1.รร ทุก รร ตั้งเป็นสนามรบหรือ สุสานมาก่อน- เอออ คือ ผู้ก่อตั้งมันคิดยังงัยฟะ รู้ว่าเป็นสุสาน ดันมาสร้างตงนี้ ถ้า กระเถิบ
ไปซัก 2-3 บร๊อกนี่ รร มันจาสร้างไม่ได้เหรอ
2.ผู้พบเห็นผีโดยมากมันตั้งเป็นห้องดนตรีไทย -ไม่ว่า รร ไหนๆ ก็ต้องเจอห้องนี้และจาไม่ไปอยู่กับ ยาม รร และเมื่อเจอ
และมักจาพบเหนในชุดไทยซึ่งไม่ใสกันมา 70-80 ปี ก่อนที่คนที่สร้างระนาดในห้องดนตรีจาเกิดอีก อีกอย่าง คือ มักจาได้ยิน เครื่องดนตรีเล่นด้วย
มักจาเป็นเพลงเก่าแก่ ไม่รู้ทำไม มันถึงไม่เล่นเพลงแบบ จิงเกอเบลล
3.คำบอกเล่ามักมาจากรุ่นพี่ - ทุก รร รุ่นพี่มักจาเจอก่อน แล้วจาเป็นตำนานเล่า จนรุ่นพี่อายุ 40 ยังได้ยินรุ่นน้อง รร นั้นเล่ากันอยู่ และยังสามารถ
พบได้ในรุ่นต่อๆไปเป็นกรรมพันธุ์
4.ชอบอยู่ห้องนำข้างๆ-คือ คนกำลัง ปลดทุกข์มันจาชอบมา ปลดด้วย หรือ มาร้องไห้ในส้วมซึ่งกลิ่นไม่สู้ดีแล้วก็ต้องหันเข้าหาส้วมด้วย จาได้ ดม
กลิ่นของปลาวาฬห้องข้างๆ ยังไม่ใช่แค่นั้น เมื่อล้างมือมันจาอยู่ในกระจกด้วยสังเกตว่าห้องนำจาเป็น จุดป๊อปของผีมากแสดงว่ามันต้องผูกผันกะห้องนำก่อน
ตายแน่ๆ
5.อาจารย์เก่าๆที่ท่านล่วงลับ-ชอบมาเยือน รร ที่เคยสอนแล้วมีนักเรียนที่ มะรู้ อิโน่งอิเหน่ ไปทัก และ นำไปเล่า เพื่อนๆก็จาบอกว่า ตายไปแล้ว
หรืออาจารย์ที่ รร จาถามว่ารูปร่างยังงัยแล้วพบว่าเป็นอาจารย์เก่า
6.ต้องเป็นคนผมยาว-เป็นผู้ ญ ผมยาวปิดหน้าด้วย และจะไม่มีผีตนไหนซอยผมหรือ ย้อมผมแบบกิบเก๋
7.วิญญานต้องสวมชุดขาว-ไม่ว่าจาตายด้วยเสื้อ ผ้าสีอารายกลับมาภาควิญญาณต้องกลับมาด้วยเสื้อและกางเกงขาวแม้ที่บ้านมันจาไม่มีก็ตาม
พร้อมกับการยืนปลายเตียง และบีบคอซึ่งไม่เคยมีผีตนไหนต่อย เตะ แบบนักมวย
8.วันที่เจอต้องเย็นๆบรรยากาศน่ากึยๆ-และจาพบว่าไม่มีตนไหนออกมากลางสนามบอลแดด จัดๆ เวลาเจอ ตอนกำลังจากลับบ้านหรือเข้าค่ายที่ รร
ซึ่งยาม รร จะไม่พบเห็นเลยหรือน้อยมากหลังจากกินเหล้า
การเจอผีแบ่งได้3แบบ คือ แบบ โดดเดี่ยวและแบบหมู่คณะและspecial ซึ่งแบบ เดี่ยวนั้นผู้เจอมักเป็นวันที่ไม่เคยทำสิ่งนั้น
เช่นอยู่ๆครูก็วานเก็บของ ระหว่างทาง ต้องเจอ ชัว!!! ส่วนหมู่คณะนั้นจาพบ 2 คนขึ้นไปมักไม่เกิน 4 คน และผู้พบเห็น
จะนำไปเล่า โดยที่การไปแบบโดดเดี่ยวนั้นมักพบมากกว่าแบบหมู่คณะถึง70 เปอร์เซนและเมื่อพบจาไปเล่ากะ คนในห้องและ จะพบ
ว่ามันก็เคยเจอ โดยผู้เคยพบนั้นจามากขึ้นเรื่อยๆหลังจากข่าวกระจายซึ่งก่อนหน้านั้นไม่มีคนพบ
ส่วนการพบแบบพิเศษนั้นผู้อยากพบมักต้องทำพิธีอารายซักอย่างเช่น พูดเป้นมนต์ หรือโยนอารายซักอย่างลงบ่อนำ
เมื่อทำตามนั้นคนที่อยากเห็นมักปรากฎตัวซึ่งจาให้เห็นแบบเดิม โดยไม่เบื่อว่ากี่รุ่นๆก็จาทำแบบเดิม เช่น จาโบกมือให้
มันก็จาโบกมือให้ทุกปีโดยจาไม่เปลี่ยนและจาไม่เดินเข้ามาเช็กแฮนทักทายว่า เฮ้ย รุ่นที่เท่าไรแล้วเนี่ย เออ เนี่ยพี่ สิงที่นี่ มา 5 ปีแล้วนะ ว่างๆ
มาเจอกันได้ละ ไปละมีคนท่องมนต์อีกแล้ว บาย และจาชอบใส่ชุดนักเรียน รร เรา เช่น เพิ่งเปล่ยนแบบชุด นร ปีที่แล้ว มันก็จาเอาชุด นร รุ่น ล่าสุดมาใส่ ซึ่งไม่ทราบ
แน่ชัดว่า รร เป็นคนตัดให้หรือไม่
เคยสังเกตุ มั๊ยว่า รร. จะมีกฎในการเจอผี
ไปซัก 2-3 บร๊อกนี่ รร มันจาสร้างไม่ได้เหรอ
2.ผู้พบเห็นผีโดยมากมันตั้งเป็นห้องดนตรีไทย -ไม่ว่า รร ไหนๆ ก็ต้องเจอห้องนี้และจาไม่ไปอยู่กับ ยาม รร และเมื่อเจอ
และมักจาพบเหนในชุดไทยซึ่งไม่ใสกันมา 70-80 ปี ก่อนที่คนที่สร้างระนาดในห้องดนตรีจาเกิดอีก อีกอย่าง คือ มักจาได้ยิน เครื่องดนตรีเล่นด้วย
มักจาเป็นเพลงเก่าแก่ ไม่รู้ทำไม มันถึงไม่เล่นเพลงแบบ จิงเกอเบลล
3.คำบอกเล่ามักมาจากรุ่นพี่ - ทุก รร รุ่นพี่มักจาเจอก่อน แล้วจาเป็นตำนานเล่า จนรุ่นพี่อายุ 40 ยังได้ยินรุ่นน้อง รร นั้นเล่ากันอยู่ และยังสามารถ
พบได้ในรุ่นต่อๆไปเป็นกรรมพันธุ์
4.ชอบอยู่ห้องนำข้างๆ-คือ คนกำลัง ปลดทุกข์มันจาชอบมา ปลดด้วย หรือ มาร้องไห้ในส้วมซึ่งกลิ่นไม่สู้ดีแล้วก็ต้องหันเข้าหาส้วมด้วย จาได้ ดม
กลิ่นของปลาวาฬห้องข้างๆ ยังไม่ใช่แค่นั้น เมื่อล้างมือมันจาอยู่ในกระจกด้วยสังเกตว่าห้องนำจาเป็น จุดป๊อปของผีมากแสดงว่ามันต้องผูกผันกะห้องนำก่อน
ตายแน่ๆ
5.อาจารย์เก่าๆที่ท่านล่วงลับ-ชอบมาเยือน รร ที่เคยสอนแล้วมีนักเรียนที่ มะรู้ อิโน่งอิเหน่ ไปทัก และ นำไปเล่า เพื่อนๆก็จาบอกว่า ตายไปแล้ว
หรืออาจารย์ที่ รร จาถามว่ารูปร่างยังงัยแล้วพบว่าเป็นอาจารย์เก่า
6.ต้องเป็นคนผมยาว-เป็นผู้ ญ ผมยาวปิดหน้าด้วย และจะไม่มีผีตนไหนซอยผมหรือ ย้อมผมแบบกิบเก๋
7.วิญญานต้องสวมชุดขาว-ไม่ว่าจาตายด้วยเสื้อ ผ้าสีอารายกลับมาภาควิญญาณต้องกลับมาด้วยเสื้อและกางเกงขาวแม้ที่บ้านมันจาไม่มีก็ตาม
พร้อมกับการยืนปลายเตียง และบีบคอซึ่งไม่เคยมีผีตนไหนต่อย เตะ แบบนักมวย
8.วันที่เจอต้องเย็นๆบรรยากาศน่ากึยๆ-และจาพบว่าไม่มีตนไหนออกมากลางสนามบอลแดด จัดๆ เวลาเจอ ตอนกำลังจากลับบ้านหรือเข้าค่ายที่ รร
ซึ่งยาม รร จะไม่พบเห็นเลยหรือน้อยมากหลังจากกินเหล้า
การเจอผีแบ่งได้3แบบ คือ แบบ โดดเดี่ยวและแบบหมู่คณะและspecial ซึ่งแบบ เดี่ยวนั้นผู้เจอมักเป็นวันที่ไม่เคยทำสิ่งนั้น
เช่นอยู่ๆครูก็วานเก็บของ ระหว่างทาง ต้องเจอ ชัว!!! ส่วนหมู่คณะนั้นจาพบ 2 คนขึ้นไปมักไม่เกิน 4 คน และผู้พบเห็น
จะนำไปเล่า โดยที่การไปแบบโดดเดี่ยวนั้นมักพบมากกว่าแบบหมู่คณะถึง70 เปอร์เซนและเมื่อพบจาไปเล่ากะ คนในห้องและ จะพบ
ว่ามันก็เคยเจอ โดยผู้เคยพบนั้นจามากขึ้นเรื่อยๆหลังจากข่าวกระจายซึ่งก่อนหน้านั้นไม่มีคนพบ
ส่วนการพบแบบพิเศษนั้นผู้อยากพบมักต้องทำพิธีอารายซักอย่างเช่น พูดเป้นมนต์ หรือโยนอารายซักอย่างลงบ่อนำ
เมื่อทำตามนั้นคนที่อยากเห็นมักปรากฎตัวซึ่งจาให้เห็นแบบเดิม โดยไม่เบื่อว่ากี่รุ่นๆก็จาทำแบบเดิม เช่น จาโบกมือให้
มันก็จาโบกมือให้ทุกปีโดยจาไม่เปลี่ยนและจาไม่เดินเข้ามาเช็กแฮนทักทายว่า เฮ้ย รุ่นที่เท่าไรแล้วเนี่ย เออ เนี่ยพี่ สิงที่นี่ มา 5 ปีแล้วนะ ว่างๆ
มาเจอกันได้ละ ไปละมีคนท่องมนต์อีกแล้ว บาย และจาชอบใส่ชุดนักเรียน รร เรา เช่น เพิ่งเปล่ยนแบบชุด นร ปีที่แล้ว มันก็จาเอาชุด นร รุ่น ล่าสุดมาใส่ ซึ่งไม่ทราบ
แน่ชัดว่า รร เป็นคนตัดให้หรือไม่