมรู้สึกอ้างว้าง ผมก็ได้เเต่หวังรอเธอกลับมา .....
จนถึงวันนึง เธอได้กลับมา กลับมาทักทาย กลับมาพูดคุย ผมรู้สึกดีใจมาก ถึงแม้เเค่ได้คุย ...."
เธอเดี่ยวมาเดี่ยวหาย ผมก็ยังรอ มันเหมือนความสุขเล็กๆในใจ คุยกันนานพอสมควร
เราเริ่มรู้จักกันเเละกันมากขึ้น นิสัยอย่างไร ถึงเเม้เห็นเเค่รูป ได้ยินแค่เสียง เห็นแค่ตัวหนังสือ
.... เธอคนนั้น มีพี่น้องสามคน เป็นลูกสาวคนกลาง ผู้ชายสองคน เธอเป็นคนน่ารัก ติดห้าวหน่อยๆ เก่งอังกฤษ ความลับนี่เยอะจัด ไม่ชอบใครมาเจ้าะแจ้ะ ขี้เบื่อเป็นสันดาร น่ามคานเป็นนิสัย ขี้เกียจสุดๆ ติดกวนตีน เป็นคนขี้เล่นว่างๆก็เล่นขี้ เป็นหนี้ ชอบขอตังป๊า เห็นอะไรเป็นซื้อ
อะไรจะเอากูต้องได้อย่าขัด เก็บเงินหยอดกระปุกไม่ได้นาน ทุบทิ้ง '' เยี่ยมจริงๆ ''จงทำดี จงทำดี จงทำดี ไม่รักษาของ จับแปปๆหาย
ไอโฟนกระจาย แบตเสื่อม ปุ่มกดถลอก หน้าจอยับ หูฟังหาย ที่ชาตแบตพัง ขี้งอล ชอบเเข่งอวดเกม เฮเด ใช้กุมารทอมไปซื้อเพรช มีลูกโป่ง เครื่องคิดเลขเด็กอนุบาล มีมุมส่วนตัวปราสาทวิมารเมฆ เจ้าหญิงน่ารักๆ หลงฝรั่ง ชอบให้ผมร้องเพลงให้ฟัง ติดโม้นู้นนี่ ชอบด่าผมไอ่ควาย ไอหมู ไอฟาย ไอเชี่ย กินโกโก้ก็เลอะเทอะ ชอบหาย หายตลอดที่1 ชอบโดดเรียนอีก ไปไหนก้บอก นู้นนั้นนี่ ส่งรูปของกิน แพ้กุ้งเหมือนผมด้วย แถมยังกลัวผีอีก ......555555555
ความรู้สึกมันไม่ใช่น้อยเลยที่จะรู้สึกได้ขนาดนี้ ผมรู้จักเธอคนนี้ประมาณ 2ปีกว่าๆ เธอเหมือนเพื่อนที่สนิทคนนึง สนิทมากๆ เราต่างมีปัญหาอะไร เราก้คอยอยู่ข้างๆกันเสมอ ถึงแม้ไม่เคยเจอกันสักครั้ง ถามว่าอยากเจอมั้ย ? ... อยากเจอน่ะ สักครั้งหนึ่ง ..... ถึงบางสิ่งบางอย่าเราอาจจะไม่เห็น ไม่รับรู้ได้ด้วยตา เเต่เรารู้สึกรับรู้ได้ด้วยใจ ผมคิดว่าเธอ กับ ผมคง ไม่ต่างกัน ''
ถึงตอนนี้ เธอต้องไปเรียนต่อที่อเมริกา ผมก็มีทางเดินต่อไป เธออาจจะหายไป เเต่ผมก็ยังจะรอเธอคนนั้น เเค่เธอทักหากัน
มันคือ ช่วงเวลาช่วงๆหนึ่งที่ดีที่สุดถึงแม้มันเป็นเพียงเวลาอันสั้น ผมก็ยังรอเธอ ถึงเเม้มันอาจเป็นเเค่ฝัน " กาลครั้งหนึ่ง " ผมก็ยังคงที่จะรอ เเม้มันจะยาวนานเเค่ไหน รอวันนที่เราได้พบกัน เพราะเธอคือ "คนในความฝันของผม "
กาลครั้งนั้นยังอบอุ่นในใจ รู้สึกทุกครั้งว่าเธอยังดูแลฉันใกล้ ๆ
เหม่อมองฟ้าแล้วถอนหายใจ เหมือนเราได้พูดกัน
ราวกับเธอนั้นไม่เคยจากไป
ยังคงยืนส่งยิ้มให้กำลังใจอยู่ในความทรงจำ
เธออยู่ตรงนั้นสบายดีไหม
ฉันอยู่ตรงนี้เป็นเหมือนเดิม
คิดถึงเธอทุกวัน
หากชีวิตนี้เร็วดั่งความฝัน กาลครั้งหนึ่ง " สักวันเราคง ได้พบกัน "
" เธอ ไม่ใช่ความทรงจำของผม เเต่ เธอ คือความรู้สึกของผม "
* ถ้าเธอคนนั้นได้มาอ่านกระทู้อันนี้ผมอยากบอกเธอว่า '' I always beside you '' ขอบคุณน้ะ B
คุณเคยรู้สึกว่ารักกับคนที่ไม่เคยเจอหน้ากันเลยหรือป่าว
เธอ : ขอโทษนะค้ะ มีสไกด์เราได้ไง ?
ผม : อ่อ สังสัยติดจากเฟสอะครับ เราใช้เฟสล้อกอิน อะ ><
เธอ : อ่ออค้ะๆ
ผม : ............
วันนั้นเป็นวันที่ผมได้เจอกับเธอคนนั้น จากนั้นเราก็ทักกันคุยกันมาเรื่อยๆ
จนมีอยู่วันนึง ผมกับเธอ ได้เกิดความเข้าใจผิดกัน เธอตัดการติดต่อทุกอย่างทิ้ง ผมอยู่ตัวคนเดียว แล้วเธอก็หายไป
.... ผมรู้สึกอ้างว้าง ผมก็ได้เเต่หวังรอเธอกลับมา .....
จนถึงวันนึง เธอได้กลับมา กลับมาทักทาย กลับมาพูดคุย ผมรู้สึกดีใจมาก ถึงแม้เเค่ได้คุย ...."
เธอเดี่ยวมาเดี่ยวหาย ผมก็ยังรอ มันเหมือนความสุขเล็กๆในใจ คุยกันนานพอสมควร
เราเริ่มรู้จักกันเเละกันมากขึ้น นิสัยอย่างไร ถึงเเม้เห็นเเค่รูป ได้ยินแค่เสียง เห็นแค่ตัวหนังสือ
.... เธอคนนั้น มีพี่น้องสามคน เป็นลูกสาวคนกลาง ผู้ชายสองคน เธอเป็นคนน่ารัก ติดห้าวหน่อยๆ เก่งอังกฤษ ความลับนี่เยอะจัด ไม่ชอบใครมาเจ้าะแจ้ะ ขี้เบื่อเป็นสันดาร น่ามคานเป็นนิสัย ขี้เกียจสุดๆ ติดกวนตีน เป็นคนขี้เล่นว่างๆก็เล่นขี้ เป็นหนี้ ชอบขอตังป๊า เห็นอะไรเป็นซื้อ
อะไรจะเอากูต้องได้อย่าขัด เก็บเงินหยอดกระปุกไม่ได้นาน ทุบทิ้ง '' เยี่ยมจริงๆ ''จงทำดี จงทำดี จงทำดี ไม่รักษาของ จับแปปๆหาย
ไอโฟนกระจาย แบตเสื่อม ปุ่มกดถลอก หน้าจอยับ หูฟังหาย ที่ชาตแบตพัง ขี้งอล ชอบเเข่งอวดเกม เฮเด ใช้กุมารทอมไปซื้อเพรช มีลูกโป่ง เครื่องคิดเลขเด็กอนุบาล มีมุมส่วนตัวปราสาทวิมารเมฆ เจ้าหญิงน่ารักๆ หลงฝรั่ง ชอบให้ผมร้องเพลงให้ฟัง ติดโม้นู้นนี่ ชอบด่าผมไอ่ควาย ไอหมู ไอฟาย ไอเชี่ย กินโกโก้ก็เลอะเทอะ ชอบหาย หายตลอดที่1 ชอบโดดเรียนอีก ไปไหนก้บอก นู้นนั้นนี่ ส่งรูปของกิน แพ้กุ้งเหมือนผมด้วย แถมยังกลัวผีอีก ......555555555
ความรู้สึกมันไม่ใช่น้อยเลยที่จะรู้สึกได้ขนาดนี้ ผมรู้จักเธอคนนี้ประมาณ 2ปีกว่าๆ เธอเหมือนเพื่อนที่สนิทคนนึง สนิทมากๆ เราต่างมีปัญหาอะไร เราก้คอยอยู่ข้างๆกันเสมอ ถึงแม้ไม่เคยเจอกันสักครั้ง ถามว่าอยากเจอมั้ย ? ... อยากเจอน่ะ สักครั้งหนึ่ง ..... ถึงบางสิ่งบางอย่าเราอาจจะไม่เห็น ไม่รับรู้ได้ด้วยตา เเต่เรารู้สึกรับรู้ได้ด้วยใจ ผมคิดว่าเธอ กับ ผมคง ไม่ต่างกัน ''
ถึงตอนนี้ เธอต้องไปเรียนต่อที่อเมริกา ผมก็มีทางเดินต่อไป เธออาจจะหายไป เเต่ผมก็ยังจะรอเธอคนนั้น เเค่เธอทักหากัน
มันคือ ช่วงเวลาช่วงๆหนึ่งที่ดีที่สุดถึงแม้มันเป็นเพียงเวลาอันสั้น ผมก็ยังรอเธอ ถึงเเม้มันอาจเป็นเเค่ฝัน " กาลครั้งหนึ่ง " ผมก็ยังคงที่จะรอ เเม้มันจะยาวนานเเค่ไหน รอวันนที่เราได้พบกัน เพราะเธอคือ "คนในความฝันของผม "
กาลครั้งนั้นยังอบอุ่นในใจ รู้สึกทุกครั้งว่าเธอยังดูแลฉันใกล้ ๆ
เหม่อมองฟ้าแล้วถอนหายใจ เหมือนเราได้พูดกัน
ราวกับเธอนั้นไม่เคยจากไป
ยังคงยืนส่งยิ้มให้กำลังใจอยู่ในความทรงจำ
เธออยู่ตรงนั้นสบายดีไหม
ฉันอยู่ตรงนี้เป็นเหมือนเดิม
คิดถึงเธอทุกวัน
หากชีวิตนี้เร็วดั่งความฝัน กาลครั้งหนึ่ง " สักวันเราคง ได้พบกัน "
" เธอ ไม่ใช่ความทรงจำของผม เเต่ เธอ คือความรู้สึกของผม "
* ถ้าเธอคนนั้นได้มาอ่านกระทู้อันนี้ผมอยากบอกเธอว่า '' I always beside you '' ขอบคุณน้ะ B