ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ เราคิดแล้วคิดอีกมานานมาก ถามว่ารักไหมก็รักนะคะ แต่ไม่มีความสุข พอโตขึ้นคิดว่าบางทีแค่ความรักอย่างเดียวมันไม่พอ แต่ก็ใจแข็งไม่พอที่จะเลิก เพราะสงสารลูกด้วย อยากให้ลูกมีครอบครัวที่สมบูรณ์ พอนึกว่าจะเลิกทีไรหันกลับมามองรอยยิ้มลูกตอนนี้แล้วก็เลิกไม่ลง แฟนเราไม่มีปัญหาเรื่องผู้หญิงนะคะ กินเหล้า สูบบุหรี่ติดเพื่อนบ้างประปราย แต่ไม่รู้เหมือนกันค่ะว่าความรู้สึกแบบนี้มันเข้ามาตอนไหน พอรู้ตัวอีกทีก็รู้สึกว่าไม่น่ามาอยู่กับผู้ชายคนนี้เลย ไม่น่าคบกับเค้าเลย แย่นะคะ ตัวเราน่ะค่ะ มีใครเคยเป็นเหมือนเราบ้างไหมคะ แล้วจัดการกับความรู้สึกตัวเองอย่างไรคะ
เคยมีความรู้สึกว่าเลือกคู่ครองชีวิตผิดไหมคะ