สวัสดีค่ะ พ่อแม่พี่น้องชาวพันทิปทุกคนนนนนนนนนน
ก่อนอื่นขอบอกก่อนนะคะว่าจขกท.กำลังเรียนhigh schoolอยู่ที่NZค้า มาทักทายได้เนอะ 555555555
บางคนอาจจะได้มีโอกาสมาต่างประเทศ ไม่ว่าจะเรียนระยะสั้น ระยะยาว High school เรียนU เที่ยว หรือมาทำงาน
เราว่าปัญหาส่วนใหญ่น่าจะเกิดกับคนที่อยู่แบบยาวมากกว่าสามเดือนขึ้นไปนะคะ แบบใช้ชีวิตที่นี่ไรงี้
บางคนคิดว่า 'เฮ้ยยยยยยย ดีอะ ได้ไปต่างประเทศด้วย' 'อิจฉาว่ะแก อยากไปบ้างอะๆๆๆ' 'ตั้งใจเรียนนะ' บลาๆๆ มากมายที่มีความเห็นต่างกันไป
ตอนแรกจขกท.ก็คิดนะว่าแบบ เฮ้ยยยย ฉันจะไปต่างประเทศละ จะเรียนเก่งๆให้พ่อแม่ได้ชื่นใจ
ถามว่าเป็นยังไงบ้าง....บอกตามตรงว่าหลายๆอย่างมันแตกต่างจากประเทศไทยมากค่ะ แบบว่าทั้งวัฒนธรรม ภาษา คน
บางคนคิดว่าการมาต่างประเทศมันแบบ.. เฮ้ย!! คือดีอะ คือเก๋ โปร์ไฟล์เริ่ด!!
แต่จะรู้ไหมว่าต้องเจออะไรบ้าง..
ภาษา
แน่นอนค่ะ ไปต่างประเทศ สิ่งที่ต้องมีปัญหาอย่างแรกคือภาษา!! มาแรกๆคือเอ๋อมากค่ะ แบบว่า OMG พูดอะไรกันอะ แรพอ่อ เหมือนตัวเองหลุดมาในหนังฝรั่งที่เคยดูอะ แบบเปลี่ยนโลก เปลี่ยนทุกอย่าง หลายๆคนถามว่า ไปต่างประเทศจะได้ภาษาจริงเหรอ?? ไปนานเท่าไหร่ถึงได้ภาษา? ขอบอกก่อนนะคะว่าเราเป็นคนเรียนรู้ภาษาจากการพูด ตอนแรกเราเรียนอยู่ที่language schoolคือเราเป็นคนเสียงดังและพูดมากอยู่แล้ว 555555 พูดผิดๆถูกๆค่ะ
พอเราพูดผิดหรือฟังที่คนอื่นพูดมันจะทำให้เราจำค่ะ ว่าแบบ เฮ้ย ประโยคนี้เราพูดผิดนะ แล้วมันจะค่อยๆจำแล้วปรับใช้ไปในชีวิตประจำวันเองค่ะ ของแบบนี้ไม่สามรถเรียนได้ภายในเวลาสั้นๆ มันอยู่ที่การใช้ในชีวิตประจำวัน มันจะได้เร็วขึ้น แต่คนที่จะเรียนภาษาไม่จำเป็นต้องมาต่างประเทศค่ะ เราแนะนำเรื่องการดูหนังฟังเพลง มันช่วยได้จริงๆ ช่วยเรื่องการฟัง การออกเสียง สำเนียง หลายๆอย่าง ตอนฝึกพูดแรกๆ เราดูหนัง กดหยุดแล้วพูดเลียนแบบประโยคในหนัง มันฟังดูตลก แต่ช่วยได้จริงๆค่ะ 5555555555 (การดูหนังทำให้เราจำได้ค่ะว่าเราควรเอาประโยคไหนมาพูด เวลาเราเจอสถานการ์ณแบบเดียวกับในหนัง)
Homesick
มันคือปัญหาระดับชาติค่ะ แก้ยากจริงๆ 5555555 มันต้องมีบ้างล่ะค่ะ เวลาไปอยู่ที่อื่น ต่างบ้านต่างเมือง ไม่ได้อยู่กับพ่อแม่ครอบครัว เอาตรงๆว่าเหงามากกกกกกกกกกกกกก ไปแรกๆไม่มีเพื่อนเหงามากค่ะ คิดถึงบ้าน คิดถึงพ่อแม่ จากเริงร่าที่ได้มาตปท. ใจก็เริ่มห่อเหี่ยว.. ไหนจะเจอปัญหาอีก ตอนเรียนเหนื่อยๆ ตอนพูดอังกฤษอกกมาไม่ดี ทำอะไรไม่ได้ คิดถึงบ้านมากๆ คิดถึงพ่อแม่ แบบอยากจะตีตั๋วกลับไทยซะตอนนั้นเลยยยย แต่มาที่นี่ทำให้เราเป็นผู้ใหญ่นะคะ เพราะเราทำหลายๆอย่างเอง คือเราไม่ได้มาแบบเอเจนซี่ เลยทำเองหมดเลย คุยเรื่องจ่ายค่าเรียน ไปดูโรงเรียน คุยเรื่องhomestay ทำเรื่องinsurance ต่อvisa ไปหาหมอ ซื้อยา ทำนู่นทำนี่สารพัดอย่าง 55555 การที่เราช่งยเหลือตัวเองทำให้เราเริ่มทำอะไรเป็นค่ะ จากทำอาหรไม่ค่อยเก่ง ตอนนี้ทำทุกอาทิตย์ เกือบๆทุกวันด้วยบางที 555
สุขภาพ
ตรงนี้บางคนอาจจะม่เจอปัญหาค่ะ แต่เราเจอ5555 หนักด้วยเรื่องผิวหนัง มาครั้งแรก เจอหมัดกัดค่ะ ผิวลายทั้งตัว คือแย่มาก ใส่กางเกงขาสั้นไม่ได้เลย โคตรน่าเกลียด มาอีกที โดนกัดอีกกกกก โอ้พระเจ้าาาาา ทำไมเรื่องแบบนี้ต้องมาเกิดกับฉัน พรุนหมดแล้วค่ะตอนนี้ อีกอย่างคือตอนนี้เราเป็นลมพิษค่ะ ไม่รู้เพราะอากาศเปลี่ยนหรืออะไร ขึ้นทั้งตัว คันมาก นอนไม่ค่อยหลับเลยช่วงนี้ ได้แต่กินยาทาคารามาย ภาวนาให้หายไวๆ TTTTT
ท้อ เหนื่อย
เรามีจังหวะหนึ่งที่ท้อมาก เหนื่อยมาก อยากกลับไทยมาก ช่วงปัญหารุมเร้าค่ะ การบ้านเยอะ เรียนไม่รู้เรื่อง เครียด มีปัญหาเรื่องสุขภาพอีก คิดถึงพ่อแม่ อยากกลับไทย อยากจะบอกทุกคนว่า..เหนื่อยแค่ไหนพรุ่งนี้ก็วันใหม่แล้วค่ะ (ขอยืมคำจากนิชคุณมา 5555555) มันอยู่ที่ว่าเราทำได้ดีแค่ไหน ดีที่สุดหรือเปล่า ไม่งั้นเราจะเสียใจทีหลังว่าทำไมตอนนั้นไม่ทำแบบนั้น ทำไมไม่พยายามกว่านี้.. ถ้าผ่านไปแล้วเราได้แต่เสียดายนะคะ ทุกๆอย่างไม่มีอะไรได้มาง่ายๆ ไม่มีทางไหนโรยด้วยกลีบกุหลาบ บางทีเห็นคนอื่นประสบความสำเร็จ แต่เราไม่รู้ว่าเขาต้องผ่านอะไรมาบ้ากว่าจะมาถึงวันนี้
อยากจะเป็นกำลังใจให้ทุกคนค่ะ ทั้งคนที่อยู่ตปท.หรืออยู่ไทย ไม่ว่าคุณจะเกิดปัญหาอะไรก็ตาม ขอให้สู้นะคะ เข้าใจว่ากว่าเราจะผ่านมันไปได้ มันยากนะ มันเหนื่อย มันท้อจนอยากจะเดินกลับไปทางเดิมที่ไม่ต้องพยายามอะไร
เวลาเราเหนื่อยทีเราจะนึกถึงพ่อแม่ค่ะ นึกถึงท่านที่เลี้ยงเรามา ที่เหนื่อยกว่าที่เราเห็น อยากจะทำยังไงก็ได้ที่ทำออกมาแล้วทำให้เขาภูมิใจที่สุด
ยังไงก็ตาม อยากให้ทุกคนสู้ๆนะคะ!!
ใครมีอะไรก็มาแชร์กันได้นะคะ ^^
ขอบคุณค่ะ (ขอโทษด้วยที่พิมผิดๆถูกๆ)
ใครเคยไปอยู่ต่างประเทศแล้วมีปัญหาบ้างคะ? มาแชร์กัน!!
ก่อนอื่นขอบอกก่อนนะคะว่าจขกท.กำลังเรียนhigh schoolอยู่ที่NZค้า มาทักทายได้เนอะ 555555555
บางคนอาจจะได้มีโอกาสมาต่างประเทศ ไม่ว่าจะเรียนระยะสั้น ระยะยาว High school เรียนU เที่ยว หรือมาทำงาน
เราว่าปัญหาส่วนใหญ่น่าจะเกิดกับคนที่อยู่แบบยาวมากกว่าสามเดือนขึ้นไปนะคะ แบบใช้ชีวิตที่นี่ไรงี้
บางคนคิดว่า 'เฮ้ยยยยยยย ดีอะ ได้ไปต่างประเทศด้วย' 'อิจฉาว่ะแก อยากไปบ้างอะๆๆๆ' 'ตั้งใจเรียนนะ' บลาๆๆ มากมายที่มีความเห็นต่างกันไป
ตอนแรกจขกท.ก็คิดนะว่าแบบ เฮ้ยยยย ฉันจะไปต่างประเทศละ จะเรียนเก่งๆให้พ่อแม่ได้ชื่นใจ
ถามว่าเป็นยังไงบ้าง....บอกตามตรงว่าหลายๆอย่างมันแตกต่างจากประเทศไทยมากค่ะ แบบว่าทั้งวัฒนธรรม ภาษา คน
บางคนคิดว่าการมาต่างประเทศมันแบบ.. เฮ้ย!! คือดีอะ คือเก๋ โปร์ไฟล์เริ่ด!!
แต่จะรู้ไหมว่าต้องเจออะไรบ้าง..
ภาษา
แน่นอนค่ะ ไปต่างประเทศ สิ่งที่ต้องมีปัญหาอย่างแรกคือภาษา!! มาแรกๆคือเอ๋อมากค่ะ แบบว่า OMG พูดอะไรกันอะ แรพอ่อ เหมือนตัวเองหลุดมาในหนังฝรั่งที่เคยดูอะ แบบเปลี่ยนโลก เปลี่ยนทุกอย่าง หลายๆคนถามว่า ไปต่างประเทศจะได้ภาษาจริงเหรอ?? ไปนานเท่าไหร่ถึงได้ภาษา? ขอบอกก่อนนะคะว่าเราเป็นคนเรียนรู้ภาษาจากการพูด ตอนแรกเราเรียนอยู่ที่language schoolคือเราเป็นคนเสียงดังและพูดมากอยู่แล้ว 555555 พูดผิดๆถูกๆค่ะ
พอเราพูดผิดหรือฟังที่คนอื่นพูดมันจะทำให้เราจำค่ะ ว่าแบบ เฮ้ย ประโยคนี้เราพูดผิดนะ แล้วมันจะค่อยๆจำแล้วปรับใช้ไปในชีวิตประจำวันเองค่ะ ของแบบนี้ไม่สามรถเรียนได้ภายในเวลาสั้นๆ มันอยู่ที่การใช้ในชีวิตประจำวัน มันจะได้เร็วขึ้น แต่คนที่จะเรียนภาษาไม่จำเป็นต้องมาต่างประเทศค่ะ เราแนะนำเรื่องการดูหนังฟังเพลง มันช่วยได้จริงๆ ช่วยเรื่องการฟัง การออกเสียง สำเนียง หลายๆอย่าง ตอนฝึกพูดแรกๆ เราดูหนัง กดหยุดแล้วพูดเลียนแบบประโยคในหนัง มันฟังดูตลก แต่ช่วยได้จริงๆค่ะ 5555555555 (การดูหนังทำให้เราจำได้ค่ะว่าเราควรเอาประโยคไหนมาพูด เวลาเราเจอสถานการ์ณแบบเดียวกับในหนัง)
Homesick
มันคือปัญหาระดับชาติค่ะ แก้ยากจริงๆ 5555555 มันต้องมีบ้างล่ะค่ะ เวลาไปอยู่ที่อื่น ต่างบ้านต่างเมือง ไม่ได้อยู่กับพ่อแม่ครอบครัว เอาตรงๆว่าเหงามากกกกกกกกกกกกกก ไปแรกๆไม่มีเพื่อนเหงามากค่ะ คิดถึงบ้าน คิดถึงพ่อแม่ จากเริงร่าที่ได้มาตปท. ใจก็เริ่มห่อเหี่ยว.. ไหนจะเจอปัญหาอีก ตอนเรียนเหนื่อยๆ ตอนพูดอังกฤษอกกมาไม่ดี ทำอะไรไม่ได้ คิดถึงบ้านมากๆ คิดถึงพ่อแม่ แบบอยากจะตีตั๋วกลับไทยซะตอนนั้นเลยยยย แต่มาที่นี่ทำให้เราเป็นผู้ใหญ่นะคะ เพราะเราทำหลายๆอย่างเอง คือเราไม่ได้มาแบบเอเจนซี่ เลยทำเองหมดเลย คุยเรื่องจ่ายค่าเรียน ไปดูโรงเรียน คุยเรื่องhomestay ทำเรื่องinsurance ต่อvisa ไปหาหมอ ซื้อยา ทำนู่นทำนี่สารพัดอย่าง 55555 การที่เราช่งยเหลือตัวเองทำให้เราเริ่มทำอะไรเป็นค่ะ จากทำอาหรไม่ค่อยเก่ง ตอนนี้ทำทุกอาทิตย์ เกือบๆทุกวันด้วยบางที 555
สุขภาพ
ตรงนี้บางคนอาจจะม่เจอปัญหาค่ะ แต่เราเจอ5555 หนักด้วยเรื่องผิวหนัง มาครั้งแรก เจอหมัดกัดค่ะ ผิวลายทั้งตัว คือแย่มาก ใส่กางเกงขาสั้นไม่ได้เลย โคตรน่าเกลียด มาอีกที โดนกัดอีกกกกก โอ้พระเจ้าาาาา ทำไมเรื่องแบบนี้ต้องมาเกิดกับฉัน พรุนหมดแล้วค่ะตอนนี้ อีกอย่างคือตอนนี้เราเป็นลมพิษค่ะ ไม่รู้เพราะอากาศเปลี่ยนหรืออะไร ขึ้นทั้งตัว คันมาก นอนไม่ค่อยหลับเลยช่วงนี้ ได้แต่กินยาทาคารามาย ภาวนาให้หายไวๆ TTTTT
ท้อ เหนื่อย
เรามีจังหวะหนึ่งที่ท้อมาก เหนื่อยมาก อยากกลับไทยมาก ช่วงปัญหารุมเร้าค่ะ การบ้านเยอะ เรียนไม่รู้เรื่อง เครียด มีปัญหาเรื่องสุขภาพอีก คิดถึงพ่อแม่ อยากกลับไทย อยากจะบอกทุกคนว่า..เหนื่อยแค่ไหนพรุ่งนี้ก็วันใหม่แล้วค่ะ (ขอยืมคำจากนิชคุณมา 5555555) มันอยู่ที่ว่าเราทำได้ดีแค่ไหน ดีที่สุดหรือเปล่า ไม่งั้นเราจะเสียใจทีหลังว่าทำไมตอนนั้นไม่ทำแบบนั้น ทำไมไม่พยายามกว่านี้.. ถ้าผ่านไปแล้วเราได้แต่เสียดายนะคะ ทุกๆอย่างไม่มีอะไรได้มาง่ายๆ ไม่มีทางไหนโรยด้วยกลีบกุหลาบ บางทีเห็นคนอื่นประสบความสำเร็จ แต่เราไม่รู้ว่าเขาต้องผ่านอะไรมาบ้ากว่าจะมาถึงวันนี้
อยากจะเป็นกำลังใจให้ทุกคนค่ะ ทั้งคนที่อยู่ตปท.หรืออยู่ไทย ไม่ว่าคุณจะเกิดปัญหาอะไรก็ตาม ขอให้สู้นะคะ เข้าใจว่ากว่าเราจะผ่านมันไปได้ มันยากนะ มันเหนื่อย มันท้อจนอยากจะเดินกลับไปทางเดิมที่ไม่ต้องพยายามอะไร
เวลาเราเหนื่อยทีเราจะนึกถึงพ่อแม่ค่ะ นึกถึงท่านที่เลี้ยงเรามา ที่เหนื่อยกว่าที่เราเห็น อยากจะทำยังไงก็ได้ที่ทำออกมาแล้วทำให้เขาภูมิใจที่สุด
ยังไงก็ตาม อยากให้ทุกคนสู้ๆนะคะ!!
ใครมีอะไรก็มาแชร์กันได้นะคะ ^^
ขอบคุณค่ะ (ขอโทษด้วยที่พิมผิดๆถูกๆ)