เหงานะแต่ทำไมพอคิดจะมีใครก็เปิดใจไม่ได้ซักที

เอาเป็นว่าเล่าเลยละกัน ไม่รู้เข้ากระทู้ถูกไหมด้วย นี่เขียนเรื่องที่สองแต่ยังงงๆอยู่ ไม่รู้ต้องเขียนยังไง
...เราเป็นผู้หญิงอายุย่างยี่สิบสิองนี่ตือแนะนำตัวนะคะ แหะๆ ตอนนี้ทำงานแล้ว ทำงานด้วยแล้วก็เรัยนด้วย เป็นลูกพ่อขุน ที่ไม่ชัวร์ว่าจะจบไหม ฮ่าๆ เป็นคนที่คิดไม่ค่อยเหมือนคนอื่นเท่าไหร่หลุดกรอบบ้าง แต่โชคดีที่ที่บ้านเข้าใจและไม่เคยบังคับไม่ว่าเรื่องอะไรก็ตาม เกริ่นจบละเนอะ คือบางคนอาจมองว่าเด็กยี่สิบเอ็ดยี่สิบสองคือเด็กอยู่เลย ทำไมคิดเรื่องความรัก จริงๆมันห้ามไม่ได้มากกว่าค่ะ ไม่รู้เป็นเพราะอะไร อาจจะสังคมรอบข้าง เพื่อน น้อง รุ่นน้อง รุ้นพี่ คือคนรู้จักต่างก็มีแฟนทั้งนั้น รักๆเลิกๆบ้างแต่ก็ดูเขามีความสุขดี พอเราคิดจะมีบ้างกับไม่ถูกใจใครเลย คือมีคนเข้ามาเรื่อยๆนะคะ ไม่ใช่สวยนะไม่สวยเลย แต่ก็มีคนจีบตลอด แต่คือพอได้คุยกับต้องวิ่งหนี เขาก็ไม่ได้คุกคามอะไรก็คุยปกติ แต่เราคิดอะไรเยอะกว่าการที่จะลองๆคบ ไม่อยากคบแล้วเลิก ไม่อยากให้ใครเข้ามาในโลกส่วนตัวเรามากไป มันรู้สึกดีนะตอนที่เริ่มคุยกันถามเรื่องๆต่างๆในวันแรก แต่พอหลังจากนั้นมันกับรู้สึกไม่อยากรับโทรศัพท์ ไม่อยากตอบไลน์อะไรทั้งสิ้น แล้วเราก็เป็นฝ่ายเงียบหายแบบนี้เสมอ เหมือนคิดเยอะไปคิดอะไรไม่รู้ สุดท้ายก็ไม่ได้คบใครเป็นเรื่องเป็นราว
...ถามว่าเคยมีแฟนมาก่อนไหม เคยมี แต่ที่คบแล้วคิดว่ารักจริงๆมีแค่คนเดียว เลิกไปปีกว่าแล้ว ณ ปัจจุบัน แต่เขาก็วนเข้ามาเรื่อยๆ เพราะรู้จักกันกับเพื่อนๆของเขาและเรา แต่ถามว่าปิดกั้นคนอื่นเพราะยังรักคนนี้ไหม ก็ไม่นะ เพราะมั่นใจว่าเรากับไปคบกับเขาไม่ได้อีก ความรู้สึกมันเสียไปแล้ว ไม่กลับไปแน่นอน แต่ทุกวันนี้เวลาเห็นคนเดินคู่กันก็อดอิจฉาไม่ได้ อยากมีบ้างนะ คนที่สนใจความรู้สึกของเรา เป็นคนของเราจริงๆ แต่ก็ไม่สามารถลองคบหรือเปิดใจกับใครได้ คือไม่เข้าใจตัวเองอ่ะ แต่กล้าพิมพ์ไว้ตรงนี้เลยว่าเหงามากก เพื่อนตอนโสดเขาก็รักก็สนใจเราอยู่หรอก พอมีแฟนเท่านั้นแหละ หายหมด ทุกวันนี้ติดโทรหาแม่ที่ต่างจังหวัด คุยทีเป็นชั่วโมง จนน้องสาวถามว่าเอาเรื่องอะไรมาคุยกัน พอวางสายจากแม่ก็คิดถึงมากกว่าเดิมอีก หรือเพราะห่างบ้านมานานก็ไม่รู้ มันรู้สึกโดดเดี่ยวอ่ะ เหนื่อยแค่ไหนก็พูดไม่ได้ ท้อแค่ไหนก็ต้องเก๋บไว้คนเดียว หรืออาจจะไม่เกี่ยวกับการอยากมีใคร กระทู้นี้ไม่รู้ถามหาอะไร แต่สับสนค่ะ ทำไงกับความรู้สึกแบบนี้ดี เหงา เบื่อ ไม่อยากทำอะไร ต้องกำจัดความรู้สึกแบบนี้ยังไงดี  ฑ้ออ


****พิมพ์ในโทรศัพท์ค่ะ มันไม่ยอมให้แก้คำผิด ฉนั้นคำผิดเยอะหน่อยนะคะ


****ถ้ามีแนวทางแนะนำจะขอบคุณมากค่ะ คนที่ห่างบ้านมาอยู่คนเดียว ปรับตัวให้ชินยังไงกันคะ นี่สามปีในเมืองที่ไม่ใช่บ้าน มันไม่โอเคเลย