เรื่องราวของเรา เราคิดว่ามันเป็นความเจ็บปวดมากที่สุดในชีวิตเราแล้วค่ะ จะตัดก็ตัดไม่ขาด แต่อยู่ไปก็เจ็บมาก เลิกก็เจ็บมากอีก เราควรจะทำยังไงดีคะ เรากับแฟนคบกันมาได้ 4 ปีแล้วค่ะ พักหลังๆเค้าเฉยชากะเรา จนเรารู้สึกได้ จากที่เคยหวานก็ไม่หวาน จากที่เคยอยากไปรับ ไปส่งก็ไม่มี มีไปรับแค่ตอนเราขอร้องเท่านั้น ซึ่งใจเราเองก็รู้ดีว่ามันผิดปกติไปมาก จนเราเริ่มทนไม่ไหวกับความเฉยชา เลยได้คุยกับเค้าเรื่องความเฉยชาของเค้า ตอนนั้นเราถามเค้า เค้าก็บอกไม่ได้เป็นไรๆแต่ดูก็รู้ว่ายังไงก็เป็น เราเลยบอกถ้าเฉยชาแบบนี้ก็แทบไม่ต่างจากเลิกกันเลย เค้าเลยเลิกกับเราเลยค่ะ เลิกกันเค้าตัดขาดเราเลย เราพยายามง้อก็ไม่ยอมกลับมาค่ะ ลบไลน์ เฟสเรา เฟสเพื่อนเราหมด ตอนนั้นเราก็พยายามทำใจค่ะ ว่าต้องเลิกให้ได้ แต่สุดท้ายเราก็ทำไม่ได้ค่ะ เลิกกันได้ 2 อาทิตย์เราน้ำหนัดลด 5 โล รู้สึกทรมานมากเหมือนจะตาย เราผูกพันธ์กับเค้ามากเพราะอยู่ด้วยกันมาตลอดเกือบ 4 ปี เราตัดสินใจโทรไปหาเค้าตอนตี 3 ค่ะ เพราะรู้สึกเหมือนกำลังจะตายแล้ว ขอร้องเค้าให้เค้ากลับมา เค้าถามกลับว่ามันจะดีเหรอ เราก็บอกดีสิ มันต้องดี เพราะเรากำลังจะตายแล้ว ขาดเค้าไม่ได้ เราขอร้องอ้อนวอนทุกอย่าง จนเค้าคงใจอ่อน ยอมกลับมาคบ เค้าบอกจะมารับเราที่ห้องตอนตี 3 แต่ตอนนั้นเราอยู่ห้องเพื่อนซึ่งไกลมาก เค้าเลยไม่ได้ไปรับเรา เค้ามารับอีกวันนึงตอนเย็นหลังเลิกงานค่ะ
ควรทำยังไงกับชีวิตดีคะ รักมากและตอนนี้ก็กำลังเจ็บมาก!!